Anda di halaman 1dari 17

.

‫ب أَ ْن أ َِج َد َها‬ ِ
ُ ‫ض ْعتُ َها؟ ََي‬
َ ‫ت؟ أَيْ َن َو‬
ْ َ‫ أَيْ َن َذ َهب‬:‫َب‬
ّ‫أ‬
Ayah: Mana ia pergi? Di mana saya letakkan? Saya mesti mendapatkannya.

‫ث؟‬
ُ ‫ َع ْن َما َذا تَ ْب َح‬:١ ‫ابن‬
Anak 1: Apa yang kamu cari?

.‫َض َع َح ِقْي بَِِت ُهنَا‬


َ ‫تأ‬
ُ ‫ ُكْن‬:‫َب‬
ّ‫أ‬
Ayah: Aku telah simpan dompet aku di sini.

‫ احلَِقْي بَةُ َس ْوَداءٌ؟‬:١ ‫ابن‬


Anak 1: Dompet hitam?

‫ت ِِبَا؟‬ ِ
َ ‫ َما َذا؟ أَيْ َن ه َي؟ أَيْ َن َذ َهْب‬:‫َب‬
ّ‫أ‬
Ayah: Apa? Mana ia? Di mana engkau letakkan ia?

.‫ لَ ِك ْن َرأَيْتُ َها َم َع َس ْل ُح ْوفٍَة‬،‫ف ََي أَِِب‬


ُ ‫ ََل أ َْع ِر‬:١ ‫ابن‬
Anak 1: Aku tidak tahu tetapi aku pernah nampak ada dengan Salhufah.

! ‫ تَ َوقَِّفي‬:‫َب‬
ّ‫أ‬
Ayah: Berhenti !
َ ِ‫ َما ب‬:‫بنت‬
‫ك ََي أَِِب؟‬
Salhufah: Kenapa ayah?

.ٌ‫ت َه ِذهِ احلَِقْي بَةَ ِمن ِخَزانَِِت؟ إِ ََّّنَا أ ََمانَة‬


َ ‫َخ ْذ‬
ِ
َ ‫ ل َماذَا أ‬:‫أب‬
ّ
Ayah: Kenapa engkau ambil dompet ini di dalam laci aku? Ini amanah.

.‫ك ََي أَِِب‬ ِ ُ ‫ ََل أَ ُكن أَع ِر‬:‫بنت‬


َ ‫ف َذل‬ ْ ْ ْ
Salhufah: Aku tidak mengerti ayah.

ِ ‫ أ َََن‬:‫بنت‬
.‫آس َفةٌ ََي أَِِب‬
Salhufah: Ayah, saya minta maaf.

‫اخ َل َه ِذهِ احلَِقْي بَةَ ََي أَِِب؟‬


ِ ‫ ماذَا ي وج ُد د‬:‫ابن‬
َ َ ُْ َ
Anak: Apa yang ada dalam dompet tu?

.‫ف‬ ُ ‫ ََل أ َْع ِر‬:‫أب‬


ٌ ‫ف ََي ُس ْل ُح ْو‬ ّ
Ayah: Aku tidak tahu.

ِ
‫ب؟‬
ٌ ‫اض‬ َ ْ‫ إِ ًذا َلَ أَن‬،‫ف‬
َ ‫ت َغ‬ ُ ‫ ََل تَ ْع ِر‬:٢ ‫ابن‬
Anak 2: Tidak tahu! Jadi kenapa kamu marah?

.ٌ‫ األ ََمانَةُ َغالِيَة‬،‫ ََي أَبْنَائِي‬:‫أب‬


ّ
Ayah: Anak-anakku, amanah itu sangat berharga.

......‫ لَ ِك ْن‬،‫ لَ ِك ْن‬:‫بنت‬


Salhufah: Tapi, tapi……

.‫لحوفَة‬ ِ ِ
ُ ‫ لَك ْن َما َذا؟ ََتَدَّثي ََي َس‬:‫أم‬
Emak: Tapi apa? cakap je…

‫ص َد ْو َن ِِبأل ََمانَِة؟‬
ِ ‫ ماذَا تُ ْق‬:‫بنت‬
َ
Salhufah: Apa yang kamu maksudkan dengan amanah?

َّ ِ‫ك ق‬
.‫صةً َع ْن األ ََمانَِة‬ ِ َ‫ سأَرِوي ل‬..‫ْي معَن األَمانَِة َي صغِ ْْيِِت‬
ْ ْ َ َ َ َ َ َ ْ َ َ ْ ‫ ََل تَ ْع ِرف‬:‫أب‬
ِ
ّ
Ayah: Kamu tidak tahu maksud amanah? Aku akan ceritakan kisah tentang amanah kepada
kamu.

ِ ‫حدى الغَاِب‬
...‫ت‬ َ ِ‫ ِِف إ‬:
َ
Dalam salah satu hutan

.‫ص ْف َو َحيَاتِِ ْم‬ ِ ِ ‫ األ‬.‫ان‬


َ ‫َصدقَاءُ َيََْر ُح ْو َن َويَ َلعبُ ْو َن َوََل َش ْيءَ يُ َع ّك ُر‬
ْ
ِ ‫ب واألَم‬ ِ ِ ‫ِِف قَ ِد ِْي‬
َ َ ِّ ُ‫ ِِف َغابَة احل‬،‫الزمان‬
َ
Pada zaman dahulu, di dalam hutan yang tenang serta aman. Kawan-kawan berseronok dan
bermain-main, tidak ada apa-apa pun yang mengganggu kehidupan mereka.

