Anda di halaman 1dari 8

“AWIG – AWIG ”

SINOPSIS
Cerita ini terinspirasi dari kisah di Desa Tenganan, Karangasem mengenai pantangan
menikah dengan orang diluar desa tersebut. Yang dimana mengharuskan pemuda pemudinya
menikah dengan orang yang sama – sama berasal dari desa tenganan itu sendiri . kisah tersebut
kami modifikasi dan kami tuangkan daam sajian drama pertunjukan dengan judul “AWIG –
AWIG”
Dikisahkan di sebuah desa Smaraswari yang memiliki peraturan ketat tentang pernikahan. Yang
dimana berimbas kepada pemuda tampan calon penerus pemimpin desa yang bernama Sastra
Raji yang dilarang keras untuk tidak menikahi kesasihnya yang bernama Luh Pradnyalatri
karena sejatinya kekasihya itu berasal dari luar desa Smaraswari. Banyak pertimbangan dan
banyak pertaruhan yang harus dilalui oleh Sastra Raji mengingat ia akan mengemban tanggung
jawab besar yaitu menjadi pimpinan desa Smaraswari.
PEMBABAKAN :

• Babak 1
Sisi gelap Desa Smaraswari yang digambarkan dengan perbudakan masyarkat akibat
melanggar awig-awig atau peraturan yang ada di desa smaraswari. Situasi pasar di pagi hari
dimana masyarakat melakukan kegiatan rutin seperti berbelanja dan berjualan.
• Babak 2
Dikisahkan perjalanan hubungan asmara antara sastra raji dan luh pradnya latri.
• Babak 3
Bertamunya keluarga Raji ke kediaman Kaki Rangsuk Abipraya guna membahas tentang
bakal calon penerus penganti kepala desa yang baru saja meninggal yang tiada lain ayah dari
Sastra Raji. Sastra Raji yang akan meneruskan jejak ayahnya menjadi kepala Desa Smaraswari.
Namun musyawarah tersebut tidak berjalan dengan lancar karena adanya penentangan Sastra
Raji terhadap awig-awig yang mengatur tentang pernikahan di Desa Smaraswari.
• Babak 4
Perasaan dilema sastra raji memilih antara harta ,tahta ,wanita.
• Babak 5
Akhirnya sastra raji menyanggupi untuk mengemban tanggung jawab sebagai kepala desa
smaraswari. Ending.

Perwatakan Tokoh :
- Sastra Raji : Seorang pemuda tampan cerdas dan berwibawa yang merupakan
bakal calon penerus kepala desa smaraswari. (watak bijaksana, baik, berwibawa, kuat
pendirian)
- Kaki Rangsuk Abipraya : Seorang kakek tua yang sangat berpengaruh di desa
smaraswari,orang terpandang dan lebih berkuasa di atas kepala desa. ( antagonis, licik,
bermuka dua)
- Satri Raji : Ibu dari Sastra Raji dan Luh Sekar Raji. (penyayang, baik hati
lemah lembut)
- Luh Sekar Raji : Adik dari Sastra Raji. (baik hati, penurut)
- Luh Pradnya Latri : Seorang wanita cantik kekasih dari Sastra Raji. (cantik, baik hati,
tulus)
- Galuh Asti : Cucu dari Kaki Rangsuk Abipraya. (baik hati, tulus)
- Luh Nyoman
- Luh moglong
- Luh Siteng
- Nengah

Latar Tempat
- Pasar
- Rumah Sastra Raji
- Taman pinggir sungai
- Rumah Kaki Rangsuk
- Penjara
NASKAH
1. Ruang tanpa udara tempat para budak desa Smaraswari disiksa, dipekerjakan secara
paksa, penganiayaan terjadi. Suasana mencekam, sedih menangis.

Warga 1 :” ampurayang titiang jro… nunas toya” (salah satu warga yang nampak kehausan
karena bekerja )
Warga 2 :”kenjell titiang..haahhhh”
Aparat desa :”siepp!!! Pragatang gaene enggall”
Bersamaan jeritan, kecaman dan amarah bercampur aduk dalam suasana itu, terdengarlah
suara tawa kakek tua yang mengamati dari kejauhan.

