Anda di halaman 1dari 10

SKENARIO FILM PENDEK

“AHENGKARA.”

Nyritake bocah sing nduweni watak’e angkuh, seneng bentak wong tuane lan ora berbakti
kalih wong tuane.

( scene 1 ) setting rumah bagus


Di pagi hari, bagus akan pergi sekolah, namun ia langsung pergi tanpa berpamitan dengan
ibunya.
Ibu bagus : “Lho, ko kora pamitan karo ibu le?”
Bagus dengan wajah terpaksa, kemudian menyalami ibunya. Kemudian menyodorkan tangan
kanannya.
Bagus : “Sanguku Pundi bu?”
Ibu bagus membuka dompetnya, namun nakalnya bagus malah merempas dompet milik
ibunya kemudian, mengambil semua uang di dalamnya.
Ibu Bagus : “Loh, ojo dijupuk kabeh. Mengko ibu ora bisa masak.
Bagus : “Niku urusanne ibu, dudu urusanne bagus.”
Kemudian, bagus meninggalkan ibunya.

( Scene 2 ) setting di jalan ke Sekolah.


Pada saat berangkat ke sekolah, ia berjalan dengan santai dan menikmati suasana pagi hari
tersebut, sampai suatu ketika ia menyadari sesuatu.
Bagus : “Kok hawane kaya wes awan timen ya, jam pira si siki.”
Bagus mengecek jam di jam tangannya.
Bagus : “Weleh, wes jam pitu kurang telung menit. Genah telat iki. Pige ya, manih
gen adoh. Jajal nek duwe pit, ora bakal kaya iki. Ah gegara Ibu Sih.”
Terlintas di pikiran Bagus untuk memutuskan bolos sekolah. Dan pergi ke warung yang
sering dibuat kumpul kumpul Bersama temannya.
Bagus : “Eh kosek. Nek dipikir pikir maning, ya mending usah sekolah ya. Malesi.
Apa maning siki pelajarane Pak Juntak.
Tiba-tiba suara perut bagus bunyi, Ia lalu memegang perutnya.
Bagus : “Duh, ngelih maning. CK. Ibu ora gawekke sarapan. Apa tuku jajan bae ya,
kek biasa.” ( ia ketawa kegirangan )

( Scene 3 ) setting di toko igun.


Sesampainya di warung mba igun, Bagus pun membeli jajan. Dan bermain game online.
Bagus : “Total’e pinten bu?”
Mba Igun : “10.000.”
Bagus langsung memberikan uangnya. Tanpa basa basi ia langsung keluar dan duduk seperti
biasa.

( Scene 4 ) setting di Sekolah SD Kalierang


Masih di hari yang sama, saat pelajaran fisika, Terdapat tugas kelompok. Dan kebetulan, Aya,
Daffa, Kiki adalah satu kelompok.
Kiki : “Cuy, gapan keprige iki.”
Daffa : “Keprige apane.”
Kiki : “Ya tugas kelompok’e lah. Pige si.”
Ayaa : “Sekelompok karo Bagus ya? Bocah’e ora mangkat, tanpa keterangan
maning.”
Kiki : “Ah, wes biasane bokan. Cah kayangana kak.”
Daffa : “Heh kok ngonoo.”
Kiki : “Ngapa.”
Ayaa : “Eh, ngesok garap tugas kelompok’e nang umahe Bagus bae pa ya?”
Kiki : “Mayoo lah gaskeun. Pige de’e daf? Bisa ora?”
Daffa : “Mayo gas.”

( Scene 5 ) setting dijalan pas pulang sekolah. ( sd depan )


Saat ayaa hendak pulang ke rumahnya, ia melihat Bagus sedang di depan warung yang
sedang asik makan dan makai game. Dan ya, masih menggunakan seragam sekolah.
Ayaa : “Loh kae bukanne Bagus ya. Kok malah nang kono sih.”
Ayaa pun menghampiri Bagus. Dan menanyakan beberapa hak.”
Ayaa : “Bagus.”
Bagus tidak mendengar dan tidak merespon jika ada yang memanggilnya. Ia masih asik
memainkan game nya. Ayaa pun sedikit kesaal, dan mencoba memanggil lagi.
Ayaa : “Bagus!”
Bagus : “apa si. Ganggu de’e ah.”
Ayaa : “De’e bukane sekolah, malah asik jajan karo main game nang kene. Nikmat
banget pa ya?”
Bagus : “Terserah lah, ora urusan karo de’e.”
Ayaa : “Urusan. Mau fisika ana tugas kelompok. Dewek sekelompok. Dikon ngitung
biaya listrik nang umah’e salah siji anggota kelompok.”
Bagus : “Ya, kui tok kan?”
Ayaa : “ck. Hooh. Wes lah ny bali.”
Bagus : “Ganggu, ribet.” Ucap bagus sambal menengoknya jalan.

