Anda di halaman 1dari 8

Naskah Drama : ANDE - ANDE LUMUT

Ande – Ande Lumut


Alkisah di sebuah Negara yang gemah ripah loh jinawi, toto tentrem kerto raharjo,
tinggallah seorang pangeran yang hidup serba berkecukupan. Pangeran tersebut adalah
putra mahkota yang akan menggantikan tahta berikutnya.
Akan tetapi, pangeran  tadi tidak puas dengan kehidupan yang serba berkecukupan.
Dia ingin mengembara, menyusuri hutan demi hutan. Mencari jati diri dan pengalaman
hidup.

Bagian 1 :
(Dua orang berjalan waspada melihat keatas dan kebawah, mencari binatang buruan)
Pangeran                             : “ Jo? Bejo? Amu nangdi jo?
Bejo                                       : “ Pangeran? Pangeran? Pean nangdi pangeran?
(Berjalan mundur…. Kemudian bertabrakan bersama, sampai gelimbungan).
Pangeran                             : “  Adoh amu iku seng ati ati! ”
Bejo                                       : “ Hehehe.. Sepurane pangeran,kulo ra roh lek pangeran ng
nguri kulo. ”
Pangeran                             : “ amu Rene... Aku arep crita"
Bejo                                       : “ enek apa pangeran? ”
(Dua orang duduk bersama dan bercerita)
Pangeran                             : “ Kok ra enek kewan ya dina iki?
Bejo                                       : “ Yo pangeran sepi banget, tapi iki nangdi pangeran? "
Pangeran                             : “ lapo amu takok aku? Amu kiro aku eroh? "
Bejo                                       : “ Yo bekne pangeran eroh"
Pangeran                             : (cemberut)
(Pangeran dan pengawalnya berdiri, kaget melihat ada orang di hadapan mereka)
Pangeran                             : “ Sopo iku jo ? ”
Bejo                                       : “ mboten ngertos pangeran ”
Pangeran                             : “Ngapunten mbok, kula badhe tanglet?”(Yang ditanya diam,
tidak menjawab, sibuk dengan kayu bakarnya)
Pangeran                             : “Kulanuwun… mbok.”
(menyentuh pundak Mbok Rondo Dadapan)
(Pangeran mendekat pada mbok rondo, tiba-tiba mbok rondo kaget melihat pangeran)
Mbok rondo dadapan    : “ Walahdalah…. mangga. Sapa kowe?”
Pangeran                             : “ Kula pengembara mbok… ngapunten niki dusun napa?”
Mbok rondo dadapan    : “ Iki dusun dhadhapan le… kowe arep ngapa neng kene?”
Pangeran                             : “ Kula badhe mangembara mbok… ananging kula nyasar
mboten ngertos dalane.”
Mbok rondo dadapan    : “ Wah… ya wis… kowe melu mbok wae piye le? Tak dadekne anak
angkatku yen kowe gelem. ”
Pangeran                             : “ piye Jo ? ”
Bejo                                       : “ sakkarep e pean ae"
Pangeran                             : “ Wah… injih mbok kula purun.”
Mbok rondo dadapan    : “ Kawit sekiki kowe dadi anakku. Kowe tak jenengke ande-ande
lumut ya le? Kowe ya melok aku"
Pangeran dan Bejo          : “ Inggih mbok.”
(Pangeran bersama dengan pengawal dan mbok rondo pergi menuju rumahnya)

Bagian 2 :
Di pagi yang cerah Mbok Rondo klenting berkumpul dengan para putrinya. Putri-putri
Mbok Rondo sangat cantik, mereka adalah klenting merah, klenting biru dan klenting hijau
dan salah seorang anak tirinya bernama klenting kuning.
Mbok Rondo sangat cinta dan sayang kepada anak-anaknya tetapi berbeda dengan
klenting kuning, sebagai anak tiri dia sangat dibedakan kasih sayangnya.

