‫‪KHUTBAH JUMAT‬‬

‫)‪DMDI (DEWAN MASJID DIGITAL INDONESIA‬‬

‫‪https://seruanmasjid.com‬‬
‫‪Versi Basa JAWI‬‬

‫‪MARHABAN YAA RAMADHAAN‬‬

‫‪KHUTBAH I‬‬

‫َ ُ‬ ‫َ ْ‬ ‫َ‬ ‫َّ َ‬ ‫ْ‬

‫َّإن ال َح ْم َد ِلل ِه‪ ,‬ه ْح َم ُد ُه‪َ ,‬وو ْظ َخ ِع ُُى ُه‪َ ,‬وو ْظ َخغ ِف ُس ُه‪َ ,‬وو ُعىذ‬
‫اللهُ‬ ‫َّ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ ْ ُ ُ َ ْ ُ َ َ َ ّ َ َ‬
‫اث ؤعم ِالىامن يه ِد ِه‬ ‫ِبالل ِه ِمن شسو ِز ؤهف ِظىا‪ ,‬وط ِِئ ِ‬
‫ضل ْل َف َال َهاد َي َل ُه َ‪,‬ؤ ْش َه ُد َؤ ْن َال ا َلهَ‬ ‫َُ ََ ْ ُ ْ‬ ‫َ َ ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫فال م ِض َّل له‪ ,‬ومن ً ِ‬
‫هللا َو ْح َد ُه َال َشسٍْ ًَ َل ُه‪َ ،‬ش َه َاد َة َم ْن ُه َى َخ ْي ٌر َّم َلاماً‬ ‫لِا ُ‬ ‫َّ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫َوؤ ْح َظ ُن ه ِد ًًّا‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ُ ُْ‬
‫مح َّم ًدا َع ْب ُد ُه َو َز ُط ْىل ُه اْل َّخ ِصف‬ ‫َو َؤ ْش َه ُد َؤ َّن َط ُّ َد َها َ‬
‫ِ‬
‫ب ْاْلَ َيازم ه َبا ًزا و َ‬
‫ص ِب ًُّا‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ ِِ ِ‬
‫ص ّل َو َط ّل ْم َع َلى َط ُّد َها ُم َح َّمد َو َ‬ ‫َ َّ ُ َّ َ‬
‫ص ِاد َق‬ ‫ان َ‬ ‫ٍ‬ ‫ِِ‬ ‫اللهم ِ ِ‬
‫َ‬ ‫ف‬
‫َّ‬
‫ص ْح ِب ِه ال ِر ًْ َن‬ ‫ان َز ُط ْى ًال َهب ًُّا‪َ ،‬و َع َلى آله َو َ‬ ‫ْال َى ْعد َو َو َ‬
‫ِِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ًُ ْح ِظ ُى ْىن ِإ ْطال َم ُه ْم َول ْم ًَ ْف َعل ْىا ش ِْ ًئا ف ِسًٍّا‪ ،‬ؤ َّما َب ْع ُد‪،‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ ُّ َ ْ َ ُ ْ َ َ َ ُ ُ ُ ُ‬
‫هللا‪ ،‬ا ْو ِص ُْ ِن ْي ه ْف ِس ْي َوِإ ًَّاه ْم‬ ‫اضسون ز ِحمىم‬ ‫فُا ؤيها الح ِ‬
‫َ َ ْ َ َ ْ ُ َّ ُ ْ َ َ َ ُ َ َ‬ ‫ََْ‬
‫هللا ح َعالى ‪:‬‬ ‫هللا‪ ،‬فلد فاش اْلخلىن‪ .‬كاٌ‬ ‫ِبخلىي ِ‬
‫الظ ٰم ٰى ُث‬ ‫ض َها َّ‬ ‫َو َطاز ُع ْٓىا ا ٰلى َم ْْغف َسة ّم ْن َّزّب ُى ْم َو َج َّىت َع ْس ُ‬
‫ٍ‬ ‫ِْ ٍ ِ َ ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َْ ُ ُ‬
‫َولِا ْزض ا ِع َّد ْث ِلل ُم َّخ ِل ْين (‪ )٣١١‬ال ِر ًْ َن ًُ ْى ِف ُل ْىن ِفى‬
‫َْ َ ْ‬ ‫َّ ََّّۤ َ َّ َّۤ ْ ٰ‬
‫الض َّس ِاء َوالى ِظ ِم ْي َن الغ ُْظ َوال َع ِاف ْي َن َع ِن‬ ‫الظس ِاء و‬
‫َۚ‬ ‫ُْ‬ ‫َّ ِۗ ّٰ‬
‫اض َوالل ُه ًُ ِح ُّب اْل ْح ِظ ِى ْي َن (‪)٣١١‬‬ ‫الى ِ‬
‫‪. (QS Ali Imran [3]: 133-134).‬‬
‫‪1‬‬
Jamaah Jum‟at ingkang pikantuk rahmating
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala
Minangka pambuka atur, sumangga kita
sesarengan hangunjukaken raos syukur wonten
ngarsa dalem Allah Subhanahu Wa Ta‟ala, awit
sampun kathah nikmat peparingipun dhumateng
kula dalasan panjenengan sedaya.
Sak lajengipun, minangka pandhèrèkipun
ingkang tansah setya tuhu, mangga sareng-
sareng hatur shalawat dalasan salam, kunjuk
dhumateng Rasulullah Muhammad Shallallahu
„Alaihi Wa Sallam, sumarambah dhumateng
para kulawarganipun, para sahabatipun, para
tabi‟in, ugi para tabi‟utabi‟in.
Minangka jangkeping rukun khotbah, al
fakir khotib mboten bosen-bosen tansah atur
pepémut dhumateng dhiri pribadhi kula
piyambak, sumarambah dhumateng para
jamaah Jum‟at, kanthi atur, sumangga tansah
ngandelaken iman, nambahi jejeging taqwa kita
dhumateng Allah Subhanahu Wa Ta‟ala, jumbuh