2. Situasi pasar desa Smaraswari di pagi hari. Penduduk bercengkrama sapa menyapa satu
sama lain. Ada yang berjualan, berbelanja, atau hanya sekedar nongkrong. (pedagang,
warga, Mekele Istri, Sekar Raji)

Luh Moglong :”mrikii mrikiiii tampekinn niki dagangan tiang….. wenten pindangg, jukut
jukutann….” (tampak pedagang lain juga tak kalah heboh)
Luh Nyoman :”blii maiii maiii paekinnn nee tiangg ngadep laklak!!! Paling lung mula
semengan ngopii blii”
Nengah :”gaenang bli kopi sik luh, jaja ne laklak nahhh”
Luh Siteng :”mihhh ibeli semengan sube ngidang nganggurin dagang kopi,de engsap mayahh
nyan bli lek atine nganggeh hahaha”
Nengah :” pehhh urusan to jeg tenang gen… suba pasti ka bayah, yen sing mayah pedalem
Luh Nyoman sing balik modal hahaha”
Luh Nyoman :”eleehhhh perjanian Bli ngomong keto, anggehan ne ipuan konden mebayah to
bli!”
Luh Moglong :” eee mbok tawang sing, dibi peteng buin yang ningeh ade nak ngeling…. “
(suasana mulai hening perlahan dan focus seperti membicarakan hal penting)
Luh Siteng :” behhh sing ade len, pasti to panjak-panjak pengayah desa”
Luh Moglong :”saja mirib mbok.. sing dadi ati yang ningehin. Ade dingeh nagih iyeh, ade nagih
dedaran, ade ngorang kenjel. Jegg mendahan” (semua tertegun dengan cerita dari
salah satu warga, begitu juga dengan Mekele istri dan putrinya)
Nengah :”kudyang men.. to sube ulian sing nuutin tur lempas teken awig-awig. Suba
sepantes ne maan hukuman”
Sekar Raji :” meme, ape mekejang anake ane sing tinut ken awig-awig patut mayah dosa
dadi panjak pengayah care keto?”
Mekele Istri :” beneh to cening, nak mula uling pidan keto di desa dini. Awig-awig to dadi
penuntun apang desane dini stata beneh pejalane. Nyen je bani lempas, ia musti
nyak mayah denda dadi pengayah”
Luh Nyoman :” patut pisan nika mekele istri, napi malih di Desa driki wenten Awig sane
maosang indik pawiwahan.. mihh nika sampun ne paling tenget, napi malih sang
sane lempas ken awig punika lian ring ipune dados pengayah, nanging arta
branane patut aturang taler ke desa”
Nengah :” nahhh to sube paling jejehin, sing dadi nganten ajak anak uling desa len.. care
jani be idewek sing ngelah tunangan, jomblo ape adane. Jejeh ken sing maan
tunangan jeg nganti tua cg sing nganten.. kan bahayaaaa!! Eemm Luh Nyoman
nyak nganten ajak bli? Hahahaha”
Luh Nyoman :”beehhhh wayahhhh orta beli saget ngajak tiang nganten, sube merasa bek bli
ngelah kesugihan, kopi gen sai bli nganggeh kaling ke lakar nanggung hidup
tiange”
Sekar Raji ;”eemmm kenken sujatine awig-awig pawiwahan ento? Yen tiang keneh-
kenehang ape ane ngranayang ade awig-awig keto? Rasane konden ade ne
ngidaang nyautin”
Mekele Istri :” kaling ke cening… kadirasa meme ane lekad malunan masi tusing nawang
kenken wit sujatine kanti bisa ade awig-awig keto. Yen aluhne nyambatang “nak
mule keto uling pidane” uling penglingsir-penglingsir pidan nak sube ade awig-
awig keto.”
Luh Siteng :” sajeee.. irage tuah ngidaang nuutin tur nyalanang ape ane ade di awig-awig,
apabuin ade dosa yen bani lempas.. mihhh nyanget jejehhh.”
Nengah :”apabuin dosane beraattttt… care ane mare ne I Ketut Nyaplir lempas ken awig-
awig nganten ngajak nak uling Desa Mekar. Dewekne dong be jaen hidup ngajak
kurenane, nanging kuluargane? Kan dadi pengayah jani di Desa bin sade
kesugihane jani gelahang Desa.”
Luh Moglong :”dadi hati I Ketut Nyaplir ngalahin rerama teken nyamane ulian nak luh aukud.
Sajaan “cinta buta” ape to adane hahahaha.”
(suasana pecahh terdengar tawa kompak dari warga yang ada di pasar tersebut)

3. Di ujung desa Smaraswari dipinggir sungai perbatasan dengan desa sebelah, Nampak
sepasang kekasih sedang bercengkrama memadu kasih. Terlihat bahagia tiada beban.
(Sastra Raji dan Luh Pradnyalatri)

