Anda di halaman 1dari 5

Legenda Ajibarang

Ket :
Munding = Adipati
Adegan 1
(Adipati Munding Wilis karo garwane nang panggung karo nggendong anak)
Jaman biyen, ana kerajaan arane Galuh Pakuan. Kerajaan iki duwe raja, asmane
Adipati Munding Wilis. Garwane Adipati munding wilis nembe 4 dina babarake
putra mbarep. Putrane Adipati Munding Wilis nduweni keistimewaan, yaiku ana
tandha Toh Wisnu nang lengen kiwene.
Adipati :
Baguse putraku, muga-muga kowe ngemben gedhe dadi pemimpin
kang wicaksana.
Garwane:

Amiin. Sampun mestine kang mas, den bagus niki gadhahi tandha
toh wisnu ing lengen kiwenipun. Tandhane, bayi niki sampun
kanugrahan budi luhur lan kawicaksanaan.

Munding :

Iya, Dik. Ngemben, putraku iki bakal nerusake tahtaku.

Garwane:

Saderengipun kangmas, bayi niki bakal dipun-namini sinten?

Munding :

Alah iya! Saking bungahe atiku, bayiku urung takwehi jeneng. Bayi
iki bakal takjenengi.........

(Suara gaduh di liar. Abulawang lan bala kurawane ijig-ijijg teka)


Abu

He! Munding Wilis! Para prajuritmu wis takpateni kabeh! Serahna


kabeh harta bendamu!

(Abulawang nyerang Munding. Garwane adipati juga melu diserang. Harta benda
pada dijukuti)
Bak..buk..bak..buk..
(Adipati dibekep. Garwane Adipati dicekek gulune, arep dibunuh nganggo keris.
Bayine direbut prajurite abulawang)
Adipati

Anakku!! Bojoku!!!

Abu

Hahahaha!!! Pilih endi? Nyawamu, bojomu, apa anak lanangmu?

Adipati

Pateni aku! Pateni awakku! Aja kokapak-kapakna bojo lan anakku!

Garwane:

Kangmaaaaaasss!

(Abulawang arep nancepke keris marang Adipati. Tapi ora sida)


Abu

Ra sida lah! Aku pilih anakmu. Aku urung duwe anak nganti siki. Ayo
bali balaku! Gawa harta benda lan bayi kuwi!

Adipati

Putraakuuuu!!!

Garwane:

Putraakuuuu!!!

(Abulawang lunga ninggalake adipati lan garwane kang nandang tatu)


Garwane:

Kepripun niki kangmas? Putra kita diculik abulawang.

Adipati :
Tenang bae dik, aku janji bakal nemokake putra kita. Tapi, kowe
kudu gelem urip susah, mergane dhewek kudu nyamar dadi wong tani supaya
Abulawang ora ngerti.
Garwane:

Inggih mas, kula purun asal karo panjenengan.

Adipati

Ayo dik..

(Adipati mapah Garwane metu saka panggung)

Adegan 2 (Setting : Umahe Abulawang)


Mergane abulawang ora duwe anak, abulawang ngerumat Putrane Adipati
Munding Wilis kang bagus banget kuwe kanthi becik. abulawang seneng banget.
Putrane Adipati dijenengi Jaka Mruyung, dijukut saka jeneng bukit kang dadi
markase Abulawang, yaiku bukit Mruyung. Nganti Jaka Mruyung wis gedhe, Jaka
Mruyung ora alih metu saka wilayahe Abulawang. Senajan mengkana, abulawang
tetep dadi abulawang
, wateke kang seneng judi lan ombe-ombenan ora bisa diilangi.
(Abulawang mlebu, nggawa botol miras karo mabuk. Tangane nyekel segenggem
dhuwit kasil judi)
Abu

Jaka Mruyuungg!! Anakkuu!! Jaka Mruyuungg!!

(Jaka Mruyung teka)


Jaka

Nggih, Pak. Wonten punapa?

Abu
:
Nyah! Dhuwit nggo awakmu. Simpenen. Nek perlu apa-apa,
kongkon bae balaku nukokna kebutuhanmu.
(Abu lawang ngewenehi dhuwit, Jaka Mruyung nampa kanti kepeksa)
Jaka

Pak, pangapunten. Kawula saniki namung butuh kebebasan. Kula


kepengin medal, kepengin ningali selintunipun bukit niki.

