TAJUK JURNAL: EFFECT OF WARM-UpS INVOLVING STATIC OR DYNAMIC

STRETCHING ON AGILITY, SPRINTING, AND JUMPING

PERFORMANCE IN TRAINED INDIVIDUALS

NAMA PENGARANG : ANIS CHAOUACHI, CARLO CASTAGNA, MOKTAR CHTARA,

MATT BRUGHELLU, OLFA TURKI, OLIVER GALY, KARIM
CHAMARI AND DAVID G. BEHM.

TAHUN DI KELUARKAN : OKTOBER 2009

SUMBER : http://www.researchgate.net/publication/38034736

PENGENALAN
Jurnal ini menerangkan tentang kajian terhadap kesan pemanasan badan melibatkan
prestasi statik atau regangan dinamik keatas agility, sprinting dan lompatan terhadap individu
yang terlatih. Melalui kajian yang terbaru terhadap regangan baru-baru ini telah melaporkan
bahawa statik sebelum regangan boleh menjejaskan isometrik dan isokinetik kuasa, melompat
tinggi, masa larian, pengaktifan otot seperti yang diukur oleh Electromyography dan teknik
pertukaran yang menentu. tindak balas dan masa pergerakan dan keseimbangan. Malah apabila
digabungkan dengan aerobik memanaskan badan, dinamik memanaskan badan, atau latihan
kemahiran, terdapat kesan negatif terhadap pretasi regangan statik. Walau bagaimanapun,
terdapat beberapa kajian yang menunjukkan tiada kesan terhadap regangan statik prestasi.
Sesungguhnya, Hayes dan Walker melaporkan tiada regangan statik (SS) kemerosotan -induced
atas ekonomi intensiti submaksimum berikutnya berjalan. Pengarang lain telah menemui
beberapa jumlah kesan tanpa kecacatan yang ketara dalam prestasi melompat dengan jumlah
yang lebih rendah (2-4 set 15- terbentang kedua atau 2 minit regangan pada intensiti 90%,
masing-masing) regangan statik. Beberapa kajian lain melalui keratan rentas yang menggunakan
populasi Atlet elit atau terlatih telah menunjukkan tiada kesan Statik regangan pada pemain bola
sepak lelaki yang profesional dan terlatih, tor isokinetik dengan Universiti Amerika Bahagian I
dan ketinggian lompatan menegak Bahagian 111 untuk permain bola keranjang wanita Universiti
. Satu lagi kajian keratan rentas wanita aktif tidak menunjukkan sebarang kesan regangan statik
pada isokinetik yang aneh tetapi ianya mendatangkan keburukan dan menjejaskan pada tork
isokinetik sepusat. Di samping itu, kajian longitudinal yang melatih remaja peringkat umur 13
sehingga 15 tahun dengan regangan dan pecutan selama 6 minggu melaporkan bahawa belia
dilatih lebih tahan kepada defisit SS yang berpuncakan berjalan. Walaupun terdapat banyak
kajian yang menggambarkan kesan negatif sebelum regangan, ianya seolah-olah telah menjadi
beberapa pembolehubah seperti jumlah, kekuatan regangan, dan negeri yang terlatih sehingga
menghalang atau mengurangkan defisit regangan. Pembolehubah yang berkaitan dengan
2

