1) Pinggiran pantai lurus dan tidak berlekuk

Garis pangkal bagi pinggiran pantai yang lurus dan tidak berlekuk adalah garis dasar
biasa iaitu air surut. Garis pangkal adalah dilakar bagi menandakan had zon perairan wilayah,
zon berdampingan dan zon ekonomi esklusif. Selain itu, ia juga menandakan perairan dalam
iaitu perairan kearah darat dari garis pangkal dan membahagikan maritime negara berjiran.
Garis pangkal juga merupakan garis permulaan maritime. Garis pangkal sesebuah negara
ditentukan oleh hydrografik survey. Perairan dalaman pinggiran pantai yang lurus dan tidak
berlekuk adalah ke arah darat dari air surut.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pinggiran pantai yang
lurus dan tidak berlekuk, zon perairan wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar
biasa. Artikel 17 UNCLOS, memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan
pantai atau negara tanpa pantai mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan
wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pinggiran pantai yang lurus dan
tidak berlekuk terletak di 24 batu nautika dari garis dasar biasa. Sesebuah negara perairan
pantai mempunyai hak untuk menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-
undang dan peraturan kebersihan dalam wilayahnya.

Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagi pinggiran
pantai yang lurus dan tidak berlekuk, zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika dari
garis dasar biasa. Regim zon ekonomi esklusif bagi pinggiran pantai yang lurus dan tidak
berlekuk pula terletak di 200 batu nautika dari zon perairan wilayah. Menurut artikel 56
UNCLOS, di Zon Ekonomi Esklusif, sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak
eksklusif untuk mengeksploitasi atau memulihara sumber-sumber semula jadi yang terdapat
di dalam air, dasar laut, atau bawah tanah dasar laut. Sumber-sumber ini termasuk benda
hidup, seperti ikan dan benda bukan hidup, seperti minyak dan gas asli. Negara juga
mempunyai hak eksklusif untuk terlibat dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari gelombang,
arus, dan angin di dalam ZEE mereka. Tambahan pula, negara perairan pantai mempunyai
bidang kuasa dalam pembangunan dan penggunaan pulau-pulau buatan, pembinan dan
struktur, melakukan penyelidikan saintifik, dan melindungi persekitaran laut. Negara-negara
lain sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai mempunyai kebebasan
pelayaran dan meletakkan kabel kapal selam dan paip menurut artikel 58 UNCLOS.

Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi pinggiran pantai yang lurus dan tidak berlekuk
terletak pada 130m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun pula
terletak pada 1200m hingga 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut manakala
pelantar menaik terletak pada 3500m hingga 5500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar
laut. Artikel 76 UNCLOS, memperuntukkan bahawa sesebuah negara panjang boleh
menuntut pelantar benua dari zon perairan wilayah ke arah laut sebanyak 350 batu nautika
manakala sesebuah negara pendek boleh menuntut dari zon perairan wilayah ke arah laut
sebanyak 200 batu nautika. Sesebuah negara tidak boleh menuntut melebih 350 batu nautika
dari perairan wilayah, jika perlu, hendaklah memaklumkan kepada United Nations. Menurut
artikel 77 UNCLOS, negara perairan pantai mempunyai sovereign rights dalam
mengeksploitasi dan menerokai sumber semula jadi seperti sumber mineral, benda bukan
hidupan di dasar laut dan tanah dasar laut bersama dengan spesis sedentary.

Laut lepas bagi pinggiran pantai yang lurus dan tidak berlekuk terletak di bawah
bidang kuasa perairan antarabangsa. Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai
kepada semua bahagian laut yang tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan
wilayah atau perairan dalaman sesebuah negara atau di air archipelagic di negara
archipelagic. Artikel 87 UNCLOS, memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka
kepada semua negara, sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia
mempunyai kebebasan pelayaran, kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel
kapal selam dan paip, kebebasan membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti
perikanan dan kebebasan menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam pinggiran pantai yang lurus dan tidak berlekuk adalah
kepunyaan manusia sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain itu,
pinggiran pantai yang lurus dan tidak berlekuk, mempunyai kedaulatan penuh di perairan
wilayah kerana ianya hampir dengan pinggiran pantai dan telah menjadi sebahagian
daripadanya. Kedaulatan penuh ini meliputi air, dasar laut dan ruang angkasa. Manakala,
pinggiran pantai yang lurus dan tidak berlekuk mempunyai kedaulatan terhad bermula dari
zon berdampingan, zon ekonomi esklusif dan pelantar benua.
 2) Kawasan perairan terumbu karang

Menurut artikel 6 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS), dalam
situasi di mana sebuah pulau dikelilingi oleh terumbu karang, kelebaran zon perairan wilayah
akan dikira daripada garis dasar lurus seaward terumbu karang. Norway merupakan salah
satu negara yang mempunyai pulau yang dikelilingi dengan banyak terumbu karang. Dalam
kes Anglo-Norwegian Fisheries [1951], Norwegian Decree of 1935 dibatasi oleh zon
perairan wilayah Norway. Ianya diukur bukan daripada garis dasar laut di sisir negara
perairan perairan pantai seperti biasa, tetapi daripada garis dasar lurus di atas terumbu karang.
United Kingdom mendakwa bahawa Norway mendapat air yang lebih kerana laut luas
dengan lakaran sebegitu dan membawa kes ke Mahkamah Keadilan Antarabangsa.
Mahkamah memutuskan bahawa garis dasar lurus boleh digunakan dimana keadaan negara
perairan pantai adalah berlekuk dan menyatakan bahawa tindakan Norway adalah betul.