.‫ان فِْي َما بَْي نَ ُه ْم‬


ِ ‫الدائِم‬ ِ ِ ِ
َ ‫ب ِ ِْف ذَل‬
َ َ ‫ ُه َو التَ َع ُاو ُن َواإل ْح َِت ُام‬،‫ك‬ ُ َ‫السب‬
َ ‫َو‬
Disebabkan itulah mereka saling tolong menolong, saling menghormati di antara satu sama lain.
.‫ ََي َمْي ُمو ٌن‬،‫ َمْي ُم ْو ٌن‬:‫األرنَب‬
Arnab: Maimun, ya Maimun.

‫وب؟‬
ٌ ُ‫اك ََي أ َْرن‬
َ َ‫ َما َذا ُهن‬:‫َميمون‬
Maimun: Kenapa Arnab?

.‫ أُ ِريْ ُد َك ِِف أ َْم ٍر َه ٍّام‬:‫األرنب‬


Arnab: Aku ada sesuatu yang penting dengan engkau.

.‫وب‬ ِ ِ
ٌ ُ‫ َي ْأرن‬،‫ انْتَظ ْر قَلْي ًًل‬:‫ميمون‬
Maimun: Tunggu sebentar Arnab.

.‫َس ِر ْع ََي َمْي ُمون‬


ْ ‫ أ َْر ُج ْو َك أ‬:‫األرنب‬
Arnab: Aku harap kamu boleh cepat ya maimun.

.‫ انتِ َهى َد ْوُرَك ََي َمْي ُمو ٌن‬. .....‫ هاهاهاها‬:‫الفيل‬


Gajah: Hahahaha…..Giliran kamu dah habis Maimun.

.‫ت ََي َمْي ُمو ٌن‬ ِ


َ ‫ لََق ْد فَش ْل‬:‫الث ُّْعبَا ٌن‬
Ular: Kamu telah gagal Maimun.

‫ِن َعلَى قَطْ ٍع لُ ْعبَِِت‬ِ ِ َ َ‫ َما أ َْمر الَّ ِذي َج َعل‬،‫َخِ ِْبِِن‬ ِ
ْ ‫ أ‬.‫ َج َع ْلتَ ُه ْم يَ ْس َخ ُرْو َن م ِّّن‬،‫ت ََي أ َْرنُ ْوب‬
ْ ُ‫ك ُُتِْب‬ ُ َ ْ‫ أ ََرأَي‬:‫ميمون‬
‫ضلَ ِة؟‬
َّ ‫امل َف‬
َ
Maimun: Apakah kamu nampak mereka sedang mengejek aku wahai Arnab? Apakah perkara
yang kamu mahu beritahu aku sehingga mengganggu permainan aku.
.‫ تَ َع َال ََي َمْي ُمو ٌن َمعِي‬:‫األرنب‬
Arnab: Jom ikut aku Maimun.

‫ َما األ َْم ُر الَّ ِذي َج َع ْلتَِّن أَقْ لَ َق؟‬:‫ميمون‬


Maimun: Perkara yang buat aku risau ni?

.‫ضطٌَّر لِ ُمغَ َاد َرةِ الغَابَِة‬


ْ ‫ أ َََن ُم‬،‫اْسَ ْع ََي َمْي ُمو ٌن‬
ْ :‫األرنب‬
Arnab: Dengar Maimun, aku terpaksa tinggalkan hutan ini.

‫ ُمغَ َاد َرةُ الغَابَِة؟ لِ َماذَا؟ وإِ ََل أَيْن؟‬:‫ميمون‬


Maimun: Tinggalkan hutan? Kenapa? Ke mana?

.‫ب ُرْؤيَِِت‬ ٍ ِ ٍ ‫ إِنَّه ي ع ِاِن ِمن مر‬.‫اب إِ ََل َغاب ِة اب ِن ع ِمي‬


ِ ‫ضطٌَّر لِل َذ َه‬
ُ ُ‫ض َشديْد َويَطْل‬ َْ ْ َُ ُ َّ َ ْ ‫ أ َََن ُم‬:‫األرنب‬
Arnab: Aku terpaksa pergi ke hutan sepupuku, dia memerlukan pertolongan aku kerana sakit
tenat dan dia meminta aku melawatnya,

ِ ‫ أَخِِبِِن ما َذا تَ ِري ُد َي أَرنُوب ِم ِّن؟ َكيف أُس‬،‫ك َي ص ِدي ِقي‬ِ ِ


‫اع ُدك؟‬ َ َ ّ ٌ َ ْ َ ْْ ْ َ َ َ ‫ أ َََن َح ِزيْ ٌن أل ْجل‬:‫ميمون‬
Maimun: Aku simpati denganmu wahai temanku. Beritahu aku apa yang kamu mahu aku
lakukan? Bagaiman aku boleh membantu kamu?