Sastra Raji :”adi jegeg sayang beli, kenken kabar adine? Beli rindu,rasa-rasa mekelo
iraga tusing maan ketemu”
Luh Pradnyalatri :”pateh sekadi beli, tiang taler rindu bli..”
Sastra Raji :”rasa bagia beli adi, dinane jani maan iraga selah mekunyit dialas.
Kenyem manis adine setata dadi ingetan. kadirasa gulem gumine jani
galang ulian kenyem manis adine”
Luh Pradnyalatri :”ah beli, rasa lebihan bli ngajum dewek tiang. Jele kelawaning melah
dewek titiang, wantah Beli ane ngelahang” sakewala bli, beli sujati tresna
teken tiang? Kaden bli nawang, rerama tiang sube sing ngelah, nyama
tiang masi sing ade, napi malih kesugihan arta berana. Kadirasa tuah beli
asiki ane gelahang tiang digumine”.
Sastra Raji :”adi… sanget kadirasa sujati tresna beli teken adi, bli masi dot
ngukuhang tresnan iragane apang mabesikan care batun buluan (memesik)
iraga nyalanang ane madan grhasta asrama. Sakewala, kaden adi sube
nawang kenken tenget awig-awig di desa bli ne. apabuin iraga jani
kahalangin ben bates desane ene”.
Luh Pradnyalatri :”yen disubane kene care jani kudyang tiang men bli, kaden sube uling
simalu dugas bli ngorahang tresna teken tiang, bli mejanji lakar sehidup
semati teken tiang. Sakewala dadi kene tepuk unduke jani bli, iraga sube
mekelo metunangan rasa liwat sube limang tiban mekelone buin sada misi
mengkeb-mengkeb”
Sastra Raji :”ampurayang bli adi, kanti dinane jani bli masi tonden nyidayang
makatang pebeneh awig-awig di desa bline ento. Nanging apang adi
nawang, beli sube mautsaha nyen adi apang enggal beli maan pebeneh e
ento, enggal beli ngidaang nganten ajak adi. Cutetne jani bli ngidih adi
tulungin beli nunas ica, apang galang pejalan bline apang enggal mebukti
tresnan bli teken adi.”
Luh Pradnyalatri :” nggihh bli.. tiang setata nunas ica apang bli setata rahayu, astungkara
sweca Ida seken bli mejodoh teken tiang”.
Sastra Raji :”suksma adi jegeg.. ane jani beli mepamit nggih, buin awuku lan buin
matemu di tongose ene.”
(peluk perpisahan Sastra Raji dan Luh Pradnyalatri. Luh Pradnyalatri bengong dengan berat hati
melihat kepergian kekasihnya itu)

4. Situasi rumah keluarga Raji, mekele istri tengah berbicara serius kepada anak-anaknya.
(Sastra Raji, Sekar Raji, Mekele istri)

Mekele Istri :”cening baguss pianak meme, sesukat bapan cening e ngalain iraga tuah
cening ane dadi andelang meme.. apabuin cening suba nawang, I Bapa di
desa dadi Bendesa, nahh ento kranane meme jani ngidih teken cening mai
bareng ke pondok dane kaki Rangsuk nunas baos. Kenken lakar pejalan
ceninge bakal nge tut wuri lampah bapan ceninge dadi Bendesa.”
Sastra Raji :”nggih meme, yen mula keto sepatutne ane patut jalanin tiang, tiang nuut
meme..”
(kemudian mereka segera bergegas menuju ke kediaman kaki Rangsuk)