Garis pangkal bagi pinggiran pantai yang mempunyai terumbu karang adalah garis dasar
lurus. Garis pangkal adalah dilakar bagi menandakan had zon perairan wilayah, zon
berdampingan dan zon ekonomi esklusif. Selain itu, ia juga menandakan perairan dalam iaitu
perairan kearah darat dari garis pangkal dan membahagikan maritime negara berjiran. Garis
pangkal juga merupakan garis permulaan maritime. Garis pangkal sesebuah negara
ditentukan oleh hydrografik survey. Perairan dalaman pinggiran pantai yang mempunyai
terumbu karang adalah ke arah darat dari terumbu karang.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pinggiran pantai yang
mempunyai terumbu karang, zon perairan wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar
lurus. Artikel 17 UNCLOS, memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan
pantai atau negara tanpa pantai mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan
wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pinggiran pantai yang mempunyai
terumbu karang terletak di 24 batu nautika dari garis dasar lurus. Sesebuah negara perairan
pantai mempunyai hak untuk menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-
undang dan peraturan kebersihan dalam wilayahnya.
 Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagi pinggiran
pantai yang mempunyai terumbu karang, zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika
dari garis dasar lurus. Regim zon ekonomi esklusif bagi pinggiran pantai yang mempunyai
terumbu karang pula terletak di 200 batu nautika dari zon perairan wilayah. Menurut artikel
56 UNCLOS, di Zon Ekonomi Esklusif, sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak
eksklusif untuk mengeksploitasi atau memulihara sumber-sumber semula jadi yang terdapat
di dalam air, dasar laut, atau bawah tanah dasar laut. Sumber-sumber ini termasuk benda
hidup, seperti ikan dan benda bukan hidup, seperti minyak dan gas asli. Negara juga
mempunyai hak eksklusif untuk terlibat dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari gelombang,
arus, dan angin di dalam ZEE mereka. Tambahan pula, negara perairan pantai mempunyai
bidang kuasa dalam pembangunan dan penggunaan pulau-pulau buatan, pembinan dan
struktur, melakukan penyelidikan saintifik, dan melindungi persekitaran laut. Negara-negara
lain sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai mempunyai kebebasan
pelayaran dan meletakkan kabel kapal selam dan paip menurut artikel 58 UNCLOS.

Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi pinggiran pantai yang mempunyai terumbu
karang terletak pada 130m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun
pula terletak pada 1200m hingga 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut
manakala pelantar menaik terletak di kawasan lebih daripada 3500m dari zon perairan
wilayah ke arah dasar laut. Artikel 76 UNCLOS, memperuntukkan bahawa sesebuah negara
panjang boleh menuntut dari zon perairan wilayah sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak
350 batu nautika manakala sesebuah negara pendek boleh menuntut dari zon perairan wilayah
sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 200 batu nautika. Sesebuah negara tidak boleh
menuntut melebih 350 batu nautika dari perairan wilayah, jika perlu, hendaklah
memaklumkan kepada United Nations. Menurut artikel 77 UNCLOS, negara perairan pantai
mempunyai sovereign rights dalam mengeksploitasi dan menerokai sumber semula jadi
seperti sumber mineral, benda bukan hidupan di dasar laut dan tanh dasar laut bersama
dengan sepsis sedentary.

Laut lepas bagi pinggiran pantai yang mempunyai terumbu karang terletak di bawah
bidang kuasa perairan antarabangsa. Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai
kepada semua bahagian laut yang tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan
wilayah atau perairan dalaman sesebuah negara atau di air archipelagic di negara
archipelagic. Artikel 87 UNCLOS, memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka
kepada semua negara, sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia
mempunyai kebebasan pelayaran, kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel
kapal selam dan paip, kebebasan membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti
perikanan dan kebebasan menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam pinggiran pantai yang mempunyai terumbu karang
adalah kepunyaan manusia sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain
itu, pinggiran pantai yang mempunyai terumbu karang, mempunyai kedaulatan penuh di
perairan wilayah kerana ianya hampir dengan pinggiran pantai dan telah menjadi sebahagian
daripadanya. Kedaulatan penuh ini meliputi air, dasar laut dan ruang angkasa. Manakala,
pinggiran pantai yang mempunyai terumbu karang mempunyai kedaulatan terhad bermula
dari zon berdampingan, zon ekonomi esklusif dan pelantar benua.