Abu

Apa?! Ora bisa anakku!! Kowe kudu tetep nang kene! Aku ora gelem
kowe kenapa-kenapa!

Jaka

Nggih Pak.

(Abulawang keturon merga mabuk)


Jaka

Wah, Bapake sakaw kyeh. Kesempatan!

(Jaka nyolong ikete Abulawang, senjata, lan dhuwite. Banjur raine ditutupi, Jaka
metu, kabur)
(Abulawang tangi, kaget, ikete, senjatane, lan anakke wis ora nana)

Abu

Alalah nyong keturon! Endi iketku? Senjataku? Jaka anakku juga ora
nana? Anakku kabur.. Jaakkaaaaa Mruyuuuungg!!

(Abulawang metu)

Jaka mruyung kabur. Dheweke mlaku ora ngerti arah tujune.

Adegan 3 (Setting : Umahe Ki Mranggi)


(Ki Mranggi mlebu, nggawa sesajen, lungguh nang tengah, dzikir karo merem)
Ki M
:
Rasa-rasane arep ana sing teka. Tapi sapa ya? Pawakane kaya wong
ala. Tapi ana tanda nek wong kiye becik. Duh, nyong kudu kepriwe?
(Jaka Mruyung mlebu, bingung ndeleng kaki kaki lagi dzikir)
Ki M

Nah!!! Kiye wonge!! Ana apa perlumu? Nek kowe arep ngrampok,
aku ora duwe apa-apa. (tetep nang palungguhane)

Jaka

Eng,... nami kula Jaka Mruyung. Kula pancen putrane perampok,


Abulawang. Nanging kawula taksih tiyang becik, Ki. Kula kepengin
nunut tilem teng mriki

(Ki Mranggi menyat, ngecek Jaka Mruyung, kaget nemu tanda Toh Wisnu)
Ki M

Temenan ko putrane perampok Abulawang? Bisane ko duwe tanda


kiye? (Nunjuk toh wisnu)

Jaka

Saestu mbah. Tanda niki tanda lahir kula, sampun wonten kawit lair.

(Ki Mranggi nyengir)


Ki M
:
Hehehe, celuken aku Ki Mranggi. Kowe olih turu kene cah bagus.
Sisan wae meguru karo aku. Bakal takajari ilmu-ilmu kang manfaat.
Jaka

Nggih mbah, maturnuwun sanget. Kula purun.

Jaka Mruyung urip nang umahe Ki Mranggi nganti suwe. Ilmune saiki wis dhuwur.
Ki Mranggi ngerti kejanggalane tandha Toh Wisnu nang lengene Jaka Mruyung.
Dheweke ora percaya nek Jaka Mruyung putrane Abulawang. Tapi dheweke ora
tau ngendika babagan kuwe.
Salah sawijining dina, Ki Mranggi oleh ngimpi. Dheweke banjur crita marang Jaka
Mruyung.
Ki M
:
Jaka Mruyung muridku, ndek bengi aku ngimpi ko kudu mbabad alas
pakis aji. Sawise kuwe ko bakal dadi wong gedhe.
Jaka

lajeng kepripun Ki?

Ki M

yaa Lunga nganah golek alas pakis aji. Babaden!

Jaka

Oh, Nggih Ki. Kula nyuwun pamit. Assalamualaikum

Ki M

Waalaikumsalam

(Jaka lunga)
Jaka Mruyung lunga golek alas pakis aji. Ki Mranggi nang umahe mung bisa
ndongakke keslametane murid kesayangane kuwe.

Adegan 4 (Setting : Alas Pakis Aji)


(Jaka Mruyung mlebu)

Jaka

Nah, kiye mesti sing jenenge alas pakis aji. Babad ah!

(Jaka mruyung mbabad alas pakis aji. Ndilalah, dheweke weruh ula gedhe)
Jaka

Wah, ana ula. Sembarangan ula kiye ngalangi aku. (perang


ngelawan nagane) Nah, mati ko!

(Jaka mruyung sawise mateni naga mau, banjur ngobong batange, tapi ora
sengaja, dheweke ngobong alas pakis aji)
Jaka

Wadhuh! Modar!

