Anda di halaman 1dari 10

Si kabayan ka kota

Dihiji waktu, sikabayan kapergok keur gogoleran ku mertuana, nyaeta si abah. Si abah murka,
lantaran minantuna pangangguran, pagaweanna teh ngan cicing we, pangedulan pisan, sangkin
ku keselna si abah ngabajur si kabayan nu sigana keur ngenah gogoleran.

Abah : hudang siah kehed ( sabari manjurkeun cai )

Kabayan : kahuruan! Kahuruan! Dimana euy kahuruan!

Abah : ehh si borokokoknya hudang siahhh!. Kahuruan mata maneh.

Kabayan : ehh abah, punteun bahh itu aya nu milarian abdi, punteun punteun ( sabari salam )

Abah : alusnya, ngawadul teh

( Datanglah nyi iteung )

Nyi iteung : Aya naon ieu meni sepi kieu, jangar sirah abdi teh aduhhh. ( Sabari nyaleos )

Kabayan : nyi! Keula antosan akang.

Abah : cicing didieu, rek kamana. Lainna neang gawe kaituh, ngan gogoleran weh pagawean teh. Sok
buru neang gawe jang nganafkahan pamajikan sia.

Kabayan : dangukeunnya bah, pan saur abah teh abdi pagaweanna ngan gogoleran weh, terus abah
miwarang abi gawe deui? Atuh dobel bahh, nke abdi cape nyalira atuh bah

Abah : gusti nu agung, indit siahh ahh lieur. Pokona mah lamun kabayan hnte menang pagawean nu
baleg, ngeus mnding cerai ti anak sim kuring.

Kabayan : Alhamdulillah abah, abdi pamit heulanya, assalamu’alaikum ( sabari ngaleos )

Abah : waalaikum salam. aduhh gusti, nahanya boga minantu teh teu ecreg pisan.

Di tengah poe kabayan sareung rerencanganna nyaeta kemod, jalan jalan ka sawah

Kabayan : mod, saya mah bingung euy, mitoha saya teh ambek²kan wae

Kemod : alus atuh, emangna kunaon?

Kabayan : nyeta puguh alus adatna teh, saya bingung euy neang pagawean kamana coba? Jabaning
lebar kaahlian siga dewa kieu

Kemod : hahah dewa hnte bisa nanaon, yeuh kabayan saya boga usul dan usul, menurut buku yang
saya baca teh, mending neang pagawean mah ka kota. Cuman aya henteu modalna?

Kabayan : tah saya ge bieu mikir kitu mod, sok miheulaan wae ahh didinya mah. Masalah modal
model modol mah gampang mod, cuman pusing lamun tos dikota rek cicing dimana? Dikolong
jembatan?

Kemod : hahaha kembae da aya saya, kamu bisa cicing di tempat saya heula, samentara mah

( Tiba-tiba datanglah nyi iteung sareung kabogohna kemod nyaeta lia )

Nyi iteung : ehh kang kabayan, nju naon kang?


Kabayan : ehhh nyi iteung, ieu nju ninggal sawah sambil mikirin anjeun nyi

Lia + kemod : LEBAYYY

Nyi iteung : ahhh si akang mah bisa ajah

Kabayan : ihh beneran nyai akang mah hente bohong

Kemod : bohong ketang nyi, ehhh hampura kabayan. Kaceplosan

Lia : kaceplosan naon atuh kang?

Kemod : hente neng eta sikabayan curhat ceunah bade nyari pagawean ka kota

Nyi iteung : APAHHH bener kang? Nu di carioskeun sih momod? Akang mau ninggalin iteung disini?
Hah? Jawab kang?

Kabayan : sasanes kitu nyi, akang mau nyari kerja. Supaya bisa nganafkahan nyi iteung, ngarah hente
tergantung ka siabah nyi

Lia : halah bohong tah nyi, paling ge mau nyari istri nu kadua

Kabayan : moal nyi, da akang mah cintana cuman ka nyi iteung hungkul. Da akang kadituna sareung
si kemod. Nya mod?