Mekele Istri :”om swastyastu” (datang bersama dengan Sekar Raji namun Sastra Raji
menyusul dan datang belakangan)
Galuh Asti :”Om swastyastu, yehhh mekele istri sareng Luh Sekar… kaden tiang sira,
ngiringg malinggih dumun, jagi ngrereh I kaki nggih?”
Mekele Istri :”sajee Luh.. ade ane sarat lakar omongang meme teken I Kaki, orahang
teken I kaki, Sastra Raji masi ajak meme mai”
Galuh Asti :”ohhh Bli Sastra sareng mriki mee? Ring dija ragane? Jantos dumun
nggih, mangkin tiang kaukin I kaki”,
(kemudian takberapa lama datanglah Sastra Raji dan berbarengan dengan Kaki Rangsuk, Sastra
Raji duduk di sebelah ibunya dan Galuh Asti duduk bersama dengan Sekar Raji. Pembicaraan
seriuspun dimulai)
Mekele Istri :”minab kaki sampun uning indik rauhne titiang mriki sareng pianak-
pianak titiang, boya sios wantah jagi maosang indik pemargi ipun kurenan
titiang sane pinaka Bendesa iriki. Sapunapi pemargine mangkin?”
Kaki Rangsuk :”kaki nawang bayun cening e nu sebet sesukat cening kalain kurenan
cening Wiraji kemu ngungsi ke tanah wayah. Unduk ane bakal dadi
bendesa selanturne sube pasti pianak cening e ane muani ane paling
wayah. Sing ade len cening I Sastra Raji.”
Mekele Istri :”inggih kaki, yening sampun sekadi asapunika pituduh kaki, titiang
nenten prasida tulak.”
Kaki Rangsuk :”nahhh jani kaki metakon teken cening Sastra, kenken ning, suba sayaga
cening nyilurin bapan ceninge dadi bendesa dini di desa Smaraswari?
Nang tegarang keneh-kenehang malu”
Sastra Raji :”yening mula sampun kejatukarman titiang pacang ngentosin genah
bapan titiang dados Bendesa iriki, titiang wantah ngiring kaki. Titiang
sanggup”
Kaki Rangsuk :”hahahaha… apang keto be cening dadi pianak suputra. Sakewala, yen
cening suba sadia dadi Bendesa setonden ento patut cening nyalanang ane
madan grhasta asrama. Sing sandang cening sumanangsaya ne kaki ngelah
cucu bajang adiri Galuh Asti, ye laut ajak nganten.”(setelah mendegar
upacan kaki rangsuk, Sastra kaget dan langsung menjawab)
Sastra Raji :”ampura kaki, yening indike punika titiang sampun madue gegelan saking
Desa Mekar. Luh Pradnyalatri wastan ipune, nika sane pacang ajak tiang
nganten.” (sontak semua kaget dengan jawaban dari sastra, lalu dijawab
oleh Kaki rangsuk dengan nada mulai meninggi)
Kaki Rangsuk :”kenken?! Cening ngelah tunangan uling Desa Mekar keto? Sing ke
cening nawang teken awig-awig pawiwahan di desa dini?!! Apa mirib
kuangan nak bajang dini? Amone jegeg cucun Kaki e bani cening nolak?!
Yen mula keneh cening nganten teken tunangan ceninge to, nahhh mejalan
sube. Sakewala ingetang! Cening ngelah meme ajak adi pastika lakar dadi
pengayah di Desa! Cening ngelah tetamian artha berana masi juang desa
hahahah!” (tertawa licik, marah. Sastra kaget dan mulai marah sementara
ibu dan adiknya menangis)
Sastra Raji :”napi kasujatian saking awig-awig pawiwahan punika kaki? Dados
kewentenane sekadi punika? Napi sujatine sane dados sepat siku
kewentenan awig-awig punika? Napike wenten karma sane mabuat yening
truna-truni iriki nganten sareng truna truni desa lianan?”
Kaki Rangsuk :”aahhhhh! Cutet bang kaki cai mekeneh awuku, nganten ajak cucu kakine
ape mekaad uling Desa dini!” (kaki rangsuk langsung pergi meninggalkan
mereka. Kemudian Mekele Istri berpamitan pada Galuh Asti dan bergegas
untuk pulang)

5. Sesampainya dirumah keluarga Raji suasana menjadi haru sedih ( Sastra Raji, Mekele
Istri, Sekar Raji)
Mekele Istri :”cening… pianak meme sayangang Sastra Raji, nguda cening tusing taen
nyambat teken meme yen cening ngelah gegelan uling Desa Mekar? Sade
suba mekelo. Men jani kenken keneh ceninge?’
Sekar Raji :”meme… yen Bli sastra tusing nyak nganten ajak mbok Galuh, kenken
men mee? Tiang sing nyak dadi pengayah di desa…”(merengek
menangis)
Mekele Istri :”jani kenken lakar pejalan meme ajak adin cening e tuah cening ne
nawang. Yen mula seken cening subakti teken rerama, sayang teken adin
ceninge pantesne cening bisa mekeneh cen ne patut jalanang, cen ne
tusing.”
Sastra Raji hanya bisa diam dan termenung memikirkan semuanya. Siapa yang harus
dipertaruhkan? Apakah keluarganya atau kekasihnya? ( bengong, muncul adegan flashback)
Muncul adegan Sastra Raji & Pradnyalatri sedang kasmaran. Muncul Mekele Istri sedang
menasehati anak-anaknya. Beberapa saat kemudian datanglah Galuh Asti ke rumah Sastra Raji.