ِ ِِ ِ ِ ِ ْ‫ف ع ِّن وِرث‬


.‫َِب‬ ُ َ ّ َ ُ ‫ت تَ ْع ِر‬
ْ ِ‫ت َكث ْ ًْيا م ْن القطْ ِع ال َذ َهبيَّة م ْن أ‬ َ ْ‫ أَن‬،‫ َح َسنًا ََي َمْي ُم ْو ٌن‬:‫األرنب‬
Arnab: Baik, kamu tahu bahawa aku mempunyai banyak emas yang diwarisi dari bapaku.

ُ ‫ ِِبلطَّْب ِع أ َْع ِر‬:‫ميمون‬


.‫ف‬
Maimun: Sudah tentu aku tahu.

.‫ أُ ِريْ ُد تَ َرَك َه ِذهِ األ ََمانَةَ ِعْن َد َك َريْثَ َما أَعُ ْوُد‬.‫اص ِط َح َاِبَا َمعِي‬ ِ ‫ ََل أ‬:‫األرنب‬
ْ ‫َستَطْي ُع‬
ْ
Arnab: Aku tidak mampu menjaganya bersama dengan aku. Aku mahu memberikan amanah itu
kepada engkau sehingga aku kembali.

.‫ص ِديْ ِقي‬ َ ‫ ََل َعلَْي‬،‫ َه َذا ُكلٌّ أ َْمٌر َما ِِف األ َْم ِر‬:‫ميمون‬
ً ‫ك ََي‬
Maimun: Itu sahaja perkara tersebut, jangan kamu risau kawanku.

ِ ِ ‫ شكْرا لَك َي‬:‫األرنب‬


َ َ‫ تَ َع َال َمعِي َح ََّّت أ ُْع ِطي‬.‫صديْقي‬
.َ‫ك األ ًَمانَة‬ َ َ َ ً ُ
Arnab: Terima kasih kawanku. Jom, aku akan berikan kamu amanah itu.

‫ت؟‬
ُ ‫الص ْو‬
َ ‫ َما َه َذا‬:‫ميمون‬
Maimun: Bunyi apa itu?

.‫ ََل أ َْعلَ ُم‬:‫األرنب‬


Arnab: Aku tidak tahu.

.‫ ََلْ أ َِج ْد َشْي ئًا‬:‫ميمون‬


Maimun: Aku tidak jumpa apa-apa pun.

.‫ط َش ْيءٌ ِم ْن األَ ْش َجا ِر‬


َ ‫ ُرََّّبَا َس َق‬،‫ تَ َع َال ََي َمْي ُمون‬:‫األرنب‬
Arnab: Jom Maimun, mungkin sesuatu dari pokok telah jatuh.

‫ ُرََّّبَا‬:‫ميمون‬
Maimun: Mungkin.

ُ ‫ َك َاد َيُْ ِس‬:‫الثعبان‬


.‫ك ِِب‬
Ular: Hampir saja dia menjumpai aku.

.‫ك ََي َمْي ُمون‬


َ َ‫ ُشكًْرا ل‬:‫األرنب‬
Arnab: Terima kasih Maimun.
.‫ص ِديْ ِقي‬ ِ ُ ِ‫ُحاف‬
َ ‫ظ َعلَى األ ََمانَة ََي‬ َ ‫ َسأ‬:‫ميمون‬
Maimun: Aku akan menjaga amanah ini kawanku.

.‫اعا‬
ً ‫ َوَد‬:‫األرنب‬
Arnab: Selamat tinggal.

.‫ص ِديِْقي‬ ِ
َ ‫ ِِف أ ََمان هللا ََي‬:‫الفيل‬
Gajah: Semoga perjalanan kamu selamat kawanku.

.‫ َسأَ ُك ْو ُن ِِبنْتِظَا ِرَك‬:‫السنجاب‬


Tupai: Aku akan menunggu kepulangan engkau.

.‫ إِ ََل اللِّ َق ِاء ََي أَرنُوب‬:‫ميمون‬


Maimun: Jumpa lagi Arnab.

.‫ت ََي َمْي ُمو ٌن‬ ِِ


ُ ‫اك؟ َما َهذه التَ َخيُّ ًَل‬
َ َ‫ َمن َه َذا؟ َمن ُهن‬:‫ميمون‬
Maimun: Siapa itu? Siapa di sana? Apakah itu khayalan sahaja wahai Maimun.

.‫َح ٌد‬ ُ ‫ُس ِر َعهُ قَ ْب َل أَ ْن ََْي‬


ْ ‫ب أَ ْن أ‬ ِ ٌْ ِ‫ ما ُهو َه َذا ال َكْن ز؟ ََل ب َّد أَنَّهُ ََث‬:‫الثعبان‬
َ ‫ضَر أ‬ ُ ‫ ََي‬.‫ْي‬ ُ ُ َ َ
Ular: Apakah itu harta karun? Ia mesti berharga. Aku mesti cepat sebelum orang lain datang.