kaliyan dhawuhipun kanjeng Nabi Muhammad
Shallallahu „Alaihi Wa Sallam :
َ َ ْ َ َ َّ َْ ُ ُ َ
،‫الظ ِِّئت ال َح َظ َىت ج ْم ُح َها‬ ‫ َوؤج ِب ِع‬،‫هللا َح ُْث َما ه ْى َذ‬ ‫ِا َّج ِم‬
ُ ُ َ َّ َ
ْ ٍ ‫اض ِبخل ٍم َح َظ‬
‫ن‬ ‫َوخ ِال ِم الى‬
“Sira padha taqwaa marang Allah ing ngendi
waé mapanira. Imbangana pakartimu kang
nistha kanthi tumindak becik, amargo kabecikan
bakal isa hangganti kanisthan. Srawunga karo
sapepadhané manungsa kanthi pakerti kang
becik.” (HR Tirmidzi).
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala ugi sampun
paring firman makaten:
َ ْ َ ْ ْ ُ َ ُ َّ َ َ ْ َّ َّ َ ْ َ َّ َ ُ َّ َ َ َ
ِ ‫وجصودوا ف ِئن خير الص ِاد الخلىي واجلى ِن ًاؤو ِلي لْالبا‬....
‫ب‬
2
 “....Lan sira padha cawisa sangu, satemené
becik-beciking sangu iku wedi (taqwa) ing Allah.
Hé wong kang padha duwé akal, sira padha
wediya marang Ingsun”. (QS Al-Baqarah [2]:
197).
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala ugi paring
dhawuh makaten:
َّ َّ ُ ُ َ َ َ َ ُ َّ َ َ ّ ْ ُ َّ ْ ُ َ َ َّ َ ُّ َ َ
‫ًا ؤيها ال ِرًن آمى ْىا اجلىا الله حم جل ِاج ِه وال جمىجن ِإال‬
َ
‫َوؤ ُهخم ُّم ْظ ِل ُمى َ ْن‬
Hé wong-wong mukmin kabèh, Sira padha
bektiya ing Allah, kelawan sejatineng bekti, lan
sira aja padha mati, kajaba mati ing kahanan
Islam.” (QS Ali Imran [3] : 102).
Jamaah Jum‟at ingkang pikantuk rahmating
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala
Sawetawis dinten malih kita badhé
pinanggih kaliyan wulan minulya, wulan
Ramadhan 1445 H. Saèstu menika minangka
kabagyan ingkang luar biasa tumrap tiyang-
tiyang ingkang mangertosi rahasia ing sak
wingkingipun Ramadhan niki.
Mugi kawuningan, Ramadhan minangka
wulan istiméwa. Wulan ingkang ing nglebetipun
kawajibaken siyam utawi pasa, ingkang saged
nglantaraken saben tiyang Muslim nyundul
derajat takwa. Allah subhanahu wa ta‟ala
sampun paring firman mekaten:
َ ُ َ ّ ُ ُ ْ َ َ َ ُ ْ ُ َ ٰ َ ْ َّ َ ُّ َ ٰٓ
‫الص َُ ُام ه َما ه ِخ َب َعلى‬
ِ ‫ًايها ال ِرًن امىىا ه ِخب علُىم‬
َّ َ َ َّ
‫ال ِر ًْ َن ِم ْن ك ْب ِل ُى ْم ل َعل ُى ْم َج َّخ ُل ْى َ ْن‬
Hé wong kang padha mukmin. Sira kabèh
diwajibaké pasa, kaya para umat sadurungira.
Supaya sira kabèh padha taqwa marang Allah.
(TQS al-Baqarah [2]: 183).
3
 Ing nglebetipun kagelar kathah ganjaran,
saha manéka warni kaberkahan. Kori-korinipun
suwarga sami dipun bikak, kari-korinipun neraka
sami dipun tutup, saha sétan-sétan dipun
kerangkèng utawi dipun belenggu. Rasulullah
shallallahu „alaihi wa sallam sampun paring
sabda mekaten:
ُ َ َّ َ َ َ ْ ٌ َ َ ُ ٌ ْ َ ُ َ َ َ ْ ُ َ َ ْ َ
‫ض الل ُه َعل ُْى ْم‬ ‫كد جاءهم زمضان شهس مبازن افتر‬
َ ُ ‫ص َُ َام ُه ُج ْف َخ ُح ِف ُِه َؤ ْب َى‬
ُ‫اب ْال َج َّى ِت َو َُ ْغ َل ُم ِف ُِه ؤ ْب َىاب‬
ِ
ْ ُ ‫اط‬ َ َّ َ َُ َ ْ
‫ين‬ ِ ُ‫الج ِح ُِم وحغ ُّل ِف ُِه الش‬
Satemené wis teka sasi Ramadhan kang kebak
keberkahan. Allah majibaké marang sira kabèh
nindakaké pasa sak suwéné Ramadhan. Ing sasi
iku lawang-lawangné suwarga padha dibuka,
lawang-lawangé neraka ditutup lan sétan-setan
padha dibelenggu (dikrangkèng). (HR Ahmad).

