Khutbah I

‫ َأْش َهُد َأْن اَل ِاَل َه ِإاَّل هللا‬، ‫ َو َأْفَهَم َنا ِبَش ِرْيَعِة الَّنِبّي الَك ريِم‬، ‫ْالَح ْم ُد ِهلل اّلذي َهَد اَنا ُسُبَل الّس َالِم‬
،‫ َو َأْش َهُد َأّن َس ِّيَد َنا َو َنِبَّيَنا ُمَح َّم ًدا َع ْبُد ُه َو َر سوُله‬،‫َو ْح َد ُه ال َش ِريك َله ُذ و ْالَج الِل َو اإلْك رام‬
‫الّلُهَّم َص ِّل و َس ِّلْم َو باِرْك َع َلى َس ِّيِد نا ُمَح ّمٍد َو َع َلى اِله َو أْص حاِبِه َو الَّت اِبعيَن ِبإْح ساِن إَلى‬
‫َيْو ِم الِّدين‬

‫ َق اَل ُهللا‬، ‫ أْو ُصْيُك ْم َو َنْفِسْي ِبَتْقَو ى ِهللا َو َطاَع ِتِه َلَع َّلُك ْم ُتْفِلُح ْو ْن‬،‫ َفَياأُّيَها اِإل ْخ َو ان‬: ‫َأَّم ا َبْعُد‬
‫ َي ا‬: ‫ ِبْس ِم ِهللا الَّرْح ٰم ِن الَّر ِح ْيِم‬،‫ َأُع ْو ُذ ِباِهلل ِم َن اَّلشْيَطاِن الَّر ِج ْيم‬: ‫َتَع الَى ِفي ْالُقْر اِن ْالَك ِريْم‬
‫ ُيْص ِلْح َلُك ْم َأْع َم اَلُك ْم َو َيْغ ِف ْر َلُك ْم ُذ ُن وَبُك ْم‬،‫َأُّيَها اَّلِذ يَن َآَم ُنوا اَّتُقوا هللا َو ُقوُلوا َق ْو اًل َس ِد يًدا‬
‫َو َم ْن ُيِط ِع هللا َو َر ُسوَلُه َفَقْد َفاَز َفْو ًز ا َع ِظ يًم ا‬

Maasyiral Muslimin Rahimakumullah

Monggo kito sami ningkataken takwo dumateng Gusti Allah kelawan

ngamalaken perkawis ingkang dipun perintahaken kados dene
ngelampahi kesaenan, lan nebihi sedoyo awisanipun kados
tumindak maksiat. Takwo ingkang dipun maksud arupi ngabekti lan
tunduk dumateng Gusti Allah ngantos kito sedoyo pejah ingdalem
agomo Islam.

Gusti Allah dawuh:

‫َيا َاُّيَها اَّلِذ ْيَن آَم ُنْو ا اَّتُقْو ا َهللا َح َّق ُتَقاِتِه َو َال َتُم ْو ُتَّن ِإَّال َو َأْنُتْم ُم ْس ِلُم ْو َن‬

Artosipun: Hei wong-wong kang podo iman, podo takwoho siro kabeh
kelawan sejatine takwo, lan ojo podo pejah kejobo siro kabeh
muslim (Ali Imran:102)

Shalawat serto salam mugi tansah keaturaken dumateng Nabi kito,

Kanjeng Nabi Muhammad, keluarga, sahabat-sahabat, serta sedoyo
pengikutipun ngantos akhir zaman. Mugi-mugi kito saget pikantuk
syafaatipun Kanjeng Nabi Muhammad, kranten panjenenganipun
sampun dawuh:

‫َأَنا َأَّو ُل الَّناِس َيْش َفُع ِفى اْلَج َّنِة َو َأَنا َأْك َثُر اَألْنِبَياِء َتَبًعا‬

Artosipun: Ingsun iku kawitane menungso ingkang paring syafaat

ingdalem suwargo, lan ingsun iku Nabi paling akeh umate (HR. Muslim)
Hadirin Ingkang Minulyo

