Anda di halaman 1dari 15

DRAMA MISTERI

BOCAH GENTAYANGAN CEDHAK MAKAM

Tokoh lan Watak ing Crito :


1. Aku : Serius, wedian
2. Bapak Suto : Emosian
3. Bapak Eko R : Jenaka, emosian
4. Bapak Joko : Jenaka, serius
5. Bapak Joni : Jenaka
6. Pak RT : Serius, teges
7. Rondo : Apik an, sopan
8. Pak Kades : Serius, teges
9. Bapak T : Serius, emosian, jenaka
10. Pak Tresna : Emosian
11. Bu Kesma : Kalem lemah lembut
12. Mas R :
13. Romlah :
14. Pak Z :

Jejer (Orientasi)

Adegan 1
Latar : Ing dalan
Wektu : Surup manjing maghrib
Swasana : Horor

Nalika wayah surup manjing maghrib, aku mulih saka kantor numpak sepedha motor.
Tepak arep ngliwati makam, ndlala banku moro moro gembos.

Aku : “Wuuuhh, akhire mulih rek, wis jan puwegel tenan dino iki. (Karo ambek an gede)”
Aku : “Maghrib – maghrib mulih kerjo, rodok bahaya se sak bener e, maringene ngliwati
makam pisan wis bismillah ae lah.”
(Enem meter sak durung e ngliwati makam banku moro moro gembos)
Aku : “Heluh, buwosok, mampus kon, prasaanku wis gak wenak blass pancen ket mau. Ya
Allah... tolong baim Ya Allah.”
(Aku mudun karo ngecek i ban)
Aku : “Hmm...... Kenek apa ya iki, padahal aman aman ae maeng. Eh cedhak makam kan ana
tambal ban ya, wes tak gawa runu ae, tak tuntun e. Itung-itung olah raga malam.
(Moro-moro ana arek cilik nyedhak i aku lan nggandheng aku)
Aku : ”Lho... nduk, lapo maghrib maghrib kok kluyuran nang njaba, bahaya loh.”
Bocah Wadon : “Hemmmmmm............”
(Bocah wadon iku ora ngomong blas)
Aku : “Sapa nduk jenengmu? Omah e nang endi? Ayo tak terna mulih, mas yo lagi apes iki
mau, ban sepedha motor e mas moro-moro gembos iki lho.”
Bocah Wadon : “Hemmmm...............”
(Bocah mau mung nunjuk nang arah sebelah e makam)
Aku : “Ya wis, ayo tak terno. (Wah bocah iki kok gak ngomong blas ya, lesu ta ngelak arek
iki. Lesu paling)”
(Aku mlaku karo nuntun sepedha motor mau lan bocah iku ngetuti aku tekan mburi)

Sik 15 jangka sak marine ngobrol iku mau, moro-moro bocah wadon iku mau ngilang

Aku : “Kowe dolan surup surup ngene apa ora wedi nduk? Ora dipadosi bapak karo ibuk ta?”
Aku :”Saranku nduk, nalika surup surup ngene iki aja kluyuran, pamali nek jare wong tuwo.
Ya... aja di baleni oke?
Aku :”Nduk..”
(Aku noleh nang mburi)
Aku :”Allah ya Rabb, astaughfirulah astaughfirullah astaughfirullah ya Allah ya Allah ya
Allah. (Olehku nuntun tak banterno)”
Aku :”Kok iso ilang arek iku mau ya Allah, moro-moro ilang lho, maghrib-maghrib pisan,
wes alah ana-ana ae. Male mrindhing rek. Astaughfirullah”
(Akhire aku wis teka nang tambal ban cidek makam)
Aku :”Ehm.. mateng kon, tutup pisan eala wis wis, angel angel. Nang endi maneh yo onok
tukang tambal ban cidek kene. Ora ana se, ana e yo kono rada adoh saka kene. Wes
rapopo lah gas ae wes.
(Tekan teka tukang tambal ban sing rada adoh saka tukang tambal ban pertama mau)
Aku : “Hahhhh.... akhire ketemu Alhamdulillah ya Allah. (Karo ambek an ngos ngosan)
Tukang tambal ban : “Wih nuntun teka endi mas? Kok sawangan e pegel banget ngunu.”
Aku : “Teka makam kampung sebelah niku lho pak. Nggih lumayan adoh, wonten 5 kilo an”
Tukang tambal ban : “Luh luh luh, sampean nuntun ta marathon mas? Ora kurang adoh ta
iku?”
Aku : “Hehehehe, nggih yok nopo male pak, mpun keadaan.”
(Tukang tambal ban mau langsung ngecek banku lan nembel banku. Sambi aku crita
kedadeanku mau)
Aku : “Pak badhe tangled.”
Tukang tambal ban : “Ya mas, monggo, arep takon apa?”
Aku : “Makam ten kampung sebelah niku pancen horor napa?”
(Tukang tambal ban mau kaget karo nguwasno aku)
Tukang tambal ban : “Kenek apa mas kok takon ngunu? Mari diketok i ta sampean?”
Aku :”Nggih pak, dadi wau ngeten, kulo ketemu lare alit wadon kluyuran ten cedhak e
makam. Nah lare alit wau marani kulo. Trus kulo tangled nggriyane ten pundi. Larene
mboten ngomong blas, mung nunjuk arah ten cedek e makam. Akhire kulo teraken.
Jarak 15 langkah kulo noleh ten mburi, larene mboten wonten e.”
Tukang tambal ban : “Hemm...(Karo mesem) Ndek sekitar makam iku panen gelek mas ana
arek cilik wedok kluyuran, barang gak ketok iku. Saranku luwih ati-ati ae mas nek liwat
kunu maneh, apa maneh bengi-bengi kaya ngene.”
Aku : “Ehmm, nggih pak siap (Bener kan prasaanku, pancen horor sekitar kunu)”
Wasesa (Komplikasi)