regangan statik sering diperiksa dalam kajian penyelidikan secara berasingan. Sejak regangan
statik boleh dilakukan dengan terlebih dahulu aerobik pemanasan badan, dinamik regangan (DS),
atau khususnya aktiviti-aktiviti bersukan, interaksi pembolehubah yang berbeza mesti diperiksa
untuk memastikan bahawa mendatangkan keburukan dan menjejaskan SS yang disebabkan oleh
prestasi memang wujud dalam persekitaran yang lebih semula jadi . Penyelidikan memeriksa
kesan DS prestasi berikutnya menggambarkan kurang kecacatan atau memudahkan prestasi.
Dinamik atau regangan balistik telah ditunjukkan untuk meningkatkan prestasi dalam
perlawanan berikutnya dinamik sepusat luar, kuasa, ketangkasan, masa pecut, tinggi melompat
menegak, dan juga peningkatan aktiviti electromyographic semasa penguncupan sukarela
maksimum isometrik (MVC). Namun begitu, terdapat kajian-kajian lain yang melaporkan tiada
perubahan berkuat kuasa MVC dan pergerakan ke arah dan lepas ketinggian melompat dengan
sebelum DS. Bradley et al. menunjukkan bahawa balistik regangan menyebabkan penurunan
yang lebih kecil dalam ketinggian lompatan menegak daripada statik atau proprioceptive
fasilitasi saraf regangan. Seperti yang dinyatakan sebelum ini, hampir semua kajian telah
membandingkan dinamik dan regangan statik syarat yang berasingan (secara berasingan).
Terdapat sangat sedikit kajian yang telah digabungkan dinamik dan regangan statik dalam yang
sama memanaskan badan. Fletcher dan Anness dianjurkan kajian mereka itu bahawa regangan
statik didahului DS aktif. Ia akan dia penting untuk menyiasat sama ada aturan regangan statik
dan DS dalam memanaskan badan akan memberi kesan ke atas defisit SS yang disebabkan biasa
ditemui atau sebaliknya akan regangan statik menghalang fasilitasi DS yang disebabkan prestasi
ditemui dalam kajian yang lain? Satu lagi kontroversi dalam kesusasteraan regangan adalah
kesan regangan intensiti, atau regangan maksima atau ke pusat ketidakselesaan (POD) vs
intensiti submaksimum regangan statik prestasi berikutnya. Young et al. mengenal pasti jumlah
dan kesan keamatan kepada rejim regangan mereka. Satu tempoh yang lebih besar daripada
regangan mengakibatkan defisit yang lebih besar. Di samping itu, regangan statik pada 90%
daripada POD disediakan kenaikan pelbagai gerakan (ROM) dengan tiada kesan prestasi
melompat merosakkan. Dalam konteks ini. Knudson dan rakan-rakan yang diterbitkan 2 kajian di
mana mata pelajaran yang telah menjangkau ke satu tahap "sebelum" ketidakselesaan. Kajian
tidak menunjukkan penurunan yang ketara dalam prestasi. Behm dan Kibele sebaliknya
mendapati kecacatan SS yang disebabkan prestasi melompat dengan maksimal (100% atau POD)
dan sub-maksima (50 dan 75% daripada POD) keamatan regangan. Berkenaan dengan maklumat
3

yang terhad mengenai keamatan submaksimum regangan statik, ia akan dia penting untuk
mengkaji kesan keamatan submaksimum regangan statik mengenai aktiviti melompat dinamik.
Oleh itu, objektif kajian ini adalah untuk (a) membandingkan kesan sebelum statik dan / atau DS,
mengkaji kesan penjujukan statik dan DS dalam memanaskan badan, dan (c) membandingkan
maksimal (menghulurkan kepada P01 itu) ) dan intensiti submaksimum regangan statik pada
masa pecut, ketangkasan, dan prestasi melompat. Ia telah hipotesis bahawa DS sahaja akan
menghasilkan prestasi yang dipertingkatkan berbanding dengan regangan statik. Apabila l) S
digabungkan dengan regangan statik, adalah hipotesis bahawa defisit SS yang disebabkan
jangkaan akan berkurangan dan akhirnya bahawa keamatan submaksimum regangan akan
menyebabkan kemerosotan nilai daripada menjangkau ke POD (keamatan maksimum).
ABSTRAK
Kesan panasan badan yang melibatkan prestasi statik atau dinamik regangan pada
ketangkasan, pecutan, dan melompat pada individu yang terlatih. Objektif kajian ini adalah untuk
mengkaji kesan statik dan dinamik regangan bersendirian dan menggabungkan ketangkasan,
sprinting, dan melompat. Lapan protokol regangan yang berbeza iaitu : (a) static stretch (SS)
ke point of discomfort (POD); (b) SS kurang daripada POD (SS <POD); (c) dynamic
stretching (DS); (d) SS POD digabungkan dengan DS (SS POD DS); (y) SS <POD
digabungkan dengan OS (SS <POD + OS); (vi) DS digabungkan dengan SS POD (DS SS
POD); (vii) OS digabungkan dengan SS <POD (DS + SS <POD); dan (viii) kawalan keadaan
memanaskan badan tanpa regangan dilaksanakan sebelum adanya aerobik memanaskan badan
dan diikuti dengan aktiviti yang dinamik. Pembolehubah bersandar termasuk 30m pecut,
ketangkasan jangka, dan ujian melompat. Keadaan kawalan (4.2 0.15 saat) menunjukkan
perbezaan yang signifikan (p = 0.05) untuk kali lebih cepat daripada OS + SS <POD (4.28s 0.17)
keadaan dalam tempoh 30-m (1.9%> pecut. Ianya tiada perbezaan yang ketara. Dengan
kekurangan kecacatan yang disebabkan regangan boleh dikaitkan dengan keadaan yang terlatih
daripada peserta atau jumlah masa yang digunakan selepas regangan sebelum persembahan.
Peserta atlet elit sama ada profesional ataupun peserta peringkat kebangsaan yang berlatih
selama 6-8 kali seminggu dengan setiap sesi berpanjangan adalah selama 90 minit. Berdasarkan
kepada penemuan dan kajian, mereka yang terlatih yang ingin melaksanakan regangan statik

perlulah memanaskan badan mereka dengan mencukupi dalam aktiviti sukan dinamik sekurangkurangnya 5 minit atau lebih masa pemulihan sebelum menjalankan aktiviti sukan mereka.

