“ALAM DUNYA” Alam dunya beuki poek, Geus loba jalma anu
fasek, Umat islam silih ledek, Ka ulama wani
Alam dunya geus paciweuh, Bencana datang ngadek ngeureuyeuh, Nu ma’siat beuki maceuh Nu ibadah beuki euweuh Alam dunya beuki angar, Loba jalma anu sasar Alam dunya beuki keu’eung, Loba jalma nu Kana takdir geus teu sadar, Ma’siat di anggap malaweung, Nu doraka beuki anteung wajar Kana ibadah teu mayeng Alam dunya geus teu ca’ang, Loba beja anu Alam dunya beuki ruksak, Nu doraka pabalatak mang-mang, Ngabohong geus teu kapalang, Pamarentah geus teu mihak, Ka umat islam Berita geus nyararimpang geus nincak Alam dunya geus teu angger, Loba jalma anu Alam dunya geus pakewuh, Ku bencana angin lieur puyuh, Loba tangkal anu rubuh, Katut imah Ka pasantren beuki minder, Kana solat ge raruntuh ngabalieur Alam dunya beuki ancur, Jalma-jalma geus lalacur Dunya geus tereh kiamat, Hayu gancang geura Silih hewa’an jeung dulur, Poho kana alam tobat, Geura jauhan ma’siat, Meh bagja dunya kubur aherat. “ALAM DUNYA” Alam dunya beuki poek, Geus loba jalma anu fasek, Umat islam silih ledek, Ka ulama wani Alam dunya geus paciweuh, Bencana datang ngadek ngeureuyeuh, Nu ma’siat beuki maceuh Nu ibadah beuki euweuh Alam dunya beuki angar, Loba jalma anu sasar Alam dunya beuki keu’eung, Loba jalma nu Kana takdir geus teu sadar, Ma’siat di anggap malaweung, Nu doraka beuki anteung wajar Kana ibadah teu mayeng Alam dunya geus teu ca’ang, Loba beja anu Alam dunya beuki ruksak, Nu doraka pabalatak mang-mang, Ngabohong geus teu kapalang, Pamarentah geus teu mihak, Ka umat islam Berita geus nyararimpang geus nincak Alam dunya geus teu angger, Loba jalma anu Alam dunya geus pakewuh, Ku bencana angin lieur puyuh, Loba tangkal anu rubuh, Katut imah Ka pasantren beuki minder, Kana solat ge raruntuh ngabalieur Alam dunya beuki ancur, Jalma-jalma geus lalacur Dunya geus tereh kiamat, Hayu gancang geura Silih hewa’an jeung dulur, Poho kana alam tobat, Geura jauhan ma’siat, Meh bagja dunya kubur aherat.