3) Teluk

Menurut artikel 10 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS), teluk
merupakan lekukan yang bertanda baik di mana penembusannya selari dengan kelebarannya
yang mengandungi air tanpa pantai dan merupakan sesuatu yang lebih daripada lekukan
pantai yang biasa. Sesuatu lekukan tidak akan dianggap sebagai teluk sekiranya luasnya sama
besarnya, atau lebih besar daripada luas separuh bulatan di mana diameternya merupakan
satu garis yang dilukis terhadap lekukan tersebut.

Terdapat dua keadaan teluk iaitu teluk A dan teluk B. Garis pangkal bagi pinggiran pantai
yang mempunyai teluk adalah garis dasar lurus iaitu dari titik A hingga titik B. Garis pangkal
adalah dilakar bagi menandakan had zon perairan wilayah, zon berdampingan dan zon
ekonomi esklusif. Selain itu, ia juga menandakan perairan dalam iaitu perairan kearah darat
dari garis pangkal dan membahagikan maritime negara berjiran. Garis pangkal juga
merupakan garis permulaan maritime. Garis pangkal sesebuah negara ditentukan oleh
hydrografik survey. Perairan dalaman pinggiran pantai yang mempunyai teluk adalah dalam
kawasan lingkungan teluk. Keadaan teluk A adalah di mana kepanjangannya dari titik A ke B
adalah kurang daripada 24 batu nautika manakala keadaan teluk B pula adalah di mana
kepanjanggannya dari titik A ke B adalah lebih daripada 24 batu nautika. Perbezaan antara
teluk A dengan teluk B adalah di mana di teluk A laluan ikhlas berlaku di zon perairan
wilayah manakala di teluk B laluan ikhlas berlaku di perairan dalaman.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pinggiran pantai yang
mempunyai teluk, zon perairan wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar lurus.
Artikel 17 UNCLOS, memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan pantai atau
negara tanpa pantai mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pinggiran pantai yang mempunyai
teluk terletak di 24 batu nautika dari garis dasar lurus. Sesebuah negara perairan pantai
mempunyai hak untuk menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-undang
dan peraturan kebersihan dalam wilayahnya.

Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagi pinggiran
pantai yang mempunyai teluk, zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika dari garis
dasar lurus. Regim zon ekonomi esklusif bagi pinggiran pantai yang mempunyai teluk pula
terletak di 200 batu nautika dari zon perairan wilayah. Menurut artikel 56 UNCLOS, di Zon
Ekonomi Esklusif, sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak eksklusif untuk
mengeksploitasi atau memulihara sumber-sumber semula jadi yang terdapat di dalam air,
dasar laut, atau bawah tanah dasar laut. Sumber-sumber ini termasuk benda hidup, seperti
ikan dan benda bukan hidup, seperti minyak dan gas asli. Negara juga mempunyai hak
eksklusif untuk terlibat dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari gelombang, arus, dan angin
di dalam ZEE mereka. Tambahan pula, negara perairan pantai mempunyai bidang kuasa
dalam pembangunan dan penggunaan pulau-pulau buatan, pembinan dan struktur, melakukan
penyelidikan saintifik, dan melindungi persekitaran laut. Negara-negara lain sama ada negara
perairan pantai atau negara tanpa pantai mempunyai kebebasan pelayaran dan meletakkan
kabel kapal selam dan paip menurut artikel 58 UNCLOS.

Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi pinggiran pantai yang mempunyai teluk terletak
pada 130m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun pula terletak pada
1200m hingga 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut manakala pelantar menaik
terletak pada 3500m hingga 5500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Artikel 76
UNCLOS, memperuntukkan bahawa sesebuah negara panjang boleh menuntut pelantar benua
dari zon perairan wilayah ke arah laut sebanyak 350 batu nautika manakala sesebuah negara
pendek boleh menuntut dari zon perairan wilayah kea rah laut sebanyak 200 batu nautika.
Sesebuah negara tidak boleh menuntut melebih 350 batu nautika dari perairan wilayah, jika
perlu, hendaklah memaklumkan kepada United Nations. Menurut artikel 77 UNCLOS,
negara perairan pantai mempunyai sovereign rights dalam mengeksploitasi dan menerokai
sumber semula jadi seperti sumber mineral, benda bukan hidupan di dasar laut dan tanah
dasar laut bersama dengan sepsis sedentary.