Langkung saking niku wau, Ramadhan

minangka wulan ing nglebetipun wonten
satunggal dalu ingkang langkung saé katimbang
sèwu wulan. Hinggih menika Lailatul Qadar. Ing
dalu niku ugi Allah subhanahu wa ta‟ala
manedhakaken al-Quran, pandoming gesang
para manungsa, ingkang dados tuk sumbering
kabagyan tumrap sedayanipun, nalika ing alam
donya, tumunten ngantos ing akhirat. Allah
subhanahu wa ta‟ala sampun paring firman
mekaten:
ْ َُ َ َ َْٰ ََٓ ْ َ َ ْ َْ ٓ
‫ًً َما ل ُْلت ال َل ْد ِۗ ِز‬ ‫) وما ادز‬٣( ‫ِا َّها اه َصل ٰى ُه ِف ْي ل ُْل ِت ال َل ْد ِز‬
َ َْ َ ْ َُ َ
)١( ‫) ل ُْلت ال َل ْد ِز ە خ ْي ٌر ِّم ْن ال ِف ش ْه ِۗ ٍس‬٢(
Sayekti anggon Ingsun nurunaké (al-Quran) ana
ing wengi kang mulya. Sapa kang meruhaké sira,
wengi kang mulya iku apa? Wengi kang mulya
4
iku luwih becik tinimbang 1000 sasi. (TQS al-
Qadar [97]: 1-3).