Adegan 2
Latar : Pos Satpam Kampung
Wektu : Isuk
Swasane : Seru janaka

Seminggu sak marine tragediku mau, ternyata berita bocah cilik wadon mau tambah
rame, akeh uwong sing mulai weruh lan tau diketoki bocah mau

Bapak Eko R : “Eh bapak-bapak, wis krungu a berita e makam nang kampung sebelah iku?”
Bapak Joko : “Lho onok opo? Prasaku kok gak onok opo opo.”
Bapak T : “Wah yo iki, kakean nang omah gak tau metu, ketinggalan berita uwadoh.”
Bapak Eko R : “Lhayo yo opo pak Joko iki, mosok gak ngerti.”
Bapak Joko : “Lho sek talah onk opo se?”
Bapak Eko R : “Dadi ngene, berita e iku jarene makam nang kampung sebelah gelek ketok
arek wedok cilik mlaku mlaku nang kunu pas bengi -bengi.”
Bapak T : “Nah iyo bener pol iku. Aku ero dewe tau ngalami yo an, jan medeni pol asli.”
Bapak Joko : “Lho tenanan ta pak T, mosok iyo, piye critane?”
Bapak Eko R : “Wah yo iki, menarik iki. Piye-piye penasaran aku.”
Bapak T : “Dadi ngene critane, Jum’at wing ikan aku kaet mulih tekan Malang. Ya sekitar
jam 2 isuk an lah karo keluargaku. Nah kan ngliwati makam, pas ngliwati
makam aku ketok ana bocah cilik wedok karo kancane lanang, nah bocah 2
mau ndodok nang pinggir e got ngunu, kaya arep mancing.”
Bapak Eko R : “Heluuh jam 2 isuk bocah cilik 2 mancing? Gak bahaya ta?”
Bapak Joko : “Lapo iku jam 2 isuk nang kunu.”
Bapak T : “Temenan pak asli, tapi aneh e aku tok sing ketok, nah bojoku sing lungguh nang
sebelahku pas ora ketok lho. Padahal aku sek nyawang jelas onok arek 2 nang
kunu.”
Bapak Joko : “Waduhh.. gak bahaya ta??”
Bapak Eko R : “Gak ngantuk a bojo e sampean pak? Sapa ero ngantuk ya, lha jam 2 isuk e,
enak-enak e turu.”
Bapak : “Hemmm, iyo se, iso ae ngantuk, pancen mari onok acara sibuk pol nang Malang.”
Bapak Joko : “Hemm boleh boleh, tapi berarti temenan yo ono arek cilik sing gentayangan
nang kunu?”
Bapak T :”Asli pak, temenan ra ngapusi.”

(Aku, kanca-kancaku, warga lan Pak RT teka melu ngumpul nang pos satpam)

Pak RT : “Assalamuallaikum warahmatullahi wabarakatuh bapak-bapak sekalian.”


Bapak Joko, Eko R, T : “Waalaikumsalam warahmatullahi wabarakatuh.”
Bapak Joni : “Wiiihh rame iki, onok opo iki? Onok bancaan ta iki?”
Bapak Suto : “Lhyo rame ngene seru ketokane.”
Bapak Eko R : “Bancaan-bancaan mambengi wes mangan geden kok sek njaok mangan
maneh ae, wetengmu lho. Weteng ta karet.”
Bapak Joko : “Hahahaha kurang melar e tok.”
Bapak Joni : “Yo gak ngunu rek maksute. Onok opo iki onok opo? Kok sawangane seru
ngunu.”
Pak RT : “Nggih wonten nopo bapak-bapak?”
Bapak Eko R : “Ngeten pak, niki wau kulo kale bapak-bapak lagi mbahas makam sing ten
kampung sebelah sing jarene angker.”
Bapak Joko : “Nggih pak, nah jarene Bapak T niki tau diketok i, ana bocah cilik wadon karo
lanang 1 mancing nang got jam 2 bengi. Lho lak sangar se ya, mbois pol.”
Bapak T : “Mbois gundulmu kinclong. Nggih pak niku leres, kulo ngalami dewe.”
Pak RT : “Ehmm iyo se pak, pancen beberapa minggu iki wakeh kasus-kasus warga-warga
diketok i bocah wedok gentayangan.”
Bapak Suto : “Nah pas poll, yo iki wayah e, wes suwe aku pingin mbahas iki jane bapak-
bapak sekalian, soale iki wes meresahkan.”
Rondo : “Nggih pak asli, niki wes bahaya tingkat duwur, bahaya pol. Niki rencang kulo nggih
tau di ketok i arek cilik wedok gentayangan ten makam kampung sebelah. Gak
yo a?”
Bapak Suto : “Lho temenan ta, piye-piye ceritane?”
Bapak Eko R : “Nah iki, menarik iki.”
Bapak Joko : “Menorak menarik, opo ae, mblenger aku ngrungokno e.”
Bapak Eko R : “Wes talah, hsttttt....”
Aku : “Nggih pak, niku leres. Meniku kulo tau ketemu kale bocah wedok niku. Awal e kulo
kinten niku uwong ternyata mboten dangu sitik, bocah e ngilang mbuh ten
pundi. Maghrib-maghrib niku pak. Mpun wes horor pol. Mrinding kulo.”
Bapak T : “Wah podo koyok aku nek ngunu le, wingi aku sek tas ngalami ngunu iku.”
Bapak Joni : “Lho sek talah, iki sakjane sing gentayangan iku sopo se?”
Bapak Suto : “Kowe pak, katek takon lho, huweran karo wong sij iki, ngang ngong nek
dikandani.”
Bapak Joni : “Yp gak aku pisan rek, yo opo. Ngene lho, jare pak T kan onk 2 arek lanang
wedok, lha jare kuku mek wedok tok.”
Bapak Suto : “Hemmm iyo yo, piye pak T?”
Bapak T : “Oh iyo lali drng crito, dadi sing gentayangan iku sing wedok iku, mergane koyok
aneh ngunu lho arek e, teko klambine, trus awak e kro liyane. Nah sing lanang
iki iku, tibakne anak e pak roni. Mau shubuh sek tas crita nang aku nek wingi
jam 2 anak e ilang, isuk di golek i ternyata ana nang ngarep e makam.”
Bapak Joko : “Heluuhhh sing lanang iku anak e pak roni?”
Bapak Eko R : “Wah iki wes di luar nayla se, tidak manuk akal.”
Bapak Suto : “Sing bener ta nek ngomong pak, di luar nalar, tidak masuk akal.”
Bapak Eko R : “Nah iku maksutku.”
Bapak Joni : “Hemmm menarik iki.”
Bapak Suto : “Lho gantian menorak menarik. Tak smack down karo gak mbaleni lho.”
Bapak Joni, Eko R : “Wkwkwkwk ampun-ampun.”
Bapak Joko : “Wah yo bahaya iki pol se iki wes an rek, bayangno nek iku anakmu sing
digowo bocah wedok maeng, apa gak bengong kene kabeh.”
Bapak Joni : “Iyo se, gak iso dijarno iki wes an. Pak RT piye iki enak e?”
Pak RT : “Iyo, iki wes rodok ngeri. Ngene ae wes, ya apa nek kene rapat ae, ngundang
kuwabeh warga, sesepuh, tokoh masyarakat, lan tokoh agama.”
Aku, kancaku, lan bapak-bapak : “Setuju!!!”
Adegan 3

