Ande-Ande Lumut

Diceritaake ing sawijining negara kang gemah ripah loh jinawi toto tentrem kerto rahardjo,ana
pangeran kang urip kacukupan. Pangeranku yaiku putra mahkota kang arep ngganteni tahta
saklajenge. Ananging pangeran kuning ora puas karo uripe sing kacukupan. Pangeran kui lunga
menyang alas gawe golek jatidiri ne.

~Bagian 1

(Wong loro mlaku waspada lingak linguk golek kewan mangsa)

Pangeran: Jo.. Bejo.. kowe neng endi Jo..?

Bejo :Kulo ting mriki, pangeran..,Pangeran ting pundi??

(Mlaku mundur lan tabrakan bareng)

Pangeran : Duh.. ati-ati to, Jo.. aduh..

Bejo : Kulo mboten semerep lek teng wingking wonten pangeran..

Pangeran : Yawes reneo lungguh sek, aku pengen cerita

Bejo : Wonten nopo, Pangeran?

(Wong loro lungguh karo cerita)

Pangeran :Dina iki ora ana kewan ya?

Bejo : Nggih, sepi banget, Pangeran..

(Pangeran lan pengawal kaget weruh ana wong tuwa ing ngarepe)

Bejo : Niku sinten, Pangeran??

Pangeran : Aku yo ora weruh, Jo..

(Pangeran nyedak marani wong tuwa kui)

Pangeran : Nyuwun sewu, Mbok..

(Wong tuwa kui kaget)

Mbok Randa Dadapan : Weladalah.. sapa kowe?

Pangeran : Kula pangembara mbok, mbok.. ngapuntene, niki desa napa nggih?

MRD : Iki desa Dadapan nak. Ana perlu apa?

Pangeran : Kulo kalih rencang kula lagi mangembara mbok, sak niki kulo kalih rencang kulo
kesasar.

MRD : Oalah.. kepiye yen kowe karo kancamu melu aku wae, kowe tak dadekake anak
angkatku. Saiki jenengmu Ande-Ande Lumut.

(Pangeran nyawang ning Bejo)

Pangeran :Pie, Jo??

Bejo : Kulo manut kalih pangeran mawon

Pangeran : Nggih mbok, kula purun

(Wong telu budal menyang omahe Mbok Randa Dadapan)

~Bagian 2

Ing isuk kang cerah, ono Mbok Randa Klenting lagi kumpul karo anak-anake. Anake mbok
Randa Klenting ayu ayu banget. Ana Klenting Abang, Klenting Biru, lan anak tirine yaiku
Klenting Kuning. Mbok Randa Klenting sayang banget karo anak-anake. Ananging beda karo
Klenting Kuning, amerga deweke anak tiri, deweke dibedakne.

(Sore-sore Klenting Kuning lagi nyapu, ora suwe ana Mbok Randa Klenting sing lagi ngawasi)

Mbok Randa Klenting : Anakku.. Klenting Abang lan Klenting Biru.. mbok nduwe kabar apik

Klenting Abang : Kabar opo, Mbok??

MRK : Ing desa sebelah, Mbok Randa Dadapan nduweni anak lanang kang bagus banget, coba
jajale kowe kabeh nglamar, sapa ngerti ditampa.

Klenting Biru : Apa bener anake Mbok Randa Dadapan bagus mbok?

Klenting Abang : Aku gelem yen pancen bener, mbok

(Klenting Abang lan Klenting Biru ora sabar)

MRK : Wis..kowe coba wae. Saiki kowe kabeh tak dandani supaya tambah ayu

Klenting Biru : Aku wis ayu gung mbok?

Klenting Abang : Nek aku mbok??

MRK : Putrine mbok pancen ayu kabeh. Wis ndang budalo, mesti anak lanange Mbok Randa
Dadapan bakal milih salah siji saka kowe.

(Klenting Kuning nyawang dulure arep budal nglamar anake Mbok Randa Dadapan)

Klenting Abang : Nyapo kowe nyawang nyawang?

Klenting Biru : Mesti kowe iri ya, karo aku lan mbakyu

(Klenting Abang lan Klenting Biru budal karo nyenggol Klenting Kuning nganti tibo kesungkur)

(Klenting Kuning nyedak marani Mbok Randa Klenting)

Klenting Kuning : Mbok, kulo nggih kepingin nglamar anake mbok Randa Dadapan kaya
mbakyu

MRK : Oalah, yawis kowe oleh nglamar, tapi kowe kudu ngumbah klambi kui disik.

Klenting Kuning : Nggih mbok.. (banjur budal menyang kali)

MRK : Mugo-mugo anake Mbok Randa Dadapan milih salah siji anakku, duduk Klenting
Kuning.

~Bagian 3

Klenting Kuning sak bendinane kerja tanpo sambat. Deweke bendinane dadi pembantu amerga
Mbok Randa Klenting lan Klenting liane kasar karo Klenting Kuning. Mung Klenting Kuning
lan gusti sing weruh apa kang deweke rasakne. Deweke mung bisa ngarep muga gusti menehi
ganjaran.

Klenting Kuning : Duh gusti.. kok kaya ngene uripku.. muga aku bisa kuwat nglakoni

(Teko mbah tuwa marani Klenting Kuning)

Mbah Tuwa : nduk.. cah ayu..

Klenting Kuning : panjenengan sinten..

