Sawatara sampun jam nem, Luh Yuni sampun neked di Sekolah sawireh mangkin ia maan tugas piket.
Saget teka I Ketut sane dados ketua kelas.
Ketut :(mara teka tur tengkejut) “Aiichh,, Luh Yuni selidan sajan sampun ngranjing???”
Luh Yuni :”Tiang ten uning, mirib ten wenten ane teka, yen Ketut adi tumben ngranjing selidan?”
Sedeng iteh ajaka dadua mareraosan, saget teka Made Sri sareng Putu Sintya.
Made Sri :(tengkejut) “Aiicchh,wenten napi ajaka dadua niki ngranjing selidan?”
Luh Yuni :”Yehh,, Made Sri teken Putu Sintya, jeg ngawag-ngawag dogen mareraosan.”
Made Sri :”Wenten napi men niki Luh Yuni, adi jeg seken pesan asane mareraosan.”
Luh Yuni :”Niki tiang mareraosan tentang piket kelas sawireh ten wenten ane teka ring mangkin
padahal niki sampun tengai.”
Putu Sintya :”Oh kenten, kaden tiang ajaka dadua matunangan.”
Ketut :”Beh, joh pesan pikiran Putu Sintya’e .Tiang nak kari nu cenik,nenten dados matunangan.”
Sampun jam pitu, saget teka Luh Vina sareng I Made, gegeson ajaka dadua maekin
Ketut.
Luh Vina :”Wenten napi niki, adi serius sajan asane, wenten PR ring mangkin?”
Made Sri :”Beh Luh Vina, mare teka suba nakonan PR.”
Made Sri :”Nggih buk nika sampun ngajin, lan gae malu PR’e Luh Vina, nyanan enggalan teka guru’e.”