Latar : Balai desa


Wektu : Sore
Suasana : Seru

Pak RT : “Assalamuallaikum warahmatullahi wabaraktuh.”


Sedaya : “Waalaikumsalam warahmatullahi wabaraktuh.”
Pak RT : “Mboten usah suwe suwe kulo mulai sakniki nggih rapat e?”
Sedaya : “Nggih pak monggo.”
Pak RT : “Dadi ngeten, mpun krungu brita makam sebelah sedoyo nggih, sing bocah wedok
gentayangan niku. Nah niku sakniki malah tambah katha tiyang sing diketok i.
Asline niku mpun dangu wonten gentayangan-gentayangan niku, tapi mboten
parah. Nah niki tambah parah.”
Pak Kades : “Nggih pak, yok nopo niku enak e. Katha mpunna warga-warga sing laporan
ngenani bocah wedok gentayangan niku.”
Bapak Eko R : “Nah iki, menarik iki.”
Bapak Joni : “Hahahahaha.....”
Bapak Joko : “ Serius rek.”
Bapak Suto : “Terusno olehmu ngunu, tak banting temen kowe.”
Bapak Eko R : “Iyo iyo ampun hahaha.”
Pak RT : “Ngeten mawon pak, mboten bakal wonten asap yen ora ana geni e.”
Bapak Eko R : “Wasek, masok pak RT!”
Pak RT : “Sakniki pean golek i riyen data-data kematian warga sekitar. Napa wonten warga
sing mati, tapi aneh utwowo janggal limang taun kepungkur niki.”
Pak Kades : “Oh... ngoten mawon a, nggih nggih pak sekedap. Pak Roni sampean golek i
data-data kematian warga pak, apa ana warga sing matine aneh utowo janggal
limang tahun kepungkur.”
Pak Roni : “Siap pak laksanakan. OTW get.”

(Sambi ngenteni Pak roni ngecek i data-data kematian warga, para tamu ngopi kale mangan
gorengan riyen)

Pak RT : “Monggo disekecakanek bapak bapak, sak wonten e nggih hehehe.”


Bapak Joni : “Wah nggih pak mboten nopo nopo, mpun sip pol iki jan nyuweni.”
Bapak Eko R : “Hemmm talah, onok panganan ae cepet wong iki.”
Bapak Suto : “Jan bener jare pak eko, weteng karet asli. Maeng awan sek tas mangan bakso
lho karo aku, entek 3 mangkok dewe wong iku.”
Bapak Joko : “Wkwkwkwk diluk ngkas melar iku weteng e.”
Bapak Joni : “Kene kene aku njupuk gudhang goreng 5, ote ote ne 3 karo tahu isi 4.”
Bapak T : “Baiyuh gak duwe udel wong iki, sing temen ae pak.”
Pak RT : “Hahahaha mboten nopo nopo bapak bapak, santai mawon.”
Bapak Suto : “Lho mboten pareng ngoten pak, liyane mboten kumanan ngken, niki nek
mboten sampek telas mboten mandek niki.”
Bapak Joni : “Wes ayo gak ngomong ae, ndang mangan kene.”
Sedoyo : “Sikaaat!!!!”
(Pak Roni teka)

