‫الخطبة األولى‬

‫ َاْش َه ُد َاْن آَل ِاٰل َه ِااَّل‬.‫ َو َاَف اَض َعلى ُقُلْو ِبَن ا َاْن اَر ُه َو َاْلَطَف ُه‬.‫اَحْلْم ُد ِلّٰل ِه اَّل ِذ ْي َتَعَّب َدَنا ِبالَّنَظاَف ة‬
‫َو‬
‫ُل ا اِد ِإىَل َط ا ِة اَاْل َد اِن اِخْل اِل‬
‫َه َر ْب َو َص‬ ‫اُهلل َو َاْش َه ُد َاَّن َس ِّيَدَنا َو َنِبَّيَن ا َحُمَّم ًد ا َعْب ُد ُه َو َر ُس ْو ُه َهْل ْي‬
‫ الّٰل َّم ِّل ِّل اِر ْك ٰل ى ِّيِد َنا ِب ِبَن ا َّر ِة َاْع ِنَن ا َّم ٍد ٰل ى ٰاِل ِه‬.‫الَّش ِر َف ة‬
‫ُه َص َو َس ْم َو َب َع َس َو َح ْي َو ُق ُي َحُم َو َع‬ ‫ْي‬
‫ َأَّم ا َبْع ُد‬.‫َو َاْص َح اِبِه َاْه ِل الُّتَق ى َو اَاْلْع َم اِل الَّظِر ْيَف ة‬

.‫َفَيآ َأُّيَه ا الَّناُس ُاْو ِص ْيُك ْم َو َنْف ِس ْي ِبَتْق َو ى اِهلل َو َعَلْيُك ْم ِبُلُزْو ِم الَّنَظاَفِة َظاِه ًر ا َو َباِط ًنا‬
Hadirin, jama’ah shalat jum’ah rahimakumullah

Sepindah Kulo washiyat dateng awak kulo piyambak lan lumeber dateng
jenengan sedanten, monggo tetep netepi taqwa dumateng Allah SWT, kanthi
ngelampahi pinten-pinten perkawis ingkang dipun perintahaken, lan nebehi
pinten-pinten perkawis ingkang dipun larang, sehinggo kito sedoyo dados
tiang ingkang mulyo ten akhirat mangkeh.

Lan netepano bersihi dhohir lan bathin kito, supados kito saget taqarrub
atawis cedhek kaleh Allah SWT, amergi setan boten gingsir-gingsir kepingin
jerumuske kito sedoyo saking dalan cedak maring Allah SWT. Kados dipun
dawuhaken ten Al-Qur’an Surat An-Naml ayat 24 (kalih doso sekawan)

‫َو َز َّيَن ُهَلُم الَّش ْيَطاُن َاْع َم اُهَلْم َفَص َّد ُه ْم َعِن الَّس ِبْيِل َفُه ْم اَل َيْه َتُد ْو َن‬
Artosipun: “Lan Syetan sampun mahes-mahesi amal kelakuan tiang-tiang
(fasiq) meniko kados sahe miturut pandangane, nuli Syetan ngalangi tiang-
tiang niku supados ngadoh saking dalan (nyedak marang Allah) sehinggo
tiang-ting niku ora bakal angsal pitedah (saking Allah)”

Menawi wonten manungso sampun kejiret jiretane Syetan, ugi sampun

disetir kalehan Syetan, moko tiang niku bakal petheng athine, ilang roso
manusiawine, ilang athi nuranine. Nek sampun kados ngoten, mongko tiang
kados niku pikirane, sikape lan tumindake bakal ngarah ono ing
kerusakan, kemaksiatan lan duso ingkang nyebabke murko lan bendhu
saking Allah SWT, Na’udzubillahi min dzalika.

Akibat saking pethenge athi kados mekaten, nek boten enggal-enggal dipun
obati kalihan tiange utowo angsal rahmat lan hidayah saking Allah, mongko
bakal berlanjut penyakite sehinggo athine bakal mati. Lha nek manungso
kok sampun mati athine boten wonten bedane kalihan kewan, mergi
hakikate manungso inggih makhluk ingkang nggadahi athi nurani.
Termasuk sebab-sebab ingkang dadosaken matine athi, dipun jelasaken
kanthi deneng Ibrohim bin Adham kanthi dawuh ingkang artosipun:

Perkawis ingkang dadosaken matine athi enten 10 (sedoso perkawis): 1.

