Anda di halaman 1dari 5

Pucung

Jatawau: gantya mangke kang sumambung, Jeng Sunan Prawata, ambuka tekading galih, pun
makaten wahyaning suraosing sabda.

Kula nuwun: amba arsa mbuka kawruh katur Wali sanga boya leres boya sisip, among sampun
dados waton tekad kula.

(Ijinkanlah: saya akan membuka pemahaman saya kepada para Wali sembilan entah benar entah
keliru, namun sudah menjadi tekad saya yang kuat).

Hyang Maha Gung: datan weneh warnanipun, kartining bawana, awujud alam sakalir, tegesipun
yen kula agama Budha.

(Hyang Maha Agung: tidaklah sederhana warnanya, berwujud seluruh alam semesta, berarti
saya beragama Budha).

Esthiningsun ingkang asma Hyang Maha Agung, inggih Hyang Nurcahya, wredi cahya kang
nglimputi nggih punika tetepe Pangrasa kawula.

(Yang bernama Hyang Maha Agung ialah Hyang Nurcahya, artinya cahya yang meliputi yaitu
mantapnya Pangrasa saya).

Wujudipun: tan kena lamun dinulu, lan gebyaring mripat awit sifat langkung rungsit, mung
sinawang kalawan meneping cipta.

(Wujudnya: tidak dapat dilihat oleh mata sebab sangat rumit, hanya dapat dilihat dengan
heningnya cipta).

Turasipun: Sang Hyang Wenang naminipun, tegese winenang, murba lawan misesani, jagad raya
tuwin isen-isenira.

(Turunannya: Sang Hyang Wenang namanya, artinya diberi kewenangan, mengelola dan
menguasai, seluruh jagad raya beserta isinya).

Dene ulun: angsal saking Hyang Maha Gung, maligining karsa ran Sang Hyang Tunggal maligi, lir
ing tunggal campur jawi lebetira.

(Dan saya: berasal dari Hyang Maha Agung, oleh kuatnya karsa bernama Sang Hyang Tunggal,
yaitu tunggal campur luar dalamnya).

Tunggal wujud: pamor rahsa Hyang Guru, Hyang Suksma Kawekas, inggih Sang Hyang Sidajati
singlon asma ran Sang Hyang Nila Pramana.

(Tunggal wujud: pamor rahsa Hyang Guru, Hyang Suksma Kawekas ya Sang Hyang Sidajati
bernama samaran Sang Hyang Nila Pramana).

Sang Hyang Guru: inggih kang dumadi ingsun, guru teturutan, panuntun kulit daging, sajatine
Sang Hyang Guru cipta kula.
(Sang Hyang Guru: ialah ingsun, guru yang dituruti, penuntun kulit daging, sebenarnya Sang
Hyang Guru adalah cipta saya).

Kang kula nut menggah ing sakarsanipun, saosiking cipta, badan kula anglampahi, raga kula
sayekti manut kewala.

(Yang saya ikuti adalah apapun karsanya, semua gerak cipta, badan saya menjalani saja, raga saya
hanya menurut belaka).

Tetep lamun: punika Pangeran ulun tegese sanyata, pangeran kulit daging mung kewala sanes
Pangeran Jagad.

(Namun tetap: Tuhan saya nyata artinya, tuhan kulit daging bukanlah Tuhan jagad raya).

Mung satuhu: sinelir marang Hyang Agung pan dadya warana, lawan Hyang Nurcahya jati, pan
ingaken tunggal wujud tunggal rahsa.

(Hanya sebenarnya: dijadikan selir oleh Hyang Agung menjadi sarana, oleh Hyang Nurcahya jati,
yang dianggap tunggal wujud tunggal rahsa).

Sang Hyang Guru: asta kapat tegesipun maligining cipta, dadya pancadriya jati, tutuk grana karna
atanapi netra.

(Sang Hyang Guru: tangan empat maknanya adalah memusatnya cipta, menjadi pancadriya jati,
mulut hidung telinga dan mata).

Bawanipun: dewa sanga tunggal wujud, raga bolong sanga pan gadhah daya pribadi, Sang Hyang
Guru, ngadhaton ing Suralaya.

