Anda di halaman 1dari 5

Tugas Bahasa Jawa

(Legenda danau toba)

Nama : rosa zahrina


Kelas : Vll-H
No absen : 24

LEGENDA DANAU TOBA


Legenda saka Sumatera lor.
Neng siji desa neng wilayah Sumatera, urip sawong
petani. Dheweke sawong petani sing sregep tandhang
gawe mbasi palemahan pertaniannya ora amba. Dheweke
bisa nyukupi kebutuhane saka pakoleh kerjane sing ora
kenal lelah. Sabenere umure wis cukup kanggo rabi, ning
dheweke tetap mileh urip dhewen. Neng mubarang esuk
dina sing cerah, petani kuwi memancing iwak neng kali.
“muga-muga dina iki aku mbisa iwak sing gedhe,” gumam
petani kesebut jero ati. Beberapa wektu sakwise kailnya
dilemparkan, kailnya kedelok bergoyang-goyang. Dheweke
cepet nggeret kailnya. Petani kuwi bersorak kegirangan
sakwise mbisa seekor iwak cukup gedhe.
Dheweke takjub ndeleng werna sisik iwak sing becik. Sisik
iwak kuwi arupa kuning emas kabang-abangan. Kapindho
matane bulat lan menonjol memancarkan kilatan sing
menakjubkan. “tunggu, aku aja dipangan! Aku arep gelem
ngancani kowe nek kok ora dadi makan aku.” Petani
kesebut kaget krungu suwara saka iwak kuwi. Amarga
kekagetane, iwak sing ditangkepe tiba menyang lemah.
Banjur ora pira suwe, iwak kuwi ngowah wujud dadi sawong
prawan sing ayu jelita. “Bermimpikah aku?,” gumam petani.
“aja wedi pak, aku uga manusia kaya kowe. Aku ngutang
banget budi nangmu amarga wis nylametake aku saka
tumakne Dewata,” tembung prawan kuwi. “jenengku Puteri,
aku ora kabotan kanggo dadi bojomu ,” tembung prawan
kuwi seolah mendesak. Petani kuwia mengangguk. Mula
dadia dekne kabeh dadi bojo bojo. Ning, ana siji ujar sing
wis disepakati, yaiku dekne kabeh ora oleh nyeritoke
menawa asal-usul Puteri saka seekor iwak. Nek ujar kuwi
dilanggar mula arep kedadean petaka dahsyat.
Sakwise nganti neng desane, gemparlah para warga desa
ndeleng prawan ayu jelita bareng petani kesebut. “dheweke
bokmenawa bidadari sing mudhun saka langit,” gumam
dekne kabeh. Petani rumangsa bahagia banget lan
tenteram. Dadi bojo sing becik, dheweke terus tandhang
gawe kanggo nggoleki nafkah karo mengolah sawah lan
tegale karo tlaten lan ulet. Amarga ketlatenan lan
keuletannya, petani kuwi urip tanpa kekurangan jero uripe.
Akeh wong iri, lan dekne kabeh nyebarke kiran ala sing
bisa nibakne kekedadeyanan upadi petani. “aku ngerti
Petani kuwi mesti ngingu makhluk lembut! ” tembung
seseorang marang kancane. Hal kuwi nganti menyang
kuping Petani lan Puteri. Ning dekne kabeh ora rumangsa
tersinggung, bahkan tambah sregep tandhang gawe.
Sataun banjur, kebahagiaan Petan lan bojo nambah,
amarga bojo Petani bayen sawong bayi lanang. Dheweke
diwenehi jeneng Putera. Kebahagiaan dekne kabeh ora
nggawe dekne kabeh lali awak. Putera tuwuh dadi sawong
anak sing waras lan kuwat. Dheweke dadi anak legi ning
radha mbeling. Dheweke nduweni siji kebiyasan sing
nggawe heran kapindho wong tuwane, yaiku sanuli
rumangsa ngelih. Panganan sing sakudune dipangan nelu
bisa dipangane dhewe.
Suwe kesuwen, Putera sanuli nggawe jengkel bapake. Nek
dikongkon ngewangi pagawean wong tuwa, dheweke sanuli
menolak. Bojo Petani sanuli ngelingna Petani ben nyabar
dhuwur ulah anak dekne kabeh. “ya, aku arep nyabar,
walau kepriyea dheweke kuwi anak awake dhewe!”
Tembung Petani marang bojone. “Syukurlah, kanda mikiran
mangkono. Kanda nyat sawong bojo lan bapak sing becik,”
puji Puteri marang bojone.
Nyat tembung wong, kesabaran kuwi ana watese. Hal iki
dialami saka Petani kuwi. Nang mubarang dina, Putera
mbisa tugas ngiringaken panganan lan wedang menyang
sawah neng endi bapake lagi tandhang gawe. Ning Putera
ora ngebaki tugase. Petani nunggu ketekan anake, karo
nguwawa ngelak lan ngelih. Dheweke teras mulih menyang
omah. Neng deloke Putera lagi dolanan bola. Petani dadi
nesu karo menjewer kuping anake. “anak ora tau diuntung !
Ora ngerti awak ! Dasar anak iwak !,” umpat si Petani tanpa
eling wis mengucapkan tembung pantangan kuwi.
Sakwise petani mengucapkan tembung-turene, saknalika
kuwi uga anak lan bojone ilang lenyap. Tanpa bekas lan
jejak. Saka bekas injakan sikile, dumadakan menyemburlah
banyu sing deras banget lan tambah deras. Desa Petani
lan desa sekitarnya terendam kabeh. Banyu meluap
dhuwur banget lan amba dadine mbentuk siji telaga. Lan
akhire mbentuk siji tlaga. Tlaga kuwi akhire dikenal karo
jeneng tlaga Toba. Lagekne pulau cilik neng tengahe
dikenal karo jeneng Pulau Samosir.

Orientasi​:Di wilayah Sumatera hiduplah seorang petani


yang sangat rajin bekerja. Ia hidup sendiri sebatang kara.
Setiap hari ia bekerja menggarap lading dan mencari ikan
dengan tidak mengenal lelah. Hal ini dilakukannya untuk
memenuhi kebutuhannya sehari-hari
Komplikasi​: Petani mendapatkan ikan yang bisa berbicara
,Petani haus dan lapar,petani memarahi anaknya
Resolusi​ : Air meluap tinggi hingga membentuk sebuah
danau

Anda mungkin juga menyukai