Anda di halaman 1dari 17

Nalika Kancaku Mati

                Nang salah sijine sekolah ana persahabatan sing banget kentel. Nalika kuwi mlebu taun
ajaran anyar Persahabatan kuwi nggawe komitmen saingan aktif nang pelajaran lan organisasi
sekolah. Nang tengah dalan ana salah sijine sahabat sing ngrasa dheweke di cueki amarga ana
wong anyar nang persahabatan kuwi.

BABAK 1

Chelsea            : “ Duh kanca-kancaku sih padha nang ngendi yoh? Deng langka                                 sing
katon sijia. ” (nyambi ngukuri sirah lan ndeleng ngalor                                                                    ngidul)

            Sewise muter-muter ngogeleti kanca-kancane akhire Chelsea ketemu kambi kanca-kancane


nang ruang organisasi.

Chelsea            : “ hai kanca-kanca? Digoleti mbarang mau ora pada


ketemu.                                        Tengane nang kene. ” (nyambi merek marang kanca-kancane)

Kanca-kanca   : “ hai juga Chelsea. Lagian mangkate keri. ” (nyambi


ndelengna                                                                      langkahe Chelsea)

Chelsea            : “ heee... biasa leh tahun ajaran baru ya esih mambu-mambu


libur.                    Ngomomg-ngomong Nakhla nang ngendi ? ” (raut
pasuryane                                                                  nyambi takon-takon)

Kanca-kanca   : (bingung)

Ranifa             : “ paling padha karo ko alesane esih mambu-mambu libur.


”  (                                                                              nyambi nyengir)

Khalif              : “ heee... takon marang Riza dong. Kan.....? ” (nyambi


ndelengna                                                                Riza sing lagi nglamun)

Kanca-kanca   : “ cieeee-cieee Riza ” (kanca-kancane pada nyuraki Riza)

Riza                 : “ apa sih lah, usah pada rese. Wis lah usah mbahas sing
ora                                          penting. Mending pada mbahas persiapan nggo
pemilihan                                   pengurus osis bae. ” (Riza ngomonge alon banget kaya
lagi                                                              mikiri apa)

Ranifa             : “ leh tembe mlebu sekolah koh ora ngaso disit. Kon langsung gas                               pol
mikir organisasi. ”     (Ranifa nyambi ndelengna Riza sing                                                                lagi ketone lemes
banget)

Chelsea            : “ wis lah za aja giri mbahas organisasi, aku gen ngerti jane
ko                                      mbok lagi ngenteni Nakhla. Makane ko kayong ora
semangat                                banget ” ( chelsea madan duwur nada ngomonge)

Sewise Chelsea ngomong madan duwur nadane marang Riza suasana nang ruang organisasi
serentak langsung dadi hening. Terus ana wong ngetok pintu lan ngucapna salam.
Nakhla             : “ Assalamu’alaikum kawan. ” ( nyambi nyengir
bingung                                                                                            ndelengna kanca-kancane sing lagi    pada meneng
kabeh)

Kanca –kanca : (pada mbengong)

Riza                 : “ Wa’alaikumsalam Nakhla. Deneng tembe mangkat? ”


( Riza                                                                        njawabe nyambi nyengir                      ndelengna Nakhla sing tembe
teka)

Nakhla             : “ Iya za. Miki ana masalah setitik nang gili. ”

Riza                 : “ Masalah apa emange? “ ( nyambi ndelengna Nakhla sing


lagi                                                                      mlebu marang ruang organisasi                kambi rasa penasaran)

Nakhla             : “ anuuu... miki nang gili diserempet motor. “ ( Nakhla


mlaku                                                                              nyambi nyekeli tangane sing            bekas di serempet motor)

Riza                 : “ Innalillahi... di serempet nang ndi ? kone ora papa


mbok?  (Riza                                                                ndelengna nakhla lan  meripate berkaca-kaca)

Kanca-kanca   : “ Wa’alaikumsalam wr.wb Nakhla. “

Ranifa             : “ Ya Allah Nakhla ko kenang apa ? tangane dicekeli bae ? “

Nakhla             : “ Iya aku miki bar diserempet motor. “

Riza                 : “ Hih telat takone. Kit mau ngapa bae ko...” (nada


ngomonge                                                                          Riza madan kasar)

Ranifa             : “ Heee... maaf leh. Kan miki lagi kefokus marang ko sing
lagi                                     nakoni Nakhla. “ (Ranifa nyambi nyengir ngrespon
jawabane                                                                              Riza)

Khalif              : “ Ngomong-ngomong wis di obati durung kueh? Nek


durung                                     mending digawa marang UKS. “           (Khalif mlaku mereki nakhla)

Nakhla             : “ Durung. Miki aku ora sempet, soale mbok telat. “

Khalif              : “ iya wis. Di gawa UKS bae yuh ? ( Khalif nyambi


ngulurna                                                                              tangan marang Nakhla)

Chelsea            : “ Iya Nakhla, mending di gawa UKS bae yuh. Tek kancani aku                                  wis. “

Riza                 : “ Iya nganah. Di kancani chelsea kambi Ranifa ikih.


“ (Riza                                                                                nyambi nyekel tangane Khalif sing diulurna
marang                                                                                      Nakhla)

Chelsea            : “ iya sing nganterna kaum hawa bae. Kaum adam nang
kene                                       bae! ”

Khalif + Riza  : “ Iya lah. “

           

            BABAK 2
            Chelsea lan Ranifa metu sekang ruang organisasi nganter Nakhla marang ruang UKS arep
ngobati lukane.

Ranifa             : “ kepriwe critane deneng ko keserempet motor ?


“ ( nyambi                                                                                nyekeli Nakhla sing arep ngedeng nag bed)

Nakhla             : “ heee... Dawalah ceritane, mengko bae tek ceritanine.