.‫ُخ ِفْي َها َح ًاَل‬ ِ ِ ِ ِِ


ْ ‫ َسأ‬.‫ َما ُك ُّل َهذه القطْ ِع ال َذ َهبِيَّة؟ إِ ََّّنَا َرائ َعة‬:
: Apakah semua ini kepingan emas? Menarik. Aku akan sembunyikannya sekarang.
.‫َح ٌد َِّبَا قَ َام بِِه الث ُّْعبَا ُن‬ ِ
َ ‫َوَمَّرت األ َََّي ُم َوََلْ يَ ْشعُْر أ‬
Setelah beberapa hari berlalu, masih tidak ada seorang pun yang mengetahui akan perbuatan ular
tersebut,

ٍ ‫َن عُوَد َة أَرنُو‬ ِ


َ ‫ ََل بُ َّد أَتَ َفق‬.‫ت قَ ِريْبَة‬
.َ‫َّد األََمانَة‬ ْ َ‫ب قَ ْد َِبت‬ ْ ْ ْ َّ ‫ أ َْعتَق ُد أ‬:‫ميمون‬
Maimun: Aku percaya bahawa kepulangan arnab sudah tidak lama. Aku mesti memeriksa
amanahnya.

ِ
َ ‫ت بِنَ ْف ِس‬
‫ك ََي َمْي ُم ْو ٌن؟‬ َ ‫ َم ْن َه َذا فَ َع ْل‬،‫َخ َذ َها ؟ ََي إِ ََلي‬
َ ‫ت األ ََمانَةُ؟ َم ْن أ‬
ْ َ‫ أَيْ َن ذَ َهب‬،ُ‫ األ ََمانَة‬،‫ أأأ‬:
:Aaa, amanah!!, ke maan ia telah hilang? Siapa yang mengambilnya? Ya Tuhanku, apa
yang kamu lakukan pada dirimu wahai maimun?

! ٌ‫ َح ِكْي َمةٌ ! ََي َح ِكْي َمة‬:


:Hakim! Hakim

َ ِ‫ َما ب‬:‫احلكيمة‬
.‫ك ََي َمْي ُم ْو ٌن؟ أَ ََن ُهنَا‬
Hakim Perempuan: Kenapa dengan engkau ya maimun? Aku ada di sini.

.‫ت فَ ْو َق َرأْ ِسي‬ ِ ‫ م‬،ٌ‫صي بةٌ َي ح ِكيمة‬


ْ َّ‫صْي بَةٌ َحل‬ ِ
ُ َ ْ َ َ َ ْ ‫ ُم‬:‫ميمون‬
Maimun: Musibah ya hakim, musibah telah menimpa aku.

‫اك ََي َمْي ُمو ٌن؟‬


َ َ‫ َماذَا ُهن‬:‫احلكيمة‬
Hakim: Apa yang sedang berlaku ya Maimun

.‫ب أ ََمانَةً ِعْن ِدي قَ ْب َل ُمغَ َاد َرةِ الغَابَِة‬


ٌ ‫ لََق ْد تَ َرَك أ َْرنَ ْو‬:‫ميمون‬
Maimun: Arnah telah memberikan amanah kepada aku sebelum meninggalkan hutan.

.‫ت ِمْنهُ تَ ْرَكهُ ِعْن َد َك‬ ِ ُ ‫ أَع ِر‬:‫احلكيمة‬


ُ ‫ َوأ َََن طَلَْب‬.‫ف َذلك‬ ْ
Hakim: Aku tahu, aku yang menasihatinya untuk memberikannya kepada engkau.
.‫ت‬
ْ ‫اختَ َف‬
ْ ُ‫ األ ََمانَة‬:‫ميمون‬
Maimun: Amanah tersebut hilang.

‫ت ََي َمْي ُم ْو ٌن؟‬


ْ ‫اختَ َف‬
ْ ‫ت؟ أَيْ َن‬
ْ ‫اختَ َف‬
ْ :‫احلكيمة‬
Hakim: Hilang? Hilang di mana ya Maimun?

.‫ت ِِبَ ْف ِر ُخ ْفَرةٍ َوطَ ْم ِرَها َجيِّ ًدا‬ ِ


َ ْ‫ت إِ ََل أَق‬
ُ ‫صى الغَابَة وُكْن‬ ُ ‫ لََق ْد َذ َهْب‬.ٌ‫يمة‬
ِ ُ ‫ص ِّدقِْي ِّن ََل أ َْع ِر‬
َ ‫ف ََي َحك‬ َ :‫ميمون‬
Maimun: Percayalah, aku tidak tahu ya hakim. Aku telah pergi jauh ke dalam hutan dan
menggali lubang serta menanamnya dengan baik.

.‫ُّد َها َوََلْ أ َِج ْد َشْي ئًا‬


ِ ‫ذَهبت الْي وم لِت َفق‬
َ َ ْ َ ُ َْ
Hari ini, aku telah pergi untuk memeriksa amanah tersebut dan aku tidak
menjumpainya.

.‫َح ًد َع ْن َم َك ِاَّنَا ََي ميمون‬


َ‫تأ‬ ْ ‫ ُرََّّبَا أ‬:‫احلكيمة‬
َ ‫َخ َِْب‬
Hakim: Mungkin engkau telah memberitahu sesiapa tempat amanah tersebut ya Maimun.