Ringkesipun, Ramadhan minangka wulan

ingkang kebak lubèran kaberkahan. Karana niku,
sampun sak trepipun menawi saben Muslim
sami gumbira, tumunten sami nyamektakaken
dhiri sak saé-saénipun, ing wekdal saben mapag
dumuginipun Ramadhan. Tamu agung ingkang
bekto kathah sanget kautaman.
Jamaah Jum‟at ingkang pikantuk rahmating
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala
Siyam Ramadhan ingkang èstu-èstu
katindakaken kanthi ikhlas saha jumbuh kaliyan
tuntunan syariah, badhé dados tamèng utawi
perisai (pelindung) saking pasiksan latu neraka.
Rasul shallallahu „alaihi wa sallam sampun
paring sabda mekaten:
َ ْ ْ ْ ُ َ َ َّ ُ َ َّ ْ ٌ َّ ُ ُ ْ َّ
ْ ِ ‫الصىم جىت ِمن الى ِاز هجى ِت ؤح ِدهم ِمن ال ِلخ‬
ٌ‫ا‬
Pasa Ramadhan minangka perisai (pelindung)
saka azab neraka, kadidéné tamengira ing sak
jroning paprangan (HR an-Nasa‟i lan Ahmad).

Siyam Ramadhan ugi saged dados sarana

pambusaking dedosa. Rasulullah shallallahu
„alaihi wa sallam sampun paring sabda mekaten:
َ َ ُ
‫اح ِد َظ ًابا غ ِف َس ل ُه َما ج َل َّد َم ِم ْن‬
ْ ‫ان إ ًَم ًاها َو‬
َ َ ََ َ َ ْ َ
ِ ‫من صام زمض‬
َْ
‫ذه ِب ِ ْه‬
Sing sapa waé gelem nindakaké pasa ing sasi
Ramadhan karana iman lan mangrantu ridhané
Allah, yekti bakal dingapura dosa-dosané kang
wis kelakon. (HR al-Bukhari).

5
Jamaah Jum‟at ingkang pikantuk rahmating
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala
Awit saking menika, mrepegi tumapaking
Ramadhan wekdal menika, kita tansah
mangrantu, mugi-mugi siyam kita èstu-èstu
saged mujudaken ketakwaan hakiki, kados
ingkang dipun sebataken ing QS al-Baqarah [2]:
183:
َ َ ُ َّ َ
ْ‫ل َعلى ْم ج َّخ ُل ْىن‬
Menapa ta takwa menika? Imam ath-
Thabari, rikala manafsir QS al-Baqarah ayat 183
ing nginggil, antawisipun mangutip saking Imam
al-Hasan, paring pratélan mekaten, “wong-
wong kang takwa yaiku sapa waé kang wedi
marang perkara apa waé kang wis Allah
haramaké tumrap dhiriné, sarta nindakaké
perkara apa waé kang wis Allah titahake marang
dhèwèké.” (Ath-Thabari, Jâmi‟ al-Bayân li
Ta‟wîl al-Qur‟ân, I/232-233).

Mekaten niku takwa ingkang kedahipun

cumanthèl hanggandhul ing dhirinipun Muslim,
kados dhawuhipun kanjeng Nabi shallallahu
„alaihi wa sallam dhumateng Muadz bin Jabal
ra:
ُ ُ َ
ْ‫هللا َح ُْث َما ه ْى َذ‬ ‫ِا َّج ِم‬
Sira padha taqwaa marang Allah ing ngendi waé
mapanira. (HR at-Tirmidzi).

