Drama B.jawa
Drama B.jawa
DAERAH
Oleh Kelompok 2
Kelas 9C
2018
UNSUR INSTRINSIK
Ing jaman gumiyen, ing Padang Sumatera Barat yaiku ing Dusun Air Manis wonten randa
ingkang asmanipun Mande Rubayah. Randa iku gadah lare ingkang asmanipun Malin Kundang.
Malin katresnan sanget dening biyungipun, amargi saking alit Malin Kundang sampun ditinggal
pejah dening romonipun.
Wonten ing sawijining dinten Malin sakit. Mande Rubayah ngusaha kangge kawarasan Malin.
Biyung : “Sabar, nak. Biyung dakusaha kangge kawarasanmu, nak. Biyung dakngundang tabib
yo nak.”
Pungkasanipun, Malin saged waras malih. Saksampunipun waras Malin tambah katresnan
dening biyungipun. Sawijining dinten, Malin sanjang kaleh biyungipunyen Malin kapengin
tindak menyang kota.
Malin : “Biyung, kulo badhe tindak menyang kitha, ing kitha kulo saged gadah pagaweyan
kangge kawilujengan kito.”
Biyung : “Yakin, nak? Luruh pagaweyan ing kuto gede iku luwih angel.”
Biyung : “Tapi….”
Enjingipun, Malin tindak menyang kuto. Panggenan iki, panggenan kuwi, nanging mboten
wonten lowongan.
Sawijining dinten, Malin mrisani lare estri taksih blonjo ing peken. Ujug-ujug, tas lare estri iku
dipunjambret dening lare jaler.
Cahaya : “Matur nuwun nggeh, sampun nulungi kulo, kangge raosan panuwun kulo, keparenga
panjenengan teng griya kulo rumiyin?”
Malin rawuh teng griyanipun Cahaya, lajeng kenalan kaleh romonipun Cahaya.
Malin : “Kuloo..”
Cahaya : “Niku pak, niku Malin. Malin sampun nulungi kulo saking maling.”
Romo : “Pas yen koyo ngono, aku isih luruh karyawan kanggo ngurusi kapal-kapalku.”
Lajeng Malin dipundadosaken karyawan lan dados akrab kaleh Cahaya. Nanging Malin sampun
mboten kelingan maleh dhumateng biyungipun. Mboten dangu salajengipun, Malin lan Cahaya
nikah.
”Biyung sampun sepuh Malin, kapan wangsul?” rintih Mande Rubayah saben ndalu.
Biyung : “Iki biyungmu nak, kulo kang sampun nglairake lan ngopeni kowe nak. Menopo kowe
koyo iki?
Cahaya : “Cuih! Tiyang olokadosniki biyungmu, Mas? Panjenengan ngapusi kulo?! Mbiyen Kang
Mas sanjang yen biyungmu iku piyayi?”
Malin : “Lungo!!”
Biyung : “Ya Allah. Menopo lareku kados niku? Paringaken panuduh-Mu Ya Allah.
Malin : “argghhhhhh.”