Naskah Drama Candi Prambanan

Tokoh :

1. Bandung Bondowoso
2. Roro Jonggrang
3. Raja Pengging
4. Prabu Baka
5. Permaisuri
6. Gandi
7. Patih
8. Cikrak
9. Ganden
10. Dayang 1
11. Dayang 2
12. Dayang 3
13. Jin 1
14. Jin 2

Jaman baheula ti leuweung geledegan, subur tur héjo. Jauh-jauh aya hiji karajaan anu gagah tur
gagah tur dijaga ku prajurit anu gagah tur gagah. Kampung anu damai, nyaman, jeung masarakatna
ramah. Hiji karajaan ngadeg pageuh, nya éta Karajaan Prambanan anu éndah tur megah. Dina
kamewahan jeung kamakmuran, hirup hiji raja nu wijaksana tur wibawa, nya eta Prabu Baka,
pamingpin Karajaan Prambanan. Anjeunna ogé gaduh putri anu geulis, anggun sareng asih anu
namina Roro Jongrang.

Tapi, di karajaan sejen aya hiji raja anu bengis, mentingkeun diri, sombong, jeung sombong, nya
eta Prabu Pengging, raja ti Karajaan Pengging. Prabu Pengging oge kagungan putra anu sakti sarta
mandraguna. Ngaranna Bandung Bondowoso. Raja Pengging nu sok haus kakawasaan jeung hayang
ngalegaan wewengkonna, mutuskeun rék perang ngancurkeun karajaan Prambanan, males kalakuan
karajaan Prambanan.

Gandi : Tulung! Tulung! Tulung!

Prabu Baka : hahaha. Urang pangawasa pangkuatna. Raja panggedena di negeri ieu. Patih!
Ancurkeun jeung paehan kabeh manusa nu aya didieu!
Patih : siap, baginda !
Gandi : Ampun. Ulah maehan kuring. Aaaaa ( paeh)
Prabu Baka : Hayu geura mulih anaking roro jonggrang. Simkuring geus maehan sabagian warga
didieu
Roro Jonggrang : muhun baginda

Prabu baka, Roro Jonggrang jeung pasukan teh balik ka karajaan. Sihoreng aya hiji warga anu masih
hirup

Ganden : urang kudu ngalaporkeun ieu ka Raja Pengging

Di Karajaan Pengging, raja jeung permaisuri teh dariuk bari ngobrol

Permaisuri : Cikrak! Kadieu!

Cikrak : kumaha tuan permaisuri? Aya nu tiasa ku simkuring bantos?
Permaisuri : cik pang jieunkeun kuring jeung kanda teh hanet, jeung sarapan 4 sehat 5 sampurna
jang anak kuring si Bondowoso
Cikrak : Muhun Tuan Permaisuri

Ujug ujung aya hiji jalma lulumpatan asup ka karajaan barik gogorowokan

Ganden : raja! Raja! Raja! Tulung!

Raja jeung permaisuri nu keur diuk teh hudang nyamperkeun kaluar
Raja Pengging : naha sorangan gogorowokan teh? Aya naon?
Ganden : anu… raja.. eee…. Warga desa teh loba nu dipaehan ku Prabu Baka jeung prajuritna!
Raja Pengging : hah? Naon? Dipaehan? Sial! Wawanian sieta maehan rakyat urang!
Ganden : tulung raja! Tulung jagaan urang!
Raja Pengging : tenang, ayeunamah maneh balik deui ka desa, jalankeun aktivitas saperti biasa.
Kuring nu bakal nyerang Karajaan Prambanan.
Ganden : muhun raja, haturnuhun!

Eta warga balik deui ka desa

Raja pengging : Patih! Geroan Pangeran Bondowoso!

Patih : iraha tuan?
Raja Pengging : taun harep! Nya ayeuna atuh geura!
Patih : siap, tuan!

Patih indit ngageroan Pangeran Bondowoso, teu lila Pangeran Bondowoso datang

Bondowoso : aya naon raja ngageroan simkuring?

Raja Pengging : Geura siap. Kakara aya warga mere beja yen aya warga desa anu dianiaya ku prajurit
karajaan Prambanan.
Bondowoso : Abdi kedah kumaha, Gusti?
Raja Pengging : urang atur strategi pikeun nyerang heula karajaan Prambanan. Teras isukan urang
nyerang eta karajaan.

Isukna Raja Pengging, Bandung Bondowoso, jeung para prajuritna mangkat ka karajaan Prambanan.
Sabot hareupeun gapura Prambanan.

Bondowoso : Hey Prabu Baka! Kaluar maneh! Hayu urang gelut. Urang bakal nunjukkeun saha anu
pangkuatna diantara urang.

Prajurit karajaan Prambanan teu narima kana omongan Bandung Bondowoso. Éta ogé ngabales
serangan ti karajaan Pengging.

