Anda di halaman 1dari 3

ASAL USUL AKSARA JAWA

Zaman bengen, ning desa Medang Kawit, Jawa Tengah, urip ksatria naminipun Ajisaka.
Tiangipun ganteng lan nggadahi ilmu ingkang sakti. Ajisaka nnggadahi 2 penggawa,
naminipun Dora lan Sembada.

Teng dinten ahad, Ajisaka bade kesah berkelana ninggalaken pulai majheti. Terus
Ajisaka kesah sareng Dora. AtanapiSembada tetp teng pulau Majheti. Sederenge kesah
Ajisaka nguai pesan ing sembada kangge ngejaga keris pusaka Ajisaka lan mbakta teng
penggunungan kendeng.

 Ajisaka : “Sembada! Mbakta keris pusaka niki teng pegunungan kendeng, jaganipun
keris puniki sae-sae lan aja ngupai teng tian sejen sampe kula dugi mriki kangge
mendet keris puniku.”
 Sembada : “Enggih tuan! Kula janji bade jaga keris puniki lan mboten ngupai keris
teng tian sejen.”

Ing waktu niku teng Jawa wonten negeri sing keceluk makmur, aman lan tentrem, sing
naminipun negri Medang Kemulan. Di pipin nang Prabu Dewata Cengkar. Raja punika raja
sing berbudi luhur kangge rakyate, atanapi sedayanipun berubah pas juru masak ke iris
jarinipun sampe metu getihe. Alhasil sup ingkang di masak kecampur geihe juru masak niku.
Prabu Dewata Cengkar dados seneng dahar sampe-sampe prabu mangan atine rakyat. Lan
Prabu aDewata Cengkar berubah dados raja ingkang jahat lan bengis.

Pas niku, Ajisaka lan Dora lagi teng hutang nguru suara jaluk tolong

 Tiang1 : “Tuluuuuungggg......Tuluuuung.....Tuluuung rampook”


 Ajisaka : “Hei aja mengkonon

Keloro perampok niku mboten ngurokaken omongan Ajisaka, sedayanipun tetep nggebugi
tiang wau. Ajisaka nendang nendang perampok wau sampe kejungkel ning lemah. Ajisaka
ngampira tiang wau.

 Ajisaka : “Punten pak! Baka olih weruh, bapa saking pundi lan punapa wonten teng
tengah babad niki”
 Tiang1 : “Kula saking neger medang kemulan, kula nungsi amurgi raja dewata
cengkar inggal dinten ngincer rakyat kangge dados panganane”
 Ajisaka : “Gusti Allah!! Punapa saged puniku?”
 Tiang1 : “Mengkenen tuan, kesenangane prrabu dewata cengkar yaiku mangan daging
menusa awale saking juru masak istama keiris jarine, terus ptpngan kulit lan getihe
manjing teng sop sing ingkang disajikaken kangge prabu, paasniku raja seneng dahar
daging menusa lan dados bengis”

Ajisaka lan dora mutusaken kesah teng negeri medang kemulan, tujuane kangge olong
rakyat medang kemulan sing kebengisan Prabu dewata cengkar. Ajisaka dugi teng medang
kemulan , rakyat kesah saking negri puniku.
 Dora : “Grep punapa tuan?”
 Ajisaka : “Sampeyan tonggoni niignjaba bae, kula sing bade mareki raja bengis iku.”

Ning arep istana wis ana pengawale Prabu dewata cengkar

 Pengawal : “Mandega dingin bocah, sampeyan sinten bade punapa mriki mene?”
 Ajisaka : “Kula ajisaka sing medang kawit, bade ketemu prabu”
 Pengawal : “hai bocah sampeyn bli wedi dipangan prabu?”
 Ajisaka : “Asal werruh bae kula mriki mene bade nyerahaken diri kula kangge
dipangan prabu.”
 Pengawal : (Kaget)

Ajisaka manjing teng istana.

 Ajisaka : “Ampun gusti prabu, hamba ajisaka, kula bade nyerahaken diri kangge
santapan prabu”

Patih jugul bade nangkep ajisaka, atanapi ajisaka mudur.

 Ajisaka : “Ampun gusti,sederenge ditangkep hamba due permintaan, hamba pengen


imbalan sebidang lemah seamba serban iki.”

Permintaan dikabulaken saking prabu, namun serbanepas ditarik teru sndawani sampe
sekuruh wilayah medangg kemulan. Ajisaka nyabet sorban sampe prabu murang meng laut.
Ajisaka pun dados raja teng medang kemulan.

Ajisaka ngengken dora kesah teng pulau majheti kangge mendet keris pusaka sing dijaga
sembada.

 Ajisaka : “dora, kesaha teng pegunungan kendeng, kangge mendet keris pusaka,
ngomonga teng sembada sebenere kula sing ngengken.”

Dora : “Baik tuan”

Akhire dora dugi teng pegunungan kendeng, dora rangkul sembada kangge ngelepas
rindu.

 Dora : “Sembada, sekie tuan ajisaka sampun dados raja teng negri medang kemulan,
beliau mutus kula kangge mendet keris pusaka.”
 Sembada : “Mboten dora, tuan ajisaka pesen keris niki blolih dupai teng sapa-sapa
kecuali tuan ajisaka sing mendet dewek.”

Akhire dora lan sembada tarung lan laka sing gelem ngalah. Karna dora lan sembada
sami-sami kuat akhire loro-loroane mati.

Ajisaka sampun gelisah nonggoni dora saking pengungungan kendeng.

 Ajisaka : “punapa dora dereng dugi mriki?”


Sampun 2 dinten ajisaka nonggoni dora, atanapi dereng dugi mawon. Akhire ajisaka
nyudul teng pegunungan kendeng deweke. Sampe kana ajisaka kaget, ajisaka deleng dor alan
sembada sampun mati. Dora lan sembada tewas gara-gara kepengen mbuktikaken yen mereka
setia teng ajisaka. Akhire ajisaka gawe aksara kangge ngargai pengorbanan panggawane.

Anda mungkin juga menyukai