Laut lepas bagi pinggiran pantai yang mempunyai teluk terletak di bawah bidang
kuasa perairan antarabangsa. Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai kepada
semua bahagian laut yang tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan wilayah atau
perairan dalaman sesebuah negara atau di air archipelagic di negara archipelagic. Artikel 87
UNCLOS, memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka kepada semua negara, sama
ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia mempunyai kebebasan
pelayaran, kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel kapal selam dan paip,
kebebasan membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti perikanan dan kebebasan
menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam pinggiran pantai yang mempunyai teluk adalah
kepunyaan manusia sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain itu,
pinggiran pantai yang mempunyai teluk, mempunyai kedaulatan penuh di perairan wilayah
kerana ianya hampir dengan pinggiran pantai dan telah menjadi sebahagian daripadanya.
Kedaulatan penuh ini meliputi air, dasar laut dan ruang angkasa. Manakala, pinggiran pantai
yang mempunyai teluk mempunyai kedaulatan terhad bermula dari zon berdampingan, zon
ekonomi esklusif dan pelantar benua.

4) Pulau kecil

Bagi pinggiran pantai yang mempunyai pulau kecil, garis pangkal adalah garis dasar
lurus. Garis dasar lurus pulau kecil haruslah dilukis dan disambungkan di sekeliling pulau
tersebut. Garis pangkal adalah dilakar bagi menandakan had zon perairan wilayah, zon
berdampingan dan zon ekonomi esklusif. Selain itu, ia juga menandakan perairan dalam iaitu
perairan kearah darat dari garis pangkal dan membahagikan maritime negara berjiran. Garis
pangkal juga merupakan garis permulaan maritime. Garis pangkal sesebuah negara
ditentukan oleh hydrografik survey. Perairan dalaman pinggiran pantai yang mempunyai
pulau kecil adalah ke arah darat dari garis dasar lurus.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pinggiran pantai yang
mempunyai pulau kecil, zon perairan wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar
lurus. Artikel 17 UNCLOS, memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan
pantai atau negara tanpa pantai mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan
wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pinggiran pantai yang mempunyai
pulau kecil terletak di 24 batu nautika dari garis dasar lurus. Sesebuah negara perairan pantai
mempunyai hak untuk menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-undang
dan peraturan kebersihan dalam wilayahnya.

Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagi pinggiran
pantai yang mempunyai pulau kecil, zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika dari
garis dasar lurus. Regim zon ekonomi esklusif bagi pinggiran pantai yang mempunyai pulau
kecil pula terletak di 200 batu nautika dari zon perairan wilayah. Menurut artikel 56
UNCLOS, di Zon Ekonomi Esklusif, sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak
eksklusif untuk mengeksploitasi atau memulihara sumber-sumber semula jadi yang terdapat
di dalam air, dasar laut, atau bawah tanah dasar laut. Sumber-sumber ini termasuk benda
hidup, seperti ikan dan benda bukan hidup, seperti minyak dan gas asli. Negara juga
mempunyai hak eksklusif untuk terlibat dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari gelombang,
arus, dan angin di dalam ZEE mereka. Tambahan pula, negara perairan pantai mempunyai
bidang kuasa dalam pembangunan dan penggunaan pulau-pulau buatan, pembinan dan
struktur, melakukan penyelidikan saintifik, dan melindungi persekitaran laut. Negara-negara
lain sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai mempunyai kebebasan
pelayaran dan meletakkan kabel kapal selam dan paip menurut artikel 58 UNCLOS.

Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi pinggiran pantai yang mempunyai pulau kecil
terletak pada 130m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun pula
terletak pada 1200m hingga 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut manakala
pelantar menaik terletak di kawasan lebih daripada 3500m dari zon perairan wilayah ke arah
dasar laut. Artikel 76 UNCLOS, memperuntukkan bahawa sesebuah negara panjang boleh
menuntut dari zon perairan wilayah sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 350 batu
nautika manakala sesebuah negara pendek boleh menuntut dari zon perairan wilayah
sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 200 batu nautika. Sesebuah negara tidak boleh
menuntut melebih 350 batu nautika dari perairan wilayah, jika perlu, hendaklah
memaklumkan kepada United Nations. Menurut artikel 77 UNCLOS, negara perairan pantai
mempunyai sovereign rights dalam mengeksploitasi dan menerokai sumber semula jadi
seperti sumber mineral, benda bukan hidupan di dasar laut dan tanh dasar laut bersama
dengan sepsis sedentary.

Laut lepas bagi pinggiran pantai yang mempunyai pulau kecil terletak di bawah
bidang kuasa perairan antarabangsa. Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai
kepada semua bahagian laut yang tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan
wilayah atau perairan dalaman sesebuah negara atau di air archipelagic di negara
archipelagic. Artikel 87 UNCLOS, memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka
kepada semua negara, sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia
mempunyai kebebasan pelayaran, kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel
kapal selam dan paip, kebebasan membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti
perikanan dan kebebasan menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam pinggiran pantai yang mempunyai pulau kecil adalah
kepunyaan manusia sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain itu,
pinggiran pantai yang mempunyai pulau kecil, mempunyai kedaulatan penuh di perairan
wilayah kerana ianya hampir dengan pinggiran pantai dan telah menjadi sebahagian
daripadanya. Kedaulatan penuh ini meliputi air, dasar laut dan ruang angkasa. Manakala,
pinggiran pantai yang mempunyai pulau kecil mempunyai kedaulatan terhad bermula dari
zon berdampingan, zon ekonomi esklusif dan pelantar benua.

