BINTA : Karena aku cantik dan indah! RARAS : Temanku adalah burung pemakan buah! BINTA : Kalau temanku kumbang dan kupu-kupu! Mereka selalu membantuku. Merubah bunga menjadi buah. RARAS Mereka selalu membantuku membebaskan aku dari daging buah! Aku suka burung! BINTA : Aku suka kupu-kupu! RARAS : Aku suka burung! BINTA : Aku suka kupu-kupu! RARAS : Burung! BINTA : Kupu-kupu! AKHIRNYA MEREKA SALING BERTENGKAR TIDAK MAU MENGALAH. DAN TERUS MENERUS ADU BICARA SAMBIL SALING MENGEJEK. KEMUDIAN SANG POHON BERUSAHA MELERAI PERTENGKARAN BUNGA DAN BIJI. AKHIRNYA BUNGA BERLARI PERGI DAN BIJI MENGEJAR BUNGA. POHONPUN AKHIRNYA SENDIRI DAN KESUNYIAN KARENA DITINGGAL BUNGA DAN BIJI. HELMY : Mereka selalu bertengkar! Antara bunga dan biji! Karena bertengkar maka pohon pun jadi bersedih, sehingga akhirnya sakit. Karena pohon sakit, burung, kumbang dan kupu-kupu tak mau hinggap di atas pohon. Mereka meninggalkan bunga dan biji. Karena pertengkaran itu bunga dan bijipun bersedih dan kesepian. CAHAYA MENYURUT. DALAM KESEPIAN MASUKLAH BUNGA DAN BIJI! BUNGA : Kupu-kupu! BIJI : Burung! BUNGA : Kupu-kupu! BIJI : Burung! BUNGA : Dimana kamu? BIJI : Dimana kamu?
BUNGA : Dimana kamu semua? BIJI : Dimana kamu semua? BUNGA : Ayo bermain dengan aku! BIJI : Ayo bermain dengan aku! BUNGA : aku sendiri! BIJI : Aku sendiri! BUNGA : Aku kesepian sekarang! BIJI : Aku kesepian sekarang! BUNGA : Kupu-kupu! BIJI : Burung! BERULANG-ULANG MEREKA MEMANGGIL BURUNG DAN KUPUKUPU, HINGGA AKHIRNYA MEREKA SAMPAI KELELAHAN TERTIDUR. TEMPAT MEREKA TERTIDUR BERJAUHAN. POHON MELIHAT SEMUA ITU AKHIRNYA MENGANGKAT BUNGA DAN BIJI AGAR TIDUR BERDAMPIBNGAN. MASUKLAH TIGA ANAK DENGAN BERKERUDUNG SARUNG, MEREKA BERTIGA TENGAH MENCARI SESUATU. CAHYO : Endi? Endi? BANGKIT : Kae lho! Kae lho! CAHYO : Kae genah apa kae? BANGKIT l Mata dilihat! Kae lho GIYANTO : Endi? BANGKIT : Kae lhio! Mata dilihat! MASUKLAH ANAK-ANAK YANHG TERBANG MENYERUPAI KUPU-KUPU DAN BURUNG. BERMAIN-MAIN MEMANGGILI TEMANNYA. HENI : Biru! RIA : Hijau
3 | Lakon Remaja Cerita Pohon karya Helmy Prasetya
SEKAR : Jingga! KEMUDAIAN MEREKA BERKUMPUL BERMAIN BERSAMA-SAMA. LALU MENARI SAMBIL BERHITUNG KOOR : Ji ro lu! Ji ro lu pat! Ji ro lu pat! BERULANG-ULANG. ANAK-ANAK LAKI-LAKI YANG BERSARUNG KEMUDIAN BERLARI KELUAR MENYERBU SESUATU! BANGKIT, CAHYO, GIYANTO : Serbuuuuuu! (EXIT) ANAK-ANAK PEREMPUAN KELUAR SAMBIL MENARI-NARI DAN BERHITUNG. (EXIT). MASUKLAH DUA ANAK LAKI-LAKI BERKERUDUNG DAN BERPENCAR. KEMUDAIAN MASUK SATU ANAK YANG BERTANYA PADA KEDUA ANAK ITU. BANGKIT : Piye? Wis ketemu apa durung? CAHYO : Durung! GIYANTO : Ndhelik neng nggone pak Bagong! BANGKIT : Kere i! Kuwi bosku! MEREKA TERTAWA LALU PERGI! TINGGALAH BUNGA DAN BIJI YANG TENGAH KELELAHAN TIDUR. KETIKA MEREKA TERBANGUN, MEREKA MALAH BERKELAHI LAGI. DALAM KESUNYIAN MEREKA BERKELAHI TAPI AKHIRNYA MEREKA SADAR BAHWA PERKELAHIAN TIDAK ADA GUNANYA. KEMUDIAN MEREKA BERSALAMAN DAN BISA RUKUN KEMBALI. LALU KEDUANYA MENARI, BERTEPUK TANGAN SAMBIL BERHITUNG. KOOR : Ji ru lu! Ji ro lu Pat! BERULANG-ULANG. SUASANA BERUBAH MENJADI KEGEMBIRAAN. MASUKLAH ANAK-ANAK PEREMPUAN SAMBIL MENARI DAN BERHITUNG! KOOR : Ji ro lu! Ji ro lu pat! MASUKLAH KETIGA ANAK LAKI-LAKI YANG BERKERUDUNG SARUNG BERJALAN BERIRINGAN BERJOGET SAMPIL BERHITUNG.
KOOR : Ji ro lu! Ji ro lu pat! BERULANG-ULANG. KEMUDIAN MASUKLAH POHON YANG BERBAHAGIA MELIHAT KEGEMBIRAAN MEREKA SEMUA GARA-GARA BUNGA DAN BIJI TELAH RUKUN KEMBALI! MEREKA SEMUA BERLARI-LARI, TERTAWA RIANG, MENARINARI SENANG!
TAMAT