MERTAMU

Bima : “Kula nuwun, kula nuwun, … “( sinambi thothok-thothok lawang)

Banu : “Mangga, E…. Mangga katuran tindak mlebet! Ngaturi kawilujengan rahuhipun.”
Bima : “Pangestunipun sae. Dhik Banu kados pundi kabaripun, sae ta?
Banu : “Alhamdulillah sehat, Ono opo ? Kok janur gunung, sonten sonten tindak mriki.
Bima : “Dhik, kula mriki punika menawi kepareng badhe nyuwun ngampil buku
kumpulan
dongeng Rakyat, amargi wonten tugas damel synopsis dongeng,”
Banu : “O, saget. Sekedap kula pedhetaken.” (Banu jupuk buku)
Bima : “Inggih, matur nuwun.”
Banu : “Mangga, punika bukunipun.”
Bima : “Matur nuwun sanget. Menawi kepareng kulo nyuwun ngampil seminggu!”
Banu : “Inggih, saget.”
Bima : “Matur nuwun sampun dipunparingi ngampil. Rahdene sampun serap kepareng
kulo nyuwun pamit rumiyin.”
Banu : “Inggih manga, nderekaken kawiujengan konduripun.”

PARIKAN

1. Ngasah arit nganti landhep

Dadi murid kudu sregep
2. Tuku jarit nang Pasar Turi,
Murah regane maremake ati,
Dadi murid kudu ngajeni,
Marang guru aja sok wani.