Di karajaan Prambanan

Prabu Baka : wah, aya naon ieu teh?

Roro Jongrang : Kaciri jigana aya nu narajang karajaan urang, aduh bapa.

Dayang 1 : Leres, Pa... karajaan urang diserang ku karajaan Pengging. Kami pondok prajurit, tuan.
Loba prajurit karajaan geus tiwas.
Prabu Baka : Muhun, geura bela!

Prabu Baka kaluar nepungan pasukan karajaan Pengging.

Prabu Baka : Hey maneh! Wawanian maneh asup ka wilayah Karajaan Prambanan! Geus hayang
paeh sugan?

Bondowoso : lain urang nu geus hayang paeh! Tapi urang nu rek maehan maneh!

Prabu Baka : sialan! Naon tujuan maraneh ujug ujug narajang karajaan kuring?

Raja Pengging : Kaula bakal marentah sakabeh karajaan maneh! Sangkan kuring jadi jalma
pangkuatna jeung panggedena di sakabeh karajaan! Ha ha ha

Raja Baka : Teu gampang! Upami anjeun hoyong ngawasa karajaan abdi, lengkah heula layon abdi!

Bondowoso : Teu sieun! Abdi bakal ngéléhkeun anjeun sadayana!

Raja Pengging : Leres anaking! Prajurit....!! SERANG!!!

Geus lila di perang. Ahirna pasukan Prabu Baka éléh. Jeung Prabu Baka oge maot dina mangsa
perang. Karajaan Prambanan ancur. Jeung Raja Pengging jeung pasukanana nempatan karajaan.

Raja Pengging : Ahirna meunang!

Bondowoso : Enya bapa...

Pasukan karajaan Pengging girang ku kameunanganana. Tapi di karajaan Prambanan aya Roro
Jongrang anu sedih, sabab Roro Jonggrang meunang kabar ti salah sahiji patih yen bapana, Prabu
Baka teh geus teu aya.

Roro Jongrang : Leres bapa teh geus teu aya?

Dayang 1 : Enya leres putri... Raja tos teu aya. Anjeunna dipaéhan ku Bandung Bondowoso.

Roro Jongrang : Leres etateh?

Dayang 2 : Leres putri... Prabu Pengging sareng putrana, Bandung Bondowoso sareng pasukanana
parantos ngabunuh karajaan Prambanan anu mulya ieu.

Roro Jongrang : teu mungkin! Teu mungkin bapa teh teu aya! Awas wae tempokeun balas dendam ti
kuring! Kuring teu tarima bapa dipaehan

Di tengah obrolan Roro Jongrang jeung Dayang, ujug-ujug aya pamuda asup.
Bondowoso : Eh aya kénéh jalma di dieu teh

Roro Jongrang : Saha maneh?

Dayang 1 : etateh Bandung Bondowoso, putri. Anjeunna anu maehan raja.

Roro Jongrang : Kejam pisan maneh!

Bondowoso : Geulis pisan. Anjeun pantes jadi ratu kuring. Anjeun hoyong teu jadi permaisuri abdi?

Tanpa ngomong sakecap, Roro Jongrang langsung ninggalkeun Bondowoso alatan frustasina ka
Bondowoso anu geus maéhan bapana.

Beuki lila Bondowoso cicing di karajaan Prambanan beuki kataji ku kageulisan Roro Jongrang. Tapi di
sisi séjén, Roro Jongrang masih katarajang perang anu nelasan bapana.

Dayang 1 : Putri... putri teh masih sedih?

Roro Jongrang : sumuhun dayang. Abdi nyeri hate pisan ka Bondowoso anu maehan bapa kuring.
Kuring embung jadi permaisurina!

Dayang 2 : Putri, ieu simkuring ngadamel teh hanet kanggo tuan putri beh tuan putri tenang.

Roro Jonggrang : haturnuhun dayang

Dayang 2 : di emuh heula putri..

Bandung Bondowoso ujug ujug datang ka karajaan prambanan, manggihan roro jonggrang

Bondowoso : Aduh Roro Jongrang, naha anjeun masih sedih?

Roro Jongrang : kuring teu nanaha

Bondowoso : wahai putri roro jonggrang! abdi naroskeun sakali deui, kersa henteu janten ratu abdi?

Roro Jongrang : (jempé)

Nempo roro jonggrang nu cicing, Bandung Bondowoso kaluar.

Roro Jongrang : Cik...kumaha atuh? Abdi geuring ngadangu patarosan éta.

Dayang 3 : Putri... upami abdi tiasa masihan saran, langkung sae putri masihan sarat anu teu tiasa
dicumponan, upami gagal teu tiasa nikah sareng putri.

