Anda di halaman 1dari 4

Artikel Bahasa Jawa Tentang Pendidikan

Tingkat pamulangan sing dhuwur penting banget kanggo negara-negara kanggo bisa
mencapai tingkat tuwuhan ekonomi sing dhuwur. Analisis empiris cenderung dukung
prediksi teoritis menawa negara-negara miskin kudu tuwuh luwih cepet saka negara-
negara sugih.

Amarga, dekne kabeh bisa mengadopsi teknologi sing wis dicoba lan diuji saka
negara-negara sugih. Ning, transfer teknologi mbutuhake manajer berpengetahuan lan
insinyur sing bisa mengoperasikan mesin-mesin anyar utawa praktek produksi sing
disilih saka pangarep jero saperlu kanggo menutup kesenjangan liwat paniron.

Sarehdene kuwi, kabisan mubarang negara kanggo sinau saka pangarep yaiku guna
saka efek "human capital." Studi paling anyar saka faktor-faktor penentu tuwuhan
ekonomi agregat wis menekankan pentinge lembaga ekonomi fundamental lan
sabenan keterampilan kognitif.

Nang tingkat individu, ana akeh literatur, umumnya terkait karo karya Jacob Mincer,
babagan kepriye laba berkaitan karo pamulangan lan modal manusia liyane. Karya iki
wis memotivasi sacacah gedhe studi, ning uga kontroversial.

Kontroversi utama berkisar kepriye menafsirkan dampak sekolah. Beberapa siswa


sing wis nunjukake potensi sing dhuwur kanggo sinau, karo menguji karo intelligence
quotient sing dhuwur, bokmenawa ora mencapai potensi kebak akademis dekne
kabeh, amarga kerekasan kedhuwitan.

Ekonom Samuel Bowles lan Herbert Gintis mamikir nang taun 1976 menawa ana
konflik mendasar jero pamulangan Amerika antara tujuan egaliter partisipasi
demokratis lan ketidaksetaraan tersirat saka profitabilitas terus saka produksi kapitalis
neng sisi liya.
Artikel Bahasa Jawa Tentang Budi Pekerti
Budi pekerti sakudune anyak ditandurke ket masa kanak-kanak, becik neng omah
arepa neng sekolah, banjur mbanjur jero kuripan neng masyarakat. Ket masa cilik jero
bimbingan wongtua, anyak ditandurke pangerten becik lan bener kaya etika, tradisi
liwat dongeng, dolanan anak sing ngrupakne pangilonan urip bekerjasama lan
berinteraksi karo keluarga lan lingkungan.

Manggawe sing becik jero keluarga banget penting kanggo tuwuhan sikap anak
sabanjure. Saka cilik wis biyasa mbekti wongtua utawa wong sing luwih tuwa, kaya
ta, dalan sethithik membungkuk nek mlaku dingarep wong tuwa lan karo sopan
mengucap: nuwun sewu (amit), nderek langkung (perkenankan liwat kene).

Kajaba manggawe lembut lan sopan, uga basan sing becik kanggo ngajeni pepadha,
apa kuwi basa lembut (kromo) utawa ngoko (basa biyasa). Basa Jawa sing ningkat
dudua hal sing rumit, amarga unggah ungguh basa (panggunan basa manut tingkate)
yaiku sopan santun kanggo mbekti wong liya.

Nang dasarnya ana loro tingkatan jero basa Jawa, yaiku Kromo, basa lembut lan
ngoko, basa biyasa. Basa kromo kanggo kanggo mbekti wong tuwa utawa wong sing
butuh dibekti, lagekne ngoko biyasane kanggo terna kanca.

Jero pangguneman sadina-dina, wongtua marang anak nganggo ngoko, lagi anake
nggunakne kromo. jero pergaulan kanggo uga basa campuran sing nganggo tembung-
tembung saka kromo lan ngoko lan iki luwih gampang dipelajari jero praktek lan
rekasa dipelajari sacara teori.
Artikel Bahasa Jawa Tentang Lingkungan Hidup
Banyu ngrupakne zat sing paling penting jero kuripan sakwise udara. Sekitar telung
prapat kanggonan saka awak awake dhewe awak saka banyu lan ora sawonga bisa
nguwawa urip luwih saka 4-5 dina tanpa ombe banyu. Kajaba kuwi, banyu uga
dikanggokake kanggo mangsak, misuh, adus, lan ngresikna regedan sing ana neng
sekitar omah.