Pak Roni : “Mboten wonten e pak warga sing matine aneh utawa janggal.”
Pak Kades : “Hemmm.. Mboten wonten e pak, yo nopo niki?”
Pak RT : “Iyo yo, ora ono yo, wes digolek i temen temen ta?”
Pak Roni : “Nggih pak, sampun kulo teliti. Mboten wonten.”
Pak RT : “Kok aneh ya, padahal tahun-tahun kepungkur wis diadakno bersih desa ngiras
ruwatan, ra tau telat malah, tapi tetep ae sek onok warga sing diketok i bocah
wedok gentayangan iku.”
Pak Kades : “Lha nggih niku pak, malah sakniki tambah rame kasus e.”
Pak RT : “Hemmm piye yo penak e.”
Pak Joni : “Mpun pak ngeten mawon, sakniki kan wes badhe maghrib, sampun dalu. Mpun
niki rapat e dirampungi mawon, wayah e mantuk sedoyo. Leres nopo leres
sedoyo?”
Pak Eko R : “Nah niki, menarik niki.”
Pak Suto: “Jan wong 2 iki ra tau nggenah, mawesti ngawor tok.”
Pak Joko : “Wis warek ketokane pengendali weteng karet siji iki wkwkwk.”
Pak Joni : “Lha piye maneh, perut kenyang hatipun senang, sak niki wayah e pulang.”
Bapak T : “Cakepppp.....”
Pak Suto : “Terusno dapuranmu sing kayak ngunu, tak banting temen, terusno.”
Pak RT : “Nggih mpun sedoyo, mpun badhe maghrib pisan niki, leres omongan e pak joni.
Mpun dirampungi mawon nggih rapat dinten niki. Dilanjut 5 wulan male ten
rapat rutinan.”
Pak Joni : “Nggih setuju!!”
Bapak T : “Semangat temenan wong iki wkwkwkwk.”
Pak Rt : “Nggih mpun kulo rampungi, wassalamuallaikum warahmatullahi wabarakatuh.”
Sedaya : “Waalaikumsalam warahamtullahi wabarakatuh.”

Limang wulang maneh, ana rapat rutinan ten balai desa, sing wes dadi adat e warga kunu.
Nanging kali iki, khusus digawe mbahas arwah gentayangan sing sliweran
nang makam kampung sebelah.”

Pak RT : “Assalamuallaikum warahmatullahi wabaraktuh.”


Sedaya :”Waalaikumsalam warahmatullahi wabaraktuh.”
Pak RT : “Bapak-bapak sedaya, dinten niki rapat rutinan e kita khususaken nggih damel
mbahas arwah gentayangan ten makam nggih.”
Sedaya : “Nggih pak mangga!”
Pak RT : “ Yok nopo niki pak kades, dereng ketemu nopo jawaban e kangge kasus niki?”
Pak Kades : “Dereng e pak, kulo mpun muter-muter mpun tangled tangled tiyang, madosi
data data kematian, mboten wonten e.”
Pak Roni : “Nggih e pak, kulo sampun madosi bola bali tetep mboten nate ketemu.”
Bapak T : “Ngeten mawon pak, dicoba riyen ben pak mudin sing madosi. Sinten ngertos nek
pak mudin sing madosi, bakal ketemu.”
Pak Joko : “Nah, nggih niku, bener niku. Dicoba riyen mawon pak.”
Pak Kades : “Piye pak mudin, panjenengan saged nopo?”
Pak Mudin : “Nggih insyaallah saged pak, kulo usahakane riyen, bismillah mugi mugi
ketemu. Sak niki kulo kudu lapo riyen niki pak kades?”
Pak Kades : “Nah sakniki sampean cek i male mawon pak, kale milah milah data-data
kematian, mulai jenis kelamin, umur, status ben luwih teliti. Ngken direwangi
kale pak roni.”
Pak Mudin : “Ohh.. nggih siap pak.”
Pak Roni : “Monggo pak mriki.”
Pak Mudin : “Nggih.”

Pak Mudin kale pak roni lagi ngecek i data-data kematian, ndalal akhire e ketemu pas sing
nggolek i pak mudin

Pak Mudin : “Lha alhamdulillah akhire ketemu. Niki pak wontne warga sing mati e aneh
utawa janggal.”
Pak Roni : “Lho nggih niki pak alhamdulilllah akhire ketemu.”
Pak Kades : “Pundi-pundi? Sinten-sinten?
Pak Mudin : “ Nah niki pak, wonten kematian e tiang wadon sing wis omah-omah. Tiang
wadon niki berita e jarene ditinggal kale bojone pas telung tahun sak marine
nikah. Tasek mboten jelas piye berita e nopok o kok ditinggal bojo ne. Tapi
miturut berita teko warga-warga, bojone niki, nyambut gawe dados TKI.”
Pak Kades : “Ehmm nggih-nggih terus yok nopo niku. Sampean golek i riyen pak data diri e
tiang niku, pundi nggriyane, sinten mawon keluargane. Dados ben saged
konfirmansi lan nyuwun informasine.”
Pak Roni : “Niki pak infromasi selanjut e, tiang wadon sing sampun mboten wonten wau
tasek nggadha bapak ibu pak. Nanging sampun pindah desa, tapi tasek
setunggal kecamatan pak kale tiang wadon niki.”
Pak Kades : “Ya wis ora usah kesuen, Pak Burhan Pak Hanbur, sampean rono yo wong 2,
marani omah e bapak ibune tiang wadon niki, tak kancani wes, mesisan.”
Pak Burhan, Hanbur : “Ohh nggih pak siap!”
Bapak T : “Kulo tumut pak, kulo kok kepingin tumut.”
Pak Kades : “Lho nggih monggo Bapak T.”
Bapak Eko R : “Lha niki tiang tiang liyane yok nopo pak?”
Bapak Joni : “Nggih pak, yok nopo niki? Mboten wonten konsumsi e ngoten.”
Bapak Suto : “Oke pak joni nek iku pingin e sampean, info lokasi sampean serlok ayo banting
bantingan.”
Bapak Joko : “Lolololo gak bahaya ta iki hahahaha.”
Bapak Joni : “Hehehehe guyon pak guyon.”
Pak RT : “Nggih mpun warga warga sekalian, rapat e dipungkasi mawon nggih,
alhamdulilllah niki mulai ketemu titik terang e.”
Sedoyo : “Alhamdulillah........”
Pak RT : “Nggih mpun kulo akhiri, wabillahitaufik walhidayah wassalamuallaikum
warahmatullahi wabaraktuh.”