5) Delta
 Garis pangkal bagi pinggiran pantai yang mempunyai delta adalah garis dasar lurus. Garis
pangkal adalah dilakar bagi menandakan had zon perairan wilayah, zon berdampingan dan
zon ekonomi esklusif. Selain itu, ia juga menandakan perairan dalam iaitu perairan kearah
darat dari garis pangkal dan membahagikan maritime negara berjiran. Garis pangkal juga
merupakan garis permulaan maritime. Garis pangkal sesebuah negara ditentukan oleh
hydrografik survey. Perairan dalaman pinggiran pantai yang mempunyai delta adalah ke arah
darat dari kawasan delta.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pinggiran pantai yang
mempunyai delta, zon perairan wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar lurus.
Artikel 17 UNCLOS, memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan pantai atau
negara tanpa pantai mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pinggiran pantai yang mempunyai
delta terletak di 24 batu nautika dari garis dasar lurus. Sesebuah negara perairan pantai
mempunyai hak untuk menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-undang
dan peraturan kebersihan dalam wilayahnya.

Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagi pinggiran
pantai yang mempunyai delta, zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika dari garis
dasar lurus. Regim zon ekonomi esklusif bagi pinggiran pantai yang mempunyai delta pula
terletak di 200 batu nautika dari zon perairan wilayah. Menurut artikel 56 UNCLOS, di Zon
Ekonomi Esklusif, sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak eksklusif untuk
mengeksploitasi atau memulihara sumber-sumber semula jadi yang terdapat di dalam air,
dasar laut, atau bawah tanah dasar laut. Sumber-sumber ini termasuk benda hidup, seperti
ikan dan benda bukan hidup, seperti minyak dan gas asli. Negara juga mempunyai hak
eksklusif untuk terlibat dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari gelombang, arus, dan angin
di dalam ZEE mereka. Tambahan pula, negara perairan pantai mempunyai bidang kuasa
dalam pembangunan dan penggunaan pulau-pulau buatan, pembinan dan struktur, melakukan
penyelidikan saintifik, dan melindungi persekitaran laut. Negara-negara lain sama ada negara
perairan pantai atau negara tanpa pantai mempunyai kebebasan pelayaran dan meletakkan
kabel kapal selam dan paip menurut artikel 58 UNCLOS.
 Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi pinggiran pantai yang mempunyai delta terletak
pada 130m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun pula terletak pada
1200m hingga 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut manakala pelantar menaik
terletak di kawasan lebih daripada 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut.
Artikel 76 UNCLOS, memperuntukkan bahawa sesebuah negara panjang boleh menuntut
dari zon perairan wilayah sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 350 batu nautika
manakala sesebuah negara pendek boleh menuntut dari zon perairan wilayah sehingga zon
ekonomi esklusif sebanyak 200 batu nautika. Sesebuah negara tidak boleh menuntut melebih
350 batu nautika dari perairan wilayah, jika perlu, hendaklah memaklumkan kepada United
Nations. Menurut artikel 77 UNCLOS, negara perairan pantai mempunyai sovereign rights
dalam mengeksploitasi dan menerokai sumber semula jadi seperti sumber mineral, benda
bukan hidupan di dasar laut dan tanh dasar laut bersama dengan sepsis sedentary.

Laut lepas bagi pinggiran pantai yang mempunyai delta terletak di bawah bidang
kuasa perairan antarabangsa. Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai kepada
semua bahagian laut yang tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan wilayah atau
perairan dalaman sesebuah negara atau di air archipelagic di negara archipelagic. Artikel 87
UNCLOS, memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka kepada semua negara, sama
ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia mempunyai kebebasan
pelayaran, kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel kapal selam dan paip,
kebebasan membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti perikanan dan kebebasan
menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam pinggiran pantai yang mempunyai delta adalah
kepunyaan manusia sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain itu,
pinggiran pantai yang mempunyai delta, mempunyai kedaulatan penuh di perairan wilayah
kerana ianya hampir dengan pinggiran pantai dan telah menjadi sebahagian daripadanya.
Kedaulatan penuh ini meliputi air, dasar laut dan ruang angkasa. Manakala, pinggiran pantai
yang mempunyai delta mempunyai kedaulatan terhad bermula dari zon berdampingan, zon
ekonomi esklusif dan pelantar benua.
 6) Pulau biasa

Menurut artikel 121(1) United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS), sebuah
pulau adalah kawasan daratan yang terbentuk secara semula jadi dan dikelilingi oleh air yang
mana berada di atas air ketika air pasang. Zon perairan wilayah, zon berdampingan, zon
ekonomi esklusif dan pelantar benua bagi sesbuah pulau biasa akan ditentukan seperti yang
diperuntukkan dalam konvensyen ini.