(Klenting Kuning menyapu lantai.. Tak lama datang Mbok Rondo mengawasi Klenting
Kuning)
Mbok rondo Klenting     : “ Anak-anakku sing ayu-ayu…rene ndug!”
Klenting-klenting             : “ Ya Mbok. ”
Mbok rondo klenting     : “ Ngene ndug, ana warta sing penting banget.
Klenting merah                 : “ warta apa iku mbok ? ”
Klenting biru                      : “ Ya mbok. Ketok an e penting ban6
Klenting Hijau                    : “ enek apasih mbok ? ” (manja, mendekat sambil memegang
tangan mbok rondo klenting)
Mbok rondo klenting     : “ Kowe ngerti ta… mbok rondho dhadhapan sing duwe anak bagus
banget, jenenge ande-ande lumut?”
Klenting-keleting             :"Owh…ande-ande lumut…bagus!!! Wah gelem no.”(bersama
bergaya manja, centil)
Mbok rondo klenting     : “ ”Iya… mengko mbok arep dandani kowe-kowe supaya dadi putri sing
ayu-ayu, sapa ngerti salah sijine kepilih dadi garwane ande-ande lumut.
Klenting-klenting             : “ Iya iya mbok. Kami mau. ”
Mbok rondo klenting     : “ Iya wes. Ayo mbok dandani kaliyan. ”
Klenting-klenting             : “ enggeh mbok. ”
(Mbok Rondo Klenting mendandani klenting merah, biru, dan hijau)
Klenting Merah                 : “ Mbok, piye rambut ku?
Mbok Rondo Klenting    : “ wes rapi, ndok ! ”
Klenting Hijau                    : “ Aku, aku mbok ! ”
Mbok Rondo Klenting    : (memakaikan bedak pada Klenting Hijau) “ Nah, wes ayu saiki “
Klenting Biru                      : “  lalek aku mbok ? ”
Mbok Rondo Klenting    : “ wes ayu, ndok. Anak-anak mbok wes ayu. Saiki budal o, Andhe-
andhe lumut pasti milih salah siji teko awakmu kabeh "
(Dari kejauhan, Klenting Kuning yang melihat saudari tirinya yang hendak berangkat menuju
rumah Ande – Ande Lumut)
Klenting Biru                      : “ lapo delok delok? ”
Klenting Hijau                    : “ iri yo delok awakdewe ayu"
Klenting Kuning                   : “ o..ora koo. ”
Klenting merah                   : ( menyenggol Klenting Kuning sampai terjatuh )
Klenting – Klenting             : “ Hahaha.. Ngesakno banget amu"
Klenting Hijau                      : “ Yawes ayo budal. ” (pergi meninggalkan Klenting Kuning)
(Tak lama kemudian, klenting kuning mendekati mbok rondo)
Klenting Kuning                                : “ Mbok kulo pengen ngomong "
Mbok rondo klenting     : “ ngomong apa? Wes mari ta nyapumu? "
Klenting kuning                 : “ Sampun mbok,ngene mbok kulo ngeh pengen ngelamar
Andhe-andhe lumut kyk mbakyu mbakyu. ”
Mbok rondo klenting     : “ Owh ya wis…rene tak dandani kowe.(memberikan angus dan
bau-bau tidak sedap kepada Klenting kuning)  Ya wis sakiki kowe ngumbahi klambi-klambine
mbakyumu karo gone mbok neng kali kono.” (mendorong Klenting kuning dengan kasar)
Klenting kuning                 : “ nggh mbok. ” (meninggalkan Mbok Rondo)
Mbok Rondo Klenting    : “ Hahaha… muga-muga sing ditrima dadi garwane ande-ane lumut
yaiku salah sijine anak-anakku, dudu klenting kuning. (tertawa terbahak-bahak, menuju ke
dalam rumah)

Bagian : 3
Klenting kuning setiap hari bekerja tanpa rasa lelah dan keluh kesah walau dia
diperlakukan kasar oleh Mbok Rondo Klenting. Hanya dia dan Allah saja yang tahu betapa
sedihnya dirinya. Dia berharap, Tuhan akan memberikan ganjaran yang lebih baik untuknya.
Saat Klenting Kuning mencuci kuali di sungai….

Klenting Kuning                                : “ Duh… kok ngene urip ku, mugo-mugo aku tabah
ngelakoni ne"
(Tiba tiba ada seseorang mendekati klenting kuning)
Seseorang                           : “ Hei cah ayu ”
Klenting kuning                 : “ Sopo kowe ? ” (kaget)
Seseorang                           : “ Kowe rasah wedi, aku iki widodari sing arep bantu awakmu!”
Klenting kuning                 : “ arep apa kowe? ”
Seseorang                           : Aku arep menehi kowe pusaka… tampanen … mugo-mugo
pusaka iki keguna kanggo kowe. Iki jenenge Jimat Kalimosodo. Tampanen cah
ayu.”“ ( memberikan pusaka )
Klenting kuning                 : “ injih maturnuwun "
Seseorang                           : (meninggalkan Klenting Kuning)
Klenting Kening                                : (mengambil baju dan meninggalkan sungai)

Bagian : 4
Di sebuah sungai yang airnya deras, disitulah Yuyu Kangkang hidup. Dia yang menguasai
sungai itu. Dialah si Yuyu Kangkang yang licik.