METHOD
Pendekatan eksperimen untuk permasalahan.
Kajian ini adalah perbandingan 8 kesan regangan yang berbeza didalam protokol
memanaskan badan bagi masa pecut, ketangkasan, dan melompat berbanding dengan kawalan
protokol memanaskan badan tanpa regangan. Pemanas badan ini telah direka berdasarkan
kandungan mereka iaitu, jenis regangan, keamatan regangan, urutan regangan statik dan DS, atau
pengecualian terbentang. Protokol 8 adalah (a) memanaskan badan dengan SS untuk POD (SS
POD); (b) memanaskan badan dengan SS kurang daripada POD (SS <POD); (c) memanaskan
badan dengan DS; (d) memanaskan badan dengan SS di POD digabungkan dengan regangan
dinamik (SS POD + DS); (e) memanaskan badan dengan SS kurang daripada POD digabungkan
dengan regangan dinamik (SS <POD + DS); (f) memanaskan badan dengan DS digabungkan
dengan (SS di POD) (DS + SS POD): (g) memanaskan badan dengan DS digabungkan dengan
SS kurang daripada POD (DS + SS <POD); dan akhirnya (h) kawalan keadaan memanaskan
badan tanpa regangan. Gabungan pemanas badan ini termasuklah sebahagian besar daripada
pembolehubah yang mungkin dihadapi dengan pasukan olahraga yang memanaskan badan. Ujian
ketangkasan, sprinting, dan melompat telah disediakan untuk mengetahui langkah-langkah itu
berfungsi bagi menilai keberkesanan pembolehubah ini dengan menyediakan cadangan yang
optimum berdasarkan presedur memanaskan badan.
Mata Pelajaran
22 pelajar atlet lelaki yang terlatih dalam Sains Sukan mengikuti ijazah dalam Sains
Senaman dan Pendidikan Jasmani di Universiti Sukan Tunisia yang berumur (20.6+1.2 tahun;
height: 179,4 6 cm: jisim badan: 71.9 '8.1 kg;% badan lemak: 10.6 '2.9) menawarkan diri untuk
mengambil bahagian dalam kajian ini. Semua mata pelajaran adalah atlet elit yang aktif membuat
persembahan didalam pasukan profesional yang berbeza atau sukan individu didalam
5

pembahagian kebangsaan yang pertama untuk Tunis. Ramai diantara mereka adalah ahli pasukan
kebangsaan dalam sukan masing-masing. Mereka mempersembahkan 10 jam seminggu dengan
pelbagai aktiviti fizikal sebagai sebahagian daripada kursus universiti mereka, termasuk
permainan bola, berenang, olahraga, gimnastik, sukan tempur, muzik dan tarian. Selain daripada
program pendidikan mereka, semua mata pelajaran adalah permulaan dalam sukan pasukan
mereka di tengah-tengah mengambil bahagian dalam latihan tetap dan jadual pertandingan sama
ada pasukan atau sukan individu. Semasa musim perlawanan, mata pelajaran dilatih 6-8 kali
seminggu, setiap sesi berkekalan selama 90 minit dengan pertandingan yang berlaku semasa
hujung minggu. Semua mata pelajaran yang dilakukan adalah aerobik dan anaerobik iaitu
(melompat dan berlari) latihan umum dan khusus untuk aktiviti sukan masing-masing. Mata
pelajaran yang telah biasa dengan latihan fleksibiliti iaitu (regangan statik dan DS) yang
merupakan sebahagian daripada rutin latihan mereka. Prosedur ujian mengambil tempat semasa
fasa pasca kompetitif musim ini. Tiada peserta melaporkan sebarang penyakit saraf semasa
ataupun berterusan atau kecederaan otot khusus kepada buku lali, lutut, atau sendi pinggul dan
tiada seorang pun daripada mereka telah mengambil apa-apa makanan tambahan yang dijangka
akan memberi kesan kepada prestasi semasa kajian. Kajian ini telah diluluskan oleh Universiti
Memorial Siasatan Manusia Jawatankuasa Etika dan Tunisia Pusat Kebangsaan Perubatan dan
Sains dalam Sukan. Selepas menerima penjelasan terperinci potensi manfaat dan risiko yang
berkaitan dengan penyertaan dalam kajian ini, setiap peserta menandatangani borang persetujuan
sebelum kajian dilaksanakan. Tiga mata pelajaran yang telah dikeluarkan daripada sesi ujian
kajian musim lepas. Oleh itu, data dari 19 peserta telah digunakan untuk dianalisis. Tidak ada
mata pelajaran cedera semasa keadaan memanaskan badan atau ujian prestasi.
Prosedur
Peserta telah menghadiri sebanyak 10 sesi dalam pengumpulan data termasuk sesi
orientasi 2 bahagian. Semasa fasa orientasi, setiap mata pelajaran telah menjadi kebiasaan
dengan senaman regangan dan langkah-langkah 4 prestasi (pecut jangka, menegak dan mendatar
melompat, dan T-gerudi) sehingga skor mereka tidak lagi bertambah baik. Umur, ketinggian dan
berat badan dalam setiap mata pelajaran telah dikumpulkan. Baki 8 sesi telah diselesaikan pada
kursus 16 hari berikutnya sehingga kira-kira 48 jam dipisahkan setiap hari ujian. Prosedur ini
telah dipilih untuk meminimumkan sebarang perubahan prestasi yang boleh berlaku dalam
6