“ (Nakhla                                                                nyambi nyengir nahan lara amarga lukane
lagi                                                                                                                              dibersihi karo alkohol)

Chelsea            : “ Eh ngomong-ngomong piwe ko karo Riza ? ngerti ora


mbok                                     miki lagi ko durung teka Riza kuwi kaya wong
kesambet,                                    meneng bae. “

Nakhla             : “ Apa sih lah. Mbok kur kancahan kaya ko padha lah.”
(Nakhla                                                                    berusaha nyakina kanca-kancane)

Ranifa             : “ Lah lombo, lewih juga ora papa. “ (Ranifa nyoba


ngledeki                                                                                  Nakhla sing lagi nyengir-nyengir nahan lara)

Nakhla             : “ Ora lah. Dhewek kan wis kancahan setaun lewih. Aku
emoh                                    pengin kancahane dhewek ancur gara-gara perasaan. “

Ranifa             : “ Iya ora papa leh. Sing penting ko karo Riza kudu profesional
aja                              nyampuradukna masah pribadi karo kancahane dhewek.
Lagian                                    ko karo Riza cocok, padha-padha aktif nang  akademik
lan                                        organisasi. “

BABAK 3

            Ana bel moni. Kuwi tandane pelajaran enggal dimulai. Siswa-siswi mulai pada masuk kelas
termasuk Riza lan Khalif sing ana nang ruang organisasi lan Nakhla, chelsea lan Ranifa sing ana
nang ruang UKS.

Bu guru : “ Assalamu’alaikum Wr. Wb. “

Siswa : “ Wa’alikumsalam wr.wb bu guru. “

Bu guru           : “ Anak-anak, teng taun ajaran anyar niki kaliyan angsal


kanca.                                    Namine shintia. Monggo sintia kenalan piyambak ! “

Shintia             : “ Assalamu’alikum wr.wb. perkenalaken kula Shintia.


Kula                                         pindahan saking SMK N 1 KUTAMENDALA. Kula
pindah                                teng SMK KEBANGKITAN JIWA amargi  bapak
kula                                               dinesipun pindah. ”  (Shintia ngenalna awake dhewek
nyambi                                                                                    nyawang kanca-kancane sing lagi pada lenggah)

Bu guru           : “ Shintia lenggah kalih Nakhla nggih. “ (kebeneran


bangku                                                                                  sebelahe Nakhla kosong)

Nakhla             : “ nggih mriki mba Shintia. Kula nggih piyambakan lenggahe.


“                                        (nyambi nahan lara Nakhla ngerasa bungah banget amarga
wis                                                    sue dheweke njagonge dewekan)

Shintia             : “ nggih kersane Ibu guru mawon “


             Bubar kenalan bu guru langsung nglanjutna pelajaran nganti istirahat. Sawise ana bel
istirahat siswa-siwi langsung pada metu sekang kelas, ana sing langsung maring kantin ana sing
maring ruang organisasi lan ana juga sing maring masjid nganggo sholat dhuha.

Riza                 : “ Ayuh kanca-kanca pada maring ruang organisasi,


nglanjutna                                    pembahasan mau esuk. “ (Riza ngadeg ndelengna
kanca-                                                                      kancane)

Khalif              : “ Nakhla arep nang kelas bae apa arep melu maring
ruang                                            organisasi ? ”

Nakhla             : “ Aku melu maring ruang organisasi bae lah. “ (nyambi


ngajak                                                                        Shintia) “ Ayu mba Shintia nderek ?

Chelsea            : “ Iya ayuh mba. Ben tambah akrab ( Chelsea mlaku


mereki                                                                                  Shintia)

Shintia             : “ Apa ora papa mba ? “ (njawabe suarane lirih amarga esih isin)

Nakhla             : “ Iya ora papa leh mba. “ (Nakhla nyengir marang Shintia
supaya                                                            yakin )

Riza                 : “ Iya mba. Dari pada nganggur nang kelas.”

Shintia             : “ Oke lah. Makasih ya wis ngajaki.” (Shintia nerima


tawarane                                                                        lan mlaku mereki kanca-kancane)

Nakhla             : “ Sippp. Iya wis ayuh pada mangkat siki, mbok keburu
mlebu                                     maning.”

            Sawise Shintia nerima ajakan mau. Shintia lan kanca-kancane langsung pada maring ruang
organisasi lan mbahas program kerja nganggo persiapan pemilihan osis sing bakal dilaksanakna
kurang lewih 2 wulan maning.

Bayu                : “ Hai Riza, Nakhla. Piwe wis ana persiapan mbok nggo
maju                                      nyalon dadi kandidat ketua osis? “ (Bayu sing ana nang
ruang                                                                        organisasi njabat dadi ketua OSIS selama rong priode
takon                                                                              marang Riza lan Nakhla sing bakal dadi kandidat calon
ketua                                                                      OSIS)

Nakhla             : “ Alkhamdulillah mas, setitik-titik wis mulai dipersiapna.


Njaluk                                 pandongane bae mudah-mudahan OSIS bisa tambah
maju.“                                               (Nakhla njawab pitakonane Bayu nganti nada semangat
lan                                                                yakin)

Bayu                : “ Syukurlah. Pasti tak do’akna  demi osis sekolahe


dhewek                                         tambah maju. Aku yakin nek OSIS dicekel ding bocah sing
kaya                       ko padha bakal tambah maju. Amin.”

Riza                 : “ Amin ya rabb mas.”

Bayu                : “ Lah ko piwe za wis ana persiapan apa durung?”


Riza                 : “ Insya Allah wis ana persiapan sekitar 75% mas.
Mudah-                                           mudahan aku bisa nglanjutna programe mas Bayu sing
durung                              di lakukna.” (Riza njagong nang bangku ngarepe Bayu)

Bayu                : “ Alhamdulillah nek kaya kuwe tah. Iya mudah-


mudahan                                           programe aku sing durung kelakon bisa kelakon nek di
cekel                                 ko.” ( Bayu menyat mereki Riza Lan nepuk pundake Riza )

Khalif              : “ Iya yoh mas . Kan Riza kambi Nakhla cocok dadi tambah
jos                                   kolaborasine. “ (Khalif ngledeki Riza Lan Nakhla sing lagi
pada                                                mbahas persiapan karo Bayu)

Bayu                : “ Cieee Riza. Tapi khlaif bener juga, tapi pesen kang
aku                                             meskipun ko mungkin ana urusan pribadi aja di campur
karo                                 urusan organisasi !” (Bayu lagi nanggepi masalahe Riza
lan                                                                Nakhla nyambi mlaku ninggalna ruang organisasi)  “ Iya
wis.                                          Dilanjut maning ya diskusine. Aku arep metu disit.”

