Anda di halaman 1dari 4

NI LUH SARI

Kacerita mangkin wenten jadma mapumahan ring Banjar Tegal, ipun medrebde bapa sampun
ninggalin padem, kantun padaduanan Ni Luh Sari ring memen ipune. Ni Luh Sari sampun anom jegege
tanpa tanding, kenyemne mangalap jiwa, kemikan bibihe manis nyunyur, putih gading, pangadege
langsing lanjar. Bengong wiakti anake mengantenang. Naning kejegegane tan anut ring parisolah ipune.
Sering tungkas ring papineh anak tua, tur degage mangonyang.

Ni Luh Sari mangkin sampun kelas kalih ring SLTA. Santukan merasa ring dewek jegeg, jantos engsap
ring paplajahan tungkul ngitungang kejegegan. Selid sanja mapayas ring kamare nenten naenin melajah.
Sabilang wengi mapeneman ring para anggurane nyantos dalu. Memene sampun merasa kuciwa
ngwelin ipun, taler tan prasida antuka.

Sedek dina anu sedeng nyalah masa, Ni Luh Sari madabdab-dabdab mapayas, santukan inget ring janji
pacang melali sareng timpalne muani-muani. Parisolah Ni Luh Sarine senglad kakantenang olih
memenipune, raris kasambat sara, “Ning, man lakar kija kali jani nyalah masa Ning? Buina jani rainan
gede, meme jumah padidi merasa kosek yening Cening megedi.”

Ni Luh Sari gelis nyaurin sada banggras, “Tiang lakar jumah timpale sep Me, pacang melajah santukan
benjang wenten ulangan ring sekolah.”

Di gelis mecebur Ni Luh Sari melaib ka rurunge sebenge sada jengis mirib anak sebet santukan
kasambatsara olih memen ipune. Ring jabaan sampun wenten timpal ipun muani nyadia nyantos Ni Luh
Sari. Akejepan sampun megandeng sareng timpalne muani gragak-gruguk sayan ngedohang. Mangkin
kantun memen ipun jumah padidi naanang sedih ngembeng yeh peninggalane ngantenang parisolah
pianak ipune raris ipun ngeranjing ring genah pianakne masare. Kancit kakantenang potrekan anak
muani katah pisan majajar magantung ring tembok kamare. Saos malih wenten buku matumpuk-tumpuk
ring duur mejane tongos Ni Luh Sarine melajah. Iseng taler memen ipun nyemak bukune abesik, nanging
boya ja buku paplajahan sane wenten irika, boya seos sami buku-buku komik miwah buku-buku cabul.
Ajahan mekebios yeh peningalane, antuk tan sida naanang kebus atine buka borbor. Sambilang ipun
ngebahang dewek ring plangkane, sigsigan ipun ngeling inget teken ngelah pianak setata nyakitin
rerama. Sampun wengi paksana ngidemang peningalane mangda dados ugi mesare. Nanging tan sida
sirep santukan inget ring pianak kantun melali mamukti karasmin. Sampun reke das lemah Ni Luh Sari
raris nogdog jelanan.

“Me, Me ampakin jelanan tiang mara teka.” Gelis memen ipun nyagjagin tur ngampakin jlanan.

“Yah....nguda dadi kali jani mara teka Ning? Man nyen ane ngatehang Ning?”
“Meme data-data takonanga mirib te Meme tusing taen bajang.” Ngedebros Ni Luh Sari melaib ka
pasarean tur ngancing jelanan. Mekebios yeh peningalane memen ipun ningehang pasaut pianakne keto.
Ring pedeman memen ipun terus nyiksik bulu sambilanga mapineh-pineh ngalih daya anggon
ngurukang pianak nyane.

Benjang pesemengan Ni Luh Sari sampun nabdabang payas nyadia pacang luas ngulurin keneh liang.
Kenyem memen ipune nyambat sara, “Ning, lakar kija semengan Ning? Mangsegan anake kapah-kapah
de bas ngulurin keneh gati!”

“Ih Me, mangkin raina Redita tiang lakar melali sep!”

“Oh........meme anak suba nawang jani mula Redita Ning, nah Nning mai te malu paakang awake, meme
ada besenang malu abedik!” Macebur Ni Luh Sari ngelenang liat, tan rungu ring patakon memene, terus
nyagjag ka rurunge. Ajahan sampun ba duur sepeda motore magandeng ngajak timpalne muani.
Ngencolang memen ipun nyagjag ngetut aji paliat, nanging ajaban sampun ical kapalaibang antuk
sepeda motor. Kasuen-suen ngancan kaon kakantenang parisolah pianak ipune, nyantos berag tegreg
kisut reraman ipune ngenehang pianakne.

Sedek dina anu semengan Ni Luh Sari nabdabang payas pacang melali sareng timpal-rimpal ipune
muani. Saking tan sida antuk naanang kebus atine, raris memen ipun nyambatsara sada keras, “Sari
kapahin ja melali, senglad meme nepukin tingkah anak luh buka nyai, busan-busan ngajak anak muani
sep ngajak ne, sep ngajak to tusing pesan matilesang awak anang gigis..........” Di gelis nyagjag Ni Luh
Sari sadia pacang nimpalin raos memen ipune.