Adegan 4

Latar : Omah e bapak ibune tiang wadon


Wektu : Awan
Suasana : Tegang
Pak Kades, Bapak T, Pak Burhan, kale Pak Hanbur berangkat marani bapak ibune tiang
wadon ten omah e.

Pak Kades : “Assalamuallaikum......”


Pak Kades : “Assalamuallaikum.....”
Pak Kades : “Assalamuallaikm.....”
Pak Burhan : “Kok mboten wonten jawaban e ngeten pak, napa sampun pindah male tiang e?”
Pak Hanbur : “Ya ngunu gak popo pindah ae terus, pindah kok terus. Gak iso ta stay ndek 1
omah, mbok yo setia ngunu lho, pondah pindah tok ae iso e.”
Pak Burhan : “Wes mulai kumat maneh penyakit e, kowe lho galau gak jelas, mbok yo move
on brooo. Wis pirang pirang tahun iki. Wes kowe nek sek galau mulih o ae,
ngrepoti wong repot ae.”
Pak Hanbur : “Lha piye neh han, keadaan e, jenenge ae sek sayang, yo angel nek dikongkon
melupakan. Ya Allah yen dekne pancen jodhoku tulong balekno ten kulo ya
Allah, aamiin.”
Pak Kades : “He uwes-uwes, kok tambah mblara ng ndi ndi. Arek gak jelas karo ancen. Sek
iki dienteni sek ae, sopo ero wonge ora krungu ta piye.”
Pak Burhan, Hanbur : “Siap pak!”

Akhire onok jawaban saka njero omah

Bu Kesma : “Ohh... nggih waalaikumsalam warahmatullahi wabaraktuh.”


Pak Burhan : “Alhamdulilllah akhire ana sing njawab.”
Bu Kesma : “Ohhh pak kades, wonten napa pak? Monggo lenggah riyen. Pak.....Bapak... Iki
lho onok pak kades.”
Pak Tresna : “Lhooo pak kades... wonten napa pak? Buk gawekno kopi buk 4 nggih.”
Bu Kesma : “Nggih pak.”
Pak Kades : “Dados ngeten pak, nah panjengan sampunn ngertos kan nggih, berita sing ten
makam e kampung sebelah, niku kan wonten arwah lare alit wadon
gentayangan. Nah miturut data-data kematian ten kantor, niku mung wonten
setunggal kematian sing aneh kaliyan janggal pak. Nah niku jarene putrine
panjenengan, leres nopo?”
Pak Tresna : “Ngapunten pak, mending sak niki sampean mantuk mpun mboten usah mbahas
niku mboten usah mriki male.”
Bapak T : “Lho sekedap pak, nyuwun tolong kerja sama e pak, niki penting banget pak damel
keselamatan e warga sekitar pak.”
Pak Tresna : “NGALEEEHHHH!!!!
Bu Kesma : “Heh ana apa to pak kok berok berok?”
Pak Tresna : “Niki buk, bapak-bapak niki, mrene arep mbahas Romlah”
Bu Kesma : “Ya Allah Romlah... huhuhuhuhuhuhu......”
Pak Tresna : “Lho wes a ngertos dewe to, ngene kan akhir e, ibuk iki sek durung iso
ngelalekno romlah, romlah kuwi anak kesayangan e ibuk. Wis daripada
kelingan maneh, mending sampean mulih kabeh. CEPETTT!!”
Pak Burhan : “Walah tibakne podo koyo bur, gamon.”
Pak Hanbur : “He iki serius rek.”
Bapak T : “Ngapunten sak dereng e buk, ngapunten sanged. Kulo saged ngerteni yen niku
putrine ibuk sing paking di sayang. Tapi niki demi kepentingan warga buk
demi keselamatan warga, keselamatan bapak kale ibuk pisan.”
Pak Tresna : “Wis ta bapak bapak, aku ngomong ngalih yo ngalih.”
Bu Kesma : “Mpun mboten napa napa pak, insyaallah ibuk kuat.”
Pak Tresna : “ Hemmm, nggih mpun buk. Tapi kulo mboten bakal crita nopo nopo nggih pak.
Yen panjenengan pingin weruh piye critane, panjenengean sedoyo langsung ten
mas e Romlah mawon.”
Pak Kades : “Lho Romlah ternyata nduwe mas to pak?”
Bapak T : “Nah niki, menarik niki. Astaughfirulah, kok male ketularan pak eko r iki aku.”
Pak Tresna : “Nggih pak, kulo nggadha anak 2, sing mbarep lanang namine mas R kale
Romlah niki.”
Bapak T : “Mas R? Mas R sing nyambut damel ten pabrik kediri niku napa pak?”
Pak Tresna : “Nggih mas leres. Lho kok ngerti sampean?”
Bapak T : “Howalah niku rencang kulo nyambut damel pak. Biasane kale kulo niku nek
nyambut damel, gelek ngobrol bareng.”
Pak Tresna : “Owalah nggih nggih, ya wes iku mas e Romlah. Yen sampean pingin weruh
cerita jelas e sampean takon mas r mawon.”
Bapak T : “Nggih nggih siap pak, matur suwun sanget pak.”
Pak Kades : “Nggih mpun ngoten mawon, matur suwun sanget kagem kerja samine bapak,
ibuk, ngapunten sing katha nalika wonten salah. Mpun Assalamualaikum..”
Pak Tresna Bu Kesma : “ Nggih pak sami sami, monggo. Waalaikumsalam warahmatullahi
wabarakatuh.”
Pak Kades : “Piye bapakt t? Langusung marani mas r ta iki?”
Bapak T : “Nek saiki ketokane mboten saged pak, tasek kerjo arek e biasane. Mbenjeng
mawon a?”
Pak Kades : “Ya wis mene ae ya. Ya saiki mantuk ae disek.”
Bapak T : “Nggih pak, mangga assalamuallaikum.”
Pak Kades : “Waalaikumsalam.”
Pak Burhan : “Lho la terus kene iki piye bur? Meneng nang kene ta?”
Pak Hanbur : “Iyo, ya apa iki?”
Pak Kades : “He wong 2! Ayo mulih, piye rek, kate nginep ta?”
Pak Burhan : “Lho mboten pak.”
Pak Hanbur : “Ayo ayo cepet!”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Neng rapat desa:

Mas R: (Ngomong marang warga desa) "Salam nggih, sampeyan-sampeyan kabeh.


Sampun dina iki aku seneng bisa hadir ing rapat desa kasebut."

Warga Desa 1: "Salam nggih, Mas R. Piye kabare sampeyan?"

Mas R: "Aku kabare, alhamdulillah. Aku arep ngomong tentang sesambungan sing
perlu kita urusi."

Warga Desa 2: "Apa sing sampeyan maksude, Mas R?"

Mas R: "Iki neng wong tilar donyane adhike wadon. Saiki, dheweke tilar donya lan
wis nikah karo wong tuwone."
Warga Desa 3: "Apa sing arep disampaikan, Mas R?"

Mas R: "Wong tuwane adhike ora neliti putrane sing tilar donya mau duwe lara apa.
Saiki, aku njaluk sampeyan-sampeyan banjur ngrasakno apa kang bisa kita lakoni
kanggo mbebayani dheweke."

Warga Desa 4: "Apa dhuwe penyakit sing mbebayani tilar donya?"

Mas R: "Ora ana kabeh informasi sakwarsa, nanging dadi kita bisa mbantu ngrasakno
karo doa lan dukungan moral kanggo dheweke lan keluargane."

Warga Desa 5: "Iki tugas kita kanggo turut serta, ya?"

Mas R: "Ing ngarsa sedheng, iya. Aku nerusake yen kita kabeh iso ngurus dheweke lan
nambahake rasa solidaritas ing antar warga desa."

Warga Desa 6: "Sampeyan bisa ngomong marang keluargane dheweke supaya kabeh
tetep kuwat, Mas R?"

Mas R: "Tentu, aku bakal ngunjungi dheweke lan ngomong marang keluargane supaya
kita bisa mberkahi dheweke lan njaluk dukungan sakjane."

Warga Desa 7: "Matur nuwun, Mas R, kanggo ngomong marang kita kabeh."

Mas R: "Matur suwun banget kanggo dukungan sampeyan-sampeyan. Kita bisa tetep
kasedhiya marang wong tilar donya lan keluargane."

Neng waktune, kita bisa ngrancang cara kanggo njaluk dukungan kanggo wong tilar donya
lan keluargane lan nuduhake solidaritas ing antar warga desa.

Neng rapat desa kang digelar maneh:

Mas R: (Ngramesi keterangan marang warga desa) "Salam nggih, sampeyan-


sampeyan kabeh. Kanggo nyambut rapat sing kaping piro iki, aku pengin nyampaikan
kabar sing ora bisa aku duga."

Warga Desa 1: "Apa sing sampeyan pikirkan, Mas R?"

Mas R: "Adhike wadon sing wis nikah, niku sakmenika ora enom. Dheweke muntah-
muntah lan ora duwe niat apa-apa. Sing aku mikir, mungkin mung masuk angin, utawa
masalah panganan sing ora biasane."

Warga Desa 2: "Apa sing arep sampeyan lakukan?"

Mas R: "Kita mung bisa nggawe teka-teki, ora bisa nyedhiyakake diagnosa sing pasti.
Saiki, pak Kades duwe panemu. Dheweke ngelarke adhike wadon kang muntah-
muntah mau, menawa wae, lan mbobot enom."
Warga Desa 3: "Apa hasil saka panemu pak Kades?"

Pak Kades: "Aku nyimpen keterangan saka panemu dheweke. Adhike Mas R bisa
nelangsa, ngilang ora karuwan juntrunge, bisa uga lara nanging diempet. Dheweke ora
ayetujoni pernikahan dheweke mau, amarga isin karo wong tuwane."

Warga Desa 4: "Apa sing bisa kita lakukan supaya bisa mbantu dheweke, Mas R?"

