BISMILLAH HIRROHMANIRROHHIM
ASSALAMUALAIKUM WARAHMATULLAHI WABAROKATUH
Datuk – datuk tuo – tuo tengganai, alim ulama cerdik pandai, serto nang
tinggi nampak jauh, nang dekat jolong basuoh, nang menapik mato pedang, nang
manentang mato ari, nang bakato lebih sepatah, nang bajalan dulu salangkah,
selingkung bendul ditepi, selarik bendul ditengah, nang bapentas nang baperan
tinggi, sekaji gedang dalam adat, sekaji tinggi dalam paseko, nang duduk ditanggo
jalan naek, nang tegak dilaman nang babucuh empat, ibuk ibuk nang badero gelang
ditangan, basintuk cincin dijari, serto segalo kito nang ado didalam rumah nang
sebuah iko, rumah nang diatas batutup bubungan perak, dibawah baalas sendi
gading, rumah nang bapagar adat, laman basapukan undang, tepian nang bapagar
baso, nang kecik idak kami sebut namonyo, nang gedang idak kami panggilkan
gelarnyo.
Datuk –datuk dari suku nang sabelah, kampung nang duo bagi, adopun
kedatangan kami nang sebanyak iko, ndak numpang bakato agak sepatah,
barunding agak sebaris, tapi sesuai dengan bunyi pantun saloko :
Datuk – datuk dari suku nang sabelah, kampung nang duo bagi,
kedatangan datuk nang sarame iko, arak baserto iringnyo, kepak ka dengan
rambenyo, di kami idak takejut lagi bak ditimpo tanggo, idak tagagau ditimpo kaso,
idak pula tagamang ditimpoh upih.
Kedatangan datuk – datuk ko, kami sambut dengan hati nang suci, muko nang
jernih, laman lah kami sapu, tanggo lah kami tegakkan, lawangpun lah kami buka
kan, kino ko nang ditantik lah tibo, nang ditunggu lah datang, sambil kito bateduh
dibawah aur, bajunte diatas batang, sambil dengarkan pula pantun dari kami ko :
Adopun kami nang datang iko, ibarat kudo pelajang bukit, ibarat biduk
sampan pelayangan, jadi parang parancah semak, dipanggil kami ko datang,
disuruh kami ko pegi, sebagai paulas jari penyambung lidah, dari sereh nang
barumpun, ayam nang barinduk, iyo lah orang tuo kami……………………………
duo laki bini dari Desa / Kelurahan……………………….Rt……………………
kedatangan kami kesiko, bukit tinggi lah kami daki, bukit nang idak taterpo
angin,lurah dalam lah kami turuni, lurah nang idak diturut aek, pulau batuah lah
kami renangi, laut sakti lah kami layari, empang batu lah kami kalik, empang batang
lah kami penggal, empang unak pun lah kami retas, kareno nak nyari jejak nang
tatukik sejak lamo, runit nang tabentang sejak bari, iyo lah rumah saudara
kito……………………………….., kino tu rasonyo ibarat orang manembak lah tepat
pado sasarannyo, ibarat orang memikat lah kaningan bunyi kukuknyo, kini kami
ndak nyampekan apo nang taniat di ati, apo nang tahajat didado, namun
sebelumnyo sesuai dengan adat melayu jambi, kalu batanyo salepas litak,
barunding lah ilang penat, kareno ko tadi ado disangui sirih barang sacabik, pinang
barang sakacip, rokok barang sabatang, kami persilokan datuk – datuk makan sirih
kami ko agak sakapur, isap rokok kami agak sabatang, sambil dengarkan serambah
orang tuo pantun anak mudo :
11
“ GEMUTUB BUNYINYO GENDANG
GENDANG SEBO MUARO JAMBI
SIRIHNYO KALUKUP PINANGNYO MUMBANG
IKO LAH NANG ADO PADO KAMI “
Kami persilokan datuk – datuk makan sirih kami ko, kalu taraso pahit, kami
mintak dimaniskan, kalu taraso mabuk kami mintak ditawarkan. (Sambil nyerahkan
tepak/tongkeng sirih pinang).
