ِ ت و ۡلٱَأ ۡرض بِٱ ۡلح ِّق وص َّور ُكمۡ فََأ ۡحسن صور ُكمۡۖ وِإلَ ۡي ِه ٱ ۡلم
ص ُري ِ ٱلس ٰم ٰو
َ َ َ َُ َ َ َ َ َ َ َ َ َ َ َّ َخلَ َق
Jawinipun
“(Allah) nyiptakake pira-pira langit lan bumi kelawan hak, nemtokake rupaniro lan dadekake
rupaniro paling becik. Lan mung marang Panjenengane siro kabeh pada bali”.
Alloh sampun nyipta manungsa dados pinten-pinten suku lan bangsa supados sami saling kenal,
mangertosi setunggal lan sanesipun. Pangandikanipun ing QS Al Hujurat (49) ayat 13
ۚ ٰٓي
َّاس ِإنَّا َخلَ ۡقٰنَ ُكم ِّمن ذَ َكرٖ َوُأنثَ ٰى َو َج َع ۡلٰنَ ُكمۡ ُشعُوبٗا َو َقبَٓاِئ َل لَِت َع َارفُ ٓو ْا
ُ ن ٱل ا ه
َ ي
ُّ َأَ
Jawinipun : "Hé para manungsa, saktenlené Panjenengan Ingsun (Allah) nyiptaaké sira kabéh saka
sawiji wong lanang Ian wadon, lan dadékaké sira pirang-pirang suku lan bangsa, supaya sira padha
sesrawungan padha kenal siji Ian siji liyané".
Sila Kaping tiga, “Persatuan Indonesia”. Saklebeting Al-Qur’an, persatuan mujudaken perangan
pokok ing dalem ambangun gesang bebrayan umat lan bangsa. Allah paring pangandikan ing QS
Ali Imron ayat 64 :
Jawinipun
“Kandhaa Muhammad, He wong-wong Ahli Kitab, ayo bebarengan padha cecekelan marang
kalimat kang padha ing antarane aku lan sira, yenta ora ana kang sinembah kejaba mung Allah,
lan kita ora nyekuthoake Panjenengane (Allah) marang apa wae, lan kita uga ora dadekake
seperangan liyane minangka sesembahan.
Ing Madinah, Nabi saha umat Islam gesang bebrayan kaliyan saperangan
golongan saking Ahli Kitab inggih punika kaum Yahudi lan Nasrani, ugi
tetiyang ingkang taksih ngugemi keyakinan lami sanêsipun. Nabi Muhammad
saha umat Islam saged srawung kanti rukun lan nyawiji ing Negari Madinah,
kepara ing piagam Madinah pranatan ingkang lumampah dipun sebataken "lil
yahüdi dinuhum wa 'ibãdatuhum", jawinipun 'kanggoné wong Yahudi bebas
nindakake agamane lan ngibadah miturut tatacara agamane. Meniko
minongko bukti bilih umat islam ing zaman Nabi ngormati keyakinan sanes.
Dados gesang jejegaken kerukunan saha jagi persatuan ing satungiling negari
sampun dipun paring tulodho dening Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wa salam,
naliko mimpin Negari Islam ing Madinah. Ing wekdal punika tiyang Islam
ingkang ta'at nyepengi agaminipun malah dipun cubriyani boten saged adil utawi
intoleran.
Supados tiyang boten sak sekécanipun nuruti hawa nefsu, Alquran mucalakaken
margi musyawarah. Kepara ing Al-Qur'an wonten setunggal surat kanthi nami Asy-
Syura (Musyawarah) inggih punika surat nomer 42. Panguwaos dipun émutaken bilih
badhé dipun adili déning Allah cak-cakipun nyepeng kekuasaan. Rasul ngendika
"kullukum rã'in wa kullu rã'in mas-ülun 'an ra'iyyatihi" jawinipun "Kabêh sira iku
pemimpin, lan saben pemimpin bakal ditakoni ngenanibab anggone mimpin”.