Kemod : enyaa nyi

Nyi iteung : sok iteung percaya ka akang, jaga diri baik-baik nya kang, iteung pasti slalu mendoakan
akang, supaya hente neangan istri nu lain

Dan ketika sore di rumah keluarga abah

Kabayan : abah, ambu. Abdi bade ijin bade ka kota milarian padameulan nu tiasa nganafkahan nyi
iteung tercintah

Ambu : aduh jang, ambu mah sok hariwang bisi nyasar ka istri nu lain

Abah : dangukeunnya jang, ulah kaden neang pamajikan nu lain, inget ka budak abah, ulah sampe
nganyeri hatekeun

Kabayan : insyaallah bah, upami abdi hente khilaf gaduh istri didieu.

Ambu : enya atuh sing hati² nya jang.

Kabayan : muhun ambu

Nyi iteung : akang ( sedih )

Kabayan : nyi iteung

Nyi iteung : akang

Kabayan : nyi iteung

Nyi iteung : akang

Kabayan : nyi iteung


Nyi iteung : ulah pergi kang

Kabayan : wios nyi

Nyi iteung : ulah kang

Kabayan : sabar nyi, akang pasti kembali kepadamu

Nyi iteung : akang harus inget, akang gaduh iteung

Ambu : atos teung hayu masuk

Nyi iteung : ambu, kang kabayan ambu

Ambu : keun da samentara teung

Sementara itu kabayan indit ka kota, kulantaran kemod aya pagawean jadi henteu bisa bareng si
kabayan. Satepina di kota Jakarta, kabayan turun di terminal bus. Pas tos turun, kabayan ninggal
aya gadis nuju di palak ku preman, akhirna si Kabayan nolongan gadis eta.

Keling (bintang) : Serahkan semua barang anda kalau tidak, saya akan pulang

Laura : ngga boleh, inikan barang saya. Apa hak anda ngambil²?

Aip (miftah) : banyak nanya yahh kamu, cepat serahkan. Denger ngga? Kalo tidak kami akan pulang.
Jadi cepat serahkan

Ucup (patra) : owh neng teh dagang tahu? Mana tahuna?

Keling : sttt . Cepat serahkan

Ucup : kang keling oge mau beli? Sok atuh hayu beli yu, mumpung saya lagi lapar

Aip : ucup ucup. Sabar kang keling

Ucup : owh aip mah ngga beli?

(Datanglah kabayan)

Kabayan : punteun kang, ini teh ada apa? Kok pada diem aja?

Keling : jangan ikut campur urusan kita

Kabayan : saya mah cuman mau meluruskan yang tidak lurus, kalo jalannya belok dilurusin pasti
moal tiasa atuh kang, akang mah sok ngalucu

Aip : diam, jangan ikut campur. Kalo berani maju, kami mundur

Keling : ahhh banyak omong, cup mana pisau

Ucup : owh siap ini kang ( sambil memberikan pisang)

Keling : ko pisang, salah. Ambil pisau cup PISAU

Aip : iya cup cepet

Ucup : Owh pingsan. Ehh siapa yang pingsan? Dimana dimana?


( Merekapun akhirnya berhelahi dan di menangkan oleh kabayan )

keling : udah saya duga pasti kamu yang bakal menang, hahhaha

Aip : slamatnya kang (sambil salaman)

kabayan : nuhun nhun kang

keling : yasudah kita pulang saja

ucup : ehh pada mau kemana? (sambil menyusul)

(datanglah teman-teman laura, yaitu imas dan margareta)

Imas : ada apa aya naon ini teh?

Margareta : iya ada apa? Ini siapa ra? Ko cakep Imas : yee reta, mah ngga bisa kalo liat cwo mulus
dikit aja pasti gitu.

Laura : tadi ada preman yang mau malak aku, tapi untungnya ada akang ini, makasih ya kang?

Kabayan : kabayan, nama saya kabayan.

Laura : eh iya kang kabayan, makasih. Kenalin nama aku laura, ini temen aku imas sama margareta

Margareta : hay kang kabayan

Imas : tapi kamu nggapapa kan?

Laura : nggapapa ko

Margareta : kamu sih mas, malah jajan terus. Jadikan laura hampir kenapa-kenapa

Imas : iya maap ya, kang kabayan

Kabayan : iya neng nggapapa

Margareta : kok malah minta maap sama kang kabayan? Harusnya bilang makasihlah. Makasih yah
kang

Imas : ihh ganjen

Laura : udah². Ehh iya kang, darimana mau kemana?