(Yuyu kangkang sang penjaga sungai sedang mondar-mandir mengawasi jika ada orang
datang).
Yuyu kangkang                  : “ Hohohoho…. Sopo iku seng teko tekan adoh! "
(kemudian datang Klenting Merah, biru dan hijau menuju pinggir sungai)
Klenting merah                 : “Wah… kaline banjir.””
Klenting biru                      : “ Iya mbakyu… piye carane awake dewe nyebrang??”
Klenting hijau                    : “ iku Yuyu Kangkang. ” (menunjuk Yuyu Kangkang)
Klenting merah                 : “ Wah…iya…ayo njaluk tulung yuyu kangkang wae mbakyu.”
Klenting biru dan hijau   : “ Iyo mbakyu. Ayo! ” ( saling menyenggol Klenting Merah )
Klenting merah                 : “ Yuyu Kangkang! Yuyu Kangkang! ”
Yuyu kangkang                  : “ Hahaha… ana apa cah ayu-ayu?”
Klenting merah                 : “ Yuyu Kangkang, aku njaluk tulung kowe….tulung sebrangke
aku lan adhik-adikku lewat kali iki…”
Yuyu kangkang                  : “ Wah…abot banget kuwi.
Iso nanging enek syarate cah ayu….enek imbalane.”
Klenting merah                 : “ Imbalane apa ta…kon mbayar nganggo duwit?? Wah kowe kuwi mata
duwitan!”
Klenting biru dan hijau   : “ Iyi. Yuyu Kangkang mata duwitan. ”
Yuyu kangkang                  : “ Dudu duwit…aku rak doyan…. Hahaha”
Klenting-klenting             : “ teros apa? ”
Yuyu kangkang                  : “ Imbalanne iku gandeng karo nyium tangan mu padha
” (tersenyum mesum)
Klenting merah                 : “ Yawes lak ngunu. ”
(Yuyu Kangkang menyebrangkan klenting merah, biru, dan hijau dengan perahu)
Yuyu Kangkang                    : “ Eh, eh. Arep nangdi? Endi imbalanne?
Klenting – Klenting             : ( menyodorkan tangan sambil cemberut dan langsung pergi )
Yuyu kangkang                  : “  Wah…seneng banget aku iso ngambung tangane cah wedok
ayu-ayu..”
(beberapa saat kemudian, datanglah klenting kuning akan menyebrang)
Yuyu Kangkang                 : “ Hohoho.. apa kuwi??.. ambune rak enak,,,rupane elek banget.”
Klenting Kuning                                : “ Wah… kok banjir ta? Piye carane aku iso nyebrang??
Wah kae enek yuyu kangkang. Yuyu kangkang…yuyu kangkang mreneo. Aku njaluk tulung
sebrangne kali iki.”

Yuyu kangkang                  : “ Hahaha… apa sebrangke?aku wegah.””


Klenting kuning                 : “ Mengko tak wenehi duwit…””
Yuyu kangkang                  : “ Aku wegah… wes kono lunga.. aja rene meneh! Dasar wong
wadon elek.” (Meninggalkan Klenting Kuning)
Klenting Kuning                                : “ Alah…kowe kok jahat ta Yuyu kangkang…”
Klenting kuning                 : “ Yawes lak iki njaluk mu (mengeluarkan pusakanya)
Tak gawe kali iki kering. Hiat! ”

Tiba-tiba sungai itu kering. Kemudian Klenting Kuningpun bisa berjalan menyeberang sungai
menuju rumah mbok Rondo Dadapan, rumah si Ande-Ande Lumut.

Bagian 5
Sementara itu, di sebuah desa bernama Dadapan, mbok Rondo sedang menyapu rumah, di
rumah itulah si Ande-ande lumut sedang mengaji di sebuah surau. Menunggu belahan
hatinya yang di janjikan Tuhan untuknya.
(Mbok rondo sedang menyapu halaman rumah, tiba-tiba datang rombongan gadis-gadis
cantik, klenting merah, biru dan hijau)
Klenting-klenting             : “ Assalamu’alaikum.”
Mbok Rondo Dadapan   : “ Wa’alaikumsalam, sopo ya? ”
Klenting Merah                 : “ kulo mbok, Klenting Merah. ”
Klenting Biru                      : “ kulonKlenting Biru. ”
Klenting Hijau                    : “ kulo Klenting Hijau mbok. ”
Mbok rondo dadapan    : “ Wah.. cah wadon ayu-ayu…arep ngapa iki?”
Klenting-klenting             : “ badhe ngelamar Andhe-andhe lumut mbok"
Mbok rondo dadapan    : “ Sek ya tak omongke ande-ande lumut . mlebu siji-siji ya!”
Mbok rondo dadapan    : (bernyanyi) “ Putraku si Ande-Ande Lumut. Temuruno ono putri
kang ngunggah-unggahi. putrine ngger sing ayu rupane. Klenting abang iku kang dadi
asmane. ”
Ande-ande Lumut           : (menjawab dengan bernyanyi) “ Duh ibu, kulo mboten purun.
Aduh ibu, kulo mboten medun. Najan ayu sisane si Yuyu Kangkang. “ 
Mbok rondo dadapan    : “ Wah ora gelem ki nduk!. ”
KLENTING ABANG : “Wah kurang ajar kuwe kuwi… aku ayune ngene diarani sisane yuyu
kangkang.”
Klenting biru                      : “Cobi kula mbok…”
Mbok rondo dadapan    : (bernyanyi) “ Putraku si Ande-Ande Lumut. Temuruno ono putri
kang ngunggah-unggahi. Putrine ngger sing ayu rupane. Klenting biru iku kang dadi
asmane. ”
Ande-ande Lumut           : (menjawab dengan bernyanyi) “ Duh ibu, kulo mboten purun.
Aduh ibu, kulo mboten medun. Najan ayu sisane si Yuyu Kangkang. ”
Mbok rondo dadapan    : “ Wah ya padha ora gelem ki nduk. ”
Klenting hijau                    : “ Mbok,,,cobi kula.”
Mbok rondo dadapan    : (bernyanyi)“ Putraku si ande-ande lumut. Temuruno ono putri kang
ngunggah-unggahi. Putrine ngger sing ayu rupane. Klenting ijo iku kang dadi asmane. ”
Ande-ande Lumut           : (menjawab dengan bernyanyi) “ Duh ibu, kulo mboten purun.
Aduh ibu, kulo mboten medun. Najan ayu sisane si Yuyu Kangkang. ”
Mbok rondo dadapan    : “ Waduh nduk wong telu ora gelem kabeh kae…”