( Scene 6 ) setting di rumah bagus


Keesokan harinya, bagus di mintai tolong oleh ibunya untuk membelikan bihun dan cabai.
Ibu : “Gus, tolong ibu tukok’e bihun karo Lombok nang mba siis.”
Bagus : “Mager buk, Ibu mawon lah.”
Ibu : “Ibuk agi masak, ra iso di tinggal. Ibu jaluk tulung iki lo.”
Bagus : “Ah, iyo iyo. Nopo ae wau?”
Ibu : “Bihun siji, Lombok’e sprapat.”

( Scene 7 ) setting di mba siis.


Bagus : “Punten, mbaa.”
Mba siis : “Nggih, sekedap. Owala bagus ta. Arep tuku apa gus?”
Bagus : “turene si bihun setunggal kalih lombok’e sprapat”
Mba siis : “Oh ya, sek.”
Melayani yakan.
Mba siis : “Iki gus.”
Bagus : “Pinten mba?”
Mba siis : “12.000”
Bagus memberikan uangnya. Dan disaat ia tau terdapat kembalian, bagus mengambil
kembalian tersebut.
Mba siis : “Iki susuk’e 8000 ya.”
Bagus : “Lumayan, bisa dingo tuku rokok. Mengko nek ibuk takon, tinggal jawab, lombok’e
agi larang.”

( Scene 8 ) setting rumah kiki


Kiki : “Pak, kiki ajeng pamit rumiyin nggih.”
Pak’e kiki : “Arep mengdi, kik?”
Kiki : “Kerja kelompok pak. Teng dalem’e bagus.”
Pak’e kiki : “O ya wes, ati-ati.”
Kiki : “Inggih pak.”
Kiki pergi ke rumah bagus, setelah ia berpamitan. Kemudian, saat di jalan ia bertemu dengan
ayaa. ( ketemu di depan rumah husnyol ).
Ayaa : “Kiki.”
Kiki menoleh dan melambaikan tangannya sebagai jawaban panggilan.
Ayaa : “Ayoo, lanjut mlaku.”
Kiki : “De’e mlaku kang lempong pa?”
Ayaa : “Iyoo, ora ana sek ngater.”
Kiki : “Uluh-uluh, melas timen.”

( Scene 9 ) setting rumah’e bagus.


Sesampainya di rumah bagus, kiki dan ayaa langsung masuk saat ibu nya menyuruh masuk.
Dan tanpa sepengetahuan bagus kalau kerja kelompoknya, di rumahnya.
Ayaa & Kiki : “Assaalamualaikum, bagus.”
Kiki : “Kok ora ana sautane sih?”
Ayaa : “Gajal, pisan manih.”
Ayaa & Kiki : “Assaalamualaikum, bagus.”
Ibu : “Wa’alaikumsalam. Eh koncone bagus ta?”
Ayaa & Kiki : “Hehehe, inggih bu.”
Kiki : “Bagus’e enten bu?”
Ibu : “Bagus’e agi nang warung, mau tak jaluki tulung tukok’e bahan masak.”
Kiki :”Owalaa.”
Ibu ; “Rene rene mlebu sek.”
Ayaa & Kiki : “inggih bu.”