Kabayan : saya teh dari kampung , datang kesini mau nyari kerja neng

Laura : owh mau jadi supi bus?

Kabayan : bukan neng, kebetulan weh saya teh baru pisan nyampe

Margareta : owh gitu yahh, pasti cape. Istirahat dulu atuh kang

Kabayan : tidak perlu, saya juga cape. Jadi tidak perlu kemana2 dulu

Imas : gimana sih kang, saya ngga ngerti

kabayan : sama neng saya ge tidak mengerti

laura : yaudah, kan kang kabayan kan udah nolongin aku, sebagai tanda terimakasih. Akang bisa
kerja dirumah aku
kabayan : berenan ini teh neng? Harusnyamah tidak perlu, tapi kebetulan saya teh lagi butuh neng

lauLaura : iya kang beneran

kabayan : aduhh ieu teh siga menang undian gusti, nembe ge kadieu tos aya milik mah hahha

( akhirnya laura mengajak kang kabayan untuk bekerja dirumahnya, karna kebetulan ayahnya
adalah seorang direktur , laura harus mempunyai bodyguard. Untukmenjaganya)

(sesampainya di rumah laura)

Kabayan : aduhh gusti, meni badag kieu bumi teh

(Laurapun mengenalkan kabayan kepada ayahnya, yaitu pak santoso)

Laura : magelis tolong ambilin minum buat tamu kita

Magelis : iya neng

Pak santoso : dari mana aja kamu ra? Ini siapa?

Magelis : ini minumnya

Laura : ara tadi abis main sama temen, trus hampir di palak sama preman, tapi untungnya ada kang
kabayan yang nolongin ara.

Pak santoso : owh lain kali hati² ya ra

Laura : iya pah

Kabayan : perkenalkan nama saya kabayan, saya teh dari kampung mau kesini mau nyari pekerjaan
pak.

Pak santoso : saya akan kasih kamu pekerjaan, untuk menjaga anak saya. Kamu dijadikan bodyguard
untuk anak saya. Sanggup? Kalo tidak sih yaa nggappa, saya maksa loh

Kabayan : bodyduar? Maksudnya jadi model duar duar pak? Saya mah nggabisa momodelan.

Pak santoso : hahahha kamu bisa aja

Kabayan : nggak pa saya mah ngga faham, jangan paksa saya. Atau saya pulang aja. Nggapapa.

Magelis : punteun, pak mau sekalian minum

Pak santoso : iya, teh manis aja

Laura : aduhh kang, maksud ppah saya itu bodyguard, bukan bodyduar.

Kabayan : bod bodyguard teh apa neng?

Laura : bodyguard itu, tugasnya mengawal atau menjaga.

Kabayan : aduh neng udah weh satpam gitu, biar cepet

Laura : iya kang, terserah

( Akhirnya kabayan pun menjadi bodyguardnya laura, pada suatu hari laura bertemu dengan
tunangannya yang sangat kaya yaitu kevin. Dia marah, karna laura dengan laki-laki lain)
Kevin : laura

Laura : kevin, kamu abis darimana? Ko tumben ngga sibuk kerja?

Kevin : kamu jangan banyak basa basi, ini siapa? Ko sama kamu? Jngn bilang ini selingkuhan kamu?

Laura : ini bukan selingkuhan aku vin

Kevin : halah bohong, cepet ngaku. Kalo ngga aku bakal pergi.

Kabayan : ehh apa apaan ini, jangan ganggu neng laura

Kevin : dia siapa sih ra?

Laura : dia itu bodyguard aku vin

Kabayan : ngapain nanya² kang, fansnya ka saya. Foto bade foto? Tanda tanganna bade?

Kevin : apa sih, gr banget jadi orang

Laura : udah-udah jangan akur udah

Kevin : iya ra, maafin aku yahh udah nuduh kamu macem-macem.

Laura : iya vin

( sehari setelah kejadian itu, laura yang tidak sengaja melewati taman melihat tunangannya,
bersama wanita lain. Dan sedang bermesraan)

Kevin : udah makan put?

