MUHAMMAD SAFI’IL ANAM Kula mboten gadhah seja WA’ALIHI WASAHBIHI Mung karsane kang Kuwasa WASALLIM ’ALADDAWAM Gesang kula mung sa’derma
Eling-eling sira manungsa Gesang kula sapunika
Temenana lehmu ngaji Inggih wonten ngalam donya Mumpung durung katekanan Donya ngalam karameyan Malaikat juru pati Isine apus-apusan
Luwih susah luwih lara Yen sampun dumugi mangsa
Rasane wong nang naraka Nuli sowan kang Kuwasa Klabang kures kalajengking Siyang dalu sinten nyana Klabang geni ula geni Jer manungsa mung sa’derma
Rante geni gada geni Sowanmu mring Pangeranmu
Cawisane wong kang dosa Sapa kang dadi kancamu Angas mring kang Maha Kwasa Sarta apa gegawanmu Goroh nyolong main zina Kang nylametke mring awakmu
Luwih beja luwih mulya Kula sowan mring Pangeran
Rasane manggon suwarga Kula ijen tanpa rewang Mangan turu diladeni Tanpa sanak tanpa kadang Kasur babut edi peni Banda kula katilaran
Cawisane wong kang bekti Yen manungsa sampun pejah
Mring Allah kang Maha Suci Uwal saking griya sawah Sadat salat pasa ngaji Najan nangis anak semah Kumpul-kumpul ra ngrasani Nanging kempal mboten wetah
Omong jujur blaka suta Sanajan babanda-banda
Niliki tangga kang lara Morine mung telung amba Nulungi kanca sangsara Anak bojo mara tuwa Pada-pada tepa slira Yen wis ngurug banjur lunga
Yen janji mesthi netepi Yen urip tan kabeneran
Yen utang kudu nyahuri Banda kang sapirang-pirang Layat mring kang kasripahan Ditinggal dinggo rebutan Nglipur mring kang kasisahan Anake padha kleleran
Awak-awak wangsulana Yen sowan kang Maha Agung
Pitakonku marang sira Aja susah aja bingung Saka ngendi sira iku Janjine ridhone Allah Menyang endi tujuanmu Udinen nganggo amalan
Mula coba wangsulana Ngamal soleh ra mung siji
Jawaben kalawan cetha Dasare waton ngabekti Aneng endi urip ira Ndherek marang kanjeng nabi Saiki sadina-dina Muhammad Rasul Illahi
1 Puji-pujian
Mbangun turut mring wong tuwa Gusti Allah wus nyawisi
Sarta becik karo tangga Islam agama sejati Welasa sapadha-padha Tatanen kang anyukupi Nulunga marang sing papa Lahir batin amumpuni
Yen ngandika ngati-ati Kitab Qur’an kang sampurna
Aja waton angger muni Tindak nabi kang pratela Rakib ngatit sing nulisi Sinaunen kang permana Gusti Allah sing ngadili Sing sregep lan aja ndleya
Karo putra sing permati Dhuh Allah kang Maha Agung
Kuwi gadhuhan sing edi Mugi paduka maringi Aja wegah nggula wentah Pitedah lawan pitulung Suk dadi ngamal jariyah Margi leres kang mungkasi
Banda donya golekana Nggih punika marginipun
Metu dalan sing prayoga Tetiyang jaman rumuhun Yen antuk enggal tanjakna Ingkang sampun pinaringan Mring kang bener aja lena Pinten-pinten kanikmatan
Aja medhit aja blaba Sanes marginipun tiyang
Tengah-tengah kang mejana Ingkang sami dinukanan Kanggo urip cukupana Lan sanes margining tiyang Sing akherat ya perlokna Kang kasasar kabingungan
Aja dumeh sugih banda Gesang kita datan lama
Yen Pangeran paring lara Amung sakedheping netra Banda akeh tanpa guna Maena sami andika Doktere mung ngreka daya Rukun Islam kang lelima
Mula mumpung sira sugih AMIN AMIN AMIN AMIN
Tanjakna ja wigah wigih YA ALLAH ROBBAL ‘ALAMIN Darma ja ndadak ditagih MUGI PADUKA NGABULNA Tetulung ja pilah-pilih SADAYA PANYUWUN KULA
Mumpung sira isih waras TOMBO ATI
Ngibadaha kanthi ikhlas Tombo ati iku lima ing wernane Yen lerara lagi teka Ingkang dhihin maca Qur’an sak Sanakmu mung bisa ndonga maknane Ping pindhone sholat wengi lakonana Mumpung sira isih gagah Ping telune dzikir wengi ingkang Mempeng sengkut aja wegah suwe Muga sira yen wus pikun Kaping pate wetengira ingkang luwe Ora nlangsa ora getun Ping limane wong kang sholeh kumpulana Mula kanca da elinga Sapa wonge padha bisa anglakoni Mung sapisan aneng donya Insya Allah Gusti Allah nyembadani Uripmu sing ngati-ati Yen wis mati ora bali