Galuh Asti :”bli Sastra, tiang nawang sujatine bli tusing percaya teken awig-awig
pawiwahan ane tenget ngawag ento. Krana sing seken apa kasujatian
awig-awig e. nahh ne jani ade lakar raosang tiang teken beli.”
Sastra Raji :”unduk ape to adi? nang tegarang orahang teken beli.”
Galuh Asti :”kene bli, sujatine tiang masi tusing percaya teken awig-awig e ento.
Tegarang keneh-kenehang bli, awig-awig pawiwahane ipidan tusing tenget
care jani. Yen rasayang care sube kaimbuhin tur kauah, sakewala tusing
ade nak rungu.”
Sastra Raji :”bli masi sujatine suba uling ilu mekeneh kene, sakewala bli tusing
nawang kenken carane apang bli ngidaang muktiang.”
Galuh Asti :”yen dadi tiang ngorahang, sujatine tiang sengsaya teken I kaki bli…
mawinan ento, yen keneh beli ne mula saja lakar muktiang kasujatian
awig-awig e ento. jalan iraga nganten bli, titiang misadia ngayahin bli,
turmaning misadia lakar nulungin beli ngalih kasujatian e ento.”
Sastra Raji :”bli masi sujatine sengsaya ajak I Kaki.. sakewala adi, bli sing bani
ngantenin adi apabuin adi ngenyakin beli ulian kepaksa.”
Galuh Asti :”apang beli pedas nawang bli, titiang sujatine tresna teken beli… nanging
tiang masi suba nawang bli suba ngelah demenan nak luh len. Sekenang
malu bli mekeneh, ne jani tiang mepamit mulih.”
(Sastra Raji semakin bingung dalam mengambil keputusan)

1 minggu berlalu, kini tampak Luh Pradnyalatri tengah duduk di taman pinggir sungai di
batas desa. Terlihat tengah menunggu sang kekasih. (Sastra Raji & Pradnyalatri) selang
beberapa waktu datanglah Sastra Raji dengan wajah datar tanpa ekspresi, kemudian Pradnyalatri
langsung memeluk tubuh Sastra Raji untuk melepas rindu.
Pradnyalatri :”bli… sube mekelo tiang ngantosang ragan beli”(masih belum sadar
dengan perubahan sikap Sastra) dadi beli mekeloo sajan teked dini, sing
tawang bli tiang sube uling tengai ngantosang” (bertingkah manja, namun
tidak mendapat respon dari Sastra Raji) “bli…? Bli Sastra…? Bli?!”
(menggoyang-goyangkan tubuh Sastra Raji yang masih diam mematung)
Sastra Raji :”ampura adi”(dengan ekspresi datar tak berdaya)
Pradnyalatri :”ampura? Wenten napi bli?”
Sastra Raji :”ampura adi mirib tuah amone pejalan tresnane. Beli sing ngidaang buin
nglanturang tresna ne ene.” (setelah mendengar perkataan tersebut,
Pradnyalatri kesyab)
Pradnyalatri :”kenken blii?? Pegattt? Hahaha mula saja layah tanpa tulang, aluh ben
beli ngorahang pegat. Ape mirib ade kuang dewek tiange bli, nang
tegarang sambatang” (marah dan nangis)
Sastra Raji :”adi ampurayang ukudan beli… beli tusing sida satya wacana, bli jani
kasudi dadi bendesa di desa nyilurin bapan bli ne, ento maawinan bli
musti nganten ajak nak bajang uling desa, ulian awig-awig pawiwahan”
(menangiss)
Pradnyalatri :”bli yening mula sangkaning ento cihnan bakti bli kapining guru rupaka,
tiang tusing ja lakar nambakin… lautang suba bli nyalanang swadarman
bli e dadi anak suputra. Astungkara langgeng ngantos riwekasan
pawiwahan beline, yadiastun sing ajak tiang.”
Setelah Sastra Raji menemui Pradnyalatri, ia langsung bergegas pulang ke rumahnya.
Didapati ibu dan adiknya sedang bercengkrama.
Sastra Raji :”meme keto masi Luh Sekar. Lan jani ke pondok iKaki Rangsuk, ade ane
sarat lakar tuturang”
Belum sempat ibunya menjawab, Sastra Raji sudah bergegas pergi. Dan membuat ibu dan
adiknya kebingungan sekaligus takut. Sesampainya di pondok Kaki Rangsuk, kebetulan Kaki
tengah duduk di teras bersama cucunya.
Kaki Rangsuk :”kenken cening Sastra? Mirib cening suba nawang jalan ane cen lakar
entasin cening” (tersenyum licik)
Sastra Raji :”titiang pacang ngentosin bapan titiang dados bendesa ring Desa
Smaraswari. Punika mawinan titiang pacang ngidih cucun kaki e Galuh
Asti pinaka kurenan titiang”
(semua kaget)
ENDINGG!!!!!

Anda mungkin juga menyukai