“ SIRIH KUNING DIDALAM NAMPAN Adat padang kepanasan, adat bumbun manyalaro,
SEMAK JERAMI LAH JADI SESAP adat tuo menahan ragam, adat mudo
SESAPPUN TUMBUH POHON BELIMBING mananggung
SIRIH KAMI JUGO MOHON DIMAKAN rindu, adolah anak buah anak kamenakan kami ko
ROKOK KAMI MINTAK DIISAP nang banamo………………………..Bin
SUDAH TU KALAGI KITO BARUNDING “ ………………………… lah bausik sirih baguro pinang
dengan anak buah anak kemenakan datuk nang
(Sambil menyerahkan tapak sirih pinang) disiko, nang banamo …………………………….Binti
……………………………………. Lamo – lamo diok ko dak
(Sesamo nyicip sirih pinsng) lagi nak bausik sirih baguro pinang, dioklah
dimakan pinang, kini ko diok nak darah, kalu
diok nyincang diok nak daging, tajelo diok nak
Datuk – datuk dari suku nang sabelah pengebat, talintang diok nak jadi pengapit, diok
kampong nang duo bage, kini ko sirih lah samo nak barumah tanggo dengan anak buah anak
kito makan, rokok lah samo kito isap, seri lah kemenakan datuk ko, dikami nang tuo – tuo lah
balek kamuko, darahlah balik ke badan, litak dicari kato sepakat, putus mufakat cobo
datuk lah ilang, penatpun lah lepas, kini ko diajukan pinangan, eh untung lagi memanggil,
pedang nak kami serahkan kepado pendekar, parajo lagi baseru, pinangan kami diterimo,
manislah diserahkan kepado gulo, terang lah mako dibuatlah ikat janji semayo, antara suku
diserahkan kepado siang, kelamlah diserahkan nang duo belah pihak, kampong nang duo bage,
kepado malam, waktu jugolah kami serahkan di itung – itung hari lah cukup, bulan lah genap,
kepado datuk, kami silokan tuk ditibo pula ari nang elok, dikatiko nang baik,
ikat janji semayo itu nak kami tepati, kami 3. PIHAK NANG NUNGGU ( PEREMPUAN )
ngantarkan adat perkawinan nang taecoh pake
disiko, namun antaran kami ko idaklah penuh Datuk – datuk dari suku nang sebelah kampong
keatas, penuh ketengah pun idak, barang kali nang duo bage, kini ko yo teranglah dilaras, lah
Cuma penuh kebawah, maklumlah kami ko kepak nyato di alam, bahwa antaro kito suku nang
lah renteng, buntut lah reges, lah kami cobo takik keduo belah pihak, sejak maso takalo lamo,
darah kabatu, lah kami cari kuku kaijuk, idak jaman takalo bari, ado nian baikat janji semayo,
beras antah dikisik, idak kayu jenjang dilerak, tentangan anak buah anak kemenakan datuk
idak emas bungkal di asah, punyolah lading, nang nak duduk suku semendo dirumah iko,
pematang lengit, jangankan nak lelang, kelapo datuk – datuk nak ngisi adat dengan lembago,
pun dak tumbuh, tumbuh sekok lah layu pulo. adat jangan takalopak, lembago jangan
sumbing, baju bajait nang kito pake, jalan nang
“ ASAP API DIPULAU PUJUNG barambah nang kito tempuh, namun
BUDAK MAMAKAR SALARO KUMPEH datuk – datuk nang mulio antar ulur adat dari
MAKSUD ATI MEMELUK GUNUNG datuk ko, kalu manis belum dapat kami telan,
APOKAH DAYO TANGAN DAK SAMPE “ kalu pait belum dapat kami lepehkan, kalu
barupo nasi belum dapat kami makan, kalu
barupo aek belum dapat kami minum, kareno
Ikolah nang dapat kami serahkan, mohon didalam rumah nang sabuah iko, kalu tinggi ado
diterimo, kemudian oleh kareno lah lamo, kami nang menanggadakannyo, kalu rendah ado pula
lah lupo, kareno banyak kamilah ragu, mohon nang mangetungnyo, kalu bakato ado nang lebih
jugo antaran kami diperikso, maklumlah kami tadi sepata, kalu bajalan dulu salangkah, nang
bajalan jauh, ado tapo nang talucir, kalu lah makan ngabisi, netak mutusi, iyo lah para
kalagi kurang, kami mintak dicukupkan di sikolah, sesepuh adat nang tinggi ko dengan pucuknyo,
kalu balebih idak pulak kami bawak balik, itulah nang gedang ko dengan batangnyo. Oleh karena
tando kito basanak. itu, macam mano kalu kito mintakkan petuah
atau petunjuk kepado beliau nang arif
bijaksano, belum pegi diok lah balik, belum
dipanggil dio lah datang, nang duduk sebagai
penengah dari perundingan kito hari iko.
(berjabat tangan)