Sepindah, awakmu ngertos Dzat Allah tapi boten ngelampahi perintahe,
Kaleh. Awakmu moco kitabe Allah, tapi boten pingin ngamalke. Tigo,
awakmu ngaku mungsuhan karo iblis, tapi boten purun nulayani
perintahe. Sekawan, Awakmu ngaku cinta Rasul, tapi boten purun niru
tindak lampahe. Gangsal, awakmu ngaku seneng kaleh surgo, nanging
boten purun ngelampahi amal ingkang dadoske mlebet surgo. Enem,
awakmu ngaku wedi kaleh neroko, ananging boten purun ninggalke amal
sing dadikke melebet neroko. Pitu, awakmu ngerti yen kemathian iku
perkoro ingkang haq, ananging awakmu boten purun cawis-cawis kangge
ngadepi kematian. Wolu, awakmu seneng lan sibuk neliti aib lan
keasalahane tiang linthu, ananging lali karo aib lan salahe awake
piyambak. Songo, awakmu mangan rizkine Allah, ananging ora gelem
syukur maring Allah. Sedoso, Awakmu wes tahu ngubur tiang-tiang
ingkang mati/ wafat, ananging awakmu ora tahu njipuk pitutur saking
peristiwa niku.

Saking pangertosan kito saking 10 perkawis ingkang saget dadosaken athi

mati, monggo kito tetep berusaha nebehi sebab-sebab niku, kanthi selalu
ajeg nyuwun rahmat, pitedah saking Allah SWT, mergi Allah inggih Dzat
ingkang saget molak-malik athi kito dados athi ingkang padang lan urip.

Mekatenlah khutbah meniko, mugi enten manfaate dateng kito sedoyo

‫ ِإَّن اِاْل ْن اَن َلِف‬. ‫ اْل ِر‬.‫ بسم اهلل الرمحن الرحيم‬. ‫َا ُذ ِباِهلل ِم الَّش َطاِن الَّر ِج ِم‬
‫ْي‬ ‫َس‬ ‫َو َعْص‬ ‫ْي‬ ‫َن ْي‬ ‫ُع ْو‬
. ‫ َو َتَو َّص ْو ا ِباَحْلِّق َو َتَو َّصْو ا ِبالَّص ِرْب‬، ‫ ِإاَّل اَّلِذ ْيَن آَم ُنْو ا َو َعِم ُلْو ا الَّصاَحِلاِت‬، ‫ُخ ْس ٍر‬

