Wejangan Kanca Pentinge Pendidikan

Tema : Pendidikan, persahabatan, sosial

Pemeran : Didit, Atun, Feri, Watik

Karakter : Didit (seneng dolanan), Atun (seneng kegawa kanca), Feri (mempeng), Watik
(bocah tlaten).

Sinopsis Drama basa jawa

Feri lan Watik nang dina kuwi ngupadi kanggo menehake pamahaman marang kapindho
kancane, yaiku Atun lan Didit babagan ebo pamulangan kuwi adoh luwih penting katimbang
nglakoke aktivitas-aktivitas sing ora nduwe aji.

Dialog bahasa jawa

Didit : Sesuk dina Minggu kowe arep neng endi Tun? mesti ana acara mlaku-mlaku ya?!

Atun : Durung ngerti ki.. aku durung nduwe rencana nengendi-endi.

Feri : Yen aku arep neng ngomah wae. Aku mendingan sinau daripada dolan mrana-mrene ra
jelas ngunu.

Watik : Iya, aku uga padha karo Feri. Daripada keluyuran ra jelas mending sinau wae neng
omah.

(Feri lan Watik nyat beda karo Didit lan Atun. Feri lan Watik yaiku bocah sing sregep sinau
lan mentingake pendidikan tinimbang liyane).

Didit : Wah kowe ki dina Minggu yo isih sinau?! ta sajrone pitu dina kuwi awake dhewe
mung nduwe siji dina kanggo nyenengna awak, ngapa uga mesti sinau.
Atun : Iya, dekne kabeh sregep banget e. Padahal sinau sajrone nem dina kuwi uga wis luwih
saka cukup.

(Watik banjur njelaske marang dekne kabeh, ebo pamulangan kuwi adoh luwih penting
daripada dolanan utawa keluyuran ra jelas).

Watik : Plesiran lan dolan kuwi emang butuh sih.. awake dhewe mestine kudu rumangsa
jenuh nek saben dina mung sinau lan sinau, Nanging kita kudu eling menawa kanthi akeh
anggone sinau sing bakal ndadekne awake dhewe dadi bocah sing pinter.

Feri : Iya, aku setuju karo kowe, Watik. Wis lah, aku sih bukane nglarang yen kowe arep
pada dolan, Nanging karepku ki kowe tetap fokus karo pamulangan. Aja kokehan keluyuran,
sementara pamulangan mu tok kalahke.

Atun : Sapa kandha aku ngalahke pamulangan. Aku uga sinau kok.. Nanging ora sesregep
kowe cah loro..

Watik : Nah kuwi dheweke, anyak saiki kowe kudu menehi wayah sing luwih akeh kanggo
sinau mu supaya mengko kowe bisa lulus kanthi biji sing apik.

(Didit banjur digawe terenung saka celathon kancane kuwi (ebo dekne kabeh iki mentingna
banget pamulangan katimbang dolanan) bathin Didit jero ati.

Didit : Ok, aku tampa masukanmu. Kayane apa sing tok omongke kuwi pancene bener.
anyak saiki aku kudu luwih fokus karo pamulangan.

Atun : Iya uga ya.. ngapa aku kudu mbuang akeh wayah kanggo tujuan sing ra jelas ngunu,
sawentara pamulangan sing kudune tak sinau malah tak kalahake.

(Sawise kui bocah 4 mau banjur pada janjian manawa badhe ngemutake yen wayah sianu
supaya pada nduwene biji sing apik lan bisa nerusake ana sekolah sing pada neng SMA).