Garis pangkal bagi pulau biasa adalah garis dasar lurus. Garis pangkal adalah dilakar
bagi menandakan had zon perairan wilayah, zon berdampingan dan zon ekonomi esklusif.
Selain itu, ia juga menandakan perairan dalam iaitu perairan kearah darat dari garis pangkal
dan membahagikan maritime negara berjiran. Garis pangkal juga merupakan garis permulaan
maritime. Garis pangkal sesebuah negara ditentukan oleh hydrografik survey. Perairan
dalaman pulau biasa adalah dari garis dasar lurus ke arah pulau tersebut.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pulau biasa, zon perairan
wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar lurus. Artikel 17 UNCLOS,
memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan pantai atau negara tanpa pantai
mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pulau biasa terletak di 24 batu
nautika dari garis dasar lurus. Sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak untuk
menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-undang dan peraturan
kebersihan dalam wilayahnya.

Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagipulau biasa,
zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika dari garis dasar lurus. Regim zon ekonomi
esklusif bagi pulau biasa pula terletak di 200 batu nautika dari zon perairan wilayah.
Menurut artikel 56 UNCLOS, di Zon Ekonomi Esklusif, sesebuah negara perairan pantai
mempunyai hak eksklusif untuk mengeksploitasi atau memulihara sumber-sumber semula
jadi yang terdapat di dalam air, dasar laut, atau bawah tanah dasar laut. Sumber-sumber ini
termasuk benda hidup, seperti ikan dan benda bukan hidup, seperti minyak dan gas asli.
Negara juga mempunyai hak eksklusif untuk terlibat dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari
gelombang, arus, dan angin di dalam ZEE mereka. Tambahan pula, negara perairan pantai
mempunyai bidang kuasa dalam pembangunan dan penggunaan pulau-pulau buatan,
pembinan dan struktur, melakukan penyelidikan saintifik, dan melindungi persekitaran laut.
Negara-negara lain sama ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai mempunyai
kebebasan pelayaran dan meletakkan kabel kapal selam dan paip menurut artikel 58
UNCLOS.

Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi pulau terletak pada 130m dari zon perairan
wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun pula terletak pada 1200m hingga 3500m dari
zon perairan wilayah ke arah dasar laut manakala pelantar menaik terletak di kawasan lebih
daripada 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Artikel 76 UNCLOS,
memperuntukkan bahawa sesebuah negara panjang boleh menuntut dari zon perairan wilayah
sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 350 batu nautika manakala sesebuah negara pendek
boleh menuntut dari zon perairan wilayah sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 200 batu
nautika. Sesebuah negara tidak boleh menuntut melebih 350 batu nautika dari perairan
wilayah, jika perlu, hendaklah memaklumkan kepada United Nations. Menurut artikel 77
UNCLOS, negara perairan pantai mempunyai sovereign rights dalam mengeksploitasi dan
menerokai sumber semula jadi seperti sumber mineral, benda bukan hidupan di dasar laut dan
tanh dasar laut bersama dengan sepsis sedentary.

Laut lepas bagi pulau biasa terletak di bawah bidang kuasa perairan antarabangsa.
Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai kepada semua bahagian laut yang
tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan wilayah atau perairan dalaman sesebuah
negara atau di air archipelagic di negara archipelagic. Artikel 87 UNCLOS,
memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka kepada semua negara, sama ada negara
perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia mempunyai kebebasan pelayaran,
kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel kapal selam dan paip, kebebasan
membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti perikanan dan kebebasan
menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam bagi pulau biasa adalah kepunyaan manusia sejagat di
mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain itu, pulau biasa mempunyai kedaulatan
penuh di perairan wilayah kerana ianya hampir dengan pinggiran pantai dan telah menjadi
sebahagian daripadanya. Kedaulatan penuh ini meliputi air, dasar laut dan ruang angkasa.
Manakala, pulau biasa mempunyai kedaulatan terhad bermula dari zon berdampingan, zon
ekonomi esklusif dan pelantar benua.

7) Pulau Batu

Menurut artikel 121(3) United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS), pulau
batu merupakan sebuah pulau yang tidak mempunyai pendudukan manusia dan tidak
terdapat sumber ekonomi. Di pulau ini juga tidak terdapat zon ekonomi eksklusif atau
pelantar benua.

Garis pangkal bagi pulau batu adalah garis dasar lurus. Garis pangkal adalah dilakar bagi
menandakan had zon perairan wilayah, zon berdampingan dan zon ekonomi esklusif. Selain
itu, ia juga menandakan perairan dalam iaitu perairan kearah darat dari garis pangkal dan
membahagikan maritime negara berjiran. Garis pangkal juga merupakan garis permulaan
maritime. Garis pangkal sesebuah negara ditentukan oleh hydrografik survey. Perairan
dalaman pulau batu adalah dari garis dasar lurus ke arah pulau tersebut.

Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS) zon
perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi pulau batu, zon perairan
wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar lurus.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi pulau batu terletak di 24 batu
nautika dari garis dasar lurus. Sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak untuk
menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-undang dan peraturan
kebersihan dalam wilayahnya.