Mas R: "Kita bisa mberkahi dheweke lan nyedhiyakake dukungan moral kanggo
dheweke lan keluargane. Nanging kita mung bisa ngrancang cara kanggo nambahake
dukungan kanggo dheweke nangka lan nanging dheweke ora ayetujoni pernikahan."

Warga Desa 5: "Apa kita bisa ngomong marang dheweke lan coba mbujuk dheweke
kanggo nyalon marang dokter?"

Mas R: "Iya, aku bakal coba ngomong marang dheweke lan ngajak dheweke supaya
nyalon marang dokter kanggo ngrancang penanganan sing sesuai."

Warga Desa 6: "Semoga adhike Mas R lan wong tuwane cepet sembuh lan bisa seneng
karo pernikahane."

Mas R: "Matur nuwun banget kanggo dukungan sampeyan-sampeyan. Kita bakal


njaluk doa lan terus mberkahi dheweke."

Neng waktune, kita bisa ngrancang cara kanggo njaluk dukungan kanggo adhike Mas R lan
wong tuwane lan nuduhake solidaritas ing antar warga desa.

Neng rapat desa kang digelar:

Warga Desa 1: "Peparingan kita wis adoh, lan kita duwe kabar yen pas adhike Mas R
tilar donya mau, ora ana kang nglarius ngandhut jabang bayi. Wong tuwane Mas R ora
setiti, ora mriksa, lan ora ngerti yen putrane kang tilar donya mau ws ngandhut si
jabang bayi."

Warga Desa 2: "Kang dadi pitakonan, apa ana alam kubur bisa nglahirake bayi? Terus
sapa kang nulungi? Lan sapa kang nyusoni, kamangka kang nglarihake wis tilar
donya?"

Mas R: "Iki kabar sing serius, lan kita mesti mbahas cara kanggo nyusoni putrane
kang tilar donya, yen sampeyan-sampeyan setuju."

Warga Desa 3: "Sak tindakan sing perlu kita lakukan, Mas R?"

Mas R: "Iki pitakonan sing sulit kanggo dijawab. Aku arep ngunjukno para ahli
kesehatan lan wong sing duwe pengetahuan sing cocok kanggo ngrancang strategi.
Ngenteni panemuan sing bakal aku atur lan kita bisa nemokake sapa kang bisa nulungi
dheweke."
Warga Desa 4: "Ora ana alternatif liya sing bisa kita coba?"

Pak Kades: "Aku pikir kita mesti tetep nggali opsi liya, mungkin dadi sampeyan-
sampeyan ana ide sing bisa kita ndeleng. Kita mesti semangat lan becus ngrancang
cara kanggo nulungi dheweke lan nyusoni situasi sing sulit iki."

Warga Desa 5: "Semoga kita bisa nemokake solusi kanggo adhike Mas R lan wong
tuwane, lan bisa ngrancang cara kanggo nulungi putrane kang tilar donya mau."

Mas R: "Matur nuwun banget kanggo dukungan lan partisipasine sampeyan-


sampeyan. Kita bakal tetep nggali cara kanggo mbantu dheweke."

Neng waktune, kita mesti terus ngrancang cara kanggo nulungi putrane kang tilar donya mau,
ngadegake solidaritas ing antar warga desa, lan tetep semangat kanggo ngatasi situasi sing
sulit.

Neng Balai Desa, nanging dina kemis malem Jum'at Legi:

Pamong Desa: "Salam nggih, sampeyan-sampeyan kabeh. Kita duwe kabar sing
penting kang perlu kita diskusikan. Warga sepakat kanggo ngundang wong pinter
utawa paranormal kang bisa ngusir balita siluman alias lelembut sing meresahkan iki."

Tokoh Masyarakat Sesepuh: "Apa sapa-sapa duwe saran kanggo ngrancang ritual iki?"

Modin: "Iya, ritual kang dianakake dina kemis malem Jum'at Legi, jam 24. Aku pikir
iki waktune sing pas kanggo ritual kaya iki."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Saiki, apa kita duwe syarat sing mesti dipenuhi kanggo
ritual iki?"

Pamong Desa: "Iya, syarat-syarat kang mesti dipenuhi kanggo ritual iki antara liya:
Ritual kudu dianakake neng Balai Desa. Kita kudu ngundang tokoh masyarakat
sesepuh, pamong desa, modin, lan wong tuwane arek wadon kang wis tilar donya."

Tokoh Masyarakat Sesepuh: "Apa wong pinter utawa paranormal mau nggoleki wong
kang cocok kanggo ngrituali ritual iki?"

Pamong Desa: "Iya, kita mesti mbantu nyari wong pinter utawa paranormal kang bisa
ngrituali ritual iki. Sing penting, ritual iki kudu dianakake karo prosedur sing benar lan
kudu disiapake karo serius."

Modin: "Semoga ritual iki bisa njaluk berkah saka Tuhan lan bisa ngusir balita
siluman sing meresahkan kita kabeh."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Matur nuwun banget kanggo partisipasine sampeyan-
sampeyan. Kita bakal njaluk wong pinter utawa paranormal kang cocok kanggo
ngrituali ritual iki."
Neng waktune, kita bakal tetep nggali wong pinter utawa paranormal kang cocok kanggo
ritual iki lan ngrancang proses sing benar kanggo ngusir balita siluman alias lelembut saka
desa kita.

Neng Balai Desa, nanging dina kemis malem Jum'at Legi:

Pamong Desa: "Salam nggih, sampeyan-sampeyan kabeh. Kita duwe kabar sing
penting kang perlu kita diskusikan. Warga sepakat kanggo ngundang wong pinter
utawa paranormal kang bisa ngusir balita siluman alias lelembut sing meresahkan iki."