Menika takwa ingkang totalitas. Boten

namung rikala ngibadhah, hananging ugi ing
wekdal sak jawining ngibadah. Boten namung
ing babagan perkawis pribadhi, ananging ugi ing
6
babagan urusan umat. Hangamalaken sedaya
syariahipun Allah, saé ing babagan aqidah lan
ngibadah; dhaharan, unjukan, busana, saha
akhlak; muamalah (ékonomi, politik,
pendidikan, pemerintahan, sosial, budaya, lan
sak panunggalanipun); dalasan „uquubaat (sanksi
hukum) kados huduud, jinaayaat, ta‟ziir menapa
déné mukhaalafaat.

Pramila, sanès takwa naminipun menawi

namung kulinten nindakaken shalat, siyam
Ramadhan, utawi tumunten nindakaken ibadah
haji dhumateng Baitullah; selagianipun taksih
purun nindakaken riba, suap saha korupsi,
manglirwakaken urusan masyarakat, hanzalimi
rakyat lan manolak penerapan syariah Islam
kanthi ingkang kâffah, ing sak lebeting sedaya
urusan panggesangan.
Jamaah Jum‟at ingkang pikantuk rahmating
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala
Kita kedah émut firman Allah subhanahu
wa ta‟ala menika:
ُّ ‫اط ْي ُم ْظ َخ ِل ُْ ًما َف َّاجب ُع ْى ُه ََۚوَال َج َّدب ُعىا‬
َ‫الظ ُبل‬ ‫س‬َ ‫َو َا َّن ٰه َرا ِص‬
ِ ِ ِ
َ‫َ َ َ َّ َق ُ ْ َ ْ َ ْ ٰ ُ ْ َ ّٰ ُ ْ َ َ َّ ُ ْ َ َّ ُ ْ ن‬
ْ ‫فخفس ِبىم عن ط ِبُ ِل ٖه ِۗذ ِلىم وصىىم ِب ٖه لعلىم جخلى‬
Lan satemené iki dalan Ingsun kang jejeg, awit
saka iku, sira kabèh padha manuta (ngambaha)
dalan iku, lan aja padha manut (ngambah)
dalan liyané, jalaran yèn mangkono, sira tetep
wong kang nyimpang saka agamaning (dalané)
Allah. Mangkono iku dhawuhé Allah marang
sira kabèh supaya padha bekti ing Allah,
ngéstokaké dhawuhé. (TQS al-An‟am [6]: 153).