Putri : udah ko

Kevin : bner yahhh, jangan telat makan ntar kamu sakit gimana? Kan aku khawatir

Putri : ngga usah khawatir vin, aku juga bakal jaga kesehatan

Kevin : gimana ngga khawatir coba kan aku sayang sama kamu.

(Dengan penuh amarah, laura datang dan langsung marah marah)

Laura : owh jadi gini yahh kelakuan kamu vin, bagus bagus

Putri : lo siapa? Gue pacarnya

Laura : tadinya gue tunangannya, tapi sekarang udah ngga lagi.

Kevin : aku bisa jelasi ra

Laura : ngga ada yang perlu dijelasin lagi

Putri : kevin, apa maksud kamu? Udah punya tunangan?

Kavin : maaf ya ra, maaf ya put. Aku ngga bermaksud ko

Putri : ngga bermaksud gimana maksudnya coba, sekarang gini aja kamu pilih dia atau aku?

Kevin : nggatau bingung


(Datanglah selingkuhan kevin yang kedua, yaitu angel)

Angel : kevin? Ko kamu ada disini? Aku nyariin kamu terus tau

Kevin : aku ada terus ko, ngga kemana mana

Angel : ini siapa?

Putri : lo yang siapa, tiba² dateng. Ganggu aja

Angel : slow dong, kenalin gue incess angel. Pacarnya kevin

Laura : pacarnya?

Putri : gue juga pacarnya, dan ini tunangannya

Angel : jadi maksudnya? Kita di tigain?, Dasar Playboy lu

Laura : udah mulai sekarang tunangan kita batal ( sambil nampar, lalu pergi)

Putri+angel : kita putus! (Nampar)

Angel : pergi yu put, beli makan laper

Putri : hyu hayu gaskeun

Kevin : apa maksudnya ini? Sendirian. Yaudah kalo gitu pulang ajalah.

(Setelah itu laura bersedih karna tunangannya berselingkuh. Dan ayah laura juga kaget karna
mendengarnya. Akhirnya kesedihan laura bertambah karna ayahnya terkena stroke, akibat
mengetahui kevin seperti itu kepada anaknya)

(Saat dirumah sakit)

Pak santoso : ra, maafkan papah yahh. Udah salah milih orang buat jadi tunangan kamu

Laura : iya pah, udah jangan di pikirin

Pak santoso : kebetulan papah udah ngga bisa sembuh lagi, papah rasa kamu harus segera menikah
ra

Laura : menikah?

Pak santoso : iya menikah, kamu budeg ra?

Magelis : iya neng, magelis juga setuju

(Datanglah kabayan)

Pak santoso : papah rasa kamu cocok sama kabayan. Dan papah pikir dia cocok untuk penerus usaha
kita dan untuk menjaga kamu seterusnya. Kabayan, kamu maukan menikah sama anak saya?

Kabayan : wahh kebetulan pak, saya juga sayang sama anak bapa

Pak santoso : yasudahh bapak anggap jawaban kamu iya. Saya nitip laura yahh

( Dan akhirnya pak santoso meninggal. Disaat laura sedih, kabayan slalu menghiburnya )

Kabayan : udah neng jangan bersedih, nanti saya ge ikut sedih


Laura : tapi kang, sekarang aku ngga punya siapa-siapa lagi

Kabayan : owhh tenang neng, kan masih ada akang dan magelis yang slalu ada buat neng laura

Laura : makasih ya kang

( Akhirnya laura berencana untuk melaksanakan wasiat terakhir dari ayahnya. Dan kabayan pun
menemui temannya, berniat untuk mengundang ke pernikahannya )

Kabayan : heh mod, saya mau ngundang kamu. Ka pernikahan saya sama neng laura

Kemod : apa? Kamu mau nikah lagi?

Kabayan : iya mod, jangan bilang sama nyi iteung dan kawan kawan yang lain yahh, apa lagi sama si
abah. Anggap weh rahasia

Kemod : hnte bisa kitu yan euy, karunya si nyi iteung.

Kabayan : tenang, nyi iteung moal kunanaon asal jempe weh. Tenang nanti ku saya dibere komisi

Kemod : tahh kitu atuh tatadi, kan kalo ada komisi mah lancar

Kabayan : heeuh bner mod

(Akhirnya kabayan dan laura akan menikah, dan mengadakan poto prewedding di dekat
lapangan bola. Tetangga dikampungnya melihat kabayan yang sedang poto prewedding)

Eha : ni, itu teh siga minantuna si abah?