(Mulanya: dewa sembilan tunggal wujud, raga berlubang sembilan mempunyai daya pribadi,
Sang Hyang Guru, bertahta bersemayam di Suralaya).

Tegesipun: sura wani wredi jumbuh, laya teges pejah, sinten ingkang wani mati, pan sayekti
badhe dados mligi cipta.

(Maknanya: sura berani artinya jumbuh, laya adalah mati, siapa yang berani mati, sebenarnya
akan menjadi hanya cipta ening).

Sifatipun: Hyang Guru lir sifat ulun, apan madha warna, lir jambe sinigar kalih, lir wong ngilo
wewayangan jroning kaca.

(Sifatnya: Hyang Guru adalah ibarat sifat saya, karena sama warnanya, bagaikan jambe dibelah
dua, seperti orang berkaca bayangannya ada didalam kaca).

Yayah alun, lan segara tunggal wujud, lir kalak kenanga Wisnu Kresna dadi siji yen ta surya apan
lawan sorotira.
(Bagaikan ombak, dan lautnya tunggal wujud, seperti kelopak kenanga Wisnu Kresna jadi satu
kalau mentari dengan sinarnya).

Dipun maksud: nggegulang lakuning wujud, pan dipun waspada ingkang kasatmata muksis, ora
suwe bangkit jumbuh angga suksma.

(Yang dimaksudkan: memahami jalannya wujud, waspadalah yang kasatmata moksa, tiada lama
kemudian bangkit menyatu badan sukma).

Kang sira yun: pasthi katarbuka tamtu, ing samurwatira ana ning sireki wani nganggep
Pangeranireng Bawana.

(Yang engkau tuju: pasti dibukakan tentu, semampu engkau capai namun engkau janganlah
berani menganggap sebagai Tuhan semesta alam).

Mung punika: pangeraning raga ulun, awit Maha Mulya amengku alam sakalir yen dumunung ing
jiwa sayekti dora.

(Hanya ini: tuhannya badan saya, sebab kalau Yang Maha Mulia yang menguasai seluruh alam
semesta ada didalam jiwa, ini adalah bohong belaka).

De yen ulun: badhe muksa ring swarga gung, pangesthi kawula ngambah alam tigang warni, kang
sapisan aranipun Janaloka.

(Jikalau saya: akan moksa ke surga agung, menurut pemahaman saya melalui alam tiga macam,
yang pertama namanya Janaloka).

Marcukundha: dadya pelawangan layu raksa kang sanyata, plandhunganing kalam wadi, wusnya
sampet sun minggah ing Endraloka.

(Marcukunda: menjadi pintu kematian yang nyata, tempat kalam rahasia, setelah sampai saya
naik ke Endraloka).

Dunungipun: langen cipta kang satuhu, swarga panglaran san unggyaning Hyang Sidajati. Pan ing
kono sirna kamanungsan kula.

(Tempatnya: olah cipta yang benar, surga antara sampai kehadirat Hyang Sidajati, disitulah
musna kemanusiaan saya).

Amba sampun: jumeneng Bathara, Guru asarira Suksma mengku swarga nraka jati, temehira
nggih punika cipta kula.

(Hamba sudah: menjadi Dewa, Guru berbadan Sukma menguasai surga neraka sejati, yaitu
adalah cipta saya).

Mila nemu: swarga nraka, ingkang tamtu maligining cipta yen wening lepas pangeksi datan
samar pamoting parasdyanira.
(Maka memperoleh: surga neraka, yang pasti memusatnya cipta kalau pengarahannya hening
lepas tidak akan samar wajahmu memuat).

De kalamun: katawur ciptane kuwur, uwas samar-samar angrase tan purun mati, misih seneng
ing dunya mengku bandharda.

(Jikalau: tercampur ciptanya hancur, was-was samar-samar resah tidak mau mati, masih senang
didunia memilik harta).

Tilar sunu tuwin ingkang garwa ayu, amawarna-warna dunya ingkang raja peni, dadya tyasnya
arsa mengku ing kahanan.