Dayang 1 : leres tuan putri… ku kituna bondowoso moal tiasa nikah sareng tuan putri

Roro Jongrang : Sarat naon atuh?

Dayang 1 : Hadé nurutan manah putri

Bandung Bondowoso nu tiluar datang deui nyamperkeun Roro Jonggrang

Bondowoso : Kumaha putri? Dupi anjeun kersa janten ratu abdi?

Roro Jongrang : Muhun, abdi hoyong. Tapi aya sarat anu ku anjeun kedah di pinuhan heula

Bondowoso : Saratna? Naon syaratna, putri?

Roro Jongrang : Anjeun kedah ngadamel abdi 1000 candi sareng 2 sumur. Jeung kudu réngsé pas
matahari terbit

Bondowoso : Muhun, abdi nampi syarat anjeun

Sanggeus satuju kana sarat anu dirumuskeun ku Roro Jongrang, Bandung Bondowoso langsung
nyampeurkeun bapana di kamarna. Bapana boga kakuatan gaib tur bisa manggil jin. Bondowoso
bakal menta tulung ka bapana pikeun ngagero jin pikeun mantuan manehna minuhan sarat anu
dipasihkeun ku Roro Jongrang.

Bondowoso : Duh Gusti.. dupi abdi nyuhunkeun tulung?

Raja Pengging : Naon mantuan anaking?

Bondowoso : Dupi Gusti tiasa manggil jin kanggo abdi?

Raja Pengging : Keur naon jin?

Bondowoso : Pikeun mantuan kuring ngawangun 1000 candi jeung 2 sumur. Kuring kudu
nyumponan éta sarat pikeun bisa ngawin Roro Jongrang.

Raja Pengging : Muhun.. Akang nganuhunkeun ka anaking

Raja Pengging ogé ngalaksanakeun sababaraha ritual sareng nyarios sababaraha kecap pikeun
ngagero jin.

Jin 1 : Keur naon maneh nelepon kuring?

Bondowoso : Dupi anjeun tiasa ngabantosan abdi?

Jin 1 : Rék naon atuh?

Bondowoso : Punten ngawangun 1000 candi sareng 2 sumur sapeuting sareng kedah réngsé nalika
panonpoe naék.

Jin 1: Muhun abdi bakal ngalakukeun eta!

Jin eta ngageroan babaturana jang ngabantuan manehna ngajieun 1000 candi jeung 2 sumur. Jin-jin
etateh digawena gancang pisan. Tengah peuting geus aya satengah jumlah candi nu geus rengse.
Dayang nu nyaho candi geus hamper rengse mere nyaho ka Roro Jonggrang.

Dayang 3 : Tuan putri… 1000 candi teh geus rek rengse didamelan

Roro Jonggrang : naon? Kuring kudu nyegah beh candi eta teu bisa beres
Dayang 1 : tenang putri… pasti aya jalan kaluarna!

Roro Jonggrang : dayang! Geura hudangkeun dayang nu sejen saacan isuk. Titah maranehna
ngabakar jarami jeung nutu beas di lesung, jeung awurkeun kembang kembang nu seungit bauna!

Dayang 2 : siap tuan putri!

Dayang-dayang ngalakukeun sagala hal nu dititah ku Roro Jonggrang.

Kukuruyukkkk kukuruyukkk

Jin 1 : Jigana panon poe geus rek muncul. Tempo awewe-awewe eta geus nutu beas. Geura urang
indit!

Jin 2 : leres, hayu hayam ge geus disada, urang suang indit.

Para Jin teh indit ninggalkeun pagawean maranehna. Candi-candi nu tinggal saeutik rengse jeung
sumur geu tinggal saeutik deui rengse the cul weh ditinggalkeun ku para jin. Roro Jonggrang
katempo Bahagia yen rencanana berhasil jeung Bandung Bondowoso teu bisa minuhan saratna. Di
sisi sejen, Bandung Bondowoso kacida kecewa lantaran teu bisa ngajadikeun Roro Jonggrang jadi
permaisurina. Tapi, Bandung Bondowoso tambah kecewa jeung ambek pas nyaho rencana Roro
Jonggrang nu sangaja ngagagalkeun usahana.

Roro Jonggrang : Kumaha? Sarat ti simkuring kapinuhan henteu?

Bondowoso : Wahai Roro Jonggrang, naha anjeun meni licik? Anjeun tos ngagagalkeun usaha kuring
jeung minuhan 1000 candi nu tinggal kurang 1 candi deui gara gara kalakuan licik anjeun jeung
dayang dayang anjeun! Janten anjeun salaku patung di kuil ka 1000 sareng dayang-dayang anjeun
moal kawin tangka sepuh!

Ahirna Roro Jonggrang jadi arca, minuhan sarebu candi alatan jangji jeung licik ku Roro Jonggrang.