ِإَّن اْلَحْم َد ِهَّلِل َنْح َم ُد ُه َو َنْسَتِع يُنُه َو َنْسَتْغ ِفُر ُه َو َنُعوُذ ِباِهلل ِم ْن ُش ُروِر َأْنُفِس َنا َو ِم ْن َس ِّيَئاِت َأْع َم اِلَنا َم ْن َيْهِد ُهَّللا َفَال ُمِض َّل
َأْش َهُد َأْن َال ِإَلَه ِإَّال ُهَّللا َو ْح َد ُه َال َش ِر ْيَك َلُه َو َأْش َهُد َأَّن ُمَحَّم ًدا َع ْبُد ُه َو َر ُسوُلُه,
الّلُهَّم َص ِّل َع َلى َنِبِّيَنا ُم َحَّمٍد َو َع َلى آِلِه َو َم ْن َتِبَع ُهْم ِبِإْح َس اٍن ِإَلى َيْو ِم الِّدْيِن,
َك َم ا َقال ُهللا َتَع اَلى ِفْي ِكتاِبِه. َفَيا ِع َباَد هللا ُأِص ْيُك ْم َو َنْفِس ــْي ِبَتْقــَو ى هللا َفَقــْد َفاَز ا اْلُم َّتُقــــْو َن. َأَّم ا َبْعُد
َيا أُّيَها اَّلِذ ْيَن َأَم ُنوا اَّتُقوا َهللا َح َّق ُتَقاِتِه واَل َتُم وُتَّن ِإاَّل َو َاْنُتم، َأُع ْو ُذ ِباِهلل مَن الَّش ْيَطاِن الَّر ِج ْيم:الَك ِرْيم
. ُيْص ِلْح َلُك ْم َأْع َم اَلُك ْم َو َيْغ ِفـــْر َلُك ْم ُذ ُنْو َبُك ْم، َياَأُّيَها اَّلِذ ْيَن َأَم ُنوا اَّتُقوا اهللا َو ُقْو ُلْو ا َقْو ًال َسِد ْيًدا،َو َقاَل َأْيًضا
Sumangga kita sedaya tansah muji syukur dhumateng ngarsanipun Allah subhanahu wata’ala,
Dzat ingkang Maha Welas lan Maha Asih, kanthi paring tumrap hambanipun mapinten-pinten
kenikmatan, saha nikmat batos punapa lahir. Sahingga kanthi nikmat punika, kulo panjenengan
sami saget tansah ngibadah wonten panggesangan sak meniko.
Shalawat ugi salam mugi tansah katetepna dhumateng junjungan kita Rasulullah Muhammad
shallallahu ‘alaihi wasallam, sumrambah dhateng kaluwarganipun para sahabat, ugi para
penderekipun dumugi dinten kiamat. Aamiin
Khatib tansah caos pepenget kagem sedaya jamaah Jumat ingkang minulya, supados ningkataken
iman lan takwa dhumateng Allah Ta’ala, awit takwa mujudaken sangu ingkang paling sae
rikalanipun ngadhep dhumateng ngarso dalem Allah Subhanahu Wa Ta’ala.
Kamangka amal menika amal lan akhlak mboten sae lan kagolong awisan agama.
Allah Ta’ala sampun dhawuhaken wonten ing al-Quran surat al-Hujurat ayat 12,
ٰٓيَاُّيَها اَّلِذ ْيَن ٰا َم ُنوا اْج َتِنُبْو ا َك ِثْيًرا ِّم َن الَّظِّۖن ِاَّن َبْع َض الَّظِّن ِاْثٌم َّو اَل َتَج َّس ُسْو ا َو اَل َيْغ َتْب َّبْعُض ُك ْم َبْعًض ۗا
َاُيِح ُّب َاَح ُد ُك ْم َاْن َّيْأُك َل َلْح َم َاِخ ْيِه َم ْيًتا َفَك ِر ْهُتُم ْو ُۗه َو اَّتُقوا َهّٰللاۗ ِاَّن َهّٰللا َتَّو اٌب َّر ِح ْيٌم
“He wong kang podo Iman! sira padha ngedohna ing akeh-akehing panyana, satemene ana
saweneh ing panyana iku dosa! Lan sira aja golek-golek alaning liyan, Ian ‘aja nyatur ala
saweneh ira marang sawenehe. Apa dhemen ta manawa salah sawiji nira iku mangan daginge
sadulure dhewe kang wus mati? Mesthi wae sira ora padha dhemen. Sira padha wedia ing Allah,
sanyata Allah subhanahu wata’ala iku kapareng narima tobat tur Maha Asih.”
Tiyang ingkang mboten purun nutup aib sedherekipun, utawi malah remen mbikak lan nyebar
aib lan kekirangan sadherekipun sesami muslim angsal ancaman ingkang awrat saking Allah
Ta’ala.
ِاَّن اَّلِذ ْيَن ُيِح ُّبْو َن َاْن َتِش ْيَع اْلَفاِح َش ُة ِفى اَّلِذ ْيَن ٰا َم ُنْو ا َلُهْم َع َذ اٌب َاِلْيٌۙم ِفى الُّد ْنَيا َو اٰاْل ِخَر ِۗة َو ُهّٰللا َيْع َلُم َو َاْنُتْم
اَل َتْع َلُم ْو َن
“Sanyatane wong-wong kang ndhemen nyebarake perkara ala ana ing kalangane wong-wong
Mu’min iku, yekti dheweke bakal padha kapatrapan siksa kang lara ana ing Donya lan Akherat,
lan Allah iku Nguningani, dene sira kabeh ora padha ngerti.”