Tokoh Masyarakat Sesepuh: "Apa sapa-sapa duwe saran kanggo ngrancang ritual iki?"

Modin: "Iya, ritual kang dianakake dina kemis malem Jum'at Legi, jam 24. Aku pikir
iki waktune sing pas kanggo ritual kaya iki."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Saiki, apa kita duwe syarat sing mesti dipenuhi kanggo
ritual iki?"

Pamong Desa: "Iya, syarat-syarat kang mesti dipenuhi kanggo ritual iki antara liya:
Ritual kudu dianakake neng Balai Desa. Kita kudu ngundang tokoh masyarakat
sesepuh, pamong desa, modin, lan wong tuwane arek wadon kang wis tilar donya."

Tokoh Masyarakat Sesepuh: "Apa wong pinter utawa paranormal mau nggoleki wong
kang cocok kanggo ngrituali ritual iki?"

Pamong Desa: "Iya, kita mesti mbantu nyari wong pinter utawa paranormal kang bisa
ngrituali ritual iki. Sing penting, ritual iki kudu dianakake karo prosedur sing benar lan
kudu disiapake karo serius."

Modin: "Semoga ritual iki bisa njaluk berkah saka Tuhan lan bisa ngusir balita
siluman sing meresahkan kita kabeh."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Matur nuwun banget kanggo partisipasine sampeyan-
sampeyan. Kita bakal njaluk wong pinter utawa paranormal kang cocok kanggo
ngrituali ritual iki."

Neng waktune, kita bakal tetep nggali wong pinter utawa paranormal kang cocok kanggo
ritual iki lan ngrancang proses sing benar kanggo ngusir balita siluman alias lelembut saka
desa kita.

Setelah ritual rampung jam 01.00:

Paranormal: (Ngomong marang wong tuwane arek wadon kang wis tilar donya)
"Salam nggih, sampeyan kabeh. Ritual iki wis rampung, lan aku uga duwe kabar
penting kang perlu aku sampaikan. Setiap malam Jum'at, sampeyan mesti ndongakake
arwah anake wadon kang tilar donya."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Apa alasane, Pak Paranormal?"


Paranormal: "Alasane iki supaya sampeyan bisa tetep ngrasakno karo putrane kang
tilar donya lan nerusake rasa kasih lan kepedulian marang dheweke. Arwah putrane
bakal ngunjungi sampeyan supaya bisa ngabari kabar lan nyambut kerinduan kanggo
sampeyan."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Apa kita kudu ngadegake persiapan khusus kanggo
momen iki?"

Paranormal: "Ora mesti persiapan khusus, cukup ndongakake arwah putrane karo doa
lan pikiran positif. Nalika momen iki, sampeyan bisa ngomong marang dheweke lan
ngalih panggonane, amarga dheweke bakal nyambut kabar sampeyan karo seneng ati."

Wong Tuwane Arek Wadon: "Matur nuwun kanggo kabarane, Pak Paranormal. Aku
bakal nglewati momen iki karo penuh kasih lan penghormatan marang putrane."

Paranormal: "Salam nggih, semoga arwah putrane bisa seneng lan tenang ing alam
kubur."

Neng momen iki, wong tuwane arek wadon bakal tetep menghormati dan mengenang arwah
putrane kang tilar donya ing malam Jum'at, lan nerusake rasa kasih dan penghargaan marang
dheweke.

Neng malam kamis, jam 24.00, neng omahe wong tuwane arek wadon:

Paranormal: (Ngomong marang pamong desa, tokoh, sesepuh, lan Pak Z) "Salam
nggih, sampeyan-sampeyan kabeh. Kita wis siap kanggo nindakake ritual kang bakal
ngusir lelembut iki. Aku uga duwe kabar sing penting, lelembut wis teka. Ayo, mari
kita bersiap lan dianakake ritual iki."

Pamong Desa: "Salam nggih, Pak Paranormal. Kita siap kanggo melaksanakan ritual
iki."

Tokoh: "Apa syarat lan prosedur ritual iki, Pak Paranormal?"

Paranormal: "Syarat ritual iki kaya kang sebelume, dianakake dina kamis malem
jum'at, jam 24.00, neng omahe wong tuwane arek wadon. Kita kudu ngundang Pak Z
kang bakal ngomong-omong marang lelembut. Ritual iki bakal dipandu dening saya
paranormal. Saiki, kita bakal ndeleng lelembut teka."

Pak Z: "Salam nggih, kita siap ngomong marang lelembut lan ngusir dheweke supaya
bisa nyang alam kubur."

Neng momen ritual, wong tuwane arek wadon lan paranormal bakal bersama-sama
melaksanakan ritual kang bertujuan ngusir lelembut.

Setelah ritual rampung:


Paranormal: "Ritual iki wis rampung lan lelembut teka. Kita bakal terus memantau
situasi lan sampeyan sampeyan kabeh tetap waspada. Saiki, ora ono maneh lelembut
sing sliweran ana cedhak makam."

Pak Z: "Matur nuwun kanggo bantuan sampeyan, Pak Paranormal. Semoga lelembut
bakal tetap nyang alam kubur lan ora ganggu kita kabeh."

Pamong Desa: "Matur nuwun kanggo partisipasine sampeyan-sampeyan. Kita bakal


tetap bersama-sama menjaga kedamaian desa kita."

Neng momen iki, kita bakal tetap menjaga situasi lan melanjutkan pantauan supaya desa kita
tetap aman dari gangguan lelembut.

Anda mungkin juga menyukai