Laut lepas bagi pulau batu terletak di bawah bidang kuasa perairan antarabangsa.
Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai kepada semua bahagian laut yang
tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan wilayah atau perairan dalaman sesebuah
negara atau di air archipelagic di negara archipelagic. Artikel 87 UNCLOS,
memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka kepada semua negara, sama ada negara
perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia mempunyai kebebasan pelayaran,
kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel kapal selam dan paip, kebebasan
membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti perikanan dan kebebasan
menjalankan penyelidikan saintifik. Akhir sekali, dasar laut dalam bagi pulau batu adalah
kepunyaan manusia sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut.

8) Negara archipalagik

Menurut artikel 46 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS), sebuah
negara archipelagik terdiri lebih daripada satu pulau. Archipelago bermaksud satu kumpulan
pulau, termasuk bahagian pulau-pulau tersebut, perairan yang saling berhubungan dan sifat-
sifat semula jadi lain yang saling berkaitan dengan pulau-pulau, perairan dan sifat semula jadi
lain yang membentuk geografi intrinsic, ekonomi dan entiti politik.

Garis pangkal bagi negara archipelagic adalah garis dasar lurus archipelagic. Artikel
47(1) UNCLOS, memperuntukkan bahawa sebuah negara archipelagik boleh melukis garis
dasar lurus archipelagic bergabung dengan titik luar pulau dan terumbu karang di archipelago
dengan syarat garis dasar tersebut haruslah dalam pulau-pulau utama dan kawasan di mana
nisbah luas air dengan luas tanah, termasuk atol, adalah antara 1 hingga 1 dan 9 hingga 1.
Panjang garis dasar tersebut tidak boleh melebihi 100 batu nautika kecuali 3% daripada
jumlah garis dasar yang bersambung dengan archipelago di mana boleh melebihi sehingga
125 batu nautika. Selain itu, garis dasar archipelagic juga tidak boleh dilukis dari ketinggian
air surut kecuali rumah api atau pembinaan sebegitu berada di atas laut secara kekal telah
dibina. Garis dasar archipelagic juga tidak boleh dilukis di mana ianya dipotong daripada laut
lepas atau zon ekonomi esklusif, perairan wilayah negara lain. Apabila sebahagian perairan
Negara archipelagik terletak di antara dua bahagian negara berjiran, hak dan semua
kepentingan sah lain yang dimiliki oleh negara selepas itu akan dilaksanakan di perairan
tersebut melalui perjanjian. Artikel 48 UNCLOS memperuntukkan bahawa kelebaran
perairan wilayah, zon berdampingan, zon ekonomi esklusif dan pelantar benua akan diukur
seperti yang dilukis menurut garis dasar archipelagic dalam artikel 47.
 Air archipelagic terletak dikeliling negara archipelagic dari garis dasar lurus
archipelagic. Menurut Artikel 3 United Nations Convention on Law of the Sea (UNCLOS)
zon perairan wilayah terletak 12 batu nautika dari garis dasar laut. Bagi negara archipelagik,
zon perairan wilayah terletak di 12 batu nautika dari garis dasar lurus archipelagik. Artikel
17 UNCLOS, memperuntukkan bahawa semua kapal dari negara perairan pantai atau negara
tanpa pantai mempunyai hak untuk melalui di laluan ikhlas zon perairan wilayah.

Selain itu, menurut artikel 33 UNCLOS, Zon berdampingan tidak boleh melebihi 24
batu nautika dari garis dasar laut. Zon berdampingan bagi negara archipelagik terletak di 24
batu nautika dari garis dasar lurus archipelagik. Sesebuah negara perairan pantai mempunyai
hak untuk menghalang pelanggaran adat, fiskal, imigresen atau undang-undang dan peraturan
kebersihan dalam wilayahnya.

Di samping itu, Zon ekonomi esklusif pula terletak tidak melebihi 200 batu nautika
dari garis dasar laut seperti yang diperuntukkan dalam artikel 57 UNCLOS. Bagi negara
archipelagik, zon ekonomi esklusif terletak di 200 batu nautika dari garis dasar lurus
archipelagik. Regim zon ekonomi esklusif bagi negara archipelagik pula terletak di 200 batu
nautika dari zon perairan wilayah. Menurut artikel 56 UNCLOS, di Zon Ekonomi Esklusif,
sesebuah negara perairan pantai mempunyai hak eksklusif untuk mengeksploitasi atau
memulihara sumber-sumber semula jadi yang terdapat di dalam air, dasar laut, atau bawah
tanah dasar laut. Sumber-sumber ini termasuk benda hidup, seperti ikan dan benda bukan
hidup, seperti minyak dan gas asli. Negara juga mempunyai hak eksklusif untuk terlibat
dalam penjanaan tenaga luar pesisir dari gelombang, arus, dan angin di dalam ZEE mereka.
Tambahan pula, negara perairan pantai mempunyai bidang kuasa dalam pembangunan dan
penggunaan pulau-pulau buatan, pembinan dan struktur, melakukan penyelidikan saintifik,
dan melindungi persekitaran laut. Negara-negara lain sama ada negara perairan pantai atau
negara tanpa pantai mempunyai kebebasan pelayaran dan meletakkan kabel kapal selam dan
paip menurut artikel 58 UNCLOS.

