Bahasa Karo:
Sabap bege pengkelengi Dibata doni enda maka
ibereikenna anakna si tonggal, gelah ola bene ise pe si tek ibas
ia, tapi dat kegeluhen sirasa lalap. (Yoh 3:16)
2. Bahasa Simalungun:
Ai sonon do parholong in atei ni Naibata bani dunia
on, pala do anak ni sisada-sada ai iberehon ase ulang magou
sagala na porsaya Bani. (Yoh 3:16)
4. Bahasa Aceh:
Sabab po teu Allah lumpah that geugaseh keu
manusia lam donya nyoe, nyang kheueh gobnyan geubri
aneuek gobnyan nyang tunggai, mangat tieb-tieb ereueng
nyang meuiman ubak gobnyan bana binasa, teuma meuteume,
udeb seujati dan keukai. (Yoh 3:16)
5. Bahasa Angkola:
Angke songon I ma holong ni Debata di portibion jabat
dilehon Ia anak na sasada I anso sude halak na porsaya tu sia
nada mago, tapi maruli di ngolu na manongtong. (Yoh 3:16)
6. Bahasa Nias:
Si mano sa wa’omasi lawangi nosi guli dana, no ibe’e
nononia andro, si ha sambua, ena’o lo tekkiko dozi samati
chonia, ena’o so chora wa’auri si lo aetu. (Yoh 3:16)
7. Bahasa Palembang:
Kerno besak nian kasih-Nyo pado dunio, sehinggo
siapo bae yang percayo pado-Nyo indak binaso, tapi idup
sepanjangan. (Yoh 3:16)
8. Bahasa Sunda:
Karana kacida mikaasihna Allah ka alam dunya, nepi
ka masihkeun putra tunggal-Na, supaya sakur anu percaya ka
Anjeunna ulah binasa, tapi meunang hirup langgeng. (Yoh 3:16)
9. Bahasa Jawa:
Awitdene gusti Allah anggone ngasihi marang jagad
iku nganti masrahake kang putra ontang-anting, supaya saben
wong kang pracaya marang panjenengane aja nganti nemu
karusakan, nanging nduwenana urip langgeng. (Yoh 3:16)