Anda di halaman 1dari 4

CINDELARAS

Mbiyen kala neng siji kerajan sing nduwe jeneng kerajan jenggala uripa sawong raja
sing nduwe jeneng raden putra.dheke didampingi sawong permaisuri sing becik ati lan
sawong selir sing ayu jelita.nanging,selir raja raden putra nduweni sifat iri lan dengki
adhep sang permaisuri.dheke merencanakan mubarang sing elek tumeka permaisuri.
Raja :permaisuri,Dina iki kon ketok ayu banget
permaisuri :ah baginda isa wae .mbokmenawa iki gawan bayi sing lagi aku
kandung .
raja :piye enek bayi awake dhewe ? sehatkah ?
permaisuri :alkhamdulillah yaaaaa ,,,,samubarang banget baginda .mbasi kadang -
kadang aku rumangsa mual , nanging aku becik - becik wae.
raja :syukurlah , jaga kandunganmu becik - becik wae ya demen !
permaisuri : insyaallah kanda
selir : sakudune, aku sing dadi permaisuri. wis tahu aku luwih ayu, luwih
smart, luwih okey lah. aku kudu nggoleki akal kanggo menyingkirkan permaisuri. (pikire
karo raut rupa kebak kebencian)

ora suwe, dheweke banjur nemoni tabib istana.

selir : kowe kudu ngewangi aku? (karo memaksa, selir njaluk bantuan tabib)
tabib : apa sing isa aku bantu selir? (sembari menundukkan rupa)
selir : aku nduweni rencana kanggo menyingkirkan permaisuri saka kerajan
iki. (karo swara sing lirih lan bernada kebencian)
tabib :apa selir pitaya pengen mayokake? (raut rai kebak takon)
selir : iya, aku pitaya . (jawab selir karo kebak kepitaya an)
tabib : nuli apa sing isa aku lakoke? (karo raut rai penasaran)
selir : aku arep berpura-pura lara parah banjur aku arep memanggilmu lan
kowe kudu ngomong menawa ana seseorang sing wis menaruh racun ing wedangku
yaiku permaisuri. (sembari berbisik, selir menyampaikan rencana alane)
tabib : becika, aku arep ngewangi selir. (tabib menundukkan sirah dadi tanda
cawis kanggo ngewangi selir)

ora suwe banjur, selir nglakokake rencana alane.

selir : raja, awakku kerasa ora enak. enggan rasane awak iki kanggo bangkit saka
panggonan turu. aduh…… (selir berbaring lan berpura-pura meringih kegeringan)
raja : apa sing kedadean ingmu selir? rai kowe uga kedelok pucat kepati-pati. (karo
raut rupa kebak asihan)
selir : aku ora tahu, nanging rasane lara kepati-pati. (selir isih berbaring lan berpura-
pura meringih kegeringan)
raja : pengawal, celuk tabib istana! (karo swara lantang, raja memerintah pengawal)
pengawal : becik raja. (karo menundukkan sirah)

ora suwe, tabib istana teka lan memeriksa kaanan selir.