ۡور ٰى بَ ۡيَن ُهمۡ َومِم َّا َر َز ۡقٰنَ ُهم َّ ْين ٱ ۡستَ َجابُواْ لَِرهِّبِمۡ َوَأقَ ُاموا
َ ٱلصلَ ٰو َة َوَأمۡ ُر ُهمۡ ُش ذ
َ َ
ِ َّوٱل
Sila kaping gangsal, "Keadilan sosial bagi seluruh rakyat Indonesia." Al-
Qur'an mucalaken bilih jejegaken adil mujudaken amal kasaénan ingkang
caket kaliyan takwa, kados déné kapacak salebetipun QS An-Nisa(4) ayat 58
Minongko pungkasaning atur, sumonggo kita umat Islam tansah mensyukuri kanugrahan
saking Gusti Allah Ingkang Maha Esa, Maha Agung. Mugi-mugi Alloh tansah paring kekiyatan
dumateng kita sami, supados tansah waspadha anjagi kamardikan saha pranatan ingkang sampun
dados kesepakatan bersama, minangka landesan saha pranatan ingkang sampun dumugêaken kita
minangka bangsa lan negari dados merdika ngantos sapunika. Aamiin YRA
“ Kutbah Ke dua
َدانَا اهلل ُ.اَ ْس َه ُد اَ ْن الَ ِهلل الَّ ِذى هَد انَا هِلََذا وما ُكنَّا لِنهت ِ اَ حْل م ُد ِ
ى ل َْوالَ اَ ْن ه ََد َ ْ َ ََ َ َْ
ِ ِ ِ
يبك لَهَُ .واَ ْش َه ُد اَ َّن حُمَ َّم ًدا َعْب ُدهُ َو َر ُس ْو لُ هُ .الَ نَ َّ الَهَ االَّ اهلل ُ َو ْح َدهُ الَ َش ِر يْ َ
ىاهلل َوطَا َعتِ ِه لَ َعلَ ُك ْم اهلل اُو ِص ي ُكم و َن ْف ِس ى بَِت ْقو ِ
َ َْ َ َ َ ْ ْ ْ َ
بع َده‘ .اََّما بع ُد َفيا ِعباد ِ
َْ
ان ال َّر ِجْي ِم بِ ْس ِم الش يطَ ِ
َ َّْ نماهلل ِ
ىكتَابِه اْلكَ ِرمْيِ اَعوذُبِ ِ
ْ ُ
قَال اهلل ُ َتعَاىَل فِ ِ َ و .
ُْ َ ن
َ و ح ُت ْفلِ
ىب ي آَ يُّ َها الَّ ِذيْ َن اَ ِ اهلل الرَّمْح ِن الر ِحي ِم .اِ َّن اهلل َ و مال اِ ِ
ص لُ ْو َن َعلَى النَّ ِّ َُُي تَه ك
َ َ َ َ ْ َّ َ
ص ِّل َو َس لِّ ْم َوبَا ِر ْك َعلَى َس يِّ ِدنَا حُمَ َّم ٍد م
َّ ه َّ
ل َل ا ا. م يمن وا ص لُّوا علَي ِه وس لِّموا تَس لِ
َُ ْ َ ْ َ ْ َ َ ُ ْ ْ ْ ً ُ َ
ِِ وعلَى اَلِ ِه وص حبِ ِه اَمْج عِ .اَللَّه َّم ا ْغ ِف ر لِْلمس لِ ِم واْلُ ِ ِ
مس ل َمات َواْلُم ْو مننْي َ ْ ُ ْ نْي َ َ ْ َ َ ْ َ نْي َ ُ ََ
ات يَا ك مَسِ يع قَ ِريب جُم يب ال دَّعو ِ َّ
ن ات اِيَاء ِمْنهم واْالَم و ِ نَات اَ ْالَح ِ واْلُمو ِم ِ
ََ ْ َ
ٌ ٌْ ُ ْ َ ُْ َ ْ َ ْ َ ْ
ِ ِ ِ ِ ِ اض ىاحْل اج ِ قَ ِ
ك َس الَ َمةًفىال دِّيْ ِن َو َعا فيَةً فىاجْلَ َس د َو ِز َ
يَاد ًة ات .الَلَّ ُه َّم انَّا نَ ْس َئ لُ َ َ َ َ
ت َو َم ْغ ِف َرةً ت .ورمْح َةً ِعْن َدالْمو ِ
َْ َ ْ ََ
الر ْز ِق وَتوبَةً َقب ل الْمَو ِ
ْ َ ْ ِّ ى فِى الْعِْل ِم وبركَ ةً فِ
َ ََ
تَ .والنَّجَاةَ ِم َن النَّا ِر َوالْ َع ْف َو ات الْمَو ِ َو ْن علَينَا فِىس َكر ِ ِّ ه مَّ ه َّ
ل َل ا . تبع َدالْمو ِ
ْ َ َ ْ َ ُ َْ َْ
ِ َديَتنَا وهب لَ ِ اب .ربَّنا الَ ت ِز ْغ ُقلُوبنا بعداِ ِعْن َداحْلِس ِ
ك ك َرمْح َةً انَّ َ لَدنْ َ
نَام ْن ُ َ َْ ْ َ ه ذ
ْ َ ْ َْ ََ ُ َ َ َ
ِ ِ ِ ابَ .ربَّنَا اَتِنَا فِ ُّ
ب النَّا ِر.ىالد ْنيَا َح َسنَةً َوفىاْالَخَر ِة َح َسنَةً َوقنَا َع َذا َ ت الْ َو َه ُ اَنْ َ
ص ُفو َن وس الَ م علَى الْم ر س لِ .واحْل م ُد ِ ِ ك ر ِّ ِ
ب هلل َر ِّ ب الْع َّز ِة َع َّما يَ ْ َ َ ٌ َ ُ ْ َ نْي َ َ َ ْ ُس ْب َحا َنَربِّ َ َ
الْ َعلَ ِمنْي َ .
والسال م عليكم ورمحة اهلل وبر كته
Oleh Sugiyanto, S.Pd., M.Pd.Si
Oleh Sugiyanto, S.Pd., M.Pd.Si