ِ ِ َ‫ أُقْ ِسم ل‬:‫ميمون‬


.‫يما‬ ِّ‫ك أ‬
ً ‫َِن ََلْ أَفْ َع ْل ََي َحك‬ ُ
Maimun: Aku bersumpah bahawa aku tidak melakukan demikian ya Hakim.

.‫ تَ َذ َّك ْر ََي َمْي ُمو ٌن‬:‫احلكيمة‬


Hakim: Cuba ingat ya Maimun.

ِ
َ ‫ ََلْ أَفْ َع ْل َذل‬.ٌ‫ إِ ََّّنَا أ ََمانَةٌ ََي َح ِكْيمة‬:‫ميمون‬
.‫ك ُمطْلَ ًقا‬
Maimun: Ia adalah amanah ya Hakim. Aku pasti tidak akan melakukan demikian.

.‫اح الغَ ِّد‬ َ ‫ أَ ْخ ََِبِِن أَنَّهُ َسيَ ُك ْو ُن ُهنَا ِِف‬،‫ب ِر َسالَةً ِِل‬
ِ َ‫صب‬ ٌ ‫ ل َق ْد أ َْر َس َل أ َْرنُ ْو‬:‫احلكيمة‬
Hakim: Arnab telah mengirimkan sepucuk surat kepadaku untuk memaklumkan bahawa dia akan
tiba pagi esok.

.‫َع ِديّْن‬
ِ ‫ أَرجو َك سأ‬.ٌ‫ ما احل ُّل َي ح ِكيمة‬.‫ك َي ميمو ٌن‬ ِ ِ
َ ْ ُ ْ َ ْ َ َ َ َ ْ ُ ْ َ َ َ ‫ ََي ل َس َواد َو ْج ِه‬:‫ميمون‬
Maimun: Alangkah malunya kamu ya Maimun. Apakah penyelesaiannya ya Hakim. Aku harap
kamu akan bantu aku.

.‫ أَفَ ِّك ُر‬،‫ َد ْع ِّن‬،‫ ْاه َدأْ قَلِْي ًًل ََي َمْي ُم ْو ٌن‬:‫احلكيمة‬
Hakim: Bertenang sebentar ya Maimun, biar aku fikirkan.

.ٌ‫َس ِر ِعي َح ِكْي َمة‬


ْ ‫ أ‬:‫ميمون‬
Maimun: Cepat ya Hakim.

ْ َ‫َن األ ََمانَةَ قَ ْد ُس ِرق‬


‫ت؟‬ َّ ‫َح ًدا أ‬
َ‫تأ‬َ ‫َخ َِْب‬
ْ ‫ َه ْل أ‬:‫احلكيمة‬
Hakim: Adakah kamu telah menceritakan kepada sesiapa yang amanah tersebut telah dicuri?

.‫َح ًدا بَ ْع َد‬ ِ ْ ‫ ََلْ أ‬،‫ ََل‬:‫ميمون‬


َ ‫ُخ ِْب أ‬
Maimun: Tidak, aku tidak menceritakan kepada sesiapapun lagi.

.‫ك َوأ َََن َسأُفَ ِّك ُر بِطَ ِريْ َق ِة َما‬


َ ِ‫ب إِ ََل بَْيت‬ ِ
َ ‫ ََل ُُتْ ِْب‬.‫ َه َذا َجيِّ ٌد‬:‫احلكيمة‬
ْ ‫ ا ْذ َه‬.‫أح ًدا ََي َمْي َمو ٌن‬
Hakim: Bagus, jangan kamu ceritakan kepada sesiapapun ya Maimun. Pulanglah ke rumah dan
aku akan fikirkan jalannya.

‫ْي؟‬ ِ
َ ْ ‫ َما َذا َستَ ْف َعل‬:‫ميمون‬
Maimun: Apa yang kamu akan lakukan?

.‫السا ِر َق‬
َّ ‫ت‬ُ ‫اح َسأَ ُك ْو ُن قَ ْد َو َج ْد‬ َّ ‫ ُرََّّبَا ِِف‬،‫ب‬
ِ َ‫الصب‬ ْ ‫ ا ْذ َه‬:‫احلكيمة‬
Hakim: Pulanglah, boleh jadi pada pagi esok aku jumpa pencuri tersebut,

.‫السا ِر ُق‬
َّ ‫ك أَيُّ َها‬ ُ ‫ َسأ َْم ِس‬،‫ َو َج ْد ُتَا‬،‫ نَ َع ْم‬:‫احلكيمة‬
َ ِ‫ك ب‬
Hakim: Baik, aku sudah dapat caranya. Aku akan tangkap pencuri tersebut.