Raja : tabib, apa sing kedadean ing selir? (raut rai kuwatir ngiringi pitakonan raja)
tabib : ana seseorang sing wis meracuni wedang selir. wong kuwi ora liya yaiku
permaisuri baginda dhewe, dewi limaran. (karo rupa pitaya kanggo mempengaruhi raja)
raja : apa….? ora dakkira permaisuriku darbe perangai sing keji. (raja bengok
heran)
Ora lawas banjur raja memerintahkan patihnya kanggo mbuwang permaisuri menyang
alas.
raja : patih, buwang permaisuri ala iki menyang alas! (karo raut rupa kebak
kebencian)
patih : jaga baginda. (sembari menundukkan endhas)
permaisuri : aja baginda, hamba ora tahu apa-apa. hamba ora tau upadi meracuni selir.
(permaisuri diseret karo patih, lan memohon tumeka raja karo swara memelas)
raja : dasar permaisuri ora tahu awak, enyahkau saka keraja. (sembari ngacungna
drijine)
sang patih endang nggawa permaisuri sing lagi ngandung kuwi menyang alas
belantara. nanging, patih sing bijak kuwi ora arep matenine. rupane sang patih uwis
meruhi karep ala selir baginda.
patih :tuan putri ora butuh kuwatir, hamba arep melaporkan tumeka baginda menawa
tuan putri uwis hamba pateni patih banjur bali menyang istana lan nemoni raja.
permaisuri : tarima asih patih. (sembari tersedu-sedu)
raja : patih, apa kowe wis nglakoni apa sing aku aba-abakne? (kapindho tangan
neng bangkekan)
patih :iya baginda raja, aku wis nglakokake tugas saka baginda. (nduwe dhengkul
neng adhepan raja) raja : apik…apik… (raut rupa puas saka raja)
sakwise beberapa bulan ana neng alas, laira anak sang permaisuri. bayi kuwi dietere
jeneng cindelaras. cindelaras tuwuh dadi sawong anak sing cerdas lan tampan.
mubarang dina, pas lagi bungah dolanan, seekor alap-alap nyeblokake sebutir endhog.
cinde laras : hmm, alap-alap kuwi becik kepati-pati. dheweke sengaja ngewehake
endhog kuwi kenangku. (karo raut rupa bahagia)
sakwise 3 minggu, endhog kuwi menetas tuwuh dadi seekor pitik lanangan sing apik lan
kuwat. nanging ana siji keajaiban. uni kokok pitik lanangan kuwi tenan menakjubkan
pitik : kukuruyuk… tuanku cindelaras, omahe neng tengah rimba, atapnya godhong
krambil, bapake raden putra… (karo swara sing nyaring lan becik)
cinde laras :apa…. pitik iki berkokok ajaib kepati-pati. (raut rupa heran lan rumangsa
takjub)
cinde laras : simbok, pitikku berkokok ajaib kepati-pati. dheweke ngomong menawa
kon yaiku putra saka raden putra. apa bener sing diomongke pitikku? (karo rupa kebak
takon)
permaisuri : bener anakku, kon yaiku putra saka raden putra, raja kerajan jenggala.
(sembari memeluk cindelaras)
Cindelaras : yen ngono, ijinkanlah aku lunga menyang istana kanggo nemoni bapak.
(cindelaras memohon ing simboke)
permaisuri : becika anakku, simbok menehi ijin ingmu. ati-ati neng ratan.
cindelaras lunga menyang istana dikancani karo pitik lanangane. pas ing dalan ana
beberapa wong sing lagi menyabung pitik. cindelaras banjur diceluk karo para
penyabung pitik.
Penyabung : pitikku, dina iki kon wis daketer nutrisi genep papat waras lima
sempurna. dadi kowe aja wirang-isinke aku ya. kowe kudu menang mungsuh pitik liya
ya.
Pitik : kukuruyuk. ok tuanku…
tiba-tiba tekaa cindelaras karo ayanmnya.
penyabung : yo, yen wani, adua pitik lananganmu karo pitikku. (sembari
melambaikan tangan memanggil cindelaras)
cinde laras : becika (lumaku menghampiri para penyabung pitik)
pas diadu, jebulna pitik lanangan cindelaras nandhing karo perkasa lan ing wektu
singkat, dheweke bisa ngalahake mungsuhe. warta babagan kelinuwihan pitik
cindelaras sebar karo cepet. raden putra pun krungu warta kuwi. banjur, raden putra
ngongkon hulubalangnya kanggo nyuruh cindelaras.
cinde laras : hamba madhep paduka. (sembari nduwe dhengkul menehi bekti)
raja : anak iki tampan lan cerdas, kayane dheweke udu turun rakyat
jelata (pikir raja karo pangrasa kebak tanda takon)
raja : aku krungu pitikmu tangguh banget, saiki aku arep mengujinya
dhewe. (kapindho tangan ana neng bangkekan)
cinde laras : becika yen baginda ngarepi kaya kuwi, nanging aku ngajokake siji
syarat. nek pitikku kalah mula aku gelem endhasku dipancung, nanging nek pitikku
menang mula separo kesugihan baginda dadi duweku. (karo swara kebak kepitaya an)
loro ekor pitik kuwi nandhing karo gagah wani lan sacara singkat pitik cindelaras
ngalahake pitik saka raja.
raja : becika aku ngaku kalah. aku arep menepati ubayaku. nanging, sapa kon
sabenere, anak enom? (pangrasa kuciwa lan kebak tanda takon)
cinde laras : yo pitikku berkokoklah! (membungkuk lan membisikkan samubarang ing
pitike)
pitik : kukuruyuk… tuanku cindelaras, omahe neng tengah rimba, atapnya godhong
krambil, bapake raden putra… (karo swara sing nyaring)
raja : benarkah kuwi? (kaget lan ora pracaya)
cinde laras : bener baginda, jeneng hamba cindelaras, simbok hamba yaiku permaisuri
baginda (karo swara sing lembut)
barengan karo kuwi, sang patih cepet ngadhep lan nyeritoke kabeh kadadean sing
sabenere wis kedadean ing permaisuri
patih : apa sing diomongke anak iki bener baginda raja. (nduwe dhengkul lan
menyampaikan apa sing kawruhane)
raja : aku wis nglakoke kaluputan (menundukkan sirah lan menyesali apa sing wis
dheweke lakoke)
raja : aku arep ngewehake hukuman sing setimpal ing selirku. aku arep buwang
dheweke menyang alas. (raut rupa masam lan geram)
raja : anakku…apurakne kabeh kaluputan bapakmu iki.
cinde laras : iya bapak, ora apa-apa..
dadine raden putra, permaisuri lan cindelaras bisa klumpuk bali

Anda mungkin juga menyukai