Pada suatu hari, mereka tiba di kawasan hutan tebal. Di kawasan itu
mereka tidak bertemu dusun atau kampung. Mereka berhenti dan
berehat di bawah sebatang pokok ara yang rendang. Bekalan
makanan pula telah habis. Ketiga-tiga sahabat ini berasa sangat
lapar,
“Hai, kalau ada nasi sekawah, aku akan habiskan seorang,” tiba-tiba
Kendi mengeluh. Dia mengurut-ngurut perutnya yang lapar.
Badannya disandarkan ke perdu pokok ara.
“Kalau lapar begini, ayam panggang sepuluh ekor pun sanggup aku
habiskan,” kata Buyung pula.
“Aku sudah kenyang,” kata Buyung. “Makan sekor pun perut aku
sudah muak,” katanya lagi.
Tiba-tiba muncul sembilan ekor ayam jantan dari celah-celah semak
di kawasan itu. Mereka meluru ke arah Buyung.