Banyu uga digunakne kanggo kebutuhan industri, pertanian, pemadam keobongan,


panggon rekreasi,transportasi, lan liya-liya. Lelara-lelara sing nempuh manusia bisa
uga ditularkan lan disebarke liwat banyu. Kondisi kesebut tentunya bisa nimbulkan
wabah lelara.

Volume banyu jero awak manusia rata-rata 65% saka total abot awake, lan volume
kesebut bervariasi banget nang masing-masing wong, bahkan uga bervariasi antara
kanggonan-kanggonan awak seseorang. Beberapa organ awak ma-nusia sing
ngandung akeh banyu.

Saben dina kurang luwih 2.272 liter getih diresikna saka ginjal lan sekitar 2,3 liter
diproduksi dadi urine. Saluwihe diserap bali mlebu menyang aliran getih. Jero kuripan
sadina-dina, banyu dikanggokake antara liya kanggo kebutuhan ombe, adus, mangsak,
misuh, ngresikna omah, pelarut jamu, lan panggawa bakal buwangan industri.

Ditinjau saka sudut elmu kawarasan masyarakat, sumber banyu resik kudu bisa
ngebaki kebutuhan masyarakat amarga jagan banyu resik sing kewates miske
timbulnya lelara neng masyarakat. Volume rata- rata kebutuhan banyu saben individu
saben dina berkisar antara 150-200 liter utawa 35-40 galon. Kebutuhan banyu kesebut
bervariasi lan bergantung nang kaanan iklim, standar kuripan, lan kebiyasan
masyarakat.

Kanthi mangkene mugo kita sedaya saget sami-sami njaga kelestarian lingkungan
sepados banyu tansah gampil dipun temokaken.
Artikel Bahasa Jawa Tentang Kebudayaan
Nglestarakake budaya sing ana neng Indonesia dadi babagan sing penting amarga
anyak mlebune budaya-budaya asing menyang Indonesia. Kurange filterisasi adhep
budaya asing sing mlebu menyang Indonesia nggawe budaya sing ana neng Indonesia
anyak luntur mboko setitik.

Dadi contho sing yen ana dina-dina gedhe neng Indonesia masyarakat saiki umume
mengeti kanthi cara hura-hura. Kurange kelingan lan ora anane filterisasi dadi
ancaman sing serius kanggo kebudayaan neng Indonesia.Ora mung kuwi, lunture
kebudayaan neng Indonesia sangka dene arus globalisasi sing cepet banget, dianyak
saka tekhnologi, nganti basa ugo dadi korban. Awake dhewe delok wae, arang banget
anak-anak saiki sing dolanan-dolanan tradisional.

Dudu mung kuwi akehe kebudayaan Indonesia sing di claim dening negara liya ugo
dadi ancaman sing serius banget kanggo bangsa Indonesia, kurang proteksi lan arange
ditampilake sawijining kebudayaan kesebuta sing marakake Indonesia wis kelangan
akeh budaya utawa diaku duwe negara liya.

Nanging pancen ora etis yen awake dhewe mung ngomongna pengaruh-pengaruh sing
bisa nglunturke kebudayaan neng Indonesia. Awake dhewe selaku bangsa lan rakyat
Indonesia sakudune eling, kanggo pentinge bentuk sawijining kebudayaan.

Dudu mung mahami, nanging anyak saka saiki nyoba kanggo tetep nglestarekne
kebudayaan-kebudayaan sing ana neng Indonesia. Kajaba kuwi, kudu ditingkatake
dheweke rasa nasionalisme kanggo negara warga Indonesia.

Aja nganti, kedaden-kedaden sing wis bisa nglunturke kebudayaan kedadean maneh
ana wektu sing arep teka. Aja uga anak putu awake dhewe, ora ngerti apa kuwi
wayang golek,wayang kulit, joged-joged tradisional kaya tari saman, piranti musik
tradisional. sarehdene kuwi, nguganana saka saiki kanggo ningkatake rasa
kebangsaan, lan nasionalisme, supaya awake dhewe bisa tetep njaga kebudayaan.

Anda mungkin juga menyukai