(Meninggalkan anak serta istri cantik, berbagai macam keduniawian yang indah, menjadi
penghalang untuk menguasai keadaan).

Temahipun: cipta gingsir manjing samun, alam panglimunan, sedaya yun nutugken, mukti
sukmanira samengka dadya gandarwa.

(Kemudian: cipta berubah masuk kedalam keremangan, alam panglimunan, semua yang
diinginkan diteruskan, sukmanya menjadi gandarwa).

Gih punika: panasaran nraka agung mila den prayitna yen dumugi "Arasy Kursi", pan ing jantung
palarangan Suksmantaya.

(Yaitu: penasaran neraka agung maka hati-hatilah kalau sudah mencapai "Arasy Kursi", sebab di
jantung adalah tempat rahasia Sukma).

Tandya ulun: nir Endraloka sumundul, marang Guruloka aran Jonggringsaloka nami, pan ing utek
sinebut Endrabawana.

(Pengertian saya: tak akan Endraloka bisa mentok, ke Guruloka bernama Jonggringsaloka, di
otaklah disebut Endrabawana).

Alam jembar: langgeng padhang wredinipun, Sang Hyang Suksma nunggal Sang Hyang Tunggal
kang sawiji wus acampur lan Hyang Wenang kang amurba.

(Alam luas: langgeng terang keadaannya, Sang Hyang Sukma menjadi satu Sang Hyang Tungga
yang satu telah bercampur dan Hyang Wenang yang menguasai).

Murbeng ulun pamor ulun dadya enur, inggih Hyang Nurcahya ingkang tanpa kantha warni,
datan arah datan enggon nanging ana.

(Kuasa dan pamor saya menjadi nur, yaitu Hyang Nurcahya yang tanpa warna, tak punya arah tak
punya tempat namun ada).

Aneng ngriku: byar katingal padhang nglangut, langgeng salaminya, jaba jero wus ngenggoni,
ni'mat lawan manfaat tanpa sangsaya.
(Disitu: byar kelihatan terang luas sekali, langgeng selamanya, luar dalam sudah menempati,
nikmat dan manfaat tanpa sengsara).

Sampun tamtu: punika sasana ulun, kang aran Pangeran kang yogya kita ngengeri, dunya akhir
kawengku salaminira.

(Sudah tentu: itu adalah sasana saya, yang disebut Pangeran/Tuhan yang sebaiknya kita ikuti,
dunia akhirat dalam kekuasaanNya selamanya).

*Den ta ulun: salat masjid datan ayun, punika wong Arab balik kula tiyang Jawi, salat kula inggih
cara bangsa Jawa.*

(Kalau saya: salat di masjid tidak mau, itu orang Arab tetapi saya orang Jawa, cara salat saya ya
cara bangsa Jawa).

Siyang dalu: amba samadi ing kalbu, ngesti Wisnu Kresna tuwin Sang Hyang Sida jati, ingsun
gayuh tunggal lawan kita.

(Siang malam: hamba samadi didalam kalbu, memusatkan perhatian Wisnu Kresna dan Sang
Hyang Sidajati, saya upayakan tunggal dengan kita).

*Gih punika: amba sebut gama putus ran agama Budha, tegese anganggep budi jatinipun Budha
Islam padha uga.*

(Ini adalah: hamba sebut agama putus bernama agama Budha, artinya menganggap budi sejati
Budha dan Islam adalah sama).

*Sang Hyang Wisnu: Arab tegesipun Rasul, yen Kresna Muhammad, Allah Sang Hyang Sidajati,
mung bedane tembung Arab lawan Jawa.*

(Sang Hyang Wisnu: Arab artinya Rasul, kalau Kresna adalah Muhammad, Allah adalah Sang
Hyang Sidajati, hanya bedanya kata Arab dan Jawa).

Sampun putus: kang punika kawruh ulun, para Wali sanga sumangga para nupeksi mung yen
sisip ulun nyuwun pangaksama.

(Sudah selesai: inilah pemahaman saya, para Wali sembilan silahkan para pendengar, namun
kalau ada kekeliruan saya minta maaf).

Anda mungkin juga menyukai