Kita kadang mboten sadar bilih dosa kang kita tindakke menika wonten kalanipun kanthi sengaja
punapa kang mboten sengaja. Ananging sedaya menika tetep dipun suwuni tanggung jawab
wonten ing dino kiyamat.
Hadits saking sahabat Abu Hurairah, piyambakipun nate mireng Rasulullah shallallahu ‘alaihi
wasallam paring dhawuh wonten ing hadits ingkang dipun riwayataken Imam al-Bukhari lan
Muslim,
ِاَّن اَّلِذ ْيَن ُيِح ُّبْو َن َاْن َتِش ْيَع اْلَفاِح َش ُة ِفى اَّلِذ ْيَن ٰا َم ُنْو ا َلُهْم َع َذ اٌب َاِلْيٌۙم ِفى الُّد ْنَيا َو اٰاْل ِخَر ِۗة َو ُهّٰللا َيْع َلُم َو َاْنُتْم
اَل َتْع َلُم ْو َن
“Sanyatane wong-wong kang ndhemen nyebarake perkara ala ana ing kalangane wong-wong
Mukmin iku, yekti dheweke bakal padha kapatrapan siksa kang lara ana ing Donya lan Akherat,
lan Allah iku Nguningani, dene sira kabeh ora padha ngerti.”
باَر َك ُهللا ِلْي َو َلُك ْم ِفي اْلُقْر ٰا ِن اْلَعِظ ْيِم َو َنَفَعِني َو ِاَّياُك ْم ِبَم ا ِفْيِه ِم َن اٰاْل َياِت َو الِّذْك ِر اْلَحِكْيِم َو َتَقَّبَل ِم ِّنْي
َو ِم ْنُك ْم ِتاَل َو َتُه ِاَّنُه ُهَو الَّس ِم ْيُع اْلَعِلْيُم
KHUTBAH KEDUA
الَح ْم ُد ِهلل َر ِّب الَع الِم ْيَن َو الَّص َالُة َو الَّسَالُم َع َلى َأْش َر اِف اَألْنِبَياِء َو المْر َسِلْيَن َنِبِّيَنا ُمَح َّمٍد َو َع َلى آِلِه َو َص ْح ِبِه
َأْج َم ِع ْيَن
َأْش َهُد َأْن َال ِإَلَه ِإَّال ُهَّللا َو ْح َد ُه َال َش ِر ْيَك َلُه َو َأْش َهُد َأَّن ُمَح َّم ًدا َع ْبُد ُه َو َر ُسوُله
الّلُهَّم َص ِّل َع َلى َنِبِّيَنا ُمَح َّمٍد َو َع َلى آِلِه َو َم ْن َتِبَع ُهْم ِبِإْح َس اٍن ِإَلى َيْو ِم الِّدْيِن
ِاَّن َهللا َو َم َالِئَكَتُه ُيَص ُّلْو َن َعلَى الَّنِبْى َيَا ُّيَهااَّلِذ ْيَن آَم ُنْو اَص ُّلْو اَع َلْيِه َو َس ِّلُم ْو ا َتْس ِلْيًم ا
اللُهَّم اْغ ِفْر ِلْلُم ْس ِلِم ْيَن َو المْس ِلَم اِت َو المْؤ ِمِنْيَن َو المْؤ ِم َناِت اَألْح َياِء ِم ْنُهْم َو اَألْم َو اِت ِإَّنَك َسِم ْيٌع َقِر ْيٌب ُم ِج ْيُب
الَّدْع َو ِة
الَّلُهَّم ِإَّنا َنْس َأُلَك الُهَدى َو الُّتَقى َو الَع َفاَف َو الِغ َنى
َر َّبَنا اْغ ِفْر َلَنا َو ِإِل ْخ َو اِنَنا اَّلِذ يَن َسَبُقوَنا ِباِإْل يَم اِن َو اَل َتْج َع ْل ِفي ُقُلوِبَنا ِغ اًّل ِّلَّلِذ يَن آَم ُنوا َر َّبَنا ِإَّنَك َر ُء وٌف َّر ِح يٌم
َر َّبَنا َهْب َلَنا ِم ْن َأْز َو اِج َنا َو ُذ ِّر َّياِتَنا ُقَّرَة َأْع ُيٍن َو اْج َع ْلَنا ِلْلُم َّتِقيَن ِإَم اًم ا
َر َّبَنا آِتَنا ِفي الُّد ْنَيا َح َس َنًة َو ِفي اآْل ِخ َر ِة َح َس َنًة َو ِقَنا َع َذ اَب الَّناِر
ُسْبَح اَن َر ِّبَك َر ِّب اْلِع َّز ِة َع َّم ا َيِص ُفْو َن َو َس َالٌم َع َلى اْلُم ْر َسِلْيَن َو اْلَح ْم ُد ِهَّلِل َر ِّب اْلَع اَلِم ْيَن