Sakmeniko kito sampun mlebet ing wulan Sya’ban utawi ingkang

asring kita sebat kalian asmo wulan ruwah, inggih meniko wulan
ingkang katah keutamaane, langkung2 wonten ing malam Nisfu
Sya’ban. Salah setunggale keterangan saking kitab Syuabul Iman
dipun sebataken bilih Kanjeng Nabi dawuh:

‫ َهْل ِم ْن َس اِئٍل‬،‫ َهْل ِم ْن ُم ْسَتْغ ِفٍر َفَأْغ ِفَر َلُه‬: ‫ِإَذ ا َك اَن َلْيَلُة الِّنْص ِف ِم ْن َشْع َباَن َناَد ى ُم َناٍد‬
‫َفُأْع ِط َيُه َفاَل َيْس َأُل َأَح ٌد َشْيًئا ِإاَّل ُأْع ِط َي ِإاَّل َز اِنَيٌة ِبَفْر ِج َها َأْو ُم ْش ِرٌك‬

Artosipun: Nalikane tumeko wengi nisfu Sya’ban, mongko malaikat

nyampaiaken titahe Gusti Allah: Opo toh ono wong kang nyuwun
ngapuro marang ingsun sehinggo ingsun ngapuro? Opo toh ono wong
kang nyuwun marang ingsun sehinggo ingsun maringi? Mongko wong
kang nyuwun marang ingsun bakal ingsun paringi, kejobo wong zino
utawa musyrik.

Saking dawuh meniko sampun pertelo bilih wengi Nisfu Sya’ban niku
nggadahi kalih kautamaan, nggih meniko: 1. Gusti Allah bakal
ngapuro tiyang ingkang purun istighfar, lan 2. Gusti Allah bakal
nyembadani penyuwun (doa). Sedoyo niku khusus kagem sinten
kimawon ingkang purun nguripi wengi Nisfu Sya’ban.

Miturut Imam Syafii wonten kitab Al-Umm dawuh: saktemene

penyuwun (doa) iku diijabahi wonten ing limang wengi (malam),
nggih meniko: malam Jumat, malam idul adha, malam idul fitri,
malam setunggal Rajab, malam Nisfu Sya’ban.

Jamaah Ingkang Sami Bahagio

Saking pepertelan kasebat, monggo kito sami cancut taliwondo

ningkataken amal kesaenan ing wulan Nisfu Sya’ban, kranten wekdal
meniko wekdal ingkang istimewa. Ampun ngantos kito anggur-
angguran mboten ngelampahi nopo-nopo. Gusti Allah dawuh:
‫َو العصرۙ ِاَّن اِاْل ْنَس اَن َلِفْي ُخ ْس ٍر ِااَّل اَّل ِذ ْيَن ٰا َم ُن ْو ا َو َع ِم ُل وا الّٰص ِلٰح ِت َو َتَو اَص ْو ا ِب اْلَح ِّق ۙە‬
‫َو َتَو اَص ْو ا ِبالَّصْبِر‬

‫‪Artosipun: Demi wektu, saktemene menungso iku ingdalem getunan,‬‬

‫‪kejobo wong kang podo iman, ngamal sholeh lan podo saling wasiat‬‬
‫‪kelawan bener lan sabar.‬‬

‫‪Pramilo, monggo wekdal Nisfu Sya’ban dipun gunaaken maos quran,‬‬

‫‪dzikir, tahajud, poso sunnah kanti tenanan, supados kito sedoyo‬‬
‫‪saget kalebet tiyang ingkang beruntung, dipun apuro dusone lan‬‬
‫‪dipun ijabahi penyuwune. Amiin.‬‬

‫أُع ْو ُذ ِباِهَّلل ِم َن الَّش ْيَطاِن الَّر ِج ْيِم ‪ِ ,‬بْس ِم ِهللا الَّرْح َمِن الَّر ِح ْيِم َو اْع ُبْد َر َّبَك َح َّتى َيْأِتَيَك اْلَيِقْيُن‬
‫‪َ .‬ب اَر َك ُهللا ِلي َو َلكُم ِفي اْلُق ْر آِن اْلَعِظ يِم ‪َ ،‬و َنَفَعِني َو ِإَّي اُك ْم ِبَم ا ِفْي ِه ِم َن اآْل َي اِت َو الِّذ ْك ِر‬
‫اْلَح ِكيِم ‪َ ،‬أُق ْو ُل َق ْو لِي هَذ ا‪َ ،‬و َأْس َتْغ ِفُر َهللا ِلي َو َلُك ْم ِم ْن ُك َّل َذْنٍب‪َ ،‬فاْس َتغِفُرْو ُه؛ ِإَّن ُه ُه َو‬
‫اْلَغ ُفْو ُر الَّر ِح ُيم‬