Mbah Tuwa : Aku mrene arep ngewenehi kowe jimat. Saiki kowe budalo ing desa sebelah
kanggo nglamar anake Mbok Randa Dadapan

Klenting Kuning : Maturnuwun Mbah. Nggih, kula pamit..

(Klenting Kuning banjur budal)

~Bagian 4

Ing kali kang deres, urip si Yuyu Kangkang. Yuyu Kangkang yaiku sing nguwasani kali ning
kono. Deweke licik lan rodok mesum.

Yuyu Kangkang : Hohoho... sapa kui sing teka?

Klenting Biru : Pie iki mbakyu.. kaline deres banget

Klenting Abang : Kui ono Yuyu Kangkang, njaluk tulung wae

(Klenting Abang banjur nyeluk si Yuyu Kangkang)

Klenting Abang : Yuyu Kangkang! Yuyu Kangkang!

Yuyu Kangkang : Hohohoo.. ana apa wong ayu

Klenting Abang : Sebrangno aku lan adiku

Yuyu Kangkang : Kaline deres.. mbebayani banget. Aku gelem tapi aku njaluk upah

Klenting Abang : Upah apa? Duwit? pancene kowe mata duwiten

Klenting Biru : Bener.. Yuyu Kangkang mata duwiten

Yuyu Kangkang : Ora.. aku ora njaluk duwit, upahe yaiku nggandeng tanganmu kabeh

Klenting Abang : Yowis nek ngono

(Klenting abang lan biru iso nyebrang kali amargo bantuan Yuyu Kangkang)

(Ora suwe, Klenting Kuning teka lan arep nyebrang kali)

Yuyu Kangkang : Sopo kae? kok elek banget

Klenting Kuning : Yuyu Kangkang! tulung sabrangno aku. Mengko tak wenehi duwit

Yuyu Kangkang : Hmm sopo kowe, wegahmen aku nyebrangne kowe

(Yuyu Kangkang meninggalkan sungai)

Klenting Kuning : Yowis yen pancen ora gelem, jimat iki bakal tak gawe

(Klenting Kuning ngetokne jimate banjur kaline dadi asat. Deweke bisa nyebrang kali lan budal
menyang omahe Mbok Randa Dadapan.)

~Bagian 5

Ing desa Dadapan, Mbok Randa Dadapan lagi nyapu. Neng njero ana Ande-Ande Lumut lagi
dunga marang gusti.

Klenting Abang : Assalamu'alaikum mbok..

MRD : Waalaikumsalam, sapa iki kok ayu ayu

Klenting Biru : Kula Klenting Biru lan mbakyu kulo Klenting Abang kepingin nglamar anake
sampean mbok..

MRD : Yowis entenono. Saiki kowe Klenting Abang reneo coba tak omongke.

(Mbok Randa Dadapan omong karo Ande-Ande Lumut)

MRD : Putraku Ande-Ande Lumut, ana bocah ayu rupane kang pengen nglamar kowe. Klenting
Abang kang dadi jenenge..

Ande-Ande Lumut : Kulo mboten purun, Mbok.. senajan ayu tapi sisane cekelanne Yuyu
Kangkang

MRD : Putraku ora gelem nduk..

Klenting Biru : Cobi kula, Mbok

MRD : Putraku Ande-Ande Lumut, ana bocah ayu rupane kang pengen nglamar kowe. Klenting
Biru kang dadi jenenge..

Ande-Ande Lumut : Kulo mboten purun, Mbok.. senajan ayu tapi sami mawon sisa cekelane
Yuyu Kangkang

MRD : Ora gelem nduk..

(Teko Klenting Kuning ing omahe Mbok Randa Dadapan)

Klenting Kuning : Cobi kula mbok

MRD: Ha apa ora kleru? kowe nglamar anakku?

Klenting Kuning : Cobi riyin, Mbok..

MRD : Putraku Ande-Ande Lumut, ana bocah ala rupane kang pengen nglamar kowe. Klenting
Kuning kang dadi jenenge..

Ande-Ande Lumut: Nggih, kula purun mbok.. senajan ala tapi niku kang kulo suwun

MRD : Apa tenan, Putraku?

Ande-Ande Lumut : Nggih, Mbok

(Klenting Abang lan Klenting Biru kesel banget amerga deweke ora dipilih. Malah Klenting
Kuning kang dipilih)

Ande-Ande lumut : Jo.. Bejo!! saiki wis wayahe adewe bali

Bejo :Oh nggeh pangeran, eh ngapunten niki sinten pangeran?

Ande-Ande Lumut: Iki sing bakal dadi bojoku

(Ande-Ande Lumut cerita marang Mbok Randa Dadapan)

Ande-Ande Lumut: Mbok.. aslinipun kulo niki putra raja ingkang mangembara

MRD lan Klenting A&B :Ha.. Putra raja?

Ande-Ande Lumut : Nggih, Mbok.. sak niki kula sampun angsal napa sing kula suwun. Mangka
sak niki kula bade balik ing kerajaan, matur suwun sanget nggeh mbok..

MRD : Yowis, balio.. Sing ati-ati yaa..

(Klenting Kuning dadi putri kang ayu banget. Sak tenane deweke yaiku uga putri saka kerajaan.
Ande-Ande Lumut lan Klenting Kuning rabi. Deweke urip ayem selawase.)