Uni : enya kitu mana?

Eha : itu tuh

Uni : alahh heeuh bner , naha siga nu rek kawin deui

Eha : hayu laporkeun ka si abah

Uni : kudu pisan ieu mah bakal rame, hyu ah

( Keesokan harinya eha dan uni, pulang ke kampungnya dengan membawa berita heboh untuk
keluarga abah. Merekapun datang kerumah abah)

Uni : abah abah

Abah : aya naon ieu teh, tararumben tea

Eha : bah gawat siah bah gawat pisan

Ambu : gawat kunaon ieu teh, meni sararoak siga nu rek menag undian sabun solek wae ahh

Uni : abah , ambu si kang kabayan rek kawin deui

Abah : tuhhnya si borokokok mah, teu menang dipercaya

( Datanglah nyi iteung dan lia)


Lia : ada apa ini teh

Eha : salaki si iteung rek kawin deui di kota

Nyi iteung : apahh? Rek kawin deui. Piraku ahh

Lia : tuhh pan ceuk saya ge naon, bakal neang pamajikan deui

Nyi iteung : (nangis) kang kabayan mah tega

Abah : nggeus neng, urang ka si kemod tanyakeunna ngarah puguh

( Merekapun akhirnya mendatangi rumah kemod)

Abah : kemod kaluar siah

Kemod : aya naon bah? Aduhh meni seeuran kieu, saya mah henteu ngabagikeun dembako bah
hnteu, uih deui we uih deui

Ambu : euleuh euleuh si kemod

Nyi iteung : mod, bener si kang kabayan rek kawin deui?

Kemod : bener teung

Lia : tuhkan, sabarnya nyai

Eha : pan bner ceuk saya ge

Uni : sabarnya teung

Abah : hayu urang samperkeun ka kota

( Pada saat hari resepsi, abah dengan rombongannya datang dan mengacaukan pesta )

Penghulu/keling : saya nikahkan sodari laura binti santoso dengan kabayan bin umay dengan mas
kawin 1karung mas dibayar tunai

Kabayan : saya terima nikahnya laura bin

Nyi iteung : STOPPP

Kabayan : nyi iteung

Nyi iteung : kang kabayan

Kabayan : nyi iteung

Nyi iteung : kang kabayan, tega ka iteung. Akang tega rek kawin deui jeung batur

Laura : kamu siapa?

Nyi iteung : saya istrinya dari kampung

Laura : owh kenalkan saya laura. Ehh tunggu apahh?

Abah : kadieu siahh borokokok, sakitu nggeus boga pamajikan. Rek kawin deui?

Kabayan : ampun bah

Keling : tunggu sebentar, ini nikahnya jadi atau tidak?


Semuanya kecuali keling : TIDAK

Keling : wahh kompak, kalo gitu saya pulang dulu. Hayu ip cup

Aip + ucup : hayu!!

Kemod : teu nyangka saya mah da

Kabayan : gandeng siahh ongkoh dek dirahasiakeun

Ambu : sararuana ahh

Nyi iteung : udah kalo gitu kita cerai weh kang

Kabayang : ehh ulah atuh nyii

( Akhirnya nyi iteung dan rombongannya pergi ke ke kampungnya karna kecewa)

Laura : akang tega bohongin aku

Kabayan : maaf neng

Magelis : maaf maaf weh, enak aja. Hyu neng kita pulang aja

Kabayan : jangan pergi

Laura : udah, pernikahan kita batal ( nampar lalu pergi)

Kabayan : duhhh gusti, tuntungna teh saya ditinggalkeun pamajikan, nikah ge hnteu jadi. Kumaha
atuh

( Akhirnya kabayan jadi sendiri. Semua orang meninggalkannya. Pesan yang dapat kita ambil
adalah, setialah kepada pasangan kita, jujurlah pada setiap orang yang mempercayai kita, dan
sabarlah dalam melewati segala cobaan. Sekian drama dari kelas 11 rpl, semoga terhibur dan
dapat memberikan motivasi assalamu’alaikum wr.wb )

Anda mungkin juga menyukai