Nakhla             : “ Apa sih lah mas. Khalif tah usah dipercaya. “ (Nakhla
terus                                                                            nyoba nyangkal ledekane Khalif)

            Nang sela-sela diskusi Shintia nyempetna ngobrol kambi Chelsea. Shintia takon-takon tentang
hubungane Riza lan Nakhla sing sebenere.

Shintia             : “ Mba emang kandidat calon ketua OSIS sapa


bae ?” (Shintia                                                                          ndelengna marang arahe Chelsea kanthi rasa
penasaran)

Chelsea            : “ Sementara kie sih tembe Riza karo Nakhla. Emang piwe?
“                                           (chelsea njawab pitakonane shintia kanthi alon banget)

Shintia             : “ooo... ora piwe sih. Deneng kur loro tok sih ? Apa sing lain
ora                                 pada minat ?”

Chelsea            : “ Iya soale. Sing lain ora pada yakin menang nek saingan
proker                                 karo Riza lan Nakhla. Sebab Riza lan Nakhla termasuk
siswa                                teladan sing aktif ning akademis lan non-akademis.”
(Chelsea                                                                          nyoba njelasna setitik demi stitik marang Shintia)

Shintia             : “ ooo... Lah terus. Riza karo Nakhla pacaran apa piwe mba? “

Chelsea            : “ Sengertine aku sih ora. Cuman emang kanca-kancane


sering                                     ngledeki. Emang piwe kayong pengin ngerti banget? Naksir
yah                           marang Riza?” (chelsea madan curiga marang Shintia
lan                                                                        ngledek)

Shintia             : “ Heee...pengin ngerti tok sih. Ora leh, kan Riza cocoke
karo                                      Nakhla.” (Shintia njawabe karo kaget diledek ding Chelsea)

Chelsea            : “ Iya gen ora papa leh. Manusiawi mbok nek naksir wong,
sing                                   penting aja sampe nyakiti wong. “

Shintia             : “ Apa sih lah Chel. Wis lah aja dibahas maning. “
            BABAK 4

             Bubar ngobrol, Shintia lan Chelsea nglanjutna melu diskusi mbahas prorker osis nganti bel
istirahat rampung. Sawise bel moni bocah-bocah sing ana nang ruang organisasi langsung pada
balik maring kelas maning lan nglanjutna pelajaran nganti balik.

Bu guru           : “ Okeh... anak-anak ibu temebe angsal info  nalika


minggu                                          ngenjang wonten lomba matematika nasional teng UNNES.
Ibu                                       kepengin sing makili SMK KEBANGKITAN JIWA
yaiku                                       Nakhla lan Riza.” (  Bu guru nyampekna informasi
nalika                                                              suasana kelas hening)  “ Nakhla kalih Riza siap nggih
mewakili                                sekolah dinten kemis ngenjang ?”

Riza + Nakhla  : “Insya Allah siap bu guru.”( Riza lan Nakhla njawab
pitakonan                                                                    saking bu guru kanti yakin lan semangat)

Bu guru             : “ Bagus.. nggih saniki lanjut pelajaran nggih. “

Siswa                  : “ Nggih ibu guru. ”

            Jarum cendek wis nunjuk ning angka loro lan jarum dawa nang angka sepuluh, kuwe tandane
jam pelajaran enggal rampung lan wayahe siswa-siswi pada balik. Sawise ana bel bocah-bocah
langsung pada balik, ana sing nggawa motor lan ana uga sing numpak angkot.

Riza                 : “ Nakhla ko balik karo sapa? Bareng yuh? “

Nakhla             : “ Biasa za karo Chelsea, maaf ya. “

Chelsea            : “ Ko balik karo Riza Bae ora papa, aku ana karo Shintia ikih. “

Shintia             : “ Iya Nakhla, Chelsea karo aku ikih. “

Riza                 : “ piwe Nakhla? “

Khalif              : “ Gari iya sih ngapa, ben tambah cocok.”

Nakhla             : “ Apa sih khalif. Iya lah za. ”

            Akhire Nakhla balik dianter ding Riza tekan ngumah lan Riza lanjut balik marang umahe
dhewek. Sawise butul nang umah Riza langsung bersih-bersih awak lan mangan, bar mangan Riza
langsung nglanjut gawe proker lan sinau nganggo persiapan lomb matematika minggu ngesuk.

                        Selain Riza lan Nakhla Shintia siswi ayar juga wis butul nang ngumah. Sawise butul nang
ngumah aktivitase ya meh pada karo siswa-siswi sing laine. Nang sela-sela waktu istirahate Shintia
nduwe rasa iri karo Nakhla sing aktif, pinter lan disenengi deng wong akeh.

Shintia             : “ Deneng aku kayong ngerasa cemburu yah maring Nakhla,


apa                                  maning pas perek karo Riza. Padahal aku tembe kenal tapiii?
“ (                                                nang njero atine)

Bapa shintia     : “ Shintia....shintia...shintiaaa. Ayo nduk mangan diset? “

Shintia             : “ Dalem pa, iya dela meneh. “


            Nang sajeroning kesempatan mangan bareng karo bapake Shintia curhat ngenani dheweke
pengin nyalon dadi ketua osis. Tapi dheweke ora nduweni pengalaman sing cukup nganggo modal
nyalon dadi kandidat ketua osis.

Shintia             : “pak kulo gadeh keniatan nyalon ketua osis nanging


kulo                                           ngrasa mboten gadeh pengalaman lan ketrampilan
pripun                                 saranne bapak? (mbari genduh genduh rasa)

Bapak              : “pinurute bapak niatmu apik selagi koe bisa lan bener bener
niat                                 temenanan bakal gampang disambi nyuwun doa marang
Gusti                                     Allah swt.”

Shintia             : “Nggih pak badhe tak coba kulo nyuwun doa restu saking bapak.”

Bapak              : “Nggih nak, Bapak berharap koe bisa kepilih nak.”

Shintia             : “ Nanging Shintia nyuwun bantuan saking bapak nggih


pak?                                      Shitia butuh dana kangge nglancaraken kampanye.”

Bapak              : “ Kangge putri kesayangane bapak sih napa sing mboten.


Nyawa                                nggih bapak sukaaken asalkan Shintia bahagia.”

Shintia             : “ Maturnuwun nggih pak sampun sayang sanget kalih


Shintia.                                     Shintia sayang sanget kalih bapak.”