tempoh masa yang lebih lama. Perintah tugasan protokol memanaskan badan dan ujian telah
pengimbang balas setiap orang dan setiap hari untuk mengelakkan kesan terbawa bersama.
Semua pemanas badan dengan koleksi dan ujian data berikutnya berlaku di gelanggang dalaman
Pusat Kebangsaan Perubatan dan Sains dalam Sukan untuk menghapuskan rintangan angin atau
cuaca buruk. Selepas menamatkan salah satu syarat memanaskan badan, mata pelajaran menuju
ke stesen ujian prestasi. Masa antara kemasan memanaskan badan dan bermula ujian prestasi
adalah kira-kira 2 minit.
Protokol memanaskan badan
Mata Pelajaran dilaksanakan sesi memanaskan badan umum dan khusus secara kolektif
dengan penyiasat utama dan 3 penyiasat terkemuka yang lain telah bersekutu dengan regangan
protokol memanaskan badan yang berbeza secara berasingan dalam kumpulan kecil. Susunan
mata pelajaran telah dijalankan sebanyak 8 protokol dalam memanaskan badan bagi
pengimbangi untuk mengelakkan kesan pincangan, yang berkaitan dengan urutan ujian. Setiap
sesi memanaskan badan selama kira-kira 20-22 minit. Selain daripada regangan, setiap
memanaskan badan perlu mengikuti prosedur yang tepat. Mata Pelajaran yang dilakukan
sekurang-kurangnya 5 minit kendiri umum memanaskan badan (EGI) yang terdiri daripada
intensiti senaman aerobic rendah hingga sederhana termasuk 3 minit jogging ke hadapan, 1 minit
sidestepping, dan 1 minit berjoging ke belakang, diikuti oleh 10 minit protokol regangan yang
ditetapkan (atau 10 minit berehat untuk kumpulan kawalan) sebelum melengkapkan letupan
memanaskan badan tertentu (EG2) yang terdiri daripada 5 hingga 7 minit pecut sekejap
tambahan dan ketangkasan berjalan. Ini pecut dan ketangkasan larian termasuk kadar tiga suku
berjalan 10-m ke hadapan, berulang dua kali, 10-m sidestepping, berulang-ulang 5 kali; 30 m ke
hadapan, diulang 3 kali, satu set 8 hop tunggal melompat, dan satu set H batas kaki alternatif
(hop sisi), berulang-ulang dua kali; dan 45-m berlari ke hadapan dengan 5 X 90 'perubahan arah,
berulang dua kali Intensiti kemudiannya meningkat: kadar tiga suku tahun untuk 10 m dan kadar
penuh untuk 20 m, berulang dua kali, dan kadar penuh untuk 30 m. Ini jenis letupan
memanaskan badan selepas regangan telah terbukti menyebabkan decrements minimum kepada
prestasi berasaskan tenaga. Tambahan pula, ia adalah amalan biasa bagi atlet untuk
menyelesaikan memanaskan badan dengan aktiviti intensiti sukan khusus kepada kedua-dua
fisiologi dan psikologi bersedia untuk aktiviti seterusnya.
7

Regangan
Regangan memanaskan badan terdiri daripada 5 jenis senaman regangan yang berbeza
yang direka untuk meregangkan flexors plantar (terutamanya gastrocnemius dan soleus), flexors
pinggul (quadriceps), hamstrings, extensors pinggul (gluteals), dan adductors. Regangan statik
dan protokol DS dilakukan berulang kali mengikut presedur yang menjangkau kumpulan yang
sama iaitu Little dan Williams dan Yamaguchi dan Yisei yang telah dilakukan dalam perintah
yang sama. Statik regangan dan senaman DS diulang 2 kali pada setiap kaki dan telah dijalankan
untuk tempoh 30 saat dengan tempoh pemulihan 10 saat antara setiap senaman. Tiada tempoh
rehat dibenarkan apabila menukar anggota badan. Keamatan regangan telah diadakan di POD
untuk keadaan keamatan maksimum dan kurang daripada POD (-90% daripada POD) untuk
keadaan

keamatan

submaksimum.