Alas Pakis aji kobong entong, Adipati kutanegara kang krungu kabar kuwe
langsung nemoni Jaka Mruyung)
(Adipati Kutanegara mlebu)
Kuta

Hei! Sembrono temen kowe! Aku Adipati kutanegara, alas pakis aji
mlebu daerahku! Sapa ko?!

Jaka
:
E.. Kula Jaka Mruyung. Kula dipunutus guru kula ken mbabad alas
pakis aji. Ananging kula mboten sengaja ngobong alas niki.
Kuta
:
Wani wanine alas pakis aji kokobong nganti entek! Miturut undangundang kerajaan no. Satus sewidak rolas, pasal 3 ayat 6 sapa wae kang ngrusak
daerahku kanthi cara kang mbebayani, kudu dihukum kurungan 2 taun!
(Jaka Mruyung menyerahkan diri)
Akhire, Jaka Mruyung dikurung nang penjara kutanegara. Ananging, amarga
perilakune kang becik lan santun, dheweke malah didadekake mantu. Dheweke
diwenehi daerah alas pakis aji kanggo mbangun negarane dhewek. Salah
sawijining dina, Jaka Mruyung olih kabar kang nggawe kaget atine.

(Jaka Mruyung mlebu, ana telepati)


Jaka

Halo? Sinten niki?

Ki

Iki aku, Mranggi. Lali kowe?

Jaka

Oalah, pangapunten Ki, nembe mawon gantos memori.

Ki

Yaaa. Sebenere aku pengin ngewehi kabar sing penting.

Jaka

Punapa niku ki?

Ki
:
Ngene, sebenere, wingi ana wong tani loro suami istri, jenenge Ki
Sandi lan Ni Sandi, padha nggoleti anake. Wis pirang-pirang taun anggone
nggoleti. Cirine anake mau nduweni toh wisnu. yaiku tanda kang ana ing
lengenmu. Sebenere Jaka, kowe kuwi dudu putrane abulawang. Kowe putrane
wong tani loro mau, kang sejatine Adipati Mundingwilis lan garwane kang
nyamar dadi wong tani. Abulawang ngrebut kowe saka Adipati munding wilis
nalika kowe esih 4 dina. Abulawang
ngrampok harta benda, lan awakmu.
Jaka

Apa?! !!!!!!!!

Ki
:
Iya Jaka. Saiki kowe wis dadi raja. Kowe bisa nggunakake
kekuasaanmu kanggo nggoleki wong tuwa kandungmu.
Jaka

Nggih Ki. Maturnuwun.

(Telepati mati)
Jaka
:
Patihku! Anakna sayembara. Aku, Jaka Mruyung nggoleki sapasang
wong tani, Ki Sandi lan Ni Sandi kang kelangan anak sing duweni tanda toh wisnu
nang lengen kiwene. Sapa bae kang ngerasa nduweni ciri-ciri mau, sumangga
teka ing kerajaanku.
Patih

Ya

Ora let suwe, sepasang wong tani kang ngaku Ki Sandi lan Ni Sandi teka. Sawise
njaluk pertimbangane Ki Mranggi liwat telepati, jebul temenan wong loro mau
yaiku wong tuwane Jaka Mruyung. Ki Sandi lan Ni Sandi akhire bisa ketemu karo
anakke kang wis suwe banget kepisah.
(Adipati lan garwane mlebu)
Garwane:

Anakku!!!

Jaka

Ibuuuuu (meluk ibune)

Adipati

Puji Syukur Gusti, anakku ketemu.

Garwane:
Jaka, abulawang wis jahat banget marang awake dhewek, balesen
nak! Abulawang kuwe wong jahat.
Jaka
:
Mboten bu, Abulawan pancen perampok. Anangin Abulawang
sampun ngrumat kula ngantos ngaten niki. Abulawang tresna sanget kalih kula.
Adipati

Puji Syukur Gusti, anakku tansah wicaksana lan luhur budine.

Jaka
:
(maju selangkah) Wiwit saiki, aku bakal urip nang kene nganti mati,
karo wong-wong kang taktresnani. Patih! Tulung goletna Abulawang lan Ki
Mranggi. Ngomong bae kon padha nginep ngeneh! Lan daerah iki bakal
takjenengi AJIBARANG
Patih

Ya

Anda mungkin juga menyukai