Bapak              : “ Nggih nak. Kinten-kinten Shintia butuh dana pinten


kangge                                     kampanye ?”

Shintia             : “ Dhuko pak, tirose pemilihan ketua osise taksih 2 sasi


malih.                                      Paling mengkin Shintia nyobi nggelet rencang rihin kangge
tim                                    suksese Shintia. “

Bapak              : “ Okeh lah. Mengkin nek sampun butuh sanjang mawon


kalih                                    bapak nggih ! ”

Shintia             : “Nggih pak. Sekalian visi misine bapak sing damel nggih, bapak                                kan
PNS pasti saged damel visi misi ingkang sae. “

Bapak              : “ Nggih nak. Saniki Shinti istirahat mawon sampun


ndal,                                            nggenjang mbok kesiangan. “

Shintia             : “ Siap pak. Bapak nggih istirahat rah. “

                        Sawise ngobrol karo bapake Shintia masuk marang kamar lan mbuka Laptop nganggo
online facebook. Bubar mbuka facebook Shintia ngolet akune kanca-kanca sing mau dikenal lan
mulai ngetik nang pencarian nama : Air Nakhla, Riza Dwi Putra, Azzam Khalif, Chelsea Adinata,
Ranifa putri Syauqi lan Bayu Panca Oktaviano. Sawise nemu Shintia langsung ngeklik tambah teman
lan mbukani kronologine nganggo ngolet informasi. Bubar nggolet informasi tentang kanca-
kancane, Shintia langsung turu lan nglanjutna ankivitase nang sekolah.

BABAK 5

                        Pembelajaran berjalan kaya bisane, nang ngendi Riza lan Nakhla dadi siswa sing paling
aktif lan cepet mudeng yen guru njelasna. Nalika ndelengna kegiatan kue saben dinanae sekitar
seminggu Shintia ngrasa dheweke iri marang Nakhla lan tambah bulet niatane nganggo ngadu
domba Nakhla karo Riza lan kanca-kancane.

Shintia             : “ Chel, kira-kira nek aku nyalon dadi kandidat calon ketua OSIS                                bisa
ora yoh ?”

Chelsea            : “ Lah kone yakin ora.” Nek menurute aku tah ya bisa bae. “

Shintia             : “ Tapi aku ora kenal akeh karo warga sekolah lan aku siswa anyar                    sing
durung bisa aweh prestasi marang sekolah.”

Chelsea            : “ Tenang bae, tak bantu mengko. Aku siap dadi team suksese ko.”

Shintia             : “ Sing bener, bukane ko sahabate Nakhla kambi Riza ? ”

Chelsea            : “ Iya karena aku pengin supaya namane aku melu terkenal
nek                                    dolan bareng karo Riza lan Nakhla, juga aku cemburu
marang                                     Nakhla sing selalu perek karo Riza. “

Shintia             : “Kebeneran kiyeh. Tanpa aku kudu susah payah nggolet


carane,                                ternyata wis teka dhewek. “(nang njero atine
Shintia) “Bisane                                       cemburu Chel ?”

Chelsea            : “ Sebenere aku wis sue naksir karo Riza, adoh sedurunge
Riza                                    kambi Nakhla perek. Tapi saiki malah....? “

Shintia             : “ malah apa Chel ? Nek ko beneran naksir ya buktikna dong,


aku                                bisa mbantu supaya ko bisa bareng karo Riza tapi ko kudu
dadi                                team suksese aku !”

Chelsea            : “Okeh.. saling mbantu lah iya.”

Shintia             : “ Yoi. Oiya aku wis due rencana awal supaya Nakhla di
adohi                                     kanca-kanca. ngesuk kan Riza kambi Nakhla arep
lomba,                                  ngesuk kue waktu paling tepat nganggo aku ndaftar dadi
calon                                       kandidat lan bisa nggolet anggota team sukses.”

Chelsea            : “ Ide apik kueh. Terus kepiwe carane ?”

Shintia             : “ Carane ngesuk bae. Ko gari meluni aku. “

Chelsea            : “okeh. “

                        Dinten kemis, nan ngendi Riza lan Nakhla wis mangkat lomba Matematika nasional nang
UNNES nganti dina Rebo ngarep. Suasana sekolah lan kelas dadi beda banget karo biasane. Sekolah
dihebohkan karo siswa anyar sing nyalona dadi kandidat ketua osis.

Chelsea            : “ Mas Bayu, lagi sibuk ora? “

Bayu                : “ Ora. Piwe sih ?”

Chelsea            : “ Kancaku arep ana penting karo mas Bayu.”

Bayu                : “ Iya ngeneh.”

Shintia             : “ Hai, mas Bayu.”


Bayu                : “ Hai juga. Siswa anyar iya? deneng aku tembe tau weruh. “

Shintia             : “Iya mas. Mas kira-kira ana waktu ora kie, aku arep ngobrol. “

Bayu                : “ Ana bae lah, ngobrol apa emange? “

Shintia             : “langsung bae iya mas, aku kepengin nyalon dadi kandidat
calon                               ketua OSIS kira-kira bisa ora ?”

Bayu                : “tentu bisa lah. Setiap siswa bisa nyalon dadi kandidat                                               calon
ketua osis kecuali kelas 12.”

Shintia             : “ Tapi aku kan siswa anyar mas, juga aku durung pernah
aweh                                    prestasi marang sekolah. “

Bayu                : “Nek masalah kaya kue mah, mengko bakal ngikuti


seiring                                          mlakune waktu de. “

Shintia             : “ Iya mas. Makasih iya wis aweh kesempatan marang aku. “

Bayu                : “ sama-sama. Oiya aja kelaen nyiapna visi misi kanggo


persiapan                                 kampanye sekitar 1 wulan maning iya.”

BABAK 6     

                        Sawise Shintia ngobrol karo Bayu, dheweke nglanjutna misine nganggo nggolet masa
utawa team sukses ben dheweke bisa dadi ketua OSIS lan ngalahna Nakhla karo Riza. Nganthi dina
Rebo Shinthia bisa gawe warga sekolah meh kenal karo dheweke. Bubar balik lomba, Riza karo
Nakhla ngrasa ana sing beda karo kahanan sekolah.

