Kelompok 1 :
1. Ahmad Sururi ( Bandung Bondowoso )
2. Alifia Nur Julaikah ( Prajurit/ Rakyat )
3. Aprilia Nanda ( Ratu )
4. Aura Amalia ( Roro Jonggrang )
5. Aurelia Salsabila ( Prajurit/ Jin )
6. Bening Ayuning Titis ( Kostum/ Prajurit/Jin )
7. Cindy Zahira (Prajurit/ Rakyat )
8. Claudio Ananda ( Raja Boko/Rakyat )
9. Delia Nova Sari ( Dayang 2 )
10. Delila Yuniar Putri ( Jin Utama/ Prajurit )
11. Dina Indiani Pratiwi ( Sutradara/Prajurit/Jin )
12. Dinda Nisfa Nirwana ( Narator )
13. Fara Eka Sukmawati ( Prajurit/ Rakyat)
14. Fatimah Azzahra ( Dayang 1 )
15. Fibrianti Aisah ( Prajurit/ Jin )
16. Indah Febriana ( Patih )
Adegan 1
(Raja dan Bandung)
Jaman kae ono sebuah kerajaan Ing Pengging, Raja nipun kagungan putero asmanipun
Bandung Bondowoso. Bandung Bondowoso wong kang perkasa kaya romone, deweke nduwe
macem-macem ilmu sekti mandraguna. Tirose kesaktiane luwih duwur ketimbang romone
amarga Bandung Bondowoso seneng merguru ing para pertopo sakti.
Ing daerah Prambanan ana kerajaan kang makmur lan rakyatipun sejahtera, asmanipun
Rajane yaiku Raja Boko. Sang raja kagungan putri kang ayu parase asmanipun Roro Jonggrang.
Raja Boko kagungan salira ageng ugi dhuwur dadosipun wong wong ndugi yen Raja Boko
putranipun raksasa.
Antawis Kerajaan Pengging lan Kerajaan Prambanan kedados peperangan. Wonten
mulanipun Raja Pengging kalah. Tentara Pengging kathah ingkang gugur ing medan perang.
Mireng kekalahan pasukan ramanipun Bandung Bondowoso kagungan niat nyusul.
Bandung Bondowoso: “Rasakno kuwi, saiki kerajaan iki dadi tekku sak kabeh e Hahahaha”
Patih :”bener tuanku, kerajaan iki saiki ono ing pimpinanmu”
(Bandung Bondowoso lan Patihe mlaku-mlaku ing sekitaran istana)
Adegan 2
(Ratu, Dayang)
Mireng pirengan kekalahan pasukan Prambanan, para dayang enggal ngaturi Pirengan kasebut
dhateng Ratu.
(Dayang-dayang bergegas nemoni Ratu sing lagi longgoh ing njero istana)
Sawise krungu kabar kuwi Ratu marani Roro gawe nyampekaken kabar kuwi.
Roro Jonggrang :”Wonten napa bunda kok koyok sedih ngunu, rupane ono sing penting”
Ratu :”Putriku aku arep nyampekaken sesuatu, kowe ojok kaget, bapakmu sampun sedo ing
medan perang”
Roro Jonggrang :”Opo ora mungkin!”
(ratu nenangaken roro jonggrang kaliyan ngrangkul lan ngelus ngelus roro jonggrang)
Adegan 3
(bandung, roro, patih, dayang)
Sak marine menguasai kerajaan prambanan, Bandung lan Patihe mlampah- mlampah ing
desa. Mirsani keindahan Prambanan.
Dayang 2: “Ono opo iki? Kok kayake onok perkoro penting sing kowe omongno”
Rakyat 2: “Opo bener Bandung Bondowoso kuwi arep nyideki putri Roro Jonggrang?”
Dayang 1: “Endi aku ngerti, emange onok opo?”
Rakyat 1: “Masa kowe ora ngerti yen Bandung Bondowoso iku uwong sing wes nyedoni Raja”
Dayang 1: “ngerti tekan ngendi yen bandung bondowoso arep nyedeki putri?gak usah ngarang
ngarang kowe ”
Dayang 2: “Iyo bener, ayolah wes bali wae”
Ndek nggen liyo, Bandung lan Roro ora sengojo papasan wong loro. Bandung nyideki Roro
lan ngajak kenalan.
Tanpa mikir dowo, para emban enggal ngampiri Ratu lan nyampekno fakta sing diintukaken
saking warga.
Dayang 2: “Ngapunten kanjeng Ratu, wonten warta ingkang kersa kito ngaturaken”
Ratu: “Ana opo para emban? sampek kesusu koyok ngene”
Dayang 1: “sauntawis wonten tiang ingkang bedhe nyelaki Roro yoiku putra saking Raja
Ingkang sampun nyedani Raja, Kanjeng Ratu”
Ratu: “Apaa!?!? Aku kudu nyegah Roro ben ora cidek karo lanang laknat iku.”
Dayang 2: “Inggih Ratu.”
Adegan 5
(roro, bandung)
Nanging tibakne Bandung Bondowoso lan Roro Jonggrang lagi mlampah bareng ngiteri desa.
Ambek bungah atine, Roro pun kundur teng istana kanggo nyuwun restu saking ratu. Arep-
arep Ratu bakal ngerestui.
Adegan 6
(roro, ratu, dayang)
Kagem menuhi syarat ingkang diwenehno Roro Jonggrang, Bandung nggagas nyuwun bantuan
datheng jin, Bandungnipun maos mantra lan jin muncul.
Roro Jonggrang :”yaopo iki?Bandung wis mbangun akeh candi, koyoke dheweke arep mari
sadurunge pitik kluruk”
Dayang 1 :”Para jin iku kelemahane yen ono matahari”
Dayang 2: “Kados pundi menawi putri nyuwun tulung rakyat kagem nangekno ayame ingkang
sami tilem”
Roro jonggrang: “a iyo bener iku,ayo njaluk tulung ing rakyat”
Dayang 1 dan Dayang 2: “Inggih putri”
TAMAT