.ٌ‫اح اخلَِْْي ََي َح ِكْي َمة‬


ُ َ‫صب‬
َ :‫الطْي‬
Burung: Selamat pagi ya Hakim.
‫ت الُنَ ِ‬
‫اس ِ‬ ‫ضرت ِِف الوقْ ِ‬
‫ت؟‬
‫ت احلَيَ َو َاَن ُ‬
‫استَ ْي َقظَ َ‬
‫ب‪َ .‬ه ْل ْ‬ ‫َ‬ ‫اح اخلَِْْي‪ .‬لََق ْد َح َ ْ َ‬
‫صبَ ُ‬
‫احلكيمة‪َ :‬‬
‫‪saya‬‬

‫اح ِة‪.‬‬ ‫الطْي‪ :‬نَ َع ْم‪َ ،‬وبَ َد ُؤوا يَتَ َوافَ ُد ْو َن إِ ََل َّ‬
‫الس َ‬
‫‪saya‬‬

‫اسبِ ْق ِّن إِ ََل ُهنَاك‪ .‬أ َََن قَ ِاد َمةٌ ُهنَاك أ َْمٌر َهامٌّ‪.‬‬
‫احلكيمة‪َ :‬ه َذا َجيِّ ٌد‪ْ .‬‬
‫‪saya‬‬

‫الطْي‪ :‬حاضر َي حكيمة‪.‬‬


‫‪Saya‬‬

‫ِ‬
‫ت َح ِزيْ ًن؟‬ ‫الطْي‪َ :‬ما بِ َ‬
‫ك ََي َمْي ُمون؟ َلَ أَنْ َ‬
‫‪saya‬‬

‫ص ِد ِيقي‪.‬‬
‫ميمون‪ :‬لََق ْد‪ََ ...‬ل‪ََ ،‬ل َش ْيءَ ََي َ‬
‫‪saya‬‬

‫اح ِة‪ ،‬احلَ ِكْي َمةُ تُِريْ ُد ْو َن ِِف أ َْم ٍر َه ٍّام‪.‬‬ ‫ب إِ ََل َّ‬
‫الس َ‬
‫ِ‬
‫الطْي‪َ :‬ح َسنًا ََي َمْي ُمو ٌن‪ .‬أ ََر َاك ََلح ًقا‪ .‬ا ْذ َه ْ‬
‫‪saya‬‬

‫اب‪.‬‬
‫ك أَيُّ َها الغَُر ُ‬
‫ميمون‪َ :‬حقًّا‪ُ ،‬شكًْرا لَ َ‬
‫‪saya‬‬

‫ت َسعِي ٌد؟‬ ‫ِ‬


‫الطْي‪َ :‬لَ أَنْ َ‬
‫‪saya‬‬

‫ص ِديْ ِقي‪.‬‬
‫ميمون‪ََ :‬ل‪ََ ،‬ل َش ْيءَ ََي َ‬
‫‪Saya‬‬

‫الفيل‪ :‬تَُرى َما َذا تُِريْ ُد ِمنَّا احلَ ِكْي َمةُ؟‬


‫‪saya‬‬

‫السنجاب‪ََ :‬ل أ َْعلَ ُم‪َ ،‬ولَ ِك ْن أ َََن ُمتَأَ ّكِ ٌد أ َّ‬


‫َن األ َْمَر َهامٌّ‪.‬‬
‫‪saya‬‬

‫الثعبان‪ :‬انْتَ ِظ ُروا َو َسنَ َرى‪.‬‬


‫‪Saya‬‬

‫َص ِدقَائِي‪.‬‬
‫اح اخلَِْْي ََي أ ْ‬
‫صبَ ُ‬
‫احلكيمة‪َ :‬‬
‫‪saya‬‬

‫اح اخلَِْْي‪.‬‬
‫صبَ ُ‬
‫الطْي‪َ :‬‬
‫‪saya‬‬

‫اك ََي َح ِكْي َمةٌ؟‬


‫السنجان‪َ :‬ماذَا ُهنَ َ‬
‫‪saya‬‬

‫احلكيمة‪ُ :‬ك ُّل خ ٍْي َي سْنجوب‪ .‬فَ ْليستَ ِد ِر اجل ِميع إِ ََل ِجه ِة اجلِب ِال وََل ي ْنظُر أ ِ‬
‫َح ٌد منْ ُك ْم ََْن ِوي َح ََّّت أَطْلُ َ‬
‫ب‬ ‫َ َ َ َ ُ َ‬ ‫َ ُْ‬ ‫َْ َ َ ُْ ٌ َ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫ِمْنهُ‪.‬‬
‫‪saya‬‬

‫ضا ََي َح ِكْيمةٌ‪.‬‬


‫ميمون‪َ :‬وأ َََن أَيْ ً‬
‫‪saya‬‬
‫احلكيمة‪ :‬أَََل تَسمع ِعْن َدما قُ ْلت َِ‬
‫َجْي َع ََي َمْي ُم ْو ٌن؟‬ ‫ْ َْْ َ ُ‬
‫‪saya‬‬