Untuk

terbentang

intensiti

submaksimum,

kajian

kebolehpercayaan awal telah dijalankan untuk memastikan kekuatan yang ditetapkan regangan
adalah sah dan konsisten. Semua mata pelajaran dilakukan adalah duduk dan mencapai ujian,
yang menjangkau ke intensiti maksimum (POD) dan kemudian subjektif mengurangkan
ketegangan

dengan

10%.

Perubahan

dalam

ROM

itu

kemudian

diukur. Terdapat

kebolehpercayaan yang sangat baik untuk kedua-dua maksima dan membentang intensiti
submaksimum (lihat Keputusan). Terbentang dinamik (pergerakan dikawal melalui ROM aktif
untuk satu atau lebih sendi) (2122) telah dijalankan dengan perlahan, lancar, dan secara
berterusan supaya tiada pergerakan balistik atau mendadak berlaku pada bila-bila masa. Dalam
gabungan regangan statik dan l) protokol S, bilangan set regangan statik dan DS telah
dikurangkan daripada 2 set untuk 1 set untuk setiap kumpulan otot kedua-dua kaki untuk
menyamakan jumlah masa regangan.
Ujian prestasi
Siasatan digunakan melalui pecut lurus, ujian lompat mendatar dan menegak, dan
ketangkasan ujian T-tubi sebagai ukuran pecut, kuasa, dan prestasi ketangkasan ke arah yg
sebaliknya melompat (CMJ) dan 5 melompat ujian (5JT) telah dipilih sebagai langkah-langkah
kuasa kaki berfungsi. T-gerudi dipilih terutamanya sebagai langkah ketangkasan. Semua ujian
telah dijalankan pada jam yang sama hari antara 2 dan 4. Mata pelajaran yang dilakukan adalah
tiga kali maksimum 30m pecut (dengan 5 dan 10-m perpecahan kali) di gelanggang sintetik
tertutup. Dalam tempoh pemulihan (2-3 minit), subjek berjalan kembali ke garisan permulaan
8

dan kemudian menunggu untuk pecut seterusnya. Masa telah dirakam menggunakan pintu photosel (Sistem Masa Brower, Salt Lake City, UT; ketepatan 0.01 saat) diletakkan 0.4 m di atas tanah.
'subjek bermula pecut apabila bersedia dari berdiri mula 0.5 m di belakang pintu masa pertama.
Pendirian untuk permulaan adalah konsisten bagi setiap subjek. Larian dengan paling cepat 30m
masa yang telah dipilih dan analisis yang digunakan masa perpecahan gabungannya untuk 5 dan
10 ini. Prestasi lompat menegak dinilai menggunakan platform kuasa mudah alih (Quattro Jump;
Kisler, Winterthur, Switzerland). Peserta dilakukan CMJ dan melompat mencangkung mengikut
Bosco et al. Sebelum ujian, peserta dilakukan sendiri ditadbir CMJs submaksimum (2-3 ulangan)
sebagai amalan dan khusus tambahan memanaskan badan. Subjek telah diminta untuk
menyimpan tangan pada pinggul mereka (akimbo) untuk mengelakkan pengaruh pergerakan
lengan pada melompat menegak dan untuk mengelakkan penyelarasan sebagai pengaruh
pembolehubah membaurkan (S). Setiap mata pelajaran dilakukan 3 CMJs maksimum bermula
dari keadaan dia berdiri, dengan pemulihan -2 minit. Para peserta telah diminta untuk melompat
setinggi yang mungkin. Ketinggian lompatan terbaik telah digunakan untuk pengiraan. 5JT telah
juga dilakukan oleh setiap pemain. The 5JT terlibat subjek yang cuba untuk menutup jarak yang
paling besar mendatar mungkin dengan melakukan satu siri 5 ke hadapan melompat dengan ganti
kenalan kaki kiri dan kanan. Semasa 5JT, pemain bermula dengan kaki bersama-sama pada
permulaan dan akhirnya melompat. Dari kedudukan kaki permulaan, peserta tidak dibenarkan
untuk melaksanakan apa-apa langkah ke belakang dengan mana-mana kaki; sebaliknya dia
terpaksa terus melompat ke hadapan dengan kaki pilihannya. Prestasi 5JT diukur dengan
pembaris pita dari tepi bahagian depan kaki pemain di kedudukan permulaan ke tepi belakang
kaki di kedudukan akhir. Kedudukan bermula diselesaikan pada satu titik tetap. Penilai di
pendaratan terpaksa memberi tumpuan kepada langkah terakhir pemain tepat menentukan jejak
yang lalu kerana para pemain tidak boleh sentiasa berada di atas kaki mereka kerika mendarat.
'Kedudukan permulaan 11w telah diselesaikan pada satu titik tetap. Mata pelajaran yang telah
dibenarkan 3 percubaan, dengan jarak yang paling lama digunakan untuk analisis. Ianya telah
dicadangkan bahawa 5JT adalah alternatif yang sesuai untuk latihan melompat tradisional untuk
menganggarkan anggota badan yang lebih rendah kuasa letupan dalam pelbagai atlet.
Kebolehpercayaan 5JT dinyatakan sebagai antara pekali korelasi kelas dan kesilapan tipikal
langkah telah dilaporkan adalah di antara 0.91 dan 0.94% dan 2.2 dan 23%. masing-masing. Tujian telah ditadbir menggunakan protokol yang diterangkan oleh Semenick. Tiga ujian ini telah
9