Khalif              : “ Kepriwe lombane Za ? “

Riza                 : “ Alhamdulillah, Sekolaeh dhewek juara 3. “

Khalif              : “ Ohh ya syukur aku melu seneng, pasti ko gara – gara


lombane                                  karo Nakhla dadi juara 3 “

Riza                 : “ Lah ya ora lah, ya anu dasar rezekine menang ya tetep


menang                                 bae. “

Khalif              : “ Hehehe, ya bae lah. “

            Nang pojok kelas Shintia ngrungu Riza karo Khalif ngobrol. Shinthia atie panas banget
ngrungu Nakhla lan Riza juara, nanging nang sisi liyane Sinthia ngrasa seneng ngrungu Riza juara 3.
Lan ngucapna selamat maring Riza.

Shintia             : “ Za, krungu – krungu ko juara 3, slamat ya, aku melu


seneng                                     ngrungune. “

Riza                 : “ Alhamdulillah iya Sin, makasih ucapanne ya ?? “

Shintia             : “ Sama – sama Za. “ ( mbari mesem )

            Bel mlebu moni, artine kabeh siswa kudu wis ana nang kelas, amarga pembelajaran enggal di
mulai. Lan Wali Kelas mlebu nggaweh ucapan selamat marang Riza karo Nakhla.
Bu guru           ; “ Assalamualaikum. “

Murid              : “ Waalaikumsallam, bu guru. “

Bu guru           : “ Ibu mlebet amarga pengin ngucapna selamat marang Riza


karo                                 Nakhla amarga wis juara 3 lomba Matematika. Riza, Nakhla
ibu                       ngucapaken matur nuwun sanget amargi kaliyan sampun
paring                                        Sekolah kie seneng karo kaliyan, amarga kaliyan wis juara
3                                         tingkat Nasional. “

Nakhla             : “ nggih bu, sami-sami. Sedaya niku mboten tebih


saking                                             do’anipun ibu kaliyan kanca-kanca sedaya.”

Teng... tong... teng....

Woro-woro kangge calon ketua OSIS anyar seniki kempa teng ruang organisasi. Matur nuwun.
Teng ... tong.... teng....

Bu guru           : “  nggih monggo Riza, Nakhla lan Shintia kempal teng


ruang                                       organisasi.”

Shintya            : “ nggih bu.” ( karo jumeneng saking lenggahe )

                        Lajeng, bocah telu kuwe metu saking kelas. Kanthi mlaku maring ruang organisasi, Nakhla
takon maring Shintia.

Nakhla             : “ Shin, apa kowe nyalon dadi ketua OSIS ?”

Shintia             : “ iya, aku pengin dadi ketua OSIS. Sebab, ning SMP aku
uga                                     pernah dadi ketua OSIS.” ( kanthi mesem )  

Nakhla             : “ Ohh, ya ya. “

            Nang njero ruang organisasi, calon ketua OSIS anyar pada maparna visi lan misi nang ngarep
anggota OSIS anyar karo anggota OSIS lawas.

Sawise pada maparna visi lan misi, anggota OSIS ngrempug tanggal lan dinten pemilihan ketua OSIS,
alhasil kurang lewih rong minggu maning diadakna pemilihan ketua OSIS. Selajengipun, calon ketua
OSIS kaliyan anggota OSIS kuwi padha bubar lan balik maring kelase dhewek-dhewek.

BABAK 7

            Nang umahe shintia, Shintia    karo Chelsea lagi pada    ngerjakna tugas. Nanging bocah loro
kuwi malah pada ngomong-ngomongna Nakhla sing ora-ora lan Shintia gawe rencana supaya
Nakhla gugur dadi calon ketua OSIS sebab dheweke ora seneng marang Nakhla amarga Nakhla dadi
pusat perhatian nang sekolah.

Shintia             : “ Chel, aku lah kepengin Nakhla ora sida dadi calon ketua OSIS.                               Tapi
piwe yah carane ? ”

Chelsea            : “mmmm...” (lagi mikir)

Shintia             : (dheweke mesem-mesem sebab wis olih ide )  “ Oh iya Chel,


aku                                 wingi mbukaki facebooke Nakhla terus aku weruh
fotone                              Nakhla karo Khalif lagi njagong bareng. Aku ndue ide
kepiwe                              nek foto kuwi diedit  terus dipasang nang mading sekolah. “

Chelsea            : “ Ide apik kueh, pasti Riza langsung kecewa marang Nakhla.
Iya                                ora ? “

Shintia             : “ Iya sih, tapi arep diedit kaya apa coba ? “

Chelsea            : “ Kalem, serahna bae marang aku. “ (nyambi ngguyu kaya


wong                                                                  lagi nyimpen rahasia)

Shintia             : “ Oke aku percaya marang ko. Aja wedi mesti ana bonus ikih. “

Chelsea            : “sippp.” (kambi ngacungna jempol)

BABAK 8

            Pirang ndina sawise rencana dirempug, Chelsea aweh asil editan fotone Nakhla karo Khalif
neng wektu istirahat. Nang foto kue Nakhla karo Khalif lagi adep-adepan lan katon Nakhla lagi
nyekel pipine Khalif. Weruh editan foto kue, Shintia ngguyu puas. Dheweke yakin rencanane mesti
sukses.

Chelsea            : “kepiwe shin, apik mbok asil kerjaku?”

Shintia             : ( ngacungna jempol loro maring chelsea ) “ apik


banget.                                           Kepengin njaluk bonus apa wis ? ”

Chelsea            : “ lah ora usah, kader karo sapa sih. Lagian aku juga olih
untunge,                               dadi bisa mereki Riza. “

Shintia             : “ hahaha...oke lah “ (ngarep banget perek kambi Riza. Riza


kue                                                                      kur nggo aku, aku lan aku. Ngucap Shintia nang njero ati)

Chelsea            : “ Dadi kapan foto kie  arep disebar ? “

Shintia             : “ Mengko balik sekolah bae, ngenteni sekolah sepi. “

            Ijig-ijig Ranifa teka amarga ndelengna Shintia karo Chelsea lagi ngguyu-ngguyu.

Ranifa             : “ Lagi pada ngguyuni apa sih cah, kayong seru banget. “

            Bocah loro kue pada kaget lan Shintia langsung ngumpetna Foto kue nang njero sak. Amarga
Shintia maras mbok Ranifa ngerti rencanane.