7
 Sampun cetho, boten cekap mawi siyam
kémawon, satunggaling tiyang saged pikantuk
derajat takwa. Totalitas ketaatan dhumateng
sedaya syariah Islam menika ingkang badhé
nglantaraken dhiri kita pikantuk derajat takwa.
Ing wekdal kita minangka pribadhi, kaatur
dhiri kita kanthi syariah Islam. Rikala kita
sesarengan masyarakat, kaatur masyarakat kita
migunakaken syariah Islam. Ing wekdal kita
dados pemimpin, kaatur rakyat nika mawi
syariah Islam kanthi kaffah, ing sedaya sendi
panggesangan. Makaten menika takwa ingkang
satuhu, menawi boten mekaten, kita pantes
hanalesih, menapa kita sampun takwa?
Jamaah Jum‟at ingkang pikantuk rahmatipun
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala
Makaten ingkang saged kula aturaken ing
khutbah Jum‟at menika. Hanglenggana bilih
sedaya kasampurnan namung kagunganipun
Allah Subhanahu Wa Ta‟ala samukawis atur
kula ingkang leres awit pitedah saking
Panjenenganipun, lumantar Rasulipun, mangga
kita gondhèli kanthi saèstu. Samukawis atur kula
ingkang lepat, awit saking kirangipun
pangertosan pribadi kula, mangga kita bucal
ingkang tebih, lan mugi panjenengan sedaya
kersa hanglubèraken samudra pangaksami.
Pepuntoning atur, sumangga kita pungkasi
khutbah menika kanthi ndedonga sesarengan,
mugi kita sedaya tansah pinaringan panjang
yuswa, séhat lahir batin, manfaat donya
akhérat. Pinaringan hidayah, inayah lan
kekiyatan, sahéngga saged dados péranganipun
ahli dhakwah, ingkang tansah sengkut
ngrembakakaken jejegipun syariat Islam kanthi
kaffah, tansah setya tuhu hanuladhani kanjeng
8
‫‪Nabi Muhammad Shallallahu „Alaihi Wa Sallam‬‬
‫‪ngantos‬‬ ‫‪puput yuswa kanthi kawontenan‬‬
‫‪husnul khatimah, aamiin ya rabbal‟alamiin.‬‬
‫][‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َبا َز َن هللا لي َو َل ُى ْم فى ْا ُلل ْسآن ْا َ‬
‫لع ِظ ُْ ِم‪َ ،‬وه َف َع ِني َوِإ ًَّاه ْم‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ّ‬ ‫ْ‬
‫هللا ِم َّىا‬
‫ُم َوجل َّب َل ُ‬ ‫الره ِس ال َح ِى ِ ْ‬ ‫ب َماف ُْه م َن ْلا ًَ َ‬
‫اث و ِ‬‫ِ‬ ‫ِ ِ ِ ِ‬
‫َ ْ ُ ْ َ َ َ ُ َ َّ ُ ُ َ َّ ْ ُ َ ْ ُ َ َ ُ ْ ُ َْ‬
‫و ِمىىم ِجالوجه وِإهه هى الظ ِمُع الع ِلُم‪ ،‬وؤكىٌ كى ِلي‬
‫الغ ُف ْى ُز َّ‬‫َ َ َ ْ َ ْ ُ َ َ ْ َ َّ ُ ُ َ َ‬
‫الس ِح ُْم‬ ‫إطخغ ِفس هللا الع ِظُم ِإهه هى‬ ‫هرا ف ْ‬
‫‪KHUTBAH II‬‬