Tidak lama kemudian, datanglah Klenting Kuning, dari kejauhan sudah tercium bau yang
tidak sedap, wajahnya coreng moreng karena debu.

(datanglah Klenting Kuning menuju mbok Rondo)


Klenting kuning                 : “ assalamualaikum.. "
Mbok rondo dadapan    : “ Wa’alaikumsalam… sapa ya kuwi?”
Klenting kuning                 : “ kulo Klenting Kuning mbok. Pengen ngelamar Ande-Ande
Lumut. ”
Mbok rondo dadapan    : “ Apa?... Kowe kepengen dadi garwane anakku? Ora salah ta kuwe
iki?”
Klenting merah                 : “ Lha iya… rupamu elek ambumu ra enak. Aku wae sing ayu
ditolak kok apa mneh kuwe?”
Klenting Kuning                                : “ Dicoba ndhisik mbok…”
Mbok rondo dadapan    : “ yawes. (bernyanyi) Putraku si Ande-Ande Lumut. Temuruno ono
putri kang ngunggah-unggahi. Putrine kang olo rupane. Klenting kuning iku kang dadi
asmane. ”
Ande-ande Lumut           : (menjawab dengan bernyanyi) “ Aduh ibu, kulo inggih purun.
Dalem putro inggih bade medun. Najan olo meniko kang putro suwun. ”
Mbok rondo dadapan    : (kaget) “ Lho…apa ra salah kowe le tole?”
Ande-ande Lumut           : “ Mboten mbok…niki sampun dadi pilihane kula.”
Klenting – Klenting          : (kusak-kusuk)
Klenting Biru                      :  “ dadakno seneng an mu rendahan ya Andhe-andhe lumut "
Mbok rondo dadapan    : “ Owh… yen kuwi pilihanmu le, simbok manut wae.”
Ande – Ande Lumut       : “ Jo, Bejo. Kene Jo ! ”
Bejo                                       : ( berlari mendekati Ande – Ande Lumut ) “ Sopo cah elek iki?
"
Ande – Ande Lumut       : “ Iki adalah Klenting Kuning. Awakdewe bakal muleh, Jo. (berbalik
pada Mbok Rondo Dadapan) Mbok, kula badhe ngmong jujur ngenani jati dirine kula.””
Mok rondo dadapan       : “ Apa kuwi ngger?”
Ande-ande lumut            : “Mbok, kula menika sakjane pangeran ingakang mangembara golek
pengalaman urip lan sisihing urip.”
Mbok rondo dadapan    : “ opo? Pangeran? ”
Klenting - Klenting           : “ haaa!!!...??? pangeran???” (pingsan)
Ande – Ande Lumut       : “ Bener mbok, Saiki aku wis duwe jodoh, wektune aku bali
menyang kerajaan. matur nuwun kanggo perhatian jenengan nganti saiki
Mbok Rondo Dadapan   : (masih kaget) “ Yawes nak, jaga awakmu ya le"

Akhirnya, Klenting kuning menjadi istri Ande-Ande Lumut, wajahnya yang jelek dan
bau berubah menjadi putri yang cantik. Sesungguhnya dia adalah Putri Sekartaji. Dan Ande-
Ande Lumut kini menjadi raja mewarisi kerajaan ayahnya. Pangeran dan Klenting Kuning,
hidup bahagia selamanya.

Anda mungkin juga menyukai