dijalankan, dan masa telah direkodkan menggunakan sistem masa elektronik (Sistem Masa
Brower. Ketepatan 0.01 kedua) yang diletakkan 0.4 m di atas tanah. Mata pelajaran bermula
pecut apabila bersedia dari berdiri mula 0.5 m di belakang pertama masa-pintu gerbang.
Kebolehpercayaan dan kesahan ujian-t telah dilaporkan oleh Pauole et al.

KEPUTUSAN
Tiada kesan utama bagi penjujukan SS dan DS atau terdapat kesan utama untuk keamatan
regangan. Tambahan pula, berpasangan ujian-t menunjukkan tiada perbezaan yang signifikan
antara skor yang dicatatkan semasa ujian dan ujian semula untuk semua pembolehubah diukur.
Kawalan (tiada mark) keadaan terpaksa dengan ketara (p <0.05) menjadi gugup kali (1.9%)
berbanding keadaan DS SS <POD dalam 30 m pecut. Tiada perbezaan yang ketara lain untuk
pecut atau langkah-langkah ketangkasan. Walaubagaimanapun, keadaan kawalan berangka
(tetapi tidak ketara secara statistik) membentangkan kali terpantas untuk masa-masa 5-, 10, dan
30m pecut. Ianya telah menunjukkan sambutan yang sangat konsisten subjek untuk campur
tangan dengan 3 m pecut.
KRITIKAN
Melalui kajian ini tidak dapat menunjukan dengan jelas bahawa regangan statik telah
dimasukkan dengan dinamik pemanaskan badan dan ia berupaya menghalang prestasi pecutan
kepada para atlet. Hasil kajian yang paling menarik kajian ini adalah bahawa dalam yang terlatih,
nonsprint terlatih, pelajar pendidikan jasmani zaman universiti, regangan statik pada maksimum
atau intensiti submaksimum tidak memberi kesan negatif kepada prestasi. Kedua, DS tidak
meningkatkan tidak menghalang prestasi sama ada yang dijalankan secara berasingan atau
bersama dengan regangan statik. Tiada kesan urutan t) S dan regangan statik ditemui dalam
kajian ini kerana tiada kecacatan ketara secara statistik yang berkaitan dengan regangan statik
atau terdapat kecacatan atau fasilitasi yang berkaitan dengan DS. Walaupun majoriti kajian
melaporkan regangan statik yang disebabkan oleh kecacatan, terdapat kajian yang telah
menunjukkan tiada defisit untuk menjalankan ekonomi, masa pecut, dan melompat prestasi.
Walau bagaimanapun, DS atau balliistic regangan telah dilaporkan untuk meningkatkan prestasi
dalam kuasa, ketangkasan, masa pecut, dan melompat menegak. Selain itu, kajian-kajian lain
10

telah melaporkan tiada perubahan berkuat kuasa MVC, ke arah yg sebaliknya, dan jatuh
ketinggian melompat dengan sebelum DS.

