Anda di halaman 1dari 2

Pantun Budi

Tegak rumah kerana sendi,


Runtuh sendi rumah binasa;
Sendi bangsa ialah budi,
Runtuh budi runtuhlah bangsa.

Cahaya redup menyegar padi,


Ayam berkokok mengikat tuah;
Jikalau hidup tidak berbudi,
Umpama pokok tidak berbuah.

Buat meniaga di kedai Cina,


Timun bali dimakan pahit;
Biar miskin bertambah hina,
Budi bahasa mau yang baik.

Yang kurik itu kundi,


Yang merah itu saga;
Yang baik itu budi,
Yang indah itu bahasa.

Berbelok di Tanjung Beringin,


Kemudi Patah dilentur;
Elok orang hati tak ingin,
Budi bahasa hatiku hancur.

Bunga raya kembang tak jadi,


Sebab musabab hairan sekali;
Hidup kita hanya sekali,
Budi bahasa tak jaul beli.

Teritip tiram tergantung,


Limau manis banyak bijinya;
Pilih-pilih muda sekampung,
Hitam manis baik budinya.

Sarat perahu muat pisang,


Singgah berlabuh di Kuala Daik;
Budi jahat lagi dikenang,
Inikan pula budi yang baik.

Gunung Daik timang-timangan,


Tempat kera berulang alik;
Budi yang baik kenang-kenangan,
Budi yang jahat buang sekali.

Pada ikan baiklah udang,


Sedikit tak takut kena tulang;
Jahat dan baik semua ditimbang,
Seumpama rambut budi tak hilang.
Hari ujan naik sampan,
Dari kuala patah kemudi;
Mati ikan kerana umpan,
Mati saya kerana budi.

Bunga melati bunga di darat,


Bunga seroja di tepi kali;
Hina besi kerana karat,
Hina manusia tidak berbudi.

Anda mungkin juga menyukai