‫اضٌر ََي َح ِكْي َمةٌ‪.‬‬


‫ميمون‪ :‬ح ِ‬
‫َ‬
‫‪saya‬‬

‫وب َك َما تَ ْعلَ ُم ْو َن لِ ِزََي َرةِ ابْ ِن َع ِّم ِه امل ِريْ ِ‬


‫ض‪.‬‬ ‫احلكيمة‪ :‬لََق ْد َسافَ َر أ َْرنُ ٌ‬
‫َ‬
‫‪saya‬‬

‫َجْي عُنَا يَ ْع ِرفُ ْو َن َذلِك‪.‬‬


‫السنجان‪َِ :‬‬
‫‪Saya‬‬

‫ُعاقِبُك‪.‬‬ ‫احلكيمة‪ :‬إِ ْن ع ْد ِ‬


‫ت ل ْل َك ًَلِم ََي َسْن ُج ٌ‬
‫وب‪َ ،‬سأ َ‬ ‫ُ َ‬
‫‪saya‬‬

‫اضٌر ََي َح ِكْي َمةٌ‪.‬‬


‫السنجان‪ :‬ح ِ‬
‫َ‬
‫‪saya‬‬

‫ِ ِِ‬ ‫َن األَرنُوب قَ ْد تَرَك أَمانَةً مع أ ِ ِ‬ ‫ِ‬


‫احلكيمة‪ :‬الَّذي ََل تَ ْع ِرفُ ْو َن أ َّ ْ َ َ َ َ َ َ‬
‫َحد ََن َداخ َل الغَابَة‪َ .‬وَهذه األ ََمانَةُ قَ ْد ُس ِرقَ ْ‬
‫ت‪.‬‬
‫‪saya‬‬

‫ْت بِ َ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ ِ‬


‫ك أَيُّ َها‬ ‫ِج األ ََمانَةَ م ْن َداخ ِل احلُْفَرةِ‪ .‬أ َْم َسك ُ‬
‫السا ِر َق ِِف َمنَامي َوُه َو يَ ْستَ ْخر ُ‬
‫ت َّ‬ ‫َوِِف َهذه اللَّْي لَة َش َ‬
‫اه ْد ُ‬
‫‪saya‬‬

‫السا ِر ُق‪ .‬انْظُْر إِ ََّ‬


‫ِل !!‪.‬‬ ‫َّ‬
‫‪saya‬‬

‫َخ ْذ َشْي ئًا ََي َح ِكْي َمةٌ‪.‬‬


‫الثعبان‪ :‬أ َََن ََلْ أ ُ‬
‫‪saya‬‬
‫ْت بِ َ‬ ‫ِ‬
‫ك‪.‬‬ ‫السا ِر ُق ََي َسيِّ َد ثُ ْعبَان‪ ،‬أ َْم َسك ُ‬
‫ت َّ‬‫احلكيمة‪ :‬أَنْ َ‬
‫‪saya‬‬

‫ت أ َََن‪ََ ،‬ل ََي ًح ِكْي َمةٌ‪.‬‬


‫الثعبان‪ :‬لَ ْس ُ‬
‫‪saya‬‬

‫السا ِرِق‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫احلكيمة‪ :‬أَنْت ِ ِ‬


‫اس َم َّ‬
‫ت ْ‬‫الوحْي ُد الَّذي استَ َد َار عْن َد َما ذَ َك ْر ُ‬
‫َ َ‬
‫‪saya‬‬

‫الثعبان‪ :‬ص ِّدقِ ِيّن َي ح ِكيمةٌ‪ََ .‬ل أَر تِْلك ِ‬


‫القطْ َع ال َذ َهبِيَّةَ‪.‬‬ ‫َ َ َْ ْ َ َ‬ ‫َ‬
‫‪saya‬‬

‫َن األ ََمانَةَ قِطْ ٌع ًذ َهبِيَّةٌ؟‬


‫ت أ َّ‬ ‫ِ‬
‫احلكيمة‪ :‬قطْ ٌع َذ َهبِيَّةٌ؟ إِ ًذا َكْي َ‬
‫ف َعَرفْ َ‬
‫‪saya‬‬

‫ث َعْن َها َجيِّ ًدا‪.‬‬ ‫ت لِ َسان‪ .‬أ َْر ُج َ‬


‫وك ََي َمْي ُم ْو ٌن‪ْ .‬اِبَ ْ‬ ‫ِِِ‬ ‫ِ‬
‫الثعبان‪َ :‬وَوَو‪َ ....‬ما َذا َستَ ُك ْو ُن ََي ًحكْي َمةٌ‪ .‬ص ّديْق ِِّن َزلَّ ُ‬
‫‪saya‬‬

‫ٍ‬
‫ض ْعتُ َها ِِف َم َكان أ َ‬
‫َخ ٍر‪.‬‬ ‫ُرََّّبَا َو َ‬
‫‪saya‬‬

‫ميمون‪ََ .‬ل‪ .‬أ َََن ََلْ‪.‬‬


‫‪saya‬‬

‫السا ِر ُق‪ .‬أَ ْخِ ِْبِِن أَيْ َن‬ ‫ْت بِ َ‬


‫ك أَيُّ َها َّ‬ ‫ٍ‬ ‫َخ ََِب َك أ َّ‬
‫َن األ ََمانَةَ َم َع َمْي ُم ْون؟ أ َْم َسك ُ‬ ‫احلكيمة‪َ :‬حلْظَةً ََي َمْي ُم ْو ٌن‪َ ،‬وَم ْن أ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫ت األ ََمانَةَ قَ ْب َل أَ ْن ََتُ َّل َعلَْي َ‬


‫ك العُ ُق ْوبَةُ‪.‬‬ ‫ض ْع ُ‬
‫َو َ‬
‫‪saya‬‬

‫صغِ ٍْْي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬


‫الثعبان‪ِِ :‬ف أ َْعلَى َش َجَرةٍ َداخ َل الغَابَة‪َ .‬و َ‬
‫ض ْعتُ َها َداخ َل ُج ْه ٍر َ‬
‫‪saya‬‬