( scene 11 ) setting rumah bagus


Sesampainya di rumah, bagus terkejut karena ada kiki & ayaa yang sudah berada di dalam
rumahnya.
Bagus masuk rumah tanpa salam.
Bagus : “Niki buk, belanjaane!.”
Kiki & Ayaa yang kaget karena mendengar suara dengan nada tinggi lalu menoleh ke arah
sumber suara.
Bagus : “Lho, cah loro agi ngapa nang kene.”
Tiba-tiba ibunya bagus datang.
Ibu : “Are matur usah karo jerit-jerit le. Ora kepenak ana kancamu.”
Ibu : “Kono pada ngobrol sek.”
Kiki & Ayaa : “Inggih bu.”
Bagus : “Woi, jawab ta agi ngapa nang kene.”
Kiki : “Santai ta. Ya ngapa maning nek hudu tugas kelompok.”
Bagus : “Tugas kelompok apaa.”
Ayaa : “Fisika bro, bokan wingi ny wes ngomong ming de’e. Keasiken dolanan ML
sih.”
Bagus : “Ya minimal ngomong kek nek gapan garap nang gon ny.”
Ayaa : “Ra sempet, klalen mbarang.”
Kiki : “Ah uwes uwes. Ayoo ndang garap, ben cepet rampung.”
Ayaa : “Lha daffa pige? Horong teka.”
Kiki : “Daffa gampang lah, bagian kon nge print bae. Bagus! Iki lurokna dasar teori
biaya energi listrik.”
Bagus : “Hooh engko gampang.”
Kiki : “Siki. Tak coret kang kelompok de’e sui-sui.”
Bagus : “Hooh ge tak luru.”
Ibu bagus datang membawakan minum & jajanan.
Ibu : “Iki jajan’e pada di maemi ya”
Kiki & Ayaa : “Oh, inggih bu. Matur nuwun.”
Kiki : “Ngapunten yen ngerepoti buk.”
Ibu : “Boten. Santai mawon. Yo wes kono da di lanjutke.”
Selesai mengerjakan.
Kiki : “HUH, akhire rampung juga. Tinggal di print.”
Ayaa : “Iyoo. Tapi daffa mengdi ya, dene ora teka-teka. Bagian’e daffa iki nge print.”
Kiki : “Oiya daffa. Nangdi ya.”
Bagus : “Halah. Paling agi futsalan. Ora bakalan gelem daffa mah nek kon kerkom.”
Daffa yang dinanti-nanti kehadirannya, akhirnya pun datang juga.
Daffa : “Assalamualaikum, bagus.”
Semua kaget ketika mendengar suara nya daffa.
Ayaa : “Nah la kui daffa.”
( “pangan kui futsalan.” ) ucap kiki sembari bagus menghampiri daffa.
Bagus : “Kene melbu daf.”
Daffa : “Lho kok ora jawab salam ku to?”
Bagus : “waalaikumsalam. Mlebu .”
Semuanya pun sudah berkumpul.
Kiki : “Janjian jam piro, teka ne jam piro yo daf.”
Ayaa : “Nah, tes kangdi si de’e?”
Daffa : “Iyo ngapura yo. Mau ibu’ku pingsan’e nang dapur.”
Ayaa : “Innalillahi. Terus piye siki?”
Daffa : “Ya alhamdulillah wes digawa ming puskemas, turene dokter si ngidap
vertigo. Padahal ibuk sehat-sehat wae lho. Ora nyangka bakal ngidap vertigo.”
Kiki : “Sabar.”
Tak lama ibu bagus datang untuk minta bantuan memasang gas. Karena gas nya habis.
Ibu : “Bagus, tolong ibu di pasangke gas. Gas’e entek.”
Bagus : “Ah, ibuk ngrepoti mawon. Bagus tasih garap tugas iki.”
Ayaa : “Heh. Sopan. Ibu mu jaluk tolong iku.”
Kiki : “Tugas’e wes rampung, tolong eh.”
Daffa yang hanya menggeleng kepala kemudian menawarkan diri untuk membantu ibu
bagus.
Daffa : “Buk, kula mawon sing ngantekkaen gas.”
Bagus : “Nah, kono de’e wae daf. Mager ny.”
Ibu bagus hanya mengelus dada.
Daffa : “Pripun buk?”
Ibu bagus : “Oh, yowes ayo daf. Ibu jaluk tulung yo daff.”
Daffa : “Inggih bu.”
Selesai masang gas.
Daffa : “Sampun bu.”
Ibu bagus : “Rampung ta? Suwun ya mas daffa.”
Daffa : “Inggih bu, sami-sami.”
Daffa : “Daffa teng ngajeng rumiyin nggih bu.”
Ibu bagus : “Ohiyaa daff.”
Daffa Kembali dan langsung menanyakan bagian tugasnya.
Ayaa : “Piye daf? Wes rampung?”
Daffa : “Wes. Eh, tugas’e ny bagian apa ya?”
Kiki : “Oiya, iki ngeprint. Karo bagus ge.”
Daffa : “Ayo gus.”

