Timun Mas Lan Raksasa

Narrator: Ing sawijining desa, ana rondho sing jenenge mbok Srini sing pingin nduwe bocah lan
ngrewangi kerjane. Ing sawijining dina, mbok Srini ditekani raksasa lan ana perjanjian antara mbok Srini
karo raksasa kasebut. Warga ngomongake mbok srini sing ketokke kesel nyambut gawe ing ladang
dewean.

Warga: “melaske to yo mbok srini dewean nyambut gawe ing ladang”.

Warga:”iyo ya yen mbok srini ndue anak mesti ono sing nulungi nyambut gawe”.

Narrator: Mbok Srini mbatin.

Mbok Srini: "Akhire nyambut gaweku ing ladang saiki wis mari. Saumpama aku nduwe anak, Pasti aku
ora kesel Koyo saiki."

Narrator: Ujug-ujug ono raksasa tekan kunu nggarai warga panik lan kaget. Warga podo mlayu korat-
karit saka kunu.

Warga : “aduh aduh lahdalah ono raksasa gedhe ayo podo mlayu”.

Raksasa : "Heee.... Petani. Yen kowe pingin nduwe anak, mengko tak wenehi anak. Tapi kanthi syarat
yen anak iku wis umur 6 taun, kowe kudu nyerahno anak iku menyang aku kanggo tak pangan."

Mbok Srini: "Yowes, aku setuju karo Persyaratan kasebut."

Raksasa: "Iki wiji timun. Mengko tanduren lan rawaten."

Narrator: Sawise rong minggu, tanduran timun mau ana salah siji Sing Paling gedhe lan mengkilap kaya
emas. Banjur mbok Srini ngethok woh - wohan iku kanthi tliti.

Mbok Srini: "Duh Gusti.... gedhe temen timun iki. Yowes aku kudu ati-ati lek ngethok timun iki."

Narrator: Sawisi dikethok Pranyoto isine ana bayi ing njero timun iku.

Bayi "Oek... oek... Oek..."

Mbok srini: "Duh gusti ayu temen kowe nak. Mulai saiki kowe tak jenengi timun mas, sebab kowe asale
saka timun warna emas.
Narrator: Saben dino timun mas tuwuh dadi bocah wadon kang ayu lan apik. Ing sawijining dina raksasa
teko kanggo nglumpukake janji kasebut, saking sayang e mbok srini marang timun mas, akhire mbok
srini ngulur perjanjian e marang raksasa.

Raksasa : "He wong tani cilik, aku teka mrene arep nagih janjimu. Cepet serahno bocahe! Saiki aku
kepengin banget mangan bocah kuwi."

Mbok Sirni: "Iyo tuan, kula gadhah usul. Apa sampeyan bakal teka kene rong taun mengko? Aku yakin,
yen wis gedhe, bocah iki bakal luwih enak dipangan."

Raksasa : "Mmm.... saran apik banget. Lha, rong taun mengko aku teka mrene kanggo nagih janjimu."

Narrator: Saben dina Mbok Sirni tambah tresna marang timun mas, nanging saben kelingan janjine,
atine dadi kuwatir lan susah. Ing sawijining bengi Mbok Sirni ngimpi, supaya anake slamet kudu ketemu
pertapa ing gunung Gundul. Esuk-esuk dheweke langsung mrana.

Mbok Sirni: "Timun Mas, ibu arep menyang Gunung Gundul sawetara dina. Aja menyang ngendi-endi,
sampeyan bakal kesasar."

Timun Emas: "Inggih bu."

Narrator: Sakwise Mbok Sirni tekan Gunung Gundul, dheweke ketemu petopo lan diwenehi 4 bungkus
cilik sing isine wiji timun, jarum, uyah, lan terasi.

Pertapa: "Ing kene dakwenehake 4 bungkus cilik iki, kanggo nylametake anakmu saka raksasa."Mbok
Sirni bali menyang omahe. Bareng wis tekan ngomah, dheweke nyritakake marang Timun Emas kabeh
sing kedadeyan. Lan menehake 4 bungkus mau.Esuk-esuk raksasa teka maneh arep nagih janji.

Raksasa: "He wong tani cilik, aku teka mrene arep nagih janjimu! Cepet serahno bocahe, pengen banget
mangan! Ha ha ha.…......"

Mbok Sirni: "Anakku, cepet mlayu liwat lawang mburi omah."

Timun Emas: "Inggih bu."

Narrator: Raksasa padha ngoyak dheweke. Timun Emas kelingan bungkusan mau, banjur nyebar wiji
timun. Ajaib, alas dadi kebon timun sing kebak woh-wohan. Raksasa kuwi mangan nanging timun
nambahi kekuwatane raksasa. Timun emas banjur nyemplungake jarum, sanalika wit-witan pring gedhe
lan landhep banget. Kanthi sikil sing getihen, raksasa kasebut terus ngoyak, Timun Emas mbukak
bungkusan uyah lan disiram. Sanalika alas dadi segara jembar. Kanthi lara, raksasa bisa liwat. Akhire
Timun Emas nyiram udang, langsung dadi segara lendhut sing nggodhok, akhire raksasa mau mati.

Timun Emas: "Matur nuwun Gusti, sampun ngayomi abdi sampeyan." Akhire Timun Emas lan Mbok Sirni
urip seneng lan ayem.