Jam setengah loro esuk, sayup-sayup aku krungu swara-swara sing ra umum
dirungakna yah munu , Iki swara wong muring nanging ra jelas, dilit-dilit muring gek
ngguyu trus ngguyune saya seru.. saya seru.. njuk nangis meneh, njuk muring meneh,
terus kaya ngunu. Maune aku ra nggagas swara kuwi paling kuwi mung impen merga
awakku kesel banget bar pindhahan, nanging swarane saya suwe saya medeni saiki swara
tangisane saya histeris samar-samar ketutup swara udan.
Aku ki wonge jirih gampang keweden arepo kemaki ki, sak kendel-kendele aku nek
ngene terus ya ngewel tenan. Aku blas rawani mudun saka amben, ndekem krukupan
kemul, mung kuwi sing isa tak pikir ben gek ndang isa turu maneh
Kayane aku “diganggu”, kuwi pikirku. Mosok iya lagi sedina manggon kene wis
diganggu sing ora-ora. Allahuma bariklana fima.. wis mbuh kabeh donga sing tak reti
metu kabeh.
Brakkkk! Aku jingkat Lawang kamarku dibukak. Mak tratap aku wes mikir sing ora-ora
jebul gur si Ucup.
rung ngasi tak sauri si Ucup wes mlebu njuk langsung mapan turu
“Nek sing mbok maksud swara wong nangis mau , ho o aku ya krungu makane aku
nyusul kowe”
“ngopo kowe iseh nang kene?! Iki dudu omahmu! Lancang men kowe!” Sukma ujug-
ujug wes nang kene, dewekke mesthi age-age bali merga wedi kengerten.
“aku wes ngerti tumindak ala mu ngongkon uwong nggo mateni bojomu dhewe njuk
pura-pura njaluk tulung ben kowe ra dituduh, kowe ra isa selak maneh!. Dilit engkas
polisi teka kowe wes raisa ngopo-ngopo”
“ aku ra ngerti kowe ngomong apa, aku ratau ngongkon uwong nggo mateni bojoku. Aku
pengen mati karo bojoku nanging kowe malah teka njuk nelpon ambulan. Atur kowe ki
sapa?!” Sukma malah saya bentak dhewekke katon muring
“aku tresna kepati karo bojoku nanging dhewekke malah tumindak sedeng nang mburiku,
karo kancaku dhewe! Melati wes mati nanging sing dipikirke bojoku namung Melati
terus. mbok pikir aku ra loro ati? Aku mung arep mbuktekake marang dhewekke nek aku
ya tresna mati, tresnaku ngasi mati. Nek aku mati bareng dhewekke mesthi aku isa karo
dhewekke saklawase ra ana maneh sing bakal misah aku ro dheweke.” Sukma wiwit
gendheng
“Ha?” Aku wes raisa ngomong apa- apa aku bingung sak bingung-bingunge.
“ Apa kowe yo arep mati nyusul Melati?” Sukma nyedhak gawa lading liyane nang
tangane
Aku panik ra isa mikir apa-apa aku wes kepojok aku ya ra nggawa senjata apa-apa. Apa
mung ketok semene uripku? Dipateni karo tanggaku dhewe.
Nanging aku ra percaya karo apa sing tak delok saiki Sukma dadi edan dewekke ngayun-
ngayunke lading nang panggonan kosong kaya lagi nusuk-nusuk uwong tapi ra ana sapa-
sapa. Mbuh piye ceritane Sukma malah nusuk awake dhewe, dheweke langsung ambruk
kebak getih aku ra ngerti apa-apa kejadiane cepet banget. Sing tak delok saiki saya raisa
tak nalar meneh, neng samping awake sukma muncul tulisan “ Tresna kepati lak kudu
ngasi mati ta?”. Sukma rung mati awake ngrintih kelaran getihe ngucur terus aku ra wani
nyedakki apa maneh nulungi dhewekke. Aku ijik bingung karo kejadian iki.
Ra let suwe polisi teka, polisi langsung mlebu merga lawang ngarep iseh kebukak
ngablak lan ana getih akeh neng lante siji. Aku mung isa meneng ngelamun, aku bener-
bener bingung. Aku digawa nang kantor polisi ditakoni werna-werna, maune aku
ditudhuh mateni Sukma lan bojone tapi aku dibebaske sementara merga polisi kurang
bukti. Ucup marani aku nang kantor polisi
“Celeng kowe ki Cup! atek kowe ra melu aku pas aku digeret Sukma digawa menyang
omahe” aku muring
“ Pangapurane Sat, aku keweden banget. Jute aku mau weruh sing ndodhok omah mau
udu Sukma”
“njuk sapa?”
“Pangapurane Sat, sing nggeret kowe mau saktenane Sundel Bolong. Merga kuwi aku
mlayu mlebu omah maneh”. Ucup cerita karo keweden
‘He?!” aku lemes, dadi mambengi aku tenanan lagi “diganggu”. Ujug-ujug awaku lemes
njur kabeh dadi peteng.