Chelsea            : “eh...ehh ora ana apa-apa. Ko lagi apa sih Ran ? ”

Ranifa             : “ Anu lagi nggolet Nakhla. Ko weruh ora ? “

Shintia             : “ Ora. Emang piwe ? “

Ranifa             : “ Ora sih, anu lagi  digoleti Riza. “

Chelsea            : “ ohhh... “ (Chelsea ngucap nang njero ati “ iya lah siki
lagi                                                                                digoleti ngesuk mesti bakal di adohi ding Riza” )

Ranifa             : “ oh iya, makasih. Aku nggelet Nakhla disit ya. “


Chelsea                        : “ Iya. “

            Ranifa langsung lunga. . Nanging, Ranifa ndhuwe rasa curiga sebab sedurunge lunga,
dheweke nylinguk mburi lan weruh bocah loro kuwe lagi mesem-mesem katon bungah.

                        Sedurunge Chelsea karo Shintia mlebu maring kelas, ana pengumuman yen sekolah
dibubarna lewih gasik sebab guru-guru arep ana rapat neng yayasan. Kesempatane Chelsea karo
Shintia kanggo masang foto kuwe neng mading kebukak amba. Ora let sue, sekolah sepi lan bocah
loro kuwe langsung masang foto neng mading.

Shintia             : “ haha.. aku ora sabar ngenteni dina ngesuk, Chel. Aku
kepengin                              weruh reaksine bocah – bocah kambi guru-guru weruh foto
kie.                                  Lan ora let sue bakale Nakhla bakal ditokna sekang
kandidat                                      calon ketua OSIS.”

Chelsea            : “ iya bener banget, Shin. Aku juga ora sabar kepengin weruh
rai                                kecewane Riza. Haha.”

Shintia lan Chelsea ora nunggu sue langsung balik.

           

BABAK 8

            Esuke, Nakhla mangkat sekolah. Nalikane dheweke lagi mlaku maring kelas, bocah – bocah
padha ndelengna Nakhla kanthi sisnis. Lan ana uga sing lagi omong-omongan karo ndelengna
dheweke. Nakhla dadi bingung nang njero atine takon-takon apa sing salah nang dheweke. Bareng
mlaku marang arah ruang organisasi, sebelahe akeh banget grombolan bocah-bocah sing lagi
ndelengi mading salah sijine yaiku Riza. Riza ndelengna Nakhla kanthi Rai kecewa banget, lan tanpa
ngucapna apa-apa langsung lunga ninggal Nakhla.

Nakhla             : “ permisi, ana apa sih. Deneng pada serius banget. “

Bayu                : “ Nakhla, aku kecewa karo ko. Aku kira ko calon


kandidat                                         terbaik, ko aktif nang organisasi ko juga siswi
berprestasi                                   nanging apa. Ko malah nggawe isin nama baik
sekolah.” (Bayu                                                                      ngomonge nganti rasa emosi sing ora bisa dikendalikna)

Nakhla             : “ Maksude mas Bayu ? “ (Nakhla ora maksud apa


sing                                                                                              diomongna dening Bayu)

Bayu                : “ Deleng kaeh mading...!!! ana apa. “

            Nakhla mlaku mereki mading, lan langsung ndeleng isi sing dimasksud dening Bayu. Sawise
dheweke weruh, Nakhla langsung kaget lan ora nyangka sapa sing wis nyebarna fitnah kie.

Nakhla             : “ Demi Allah mas, aku ora pernah nglakukna hal kaya
kue.                                          Lagian aku karo Khalif kan batiran mas kaya aku karo Riza. “

Bayu                : “ Batir kualitas Pacar apa. Haruse nek ko arep pacaran aja kaya                                   kue
carane. Gawe organisasi buruk tok ko.” (Bayu meneng                                                                          sedela lan
nglanjutna omongane) “ Terpaksa ko tak Coret                                      sekang daftar calon kandidat
ketua OSIS.”
Nakhla             : “ Tapi mas, aku ora pernah ngelakukna hal kuwi. Demi
Allah,                                      Demi Rasulullah mas. Aku ora lombo, nek ora percaya
takon                                       Khalif bae mas.”

Bayu                : “ Laaah, usah nggawa-nggawa Allah karo Rasulullah. Ngendi


ana                               maling ngaku, penjara penuh kabeh mengko nek maling
pada                                        ngaku.”

            Khalif karo Ranifa tembe teka, lan langsung merek marang grumbulan bocah-bocah sing lagi
ndeleng mading.

Khalif              : “ Hai mas Bayu, ana apa sih mas ? “

Bayu                : “ Nah kieh, teka juga ko. Deleng kaeh mading...!!! ”

Khalif              : (kaget karo nada ngomonge Bayu sing duwur)  “ Astagfirllah...                                 apa


kie ? “

Bayu                : “oooo kaget yah, ketauan ulahe nang mburi-mburi sing


gawe                                     organisasi jelek. “

Khalif              : “ Sumpah mas, aku ora pernah nglakukna apa-apa karo Nakhla.                                  Aku
juga ketemu Nakhla seringe nang sekolah, balik bareng                                 gen ora tau. “

Bayu                : “ Ora tau apa orane aku ora ngerti. Intine ko karo Nakhla ora
kena                               dadi pengurus OSIS.”

Khalif              : “ Tapi mas...”

            Bayu langsung lunga sekang grumbulan kuwi., lan nuju marang ruang kesiswaan arep
nglaporna ulahe Khalif karo Nakhla. Nanging bocah-bocah esih pada nang ngarep mading.

Ranifa             : “ Nakhla, aku ora nyangka yakin ko kaya kie. Aku


kecewa                                          marang ko. Khalif ko juga, ko kuwi wis tak anggap
bagian                                 uripe aku, tapi apa, ko malah gawe aku kecewa.”