“Ye......Meme da suba nambakin anake buka tiang, tiang anak suba kelih, ngelah batis anggon majalan,
ngelah peningalan anggon medasin. Meme anak suba tua mirib to tusing taen bajang.”

“Oh.......adengan malu mamunyi Ning! Da keto awak ngancang kelih, melahang mapineh......” Dereng
puput memen ipune ngeraos saget kasaurin olih Ni Luh Sari, “Anak mula len sela Karang teken sela
Badulune, anak mula len jaman sekarang teken jaman malune. Jaman malu jaman cikar, yen care jani
sube jaman kapal terbang. Jaman jani bebas, japi luh japi muani tusing ada bedane. Pantes Meme anak
kolot mong tusing nawang bebedag, ah.......” Ngencolang nyemak tas jeg ngedebros melaib ka
rurunge......

“Anti malu Luh.....meme ada raosang abuku.....” Sepanan memen ipune nyagjagin jeg sampun baduur
motor pite megandeng ngajak anak muani, ajahan sampun ical tan kakantenang. Duaning tan dados
ngelemekin Ni Luh Sari, antuk sampun merasa kemig tur kenjel mituturin pianakne taler tan runguange,
mangkin nengil memen ipune tan rungu ring pianakne.
Sampun kasuen-suen sedek dina anu dauh ro, memen ipune sampun usan meratengan ring paon, raris
negak ring kursine sambilanga mapineh-pineh. Ni Luh Sari wau bangun uli di kamare sebenge layu
dudus paningalane bengul, digelis nyagjagin meme, saha ature alus masambilan ngeling.

“Me.....Me titian nunas ampura, nista Meme madrebde pianak kadi titiang.....” Mekesyab memen ipune
antuk tumben ngantenang solah pianakne kadi sapunika.

“Man apa Ning, apa mirib ane sebetang Cening tumben anake buka Cening paak teken meme!”

“Tiang....tiang....”, pegat-pegat munyin ipune santukan lintang lek teken i meme.

“Nah lautang Ning da lek teken meme!”

“Tiang.......sampun......sampun........misi.” Makebios yeh peningalan memen ipune wau miragi atur


pianake kadi sapunika.

“Nah.....nah....dong taraning suba. Meme kemig nguel anake buka Cening dong ane buka kene jejehang
meme. Anak cara jani bas bebas pergaulan luh-luhe, liu ane tungkas teken papineh anak tua mapi paling
ririh, nganti engsap teken awak luh, liu ane suba mabukti liu ane tusing nyidaang menerusang sekolah
ban kene suba buka Cening.”

“Am....ampura...titiang Me, ampura..........”

“Nah kudiang ngalih lemahe ibi Ning, tusing nyandang selselang ane sube liwat. Meme lacur ngelah
pianak buka Cening, anak Cening mula anggon meme sasuluh sesai, anggon meme bungan umah ane
nyandang cagerang, meme sing sube tua, apang ada ane slelegin meme. Nanging ane kene temu meme.
Nah anak titah, Ning, sing dadi olih iraga, Ida Hyang Parama Kawi ane uning. Yen tusing pelih ban
meme ngorahang ne ane madan karmapala.”

Irika raris Ni Luh Sari nyelsel raga tau teken dewek pelih. Duk saking irika raris ngobah papineh anut
ring tutur reraman ipune.
Adapun unsur-unsur intrinsik pada cerpen berjudul Luh Sari di atas adalah sebagai berikut :

1. Tema : Kasih Sayang (Cinta)

2. Alur : Maju

3. Tokoh : Ni Luh Sari, Meme Ni Luh Sari

4. Perwatakan :

Ni Luh Sari : Keras kepala, berbohong, angkuh, sombong.

Meme Ni Luh Sari : Sabar, Tabah dan Bijaksana.

5. Latar : Di Rumah Ni Luh Sari

6. Sudut Pandang : pengarang sebagai orang ketiga, pencerita

6. Gaya Bahasa :

Pleonasme :

 ngelah batis anggon majalan, ngelah peningalan anggon medasin..

Metaphora :

 anggon meme bungan umah ane nyandang cagerang...

Hiperbola :

 kenyemne mangalap jiwa, kemikan bibihe manis nyunyur...

Litotes :

 .nyantos berag tegreg kisut reraman ipune ngenehang pianakne...

Sarkasme :

 Pantes Meme anak kolot mong tusing nawang bebedag...

7. Amanat : - Semasih kita menuntut ilmu lakukanlah kewajiban-kewajiban sebagai siswa, jangan sampai
gara-gara masalah cinta semua cita-cita yang di inginkan menjadi musnah,

- Janganlah terlalau membanggakan diri akan wajah yang cantik atau tampan. Karena wajah/rupa yang
tampan ataupun cantik bisa membuat lupa diri sehingga mengakibatkan kehancuran.

- Jalanilah saran orang tua karena tidak mungkin orang tua mengajarkan anaknya tidak baik.

Anda mungkin juga menyukai