‫‪Khutbah II:‬‬

‫إَّن اْلَح ْم َد ِهلِل َنْح َم ُد ُه َو َنْس َتِع ْيُنُه َو َنْس َتْغ ِفُر ْه َو َنُع وُذ ِباِهلل ِم ْن ُش ُرْو ِر َأْنُفِس َنا َو ِم ْن َس ِّيَئاِت‬
‫َأْع َم اِلَنا‪َ ،‬م ْن َيْهِدِه ُهللا َفَال ُمِض َّل َلُه َو َم ْن ُيْض ِلْلُه َفَال َه اِدَي َل ُه‪َ .‬و َأْش َهُد َأْن َال ِإَل َه ِإَّال ُهللا‬
‫َو ْح َد ُه َال َش ِرْيَك َلُه َو َأْش َهُد َأَّن ُمَح َّم ًدا َع ْبُد ُه َو َر ُسْو ُلُه‪َ .‬الَّلُهَّم َص ِّل َو َس ِّلْم َع َلى َنِبِّيَن ا ُمَح َّم ٍد‬
‫َو َع َلى آِلِه َو َص ْح ِبِه َو َم ْن َتِبَع ُهْم ِبِإْح َس اٍن ِإَلى َيْو ِم اْلِقَياَم ِة‬

‫اما بعد‪َ :‬يا َأُّيَها الَّناُس ُأْو ِص ْيُك ْم َو ِإَّياَي ِبَتْقَو ى ِهللا َفَقْد َفاَز اْلُم َّتُق ْو َن ‪َ .‬ق اَل َتَع اَلى‪َ :‬ي ا َأُّيهَا‬
‫اَّلِذ ْيَن َء اَم ُنوا اَّتُقوا َهللا َح َّق ُتَقاِت ِه َو َال َتُم ْو ُتَّن ِإَّال َو َأنُتْم ُّم ْس ِلُم ْو َن ‪ .‬وَق اَل َتَع اَلى‪َ :‬ي ا َأُّيَه ا‬
‫الَّناُس اَّتُقْو ا َر َّبُك ُم اَّلِذ ْي َخ َلَقُك ْم ِّم ْن َنْفٍس َو اِح َد ٍة َو َخ َلَق ِم ْنَه ا َز ْو َج َه ا َو َبَّث ِم ْنُهَم ا ِرَج اًال‬
‫َك ِثْيًرا َو ِنَس آًء َو اَّتُقوا َهللا اَّلِذ ْي َتَس آَء ُلْو َن ِبِه َو ْاَألْر َح اَم ِإَّن َهللا َك اَن َع َلْيُك ْم َرِقْيًبا‬