‫اْلُق ْر آِن اْلَعِظ ْيِم َو َنَف َع َو ِإَّي اُك ْم َمِبا ِفْي ِه ِم اآْل َي اِت َو ِذْك ِر اَحْلِكْيِم‬ ‫َلُك ْم يِف‬
‫َب اَر َك اُهلل ْيِل َو‬
‫َن‬ ‫ْيِن‬
.‫ َو اْس َتْغِف ُر ْو ُه ِإَّنُه ُه َو اْلَغُفْو ُر الَّر ِح ْيُم‬.‫ ِإَّنُه ُه َو الَّس ِم ْيُع اْلَعِلْيُم‬،‫ِتاَل َو َتُه‬ ‫ِم ِم‬
‫َو َتَق َّبَل اُهلل َّنا َو ْنُك ْم‬
 ‫الخطبة الثانية‬
‫اَحْلْم ُد ِلّٰل ِه ْحَنَم ُد ُه َو َنْس َتِعْيُنُه َو َنْس َتْغِف ُر ْو ُه َو َنُع ْو ُذ ِباِهلل ِم ْن ُش ُر ْو ِر َاْنُف ِس َنا َو ِم ْن َس ِّيَئِة َاْع َم اِلَن ا‬
‫َمْن َيْه ِد اُهلل َفاَل ُمِض َّل َل ُه َو َمْن ُيْض ِلْلُه َفاَل َه اِدَي َل ُه‪َ .‬اْش َه ُد َأْن آَل ِاٰل َه ِإاَّل اُهلل َو ْح َد ُه اَل‬
‫َش ِر ْيَك َل ُه َو َاْش َه ُد َأَّن َس ِّيَدَنا َحُمَّم ًد ا َعْب َد ُه َو َرُس ْو ُلُه‪ .‬الّٰل ُه َّم َص ِّل َو َس ِّلْم َو َب اِر ْك َعٰل ى َس ِّيِدَنا‬
‫َحُمَّم ٍد َو َعٰل ى ٰاِلِه َو َاْص َح اِبِه َأَمْجِعَنْي ‪َ .‬أَّم ا َبْع ُد‬
‫ِهلل‬ ‫ِس ِب‬ ‫ِص‬ ‫ِض‬
‫َفَيا َاُّيَه ا اَحْلا ُر ْو َن ُاْو ْيُك ْم َو َنْف ْي َتْق َو ى ا َفَقْد َفاَز اْلُم َّتُقْو َن ‪َ .‬و اْع َلُمْو ا َأَّن اَهلل َاَم َر ُك ْم‬
‫ِئ ِل‬ ‫ِة ِب ِس ِه‬ ‫ِئ ِت ِه‬ ‫ِب ِه ِب ِس ِه‬ ‫ِب‬
‫َأْم ٍر َب َد َأ َنْف َو َثىَّن َمِبآَل َك اْلُم َس ِّبَح ُقْد ‪َ .‬و ْمَل َيَز ْل َق ا اًل َعا ًم ا‪ِ :‬إَّن اَهلل‬
‫َو َم آَل ِئَك َتُه ُيَص ُّلْو َن َعَلى الَّنيِب َيآ َاُّيَه ا اَّلِذ ْيَن آَم ُنْو ا َص ُّلْو ا َعَلْيِه َو َس ِّلُمْو ا َتْس ِلْيًم ا‪.‬‬
‫الّٰل ُه َّم َص ِّل َعٰل ى َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َو َعٰل ى ٰاِل َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َك َم ا َص َّلْيَت َعٰل ى َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِه ْيَم َو عٰل ى‬
‫ٰاِل َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِه ْيَم ‪َ ،‬و َب اِر ْك َعٰل ى َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َو َعٰل ى ٰاِل َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َك َم ا َب اَر ْك َت َعٰل ى‬
‫َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِه ْيَم َو َعٰل ى ٰاِل َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِه ْيَم يِف اْلَعاَلِم َنْي ِإَّنَك ِمَح ْيٌد ِجَم ْيٌد ‪.‬‬
‫ِء‬ ‫ِل‬ ‫ِل‬ ‫ِف ِل‬ ‫ّٰل‬
‫ال ُه َّم اْغ ْر ْلُم ْؤ ِمِنَنْي َو اْلُم ْؤ ِم َن اِت ْو اْلُمْس ِم َنْي َو اْلُمْس َم اِت ْاَالْح َي ا ِم ْنُه ْم َو اَاْلْم َو اِت ‪ِ ،‬إَّنَك‬
‫ِمَس ْيٌع َق ِر ْيٌب ِجُم ْيُب الَّد َعَو اِت َي آ َاْر َح َم الَّر اِمِح َنْي ‪ .‬الّٰل ُه َّم اْغ ِف ْر ُاَّم َة َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َو اْر َحْم ُاَّم َة‬
‫َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد اْج ُبْر ُاَّم َة َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد اْس ُتْر َعْن ُعُّيْو ِب ُاَّم ِة َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد ‪َ .‬ر َّبَن ا آِتَن ا يِف‬
‫َو‬ ‫َو‬
‫الُّد ا َنًة يِف اآْل ِخ ِة َنًة ِقَن ا َذ ا الَّناِر ‪َّ .‬لى ا ٰل ى ِّيِدَنا َّم ٍد ٰل ى ٰاِلِه‬
‫َو َص ُهلل َع َس َحُم َو َع‬ ‫َر َح َس َو َع َب‬ ‫ْنَي َح َس َو‬
‫َو َصْح ِبِه َو َباَر َك َو َس َّلَم َو اَحْلْم ُد ِلّٰلِه َر ِّب اْلَعاَلِم َنْي ‪.‬‬
‫ى ِن اْلَف اِء‬ ‫ِا ِء ِذ‬
‫ِعَب اَد اِهلل‪ِ ،‬إَّن اَهلل َي ْأُمُر ُك ْم ِباْلَع ْد ِل َو اِاْل ْح َس اِن َو ْيَت آ ي اْلُق ْر َب َو َيْنَه َع ْخ َش‬
‫َو اْلُم ْنَك ِر َو اْلَبْغِي َيِعُظُك ْم َلَعَّلُك ْم َت َذ َّك ُر ْو َن ‪َ .‬ف اْذُك ُر ْو ا اَهلل اْلَعِظ ْيَم َي ْذ ُك ْر ُك ْم َو اْش ُك ُر ْو ُه َعٰل ى‬
‫ِنَعِمِه َيِز ْد ُك ْم َو اْس َئُلْو ُه ِم ْن َفْض ِلِه ُيْع ِط ْيُك ْم َو َلِذ ْك ُر اِهلل َاْك َبُر ‪.‬‬