Datuk – datuk dari suku nang sabelah kampung nang duo bagi, kini ko
sirih lah samo kito makan, rokok lah samo kito isap, seri lah balek kamuko, darahlah
balik ke badan, litak datuk lah ilang, penatpun lah lepas, kini ko pedang ndak kami
serahkan kepado pendekar, manis lah diserahkan kepado gulo, terang lah
diserahkan kepado siang, kelam lah diserahkan kepado malam, waktu jugolah kami
serahkan kepado datuk, kami silokan tuk ……………………
Datuk – datuk dari suku nang sabelah kampung nang duo bagi, sebetulnyo
idak kami sebutkan datuk – datuk lah tau, tapi biak terang dilaras, biak nyato di
alam, kami sebutkan jugo. Adat padang kepanasan, adat bumbun manyalaro, adat
tuo menahan ragam, adat mudo mananggung rindu, adolah anak buah anak
kamenakan kami ko nang banamo.......................................................Bin
………………………….. lah ba usik sirih baguro pinang dengan anak buah anak
kemenakan datuk nang disiko, nang banamo.................................................Binti
…………………………………………. Lamo – lamo diok ko dak ndak lagi ba usik
sirih baguro pinang, makan pinang diok lah dimabuk pinang , makan sirih lah
dimabuk sirih, kalu ditakik kini ko diok ndak darah, kalu diok nyincang diok ndak
daging, kalu tajelo diok ndak jadi pengebat, kalu talintang diok ndak jadi pengapit,
diok ndak barumah tanggo dengan anak buah anak kemenakan datuk ko, dikami
nang tuo – tuo lah dicari kato sepakat, putus mufakat cobo diajukan pinangan, eh
untung lagi memanggil, parajo lagi baseru, pinangan kami diterimo, mako dibuatlah
ikat buat janji semayo, antara suku nang duo belah pihak, kampung nang duo bagi,
di itung – itung hari lah cukup, bulan lah genap, ditibo pula ari nang elok, di katiko
nang baik, ikat buat janji semayo itu ndak kami tepati, kami ngantarkan adat
perkawinan nang taecoh tapake disiko, namun antaran kami ko idaklah penuh
keatas, penuh ketengah pun idak, barang kali Cuma penuh kebawah, maklumlah
kami ko kepaklah renteng, buntut lah reges, lah kami cobo takik darah kabatu, lah
kami cari kutu ka ijuk, idak ado beras anta dikisik, idak ado kayu jenjang dilerak,
idak ado emas bungkal di asah, punyolah lading, pematang lengit, jangankan ndak
lalang, kecapo pun dak tumbuh, tumbuh sekok lah layu pulo.
“ ASAP API DIPULO PUNJUNG
BUDAK MAMAKAR SALARO
KUMPEH MAKSUD ATI MEMELUK
GUNUNG
APOKAH DAYO TANGAN DAK SAMPE “
Ikolah nang dapat kami serahkan, mohon diterimo, kemudian oleh kareno
lah lamo, kami lah lupo, kareno banyak kamilah ragu, mohon jugo antaran kami
diperikso, maklumlah kami tadi bajalan jauh, ado tapo nang talucir, kalu lah kalagi
kurang, kami mintak dicukupkan di sikolah, kalu balebih idak pulak kami bawak
balik, itulah tando kito basanak.
Yang kami mulyokan datuk pemangku adat, nang ba babat bak barau,
nang ba belang bak catur, pucuk ibarat jalo, siring ibarat pukat, nang tinggi serto
pucuknyo, nang gedang baserto batang, kami susun jari nang sepuluh, kami
tundukkan kepalo nang sekok, diiring sembah nang sebuah, adolah ulur antar,
serah terimo barang adat nang tatuju ka rumah nang sabuah iko, dikami
kenyoknyo, sangelak segan keno, sangalecek segan jatuh, tapi oleh kareno kami ko
hanyolah ibarat kudo pelajang bukit, ibarat biduk sampan pelayangan, anak seligi
buang-buangan, dipangil kami ko datang, disuruh kami ko pergi, mako dalam hal
iko, kami serahkan kepado sesepuh adat untuk menentukan barang adat nang
taeco tapake di Desa/Kelurahan yang datuk pimpin iko, sembah kami mintak di
naekkan, titah turun kami harapkan………silokan Datuk................!!!!!!!!!