‫ّٰل‬
‫َال ُهَّم َص ِّل َع َلى َس ِّيِد َنا ُمَح َّم ٍد َو َع َلى آِل َس ِّيِد َنا ُمَح َّم ٍد َك َم ا َص َّلْيَت َع َلى َس ِّيِد َنا ِإْب َر اِهْيَم‬
‫َو َع َلى آِل َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِهْيَم َو َباِرْك َع َلى َس ِّيِد َنا ُمَح َّم ٍد َو َع َلى آِل َس ِّيِد َنا ُمَح َّم ٍد َك َم ا َب اَر ْك َت‬
‫َع َلى َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِهْيَم َو َع َلى آِل َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِهْيَم ‪ِ ،‬فْي اْلَع اَلِم ْيَن ِإَّنَك َح ِم ْيٌد َم ِج ْي ٌد ‪َ .‬الّٰل ُهَّم اْغ ِف ْر‬
‫ِلْلُم ْس ِلِم ْيَن َو اْلُم ْس ِلَم اِت واْلُم ْؤ ِمِنْيَن َو اْلُم ْؤ ِم َناِت اَأْلْح َياِء ِم ْنُهْم َو اَأْلْم َو اِت‪ .‬إَّنَك َسِم ْيٌع َقِرْيٌب‬
‫ُم ِج ْيُب الَّد َع َو اِت‪َ ,‬و َقاِض ى اْلَح اَج اِت‬
‫ّٰل‬
‫َال ُهَّم اْغ ِفْر ُاِلَم ِة ُمَح َّمٍد ‪َ .‬و اْر َح ْم ُأَّم َة َس ِّيِد نا ُمَح َّمٍد ‪َ .‬و َأْص ِلْح ُأَّم َة َس ِّيِد نا ُمَح َّمٍد ‪ .‬واْس ُتْر ُاِلَم ِة‬
‫ّٰل‬
‫َس ِّيِد نا ُمَح َّم ٍد ‪َ .‬ال ُهَّم اْنُص ْر ُهْم َع َلى َأْع َد اِئِهْم َو َو ِّفْقُهْم ِلَع َم ٍل َص اِلٍح َينَفُعُهْم ِفى ُد ْنَي اُهْم‬
 ‫ّٰل‬
‫َو ُأْخ َر اُهْم ‪َ .‬ال ُهَّم َأْص ِلْح ُو اَل َة ُأُم ْو ِرَن ا َو ُع َلَم اَئَن ا َو ُز َع َم اَئَن ا َو اْج َع ْل ِهَّم َتُهْم ِفى ِاَز اَل ِة‬
‫اْلُم ْنَك َر اِت َو اْلَم َع اِص ى َو اْه ِدِهْم َس ِبْيَل الَّر َش اِد ‪ .‬الَّلُهَّم اْر َف ْع َو اْدَف ْع َع َّن ا اْلَباَل َء َو اْلَغاَل َء‬
‫َو اْلَو َباَء َو الَّطاُع ْو ن َو اْلَفْح َش اَء َو اْلُم ْنَك َر َو اْلَبْغ َي َو الُّس ُيْو َف اْلُم ْخ َتِلَفَة َو الَّش َد اِئَد َو اْلِمَح َن ‪َ ،‬م ا‬
‫َظَهَر ِم ْنَها َو َم ا َبَطَن ‪ِ ،‬م ْن َبَلِد َنا َهَذ ا َخ اَّص ًة َو ِم ْن ُبْل َد اِن اْلُم ْس ِلِم ْيَن َع اَّم ًة‪ِ ،‬إَّن َك َع َلى ُك ِّل‬
‫َش ْي ٍء َقِد ْيٌر‪ .‬الَّلُهَّم ِإَّنا َنْس َأُلَك اْلَع ْفَو واْلَع اِفَيَة َو اْلُمَع اَفاَة الَّد اِئَم َة ِفى الِّدْيِن َو الُّد ْنَيا َو اآْل ِخ َر َة‪.‬‬
‫َر َّبَن ا آِتَن ا ِفى الُّد ْنيأ َح َس َنًة‪َ ,‬و ِفى أآلِخ َر ِة َح َس َنًة‪َ ,‬و ِقَن ا َع َذ اَب الَّن اِر‪َ .‬و اْلَح ْم ُد ِهَّلِل َر ِّب‬
‫اْلّعاّلِم ْيَن‬

‫ْأ‬
‫ِعَباَد ِهَّللا‪ .‬إَّن َهللا َي ُم ُر ِباْلَع ْد ِل َو اإْل ْح َس اِن َو ِإْيَتاِء ِذ ي اْلُقْر َبى وَيْنَهى َع ِن الَفْح َش اِء َو اْلُم ْنَك ِر‬
‫َو الَبْغ ِي ‪َ ،‬يِع ُظُك ْم َلَع َّلُك ْم َت َذَّك ُرْو َن ‪َ .‬ف اذُك ُروا َهَّللا اْلَعِظ ْيَم َي ْذ ُك ْر ُك ْم ‪َ .‬و اْش ُك ُرْو ُه َع َلى ِنَعِم ِه‬
‫َيِز ْد ُك ْم ‪َ .‬و اْسَئُلْو ُه ِم ْن َفْض ِلِه ُيْؤ ِتُك ْم َو َلِذ ْك ُر ِهللا َأْك َبُر ‪.‬‬