Nakhla             : “ Ran ko juga ora percaya kambi aku. Aku kira ko kuwi batir sing                   selalu
ngertikna aku tapi nyatane ko juga ora bisa percaya karo                                        aku. Terserah ko bae
lah nek ko arep ora percaya  kambi aku.”                                (Nakhla lunga marang arah ruang
organsasi nyambi nahan                                                                          luheng mata sing arep niba)

Khalif              : (ndelengna Nakhla sing lunga) “Ran ko ora percaya karo aku sih.                 Dhewek
kuwi batiran ora tembe wingi tapi sekang SD. “

Ranifa             : “ aku kuwi selalu percaya kambi ko lif. Tapi maaf, siki aku ora                                     bisa
percaya karo ko. ”

Khalif              : “ Okeh, ko olih ora percaya karo aku. Tapi tulung ko percaya                                      karo
Nakhla, pasti siki bocah-bocah padha ngadohi. Dadi tulung                  ko sing batir pereke aja
ngadohi.”

Ranifa             : (ngrungu Khalif ngomong kaya kuwi, Ranifa tambah


kecewa.                                                                      Amarga Khalif sing selalu di banggakna nyatane malah
mbela                                                                            Nakhla )  “ Maaf aku ora bisa. “ (Ranifa langsung lunga
nuju                                                            ruang Organisasi)
                        Nang ruang organisasi kuwi lagi penuh banget ding pengurus lan calon pengurus OSIS,
termasuk Riza, Shintia lan Chelsea. Nakhla mlebu ruangan kuwi niate arep njelasna marang kanca-
kancane. Nanging pas lagi arep njelasna Riza langsung ngomong marang Nakhla “ora perlu ana sing
dijelasna”

Nakhla             : “ Assalamu’alaikum...”

Kabeh              : “ Wa’alaikumsalam...”

Shintia             : “ Eh Nakhla, ngene rah mlebu.”

Nakhla             : “ Iya Shin. Kaca-kanca sedurunge aku arep njaluk


ngampura                                        ngenani apa sing ana nang mading. Sumpah...”

Riza                 : (Nakhla durung rampung njelasna nanging Riza


langsung                                                          ngomong)  “ Cukup Nakhla, ora perlu ana sing dijelasna. Apa
ko                             ora kerungu mau mas Bayu ngendhika apa , KO DICORET                              sekang
daftar calon kandidat. Dadi ko siki ora perlu njelasna apa-                             apa lan monggo ko
ninggalna ruangan kiye ! “

Nakhla             : (Nangis amarga nelangsa krungu Riza ngomong kasar)  “ Za,


ora                              parlu ko ngulang apa sing wis diomongna mas Bayu aku juga
wis                     ngerti. Tapi aku kur nyoba njelasna marang kanca-kanca
kabeh,                               bahwasane apa sing ana nang mading kuwi rekaan kabeh .”

Riza                 : “ Lah ora usah masang rai nelangsa. Aku nyesel yaakin pernah                                    ana
perasaan karo ko, nyatane aku ditipu ding rai lan tingkah                                   lakune ko sing palsu.”

Nakhla             : “ Aku ora pernah ngongkon ko kon ana perasaan kambi aku, aku                                ora
pernah ngongkon ko kon kagum kambi perilakune aku.                                      Dadi tulung Za ko aja
nggawa-nggawa masalah pribadi marang                                      masalah kiye.” (nakhla mlayu metu
sekang ruang organisasi lan                                    nabrak Bayu)

                        Bayu teka marang ruang organisasi kambi nggawa informasi anyar tentang pemilihan
ketua OSIS.

Bayu                : “ sugeng enjing, pripun kabare sedaya ?”

Kabeh              : “ Enjang mas. Alhamdulillah sae mas.”

Bayu                : “ syukurlah. Oh iya, berhubung miki dhewek dihebohna kabar                                    sing


ora enang ngenani calon kandidat sing saiki wis gugur.                                Miki aku langsung nemuni
Bu Rahma selaku Kesiswaan jarene                                      pemilihan ketua OSIS diadakna minggu
ngesuk tepate dina                                          selasa. “

Chelsea            : “ Okeh mas, lah terus kampanye arap diadakna kapan mas ? “

Bayu                : “ Dina Sabtu. Mengko dina senen dina bebas kampanye. “

Shintia             : “ Siap mas. “

BABAK 9
            Sawise kumpul kabeh bocah pada balik marang kelase dhewek-dhewk. Semenjak kejadian
kuwi Nakhla dadi diadohi kanca-kancane lan dadi siswa sing cenderung pasif. Nanging ning salah
sijineng dina pas balik sekolah Nakhla numbuki Shintia lagi ngobrol bareng Karo Riza nang taman
sekolah

Riza                 : “ ana apa Shin, deneng ngajak ketemuan nang kene ?”

Shintia             : “ Aku bingung Za, arep mulai ngomong sekang ngendi. “

Riza                 : “ Iya gari ngomong bae Shin ora papa ikih. “

Shintia             : “ Za, ngampura sedurunge ya. Pas aku pertama mlebu


sekolah                                    kiye aku ketemu ko, aku ngrasa ana sing beda ning awake
ko.                                         Aku ngerasa nyaman, seneng nekan ning pereke ko lan
intine                                       aku naksir ko lah za.”

Riza                 : “ Iya shin, aku ngregani perasaane ko maring aku. Aku


wis                                         nganggep ko kaya adhiku dhwek. Tapi ngampura aku ora
bisa                               mbales perasaane ko maring aku amarga aku uga naksir
marang                             wong liya.”

Shintia             : (nyengir kanthi mbendung rasa kecewa marang Riza)  “ Iya


za,                                 perasaan kan ora bisa dipaksakna kudu maring sapa-sapane.
Tapi                       seorane aku wis jujur marang ko. “

Riza                 : “ Matur nuwun Shin wis ngertikna aku. “

Shintia             : “ Iya Za, sama-sama. Oh iya, apa wong liyane aku kenal ? “

Riza                 : “ mmm...Wis lah mending pada balik bae yuh mbok udan
wis                                     sore. “

Shintia             :  “ Iya ayuh.”

            Pas ngrungu apa sing diomongna Shintia marang Riza, atine Nakhla rasane remuk jujuk. Tapi
madan pelong pas Riza ngomong ana wong liya sing wis ditaksir ding dheweke.

BABAK 10

                        Bocah loro kuwi padha balik marang arahe dhewek-dhewek. Pas kuwi    Shintia Ketemu
kambi batir lawase nang    angkot    lan curhat kahanan apa sing bar dilakoni.