Bukan itu sahaja, Pelantar benua bagi negara archipelagic terletak pada 130m dari zon
perairan wilayah ke arah dasar laut. Pelantar menurun pula terletak pada 1200m hingga
3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut manakala pelantar menaik terletak di
kawasan lebih daripada 3500m dari zon perairan wilayah ke arah dasar laut. Artikel 76
UNCLOS, memperuntukkan bahawa sesebuah negara panjang boleh menuntut dari zon
perairan wilayah sehingga zon ekonomi esklusif sebanyak 350 batu nautika manakala
sesebuah negara pendek boleh menuntut dari zon perairan wilayah sehingga zon ekonomi
esklusif sebanyak 200 batu nautika. Sesebuah negara tidak boleh menuntut melebih 350 batu
nautika dari perairan wilayah, jika perlu, hendaklah memaklumkan kepada United Nations.
Menurut artikel 77 UNCLOS, negara perairan pantai mempunyai sovereign rights dalam
mengeksploitasi dan menerokai sumber semula jadi seperti sumber mineral, benda bukan
hidupan di dasar laut dan tanh dasar laut bersama dengan sepsis sedentary.

Laut lepas bagi negara archipelagik terletak di bawah bidang kuasa perairan
antarabangsa. Menurut artikel 86 UNCLOS, laut lepas hanya terpakai kepada semua
bahagian laut yang tidak terletak di zon ekonomi esklusif, zon perairan wilayah atau perairan
dalaman sesebuah negara atau di air archipelagic di negara archipelagic. Artikel 87
UNCLOS, memperuntukkan bahawa laut lepas adalah terbuka kepada semua negara, sama
ada negara perairan pantai atau negara tanpa pantai di mana ia mempunyai kebebasan
pelayaran, kebebasan overflight, kebebasan untuk meletakkan kabel kapal selam dan paip,
kebebasan membina pulau buatan, kebebasan menjalankan aktiviti perikanan dan kebebasan
menjalankan penyelidikan saintifik.

Akhir sekali, dasar laut dalam bagi negara archipelagic adalah kepunyaan manusia
sejagat di mana tiada orang boleh menuntut hak tersebut. Selain itu, negara archipelagic
mempunyai kedaulatan penuh di perairan wilayah kerana ianya hampir dengan negara
archipelagic dan telah menjadi sebahagian daripadanya. Kedaulatan penuh ini meliputi air,
dasar laut dan ruang angkasa. Manakala, negara archipelagic mempunyai kedaulatan terhad
bermula dari zon berdampingan, zon ekonomi esklusif dan pelantar benua.

Bukan itu sahaja, artikel 49 UNCLOS memperuntukkan bahawa kedaulatan sebuah

negara archipelagic adalah sehingga perairan yang meliputi garis dasar archipelagic tidak kira
kedalaman dan jarak daripada pantai. Kedaulatan ini juga adalah sehingga ruang angkasa atas
perairan archipelagic, bawah tanah dan sumber-sumber yang terdapat di dalamnya. Menurut
artikel 51 UNCLOS, sebuah negara archipelagic haruslah menghormati perjanjian dengan
negara lain dan membenarkan hak menjalankan perikanan dan aktiviti lain yang sah di mana
ia termasuk dalam dalam kawasan perairan archipelagic negara berjiran tanpa prejudis
kepada artikel 41 UNCLOS. Negara archipelagic juga boleh membaiki dan menukarkan
kabel kapal selam negara lain. Di samping itu, kapal dari semua negara mempunyai hak
untuk melalui laluan ikhlas di perairan archipelagic tanpa prejudis kepada artikel 52
UNCLOS. Sesebuah negara archipelagic boleh memgambil tindakan terhadap kapa lasing
yang melalui laluan ikhlas di perairan archiperlagik bagi tujuan keselamatan. Negara
archipelagic juga boleh membuat laluan laut dan laluan udara yang sesuai bagi perjalanan
kapal asing yang dan kapal terbang yang melalui perairan archipelagik dan perairan wilayah
di mana semua kapal dan kapal terbang boleh menikmati hak tersebut. Laluan laut
archipelagik merupakan laluan yang melaksanakan hak pelayaran dan penerbangan secara
berterusan, cepat dan tidak terhalang antara satu bahagian laut lepas atau zon ekonomi
eksklusif dengan bahagian laut lepas atau zon ekonomi eksklusif yang lain. Menurut artikel
54 UNCLOS, artikel 39, 40, 42 dan 42 adalah mutatis mutandis kepada laluan laut
archipelagik.