KESIMPULAN
Kajian ini turut bersetuju dengan beberapa kajian yang terdapat dalam kesusasteraan
mengenai kesan sebelum regangan. 'kekurangan Flic gangguan regangan yang disebabkan
ditemui dalam kajian yang lain boleh dikaitkan dengan beberapa faktor termasuk umur dan status
terlatih kumpulan, jumlah dan intensiti protokol regangan, dan selang pemulihan antara regangan
dan ujian. Faktor-faktor ini ditangani dalam perbincangan berikut. Manakala terdapat beberapa
kajian mendokumenkan kecacatan SS- disebabkan ketinggian melompat dan masa pecut,
terdapat juga bukti bahawa individu yang lebih terlatih lebih tahan Sequencing-syarat Dinamik
dan Statik Peregangan menghulurkan disebabkan defisit. Sedikit dan Williams dilaporkan tiada
kesan regangan statik pada kali pecut pemain bola sepak profesional lelaki yang terlatih.
Ekonomi berjalan lelaki kompetitif pelari jarak sederhana (purata 6 tahun latihan) tidak terjejas
oleh statik sebelum regangan atau DS. Juga, dilatih secara aktif wanita kolej umur tidak
mengalami sebarang kemerosotan ketara dalam lompat atau puncak menegak tork atau min
kuasa isokinetik berikut statik atau balistik regangan. Kedua-dua Unick et al. dan Egan et al.
mencadangkan bahawa atlet terlatih mungkin kurang terdedah kepada defisit regangan yang
disebabkan daripada tidak terlatih. Chaouachi et al. mendapati bahawa selepas 6 minggu latihan,
para peserta stretch- dan pecut terlatih lebih tahan untuk meregangkan yang disebabkan defisit
pecut. Oleh itu, program latihan regangan dan pecutan di kanak-kanak berumur 13- 15 tahun
berkurangan kesan buruk regangan statik berbanding dengan program latihan pecut sahaja.
Dalam konteks ini ia perlu diambil perhatian bahawa peserta dalam kajian ini adalah sangat
terlatih pelajar pendidikan fizikal, yang boleh membantu untuk menjelaskan ketiadaan kesan
dipatuhi. Perubahan yang dilaporkan dalam pematuhan otot dan pengaktifan boleh menjejaskan
kuasa dan hubungan tanah semasa. Kajian telah melaporkan kedua-dua menurun dan tiada
perubahan dalam unit musculotendinous (MTU) rintangan pasif atau ketegangan dengan
pertarungan akut regangan statik. Perubahan dalam kekakuan MTU dijangka akan memberi
11

kesan kepada penghantaran kuasa dan kadar penghantaran kuasa, yang adalah pembolehubah
penting dalam acara pecut. Walau bagaimanapun, penyelidikan yang memeriksa kesan statik
sebelum regangan prestasi pecut telah samar-samar. Winchester et ai melaporkan bahawa apabila
regangan statik telah dimasukkan dengan dinamik memanaskan badan, ia menghalang prestasi
pecutan di atlet kolej (lama -20 tahun). Begitu juga, Fletcher dan Anness dilaporkan menurun
prestasi pecutan di trek dan padang atlet berusia 20 tahun 19- apabila regangan statik telah
digabungkan dengan DS. Sebaliknya, regangan statik tidak muncul menjejaskan kelajuan tinggi
prestasi pecutan di pemain bola sepak profesional. Vetter dilaksanakan pelbagai pemanas badan
yang termasuk DS dan rutin regangan statik dalam kumpulan heterogen lelaki umur kolej dan
wanita. Memanaskan badan dengan komponen regangan statik kesan negatif prestasi melompat,
tetapi tidak pecut masa. Otot lebih patuh sebenarnya boleh memberi manfaat kepada prestasi
dengan meningkatkan tempoh penyimpanan tenaga semasa kitaran regangan-memendekkan yang
lebih berpanjangan. Oleh itu, tidak akan dia manfaat yang berkaitan dengan tempoh yang lebih
lama penyimpanan tenaga semasa kitaran regangan-memendekkan berpanjangan ini. Walaupun
universiti fizikal pelajar pendidikan yang mengambil bahagian dalam kajian ini adalah atlet
terlatih, mereka tidak dilatih secara khusus sebagai pelari pecut. Kali pecut mereka dan dengan
itu hubungan Lime kaki mereka boleh berpanjangan berbanding dengan pelari pecut elit.
Kekurangan kemerosotan pecut mungkin lebih ciri yang terlatih atlet nonsprint terlatih (Kajian
ini. (341) berbanding dengan mendatangkan keburukan dan menjejaskan dialami oleh pecut
dilatih khusus atlet (2 1,59). Kajian ini mendedahkan bahawa keadaan kawalan tanpa regangan
tetapi termasuk seorang jeneral aktif aerobik memanaskan badan diikuti dengan masa perubahan
letupan tertentu memanaskan badan meningkat dengan ketara dalam 30 m pecut (p = 0.05).
Walaupun berangka unggul tetapi tidak ketara secara statistik, keadaan kawalan mempunyai
masa bingung daripada semua keadaan lain semasa pecutan. Memanaskan badan mempunyai
matlamat bersama untuk meningkatkan suhu otot sebagai persediaan untuk latihan oleh literal
memanaskan otot untuk meningkatkan kadar metabolisme dan juga cuba untuk meningkatkan
diperpanjang otot. Pemanasan badan boleh menyebabkan kelikatan otot menurun, meningkat
pembolehubah seperti pengambilan oksigen semasa latihan berikutnya, halaju pengaliran saraf,
glikolisis. ROM, prestasi anaerobik. dan kekuatan tegangan otot. Oleh itu, masa pecut lebih cepat
dalam keadaan kawalan biarlah ia dikaitkan dengan suhu otot meningkat tanpa campur tangan
regangan. Postactivation potentiation (PAP) boleh menjadi faktor yang menyumbang kepada
12