Aji                   : “ Hai, shin. Koe sekolah nang kene sih ? “

Shintia             : “ Ehhh Aji, iya siki aku sekolah nang kene. Koe piwe kabare ? “

Aji                   : “ Alhamdulillah apik. Lah ko piwe Shin, apik mbok ? “

Shintia             : “ Syukurlah. Ngomong apik lagi ora apik, ngomong ora


apik                                       katone apik. “

Aji                   : “ Maksude ko Shin ? “

Shintia             : “ Mmmm... pada maring taman bae yuh. Mengko tak ceritani. “
Aji                   : “ Ayuh. “ (Aji ngomong marang pak supir medun nang
taman                                      kota) “ Pak, tamkot kiri ! “

            Bocah loro kuwi butul nang tamkot lan langsung nggelet tempat sing pas nganggo cerita
masalahe Shintia. Nang kono Shintia cerita kahanane dheweke sing bar ditolak dening Riza mbari
ngetokna uluh mata marang Aji. Nanging nang tamkot ana Ranifa sing lagi tumbas cilung lan Ranifa
ora sengaja weruh Shintia sing lagi ngobrol kambi bocah lanang.

Aji                   : “ Ko arep cerita apa Shin ? “

Shintia             : “ Ji, aku kan seneng karo bocah,. Lah miki aku tes
ngungkapna                                   marang bocahe. Bocah kue jenenge Riza, sing lagep nyalon
dadi                       ketua OSIS. Segala usaha wis aku lakukna, mulai aku
melu                                      nyalon dadi ketua OSIS supaya aku bisa perek karo Riza
nganti                               gawe  dheweke adoh karo  bocah sing disenengi nanging
Riza                                 tetep bae ora bisa seneng maring aku.”

Aji                   : “ Bocahe kaya apa sih Shin ? deneng ko nganti mbela-


mbelani                                    nglakukna kaya kue. “

Shintia             : (Shintia njukut hp nang tas lan nidokna fotone Riza marang Aji)

                           “ Kiye ji bocahe, ko pernah weruh ora ? “

Aji                   :  (dadi bocah kiye sing disenengi Shintia nganti gelem


nglakukna                                                                hal-hal ora apik ucape Aji nang njero ati)

Shintia             : (nepuk pundake aji)  “ piwe ji ? “

Aji                   : (kaget)  “ehhh...ora, aku ora pernah weruh Shin. “

Shintia             : “ Ohhh kirain. “

Aji                   : “Shin, aku nduwe rencana marang Riza. Ko kan ora bisa bareng                                 karo
Riza, berarti bocah liya uga ora kena bareng karo Riza. “

Shintia             : “ Maksude ko ? “

Aji                   : “ Maksude aku, Riza dimusnahna bae “ (nada ngomonge


Aji                                                                            dhuwur amarga dheweke emosi Shintia naksir marang
wong                                                                                  liya. Padahal Aji wis seneng karo Shintia kawit SMP)

Shintia             : (kaget lan pasrah amarga dheweke wis di penuhi ding


rasa                                                                              emosi)  “Carane piwe Ji ? “

Aji                   :” Ko kudu bisa ngongkon Riza supaya ngesuk ora nggawa motor                               lan
kowe kudu bisa nyegah Riza supaya balike keri dhewek. “

Shintia             : “ Oke siap. “

            Nang ngarep bakul cilung Ranifa lagi ngadeg ngrungokna apa sing lagi direncanakna dening
Shintia karo batire tanpa disadari dening bocah loro kuwe.

                        Shintia mbuka Hp    arep ngetik sms marang Riza supaya dheweke ngesuk ora nggawa
motor lan Riza mbalesi Iya. Nang sisi liya Ranifa uga sms marang Nakhla, ngajak ketemuan lan
ngomongna apa bae sing wis dilakukna karo apa sing arep dilakukna Shintia marang Riza.
BABAK 11

                        Pas bel istirahat kapisan Nakhla mereki Riza sing lagi maca buku nang perpustakaan,
dheweke arep njelasna masalah    foto marang Riza.

Nakhla             : “ za, aku arep ngomong karo ko. “

Riza                 : (meneng bae, ora njawab pitakonane Nakhla. Dheweke


malah                                                                    asik maca buku)

Nakhla             : “ Bodoa ko za, arep percaya karo  aku apa ora. Intine aku
arep                                    ngomong maring ko mengko balike ati-ati.” (Nakhla
langsung                                                            lunga)                 

Riza                 : (kaget. Nang njero atine Riza gumun bisane Nakhla


ngomong                                                                      kaya kuwe)

            Bel balik sekolah moni, kabeh siswa pdha metu balik marang ngumahe dhewek-dhewek.
Kecuali Nakhla sing mampir marang masjid sekolah nganggo sholat Ashar.

                        Banjur kuwe ora sengaja papagan karo Riza nang masjid, tapi Riza ora weruh nekan
Nakhla nang njero. Sawise sholat Nakhla weruh Riza lagi mlaku arah balik, Nakhla ngetuti Riza balik,
dheweke nduwe firasat ora apik, banjur weruh Shintia.

Shintia             : “ Za, maring ngene kiyeh. Aku arep ngomong.” (mbari


ngawe-                                                                    ngawe marang Riza)

                        Banjur kuwe Riza mereki Shintia sing ana nang seberang dalan, pas nyebrang dalan ana
motor sing mlayune gencang banget. Motor kue prentahane Aji, kancane Shintia    nganggo
nyilakakna Riza. Nakhla weruh langsung mlaku ngudag Riza.

Nakhla             : “ Rizaaaa.... AWASSS !!! “ (mlayu mbari ndorong awake Riza)

                        GUBRAKKKKK!!!!! Awake Nakhla mental sekitar 50 meter lan metu getih sekang sirahe
Nakhla. Sawise kuwe Riza menyat mlayu ngudag    Nakhla nyambi nangis amarga weruh awake
Nakhla kebek dening getih. Riza mangku sirahe Nakhla nang pupune lan Nakhla ngomong  “ Riza
aku njaluk ngampura”.  Nakhla nutup mripat kanggo selawase.

                        Sawise Nakhla ninggal Ranifa nyritakna kabehan tentang apa sing dilakukna dening
Shintia sesue kiye marang Riza. Mulai waktu kuwe Riza dadi kecewa marang Shintia lan ora gelem
batiran maning karo Shintia.

Anda mungkin juga menyukai