‫َ َ ْ َ َ ُّ ْ ُ َ ُ َ َ َ‬ ‫َْ‬
‫ال َح ْم ُد هللِ على ِإحظ ِاه ِه والشىس له على جى ِفُ ِل ِه‬
‫ْ‬ ‫ْ‬
‫هللا َو ْح َد ُه َال َشسًٍَْ‬ ‫هللا َو ُ‬ ‫َوا ْمخ َىاهه‪َ .‬و َؤ ْش َه ُد َؤ ْن َال ا َل َه إ َّال ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ ِ ِِ‬
‫الد ِاعى َ‬
‫إلى‬ ‫َل ُه َو َؤ ْش َه ُد َّؤن َط ُّْ َد َها ُم َح َّم ًدا َع ْب ُد ُه َو َز ُط ْىل ُه َّ‬
‫ُ‬
‫ِ‬
‫ز ْ‬
‫ض َى ِاه ِه‪.‬‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ص ّل على َط ُّدها ُمح َّم ٍد وعلى اله وؤ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ َّ َ‬
‫صح ِاب ِه‬ ‫ِِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫اللهم ِ‬
‫ّ َ‬
‫َو َط ِل ْم ح ْظ ِل ُْ ًما ِه ْثي ًرا‬
‫ْ‬ ‫َ‬ ‫اض ا َّج ُل َ‬ ‫َؤ َّما َب ْع ُد َف َُا َا ُّي َها َّ‬
‫ىاهللا ِف ُْ َما ؤ َم َس َواه َت ُه ْىا َع َّْما‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫الى‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ ْ َ ُ ْ َ َّ َ َ ُ‬
‫هللا ؤ َم َسه ْم ِبإ ْم ٍس َب َدؤ ِف ُْ ِه ِب َى ْف ِظ ِه َوث َـنى‬ ‫ههى واعلمىا ؤن‬
‫عا َلى إ َّن َ‬
‫هللا‬
‫ََ َ َ َ‬
‫ح‬ ‫اٌ‬ ‫ك‬ ‫و‬ ‫ه‬ ‫ط‬ ‫ب َمآل ئ َىخه ْاْلُ َظ ّب َحت ب ُل ْ‬
‫د‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ ِ ِ ِ‬ ‫ِ ِ ِِ‬
‫ْ َ َ ُ ْ َ ُّ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ص ُّل ْى َن َع َلى َّ‬ ‫َو َمآلئ َى َخ ُه ًُ َ‬
‫صل ْىا‬ ‫الى ِبى ًأ ا ُّي َها ال ِرًن آمىىا‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ّ‬ ‫َ‬
‫َعل ُْ ِه َو َط ِْل ُم ْىا ح ْظ ِل ُْ ًما‪.‬‬
‫ّ‬ ‫ُ َ‬ ‫ُ َّ َ ّ َ َ َ ّ َ ُ َ َّ َ َّ‬
‫هللا َعل ُْ ِه َو َط ِل ْم‬ ‫صلى‬ ‫اللهم ص ِل على ط ُِ ِدها محم ٍد‬
‫َ ّ َ ُ َ َّ َ َ َ َ ْ َ َ ُ ُ َ َ َ َ‬ ‫َ ََ‬
‫آلئى ِت‬ ‫ِ‬ ‫م‬‫و‬ ‫ً‬ ‫ل‬‫ِ‬ ‫ط‬ ‫ز‬ ‫و‬ ‫ً‬ ‫ُأئ‬
‫ِ ِ‬ ‫ب‬ ‫ه‬ ‫ا‬ ‫ى‬ ‫ل‬ ‫ع‬ ‫و‬ ‫د‬‫ٍ‬ ‫م‬ ‫ح‬ ‫م‬ ‫ها‬ ‫د‬
‫وع ِ ِ ِ‬
‫ُ‬‫ط‬ ‫آٌ‬ ‫ى‬ ‫ل‬
‫‪9‬‬
 ‫َ ْ‬ ‫لخ َل َف ِاء َّ‬ ‫ْ ُ َ َّ ْ َ َ ْ َ ّ ُ َّ َ ْ ُ‬
‫الس ِاش ِد ًْ َن ؤ ِبى َبى ٍس‬ ‫اْللسِبين وازض اللهم ع ِن ا‬
‫َ ُ َ ُْ‬
‫الخ ِاب ِع ْي َن‬ ‫الص َح َابت َو َّ‬ ‫َ َ َ َ ْ َ‬
‫ْوع َمس وعث َمان وعلي وعن ب ِل َُّ ِت َّ ِ‬
‫ض َع َّىا‬ ‫الد ًْن َوا ْز َ‬ ‫الخابع ْي َن َل ُه ْم با ْح َظان ا َلى ًَ ْىم ّ‬ ‫َّ‬ ‫ََ‬
‫ِ ِ ِ‬ ‫ٍ ِ‬ ‫ِِ‬ ‫وج ِاب ِعي ِ ِ‬
‫الس ِاح ِم ْي َ ْن‬‫َم َع ُه ْم ب َس ْح َم ِخ ًَ ًَا َؤ ْز َح َم َّ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬
‫لله َّم اغف ْس لل ُم ْؤمى ْي َن َواْل ْؤم َىاث َواْل ْظلم ْي َن َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫اث‬ ‫ِ ِ‬ ‫م‬ ‫ل‬ ‫ظ‬ ‫ْل‬ ‫ا‬ ‫و‬ ‫ِِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ ِ ِِ‬ ‫ا‬
‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُْ ْ َ ْ َ‬ ‫َ َ‬
‫الله َّم ؤ ِع َّص ِلْا ْطال َم َواْل ْظ ِل ِم ْي َن‬ ‫اث ُ‬ ‫ِ‬ ‫ى‬ ‫لِا ْم َ‬ ‫و‬ ‫م‬ ‫ه‬‫ن‬ ‫م‬ ‫ِ‬ ‫ُأء‬ ‫ح‬‫لِا ْ‬
‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫الش ْس َن َواْل ْشسه ْي َن َو ْاه ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ َ َّ ّ‬
‫ص ْس ِع َب َاد َن اْل َى ِ ّح ِد ًْ َن‬ ‫ِِ‬ ‫وؤ ِذٌ ِ‬
‫َ َ ْ ُ‬ ‫ْ ُ‬ ‫ص ْس َم ْن َه َ‬ ‫َو ْاه ُ‬
‫الد ًْ َن َواخر ٌْ َم ْن خر ٌَ اْل ْظ ِْل ِم ْي َن َو‬ ‫ص َس ّ‬
‫ِ‬
‫الد ًْ ِن‪.‬‬ ‫اعل َول َماج ًَ إ َلى ًَ ْىم ّ‬ ‫الد ًْن َو ْ‬ ‫َد ّم ْس َؤ ْع َد َاء ّ‬
‫ِ ِ‬ ‫ِ ِ ِ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬
‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬
‫الله َّم ْادف ْع َع َّىا ا َلبال َء َوا َلى َب َاء َو َّ‬ ‫َ‬
‫الصال ِش ٌَ َوا ِْل َح َن َو ُط ْى َء‬ ‫ُ‬
‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬
‫ا ِلف ْخ َى ِت َوا ِْل َح َن َما ظ َه َس ِم ْن َها َو َما َبط َن َع ْن َبل ِدها‬
‫َّ ً َ َ ْ ُ ْ َ ْ ُ ْ ْ َ َّ ً‬ ‫ْ‬
‫عأمت ًَا َز َّب‬ ‫ِاه ُد ِوه ِْ ِظ َُّا خأصت وط ِائ ِس البلد ِان اْلظ ِل ِمين‬
‫ً‬ ‫ْ‬ ‫ً‬ ‫ُّ ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ َ َ‬
‫الده َُا َح َظ َىت َو ِفى ْلا ِخ َس ِة َح َظ َىت‬ ‫لع ِاْل ْي َن‪َ .‬زَّب َىا ِآجىا ِفى‬ ‫ا‬
‫َ َ َ َ َ َّ َ َّ َ َ َ ْ َ َ ْ ُ َ َ َ ْ َ َ ْ َ‬
‫اإن ل ْم حغ ِف ْس ل َىا‬ ‫و ِكىا عراب الى ِاز‪ .‬زبىا ظلمىا اهفظىا و‬
‫َ َ ْ َ ْ َ َ َ ُ ْ َ َّ َ ْ َ‬
‫اط ِسٍْ َن‪.‬‬ ‫ن ِمن ا ِ‬
‫لخ‬ ‫وجسحمىا لىيىه ْ‬

‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ َ َ ْ ُ ُ ْ َ ْ َ ْ‬ ‫َ َ‬

‫خأء ِذي‬
‫هللا ! ِإن هللا ًإمسِبالعد ٌِ و ِلْاحظ ِان وِإً ِ‬ ‫ِعباد ِ‬
‫ُُ‬ ‫ْ ُ َ ْ ْ‬ ‫ْا ُلل ْس َبى َو ٍَ ْى َهى َعن ْا َلف ْ‬
‫شأء َواْل ْىى ِس َوا َلبغي ٌَ ِعظى ْم‬ ‫ِ‬ ‫ح‬ ‫ِ‬
‫َ ْ َ ْ َ َ ْ ُ ْ ُْ‬ ‫َ َ َّ ُ ْ َ َ َّ ُ ْ َ َ ْ ُُ‬
‫لعلىم جرهسون واذهسوا هللا الع ِظُم ًرهسهم‬
‫هللا َؤ ْه َب ْرْ‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫س‬
‫َ ْ ُ ُْ ُ َ َ َ َ ْ ُ ْ ََ ْ‬
‫ه‬ ‫واشىسو ْه على ِوع ِم ِه ً ِصدهم ول ِر‬

‫‪10‬‬