Aya nagara anu diwangun ku 10% oksigen jeung 80% runtah, kitu oge 10% bahan sejenna. Eta
nagara katelah "Land of runtah". Runtah ngadominasi sabagean ageung nagara, jalan jalan
pinuh ku runtah, bukit bukit pinuh ku runtah, lantaran kaayaannana kacida hanjakal. balukarna
loba nu nganggur di dinya. Jaman baheula aya 2 preman nu ngarana Jeremy jeung Joko keur
kaganggu. Naon masalahna jeung naon anu bakal maranehna laksanakeun? Hayu urang
langsung ka TKP!
Joko: "Kieu weh urang enggeusan heula jadi preman, urang neangan pagawean nu leuwih
mulya, nu leuwih barokah, nu bisa ngabahagiakeun kolot, kumaha mun urang jadi tukang
malak?"
Jeremy: "Kuring geus nyirian. Wah, jigana ieu mah jelema beunghar, tapi panggih jeung
bapana, jadi nungguan bapana indit. Kuring parantos ngantosan lila pisan. Tungtungna, kuring
nyamperkeun da gentlemen. Teras kuring nyarios "Pak, tiasa nyimpang sakedap, abdi bade
nyulik putra anjeun, kuring geus ngomong tapi kalahkah tereh di tonjok!"
Joko: "Nya enya, tong bebeja yen maneh rek nyulik budak batur"
Jeremy: "Hehehe, kan leuwih hade mun kuring jujur, tibatan pura pura jadi jelema beunghar
kawas jalma jalma eta wangunan badag"
Joko: "Tapi naha maneh bet bebeja sagala sih, ceuk kuring mah mending langsung culik we,
geus rengse."
Jeremy: "Heeh, tadi ge hayang na mah kitu, tapi kalahkah bapana nu kaluarna"
Joko: "Aya-aya wae manehmah, nya geus ditu indit deui teangan mangsa nu bener!"
Sababaraha detik ti harita aya jalma datang, sanggeus eta Jeremy datang jeung awewe nu
disebut geulis heunteu, disebut awon enya. Ehh, maksadna geulis pisan.
Joko: "Angka sapatu, Eh nomor maksadna. Nomor telepon bapa maneh. Jer, jer, jer, siap
nelepon"
Susanti: "0812345789"
Jeremy: "Wah, ieu mah nomor kasep. Oke" (Nempelkeun hape kana ceuli)
Joko: "Ulah make sandi otak udang kulub, cik dieu ku kuring weh." (Ngarebut ngokot hape)
Joko: "Halo, Leres iru sareng bapana susanti? Dupi anjeun sehat? Ku kituna pak, putra bapa
kabeneran jadi sandera, Sarta kuring menta tebusan, tebusanna teu ageung, mung 500 juta"
Jeremy: "Kuring oge teu nyaho. Taros keun sabaraha harga pasarna?"
Satpam: "Beeuuh.. Gocap cukup, akang pikir lamunan akang katewak terus digebuk, akang
bakal nambihan biaya rumah sakit jalma-jalma digedong ukur ngalakukeun
padamelan/pagawean, sare jeung gaji na gede? "