( Scene 12 ) setting di jalan ( dalan sik gapan ming spbu )


Selama perjalanan di tempat print, daffa pun mulai cerita sekaligus menasihati bagus agar dia
sadar perbuatannya selama ini.
Daffa : “Gus, de’e kok ora tau mangkat sekolah, ngopo si?”
Bagus : “Males. Bosen nang sekolahan, tur manih pelarajanne mumeti.”
Daffa : “Ya nek pelajarane mumeti, terus ngapa de’e sekolah? Ngopo de’e daftar?”
Bagus : “Ya nyng asline butuh, tapi ya kui.”
Daffa : “Ya nek de’e butuh, ya di niati sing temenanan. Aja mipil bolos bae. Terus ya
melas la gus karo ibune. Masak kelakuanne de’e ro ibune kek kui si?”
Bagus : “Ya ben lah, seneng seneng bagus.”
Daffa : “Yo ora bisa kek ikuu.”
“ Bagus. Dewek kui kudu berbakti karo wong tua. Apa manih ibu. Sik wes
ngelahirna dewe lho. Ojo ngasi dewek dadikna wong tua iku kaya babu.”
Bagus : “Kaya babu pige?”
Daffa : “Ya kaya de’e ngangkon-ngangkon ibu ne kon masang gas dewek, kon ngapa-
ngapa dewe ora dibantu malah asik main game.”
“Nek jarene pak Muh yaa ngomong karo nada tinggi meng wong tua, ngapusi terus
ngedadikna wong tua kaya babu, kui dosa gede gus. Apa maning ya gus, de ora isin pa
karo ibune. Pas de bentak, ngapusi ro ibune, emang ibune de’e bentak de’e balik? Ora
si?
Bagus termenung diam.
Daffa : “Gajal bayangna, nek sak umpamane lebar kang kene tiba-tiba ibu ne de’e
meninggal, pige?”
Bagus : “HEH, apasi daff. Areng ngomong lo.”
Daffa : “Nah horong siap si? Mulane sahurung’e telat, mending de jaluk ngapura,
dinget-dinget de’e wes ngelakoni apa bae ming wong tuane.”
Tanpa disadari mereka telah sampai di foto copyan.

( Scene 13 ) setting di foto copyan


Daffa : “Assalamualaikum pak, kula ajeng ngprint niki. Dijilid nggih pak.”
Pak fotocopyan : “Oh nggih mas.”
Selesai nge print.
Daffa : “Pinten pak?”
Pak FC : “12.000 mas.”
Daffa : “Oh, niki artonipun pak. Matur nuwun pak.”
Daffa : “OI, ayo gus. Ngelamun bae.”

( Scene 14 ) setting jalan ( gang masjid )


Saat menuju ke rumah bagus akhirnya menyesali perbuatannya dan ia ingin buru-buru
meminta maaf kepada ibunya. Ia juga berterima kasih kepada daffa.
Bagus : “Daf. Suwun ya.”
Daffa : “Suwun nggo opo to.”
Bagus : “Ya berkat pencerahan’e de’e mau, ny dadi sadar. Wes akeh salah ny ro ibu.”
Daffa tersenyum. “Yo alhamdulillah nek de’e sadar. Aja lali, jaluk ngapura.”
Bagus : “Iyo.”

( Scene 15 ) rumah bagus.


Daffa & Bagus : “ Assalamu’alaikum.”
All : “ Wa’alaikumsalam.”
Kiki : “Pige wes di print?”
Daffa langsung menyodorkan makalah nya dan kiki mengambilnya.
Ayaa : “Entek piro daf?”
Daffa : “12.000”
Semuanya langsung mengambil uang untuk mengganti uang daffa ( urunan ). Kemudian,
tugas kelompok telah berakhir. Mereka semua izin untuk pamit.
Ayaa : “Bagus, ibu’e ndi, arep pamit.”
Bagus : “Sek tak celokke.”
“Buk. Tanglet’e bagus ajeng wangsul.”
Ibu bagus : “O iyaa sek le.”
Ibu bagus datang.
Kiki : “Buk. Kito ajeng pamit rumiyin. Ngapunten sanged yen ngerepotaken.” ( salim
Ibu bagus : “Boten, santai mawon.”
Ayaa : “inggih bu, matur nuwun unju’anne.” ( salim )
Ibu bagus : “nggih.”
Daffa : “pamit riyin nggih bu.” ( salim )
Ibu bagus : “ nggih. Podo sing antos-antos nggih.”

( Scene 16 ) rumah bagus.


Bagus : “Buk. Bagus nyuwun ngapunten kalih ibu. Selama iki bagus kathah salah
kalih ibu. Bagus nyesel bu.”
Ibu bagus tersenyum. ( “iyoo, wis ibu ngapurani. Akhire kowe sadar. )
Bagus : “Bagus punagi boten tak mbaleni manih.”
Ibu bagus meluk bagus. ( bisa di ganti dech hehe ).

Anda mungkin juga menyukai