masa pecut lebih cepat dengan keadaan kawalan serta kekurangan defisit regangan yang
disebabkan dalam keadaan lain. Semua keadaan kajian termasuk bukan sahaja awal gaya aerobik
memanaskan badan tetapi kekuatan juga lebih tinggi pengecutan letupan Wilh tindakan dinamik
seperti pecutan, ketangkasan berjalan, melompat, dan bounding. PAP boleh menghasilkan
peningkatan dalam kadar pembangunan daya (3,46), tindak balas dan masa pemprosesan.
ketinggian menegak melompat, dan daya letupan dan boleh disebabkan oleh aktiviti-sekala dan 3
jenis pengecutan (sepusat, isometrik, dan aneh). Oleh itu, defisit dijangka regangan yang
disebabkan dalam jangka masa dan melompat langkah-langkah (berdasarkan kajian sebelumnya)
mungkin telah diimbangi oleh kesan PAP daripada sebelum pecutan tinggi intensiti, ketangkasan
berjalan, hop. dan bounding. Jumlah dan masa regangan juga boleh menjadi faktor. Tiada
kecacatan ketara dalam prestasi melompat dilaporkan dengan jumlah yang lebih rendah (2-4 set
terbentang 15 saat atau 2 minit regangan pada intensiti 90%, masing-masing) regangan statik.
Dalam kajian ini, regangan statik diikuti dengan 5-7 minit aktiviti sukan khusus dinamik.
Pemulihan 2 minit dan peruntukan rawak pecut pelbagai, ketangkasan, dan ujian lompat yang
boleh diletakkan ujian pecut untuk beberapa peserta kira-kira 20 minit selepas prosedur
memanaskan badan. Torres et al. bersetuju dengan menyatakan bahawa masa 5 minit atau lebih
selepas regangan boleh membenarkan badan untuk menghilangkan apa-apa kesan negatif. Oleh
itu, jumlah yang lebih rendah tempoh pemulihan regangan statik dan lebih lama boleh
mengurangkan stretch- disebabkan kecacatan. Terdapat beberapa bukti dalam kesusasteraan yang
menunjukkan bahawa kurang daripada intensiti maksimum regangan mungkin tidak
menghasilkan defisit menghulurkan disebabkan. Keamatan regangan submaksimum daripada
flexors plantar dikira dengan mengurangkan ROM sebanyak 10% dari sudut yang dicapai apabila
subjek telah diregangkan di POD. Mereka mendapati bahawa 2 minit regangan statik pada 90
intensiti% mempunyai kesan ke atas prestasi otot (sepusat anak lembu kenaikan dan drop
ketinggian melompat). Dalam satu kajian akhir, terdapat arah ketinggian melompat menegak
terjejas (3%), manakala kajian lain melaporkan tiada perubahan dalam tenis berkhidmat halaju.
Behm dan Kibele sebaliknya tidak mendapati defisit SS yang disebabkan prestasi melompat
apabila regangan di POD dan juga pada 50 dan 75% daripada POD. Dalam kajian ini, tidak ada
kesan dengan memuat maksimum atau intensiti submaksimum regangan statik yang boleh
berpunca La negeri atau pemulihan terlatih selang peserta antara regangan dan ujian. Kajian ini
tidak menunjukkan kecacatan yang ketara dalam masa pecut berkaitan dengan statik sebelum
13

regangan atau DS kecuali satu syarat DS + SS <POD). Manakala majoriti kajian melaporkan
kecacatan SS-sorong, terdapat kajian yang sama yang disebabkan tanpa gangguan regangan .
Serupa dengan kajian lain, kelemahan kajian ini mengenai kecacatan boleh dikaitkan dengan
keadaan peserta yang terlatih, jumlah regangan, atau selang pemulihan antara regangan dan
ujian. Tidak ada kesan yang ketara dalam prestasi yang berikutnya.

14