‫اب‪.‬‬
‫ض ْرَها أَيُّ َها الغَُر ُ‬
‫َح َ‬
‫احلكيمة‪ :‬أ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫كي َمة‪.‬‬ ‫ِ‬


‫الطْي‪ :‬أ َْم ُرك ََي َح ْ‬
‫‪saya‬‬

‫ت َمطُْرْوٌد ِمن َغابَتِنَا أَيُّ َها الث ُّْعبَا ُن‪.‬‬


‫احلكيمة‪ :‬واآلن أَنْ َ‬
‫‪Saya‬‬

‫الطْي‪ُ :‬خ ْذ ََي َمْي ُم ْو ٌن‪.‬‬


‫‪saya‬‬

‫ك‬
‫ميمون‪ُ :‬شكًْرا لَ َ‬
‫‪Saya‬‬

‫ت‪.‬‬ ‫األرنب‪ :‬مرحبا َي أ ِ‬


‫َصدقَاءُ‪ ،‬لََق ْد عُ ْد ُ‬
‫َْ ًَ َ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫وب‪.‬‬ ‫الفيل‪ :‬أ َْه ًًل بِ َ‬


‫ك ََي أ َْرنُ ٌ‬
‫‪saya‬‬

‫ِ‬
‫السنجاب‪َ :‬حَْ ًدا ّلِل َعلَى َس ًَل َمتِ َ‬
‫ك‪.‬‬
‫‪saya‬‬

‫وب؟‬ ‫َصبَ َح ابْ ُن َع ِّم َ‬


‫ك ََي أ َْرنُ ٌ‬ ‫فأ ْ‬
‫احلكيمة‪َ :‬كْي َ‬
‫‪saya‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫األرنب‪ :‬هو ِِب ٍْي اآلن‪ .‬لََق ْد أَعطَي تك الد ِ‬
‫يمةٌ‪.‬‬ ‫َّواءَ الَّذي أ ْ‬
‫ًخ َِْبتَِّن َعْنهُ‪ُ .‬شكًْرا لَك ََي َحك َ‬ ‫ْ ُْ َ َ‬ ‫ُ َ َْ‬
‫‪saya‬‬

‫ِِ‬
‫ك‪.‬‬
‫وب‪ ،‬تَ َفضَّل َهذه أ ََمانَتُ َ‬ ‫ميمو ٌن‪ :‬أ َْه ًًل بِ َ‬
‫ك ََي أ َْرنُ ٌ‬
‫‪saya‬‬

‫ك ََي َمْي ُم ْو ٌن‪.‬‬


‫األرنب‪ُ :‬شكًْرا لَ َ‬
‫‪Saya‬‬

‫ت الثُّعبا َن منَ ِام ِ‬


‫ك َحقًّا؟‬ ‫الفيل‪ :‬ح ِكيمةٌ‪ ،‬أَرأَي ِ‬
‫َْ َ‬ ‫َ َْ َ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫اح َد ًة َه ِذهِ لَْي لَةَ‪.‬‬


‫ََن َحلظَةٌ و ِ‬
‫احلكيمة‪ :‬أ َََن ََلْ أ َْ ْ َ‬
‫‪saya‬‬

‫ْت بِِه َح ِكْي َمةٌ‪.‬‬


‫ميمون‪َ :‬كيف أَمسك ِ‬
‫ْ َ َْ‬
‫‪Saya‬‬

‫السا ِر َق يَ ُك ْو ُن َدائِ ًما ُمغَف ًّ‬


‫ًَّل‪.‬‬ ‫احلكيمة‪ََ :‬ل تُ ْو َج ُد َج ِرَْيةٌ َك ِاملَةٌ‪َ .‬و ْاعلَ ْم أ َّ‬
‫َن َّ‬
‫‪saya‬‬

‫ف ََي َح ِكْي َمةٌ‪.‬‬


‫صُّر َ‬
‫ت التَ َ‬
‫َح َسْن َ‬
‫السنجاب‪ :‬أ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫ك ََي َحكِْي َمةٌ‪.‬‬


‫ميمون‪ُ :‬شكْرا لَ ِ‬
‫ً‬
‫‪saya‬‬
‫األرنوب‪َ :‬ما األ َْم ُر ََي َح ِكْي َمةٌ؟ ََل أَفْ َه َم تَ ُق ْولُْو َن‪.‬‬
‫‪saya‬‬

‫َص ِدقَاءُ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ ِ‬


‫احلكيمة‪ :‬أ َََن َذاهبَةٌ ل ْلنَ ْوم‪َ .‬سيُ ْخِِبُ َك ِبَا األ ْ‬
‫‪saya‬‬

‫هاهاهاهاهاهاها‬
‫‪saya‬‬

‫َص َواتَ ُك ْم‪ ،‬أُ ِريْ ُد الن َّْوَم َجيِّ ًدا‪...‬‬ ‫احلكيمة‪ِ :‬‬
‫ض ْوا أ ْ‬
‫احف ُ‬
‫ْ‬
‫‪saya‬‬

‫هاهاهاهاهاها‪.‬‬
‫‪saya‬‬

Anda mungkin juga menyukai