Kelompok terahir
Wangenan
Wayang asal kecapna tina bayang, nu hartina nya éta lalakon wangwangan
adeg-pangadegna jelema boh lahirna boh batinna, diwujudkeun ku peta-peta
modél wangwangan jeung dilalakonkeun ku dalang bari dipirig ku gamelan
saléndro, ditanceb-tancebkeun dina gebog cau.
Wayang nyaéta hiji wangun seni pagelaran dina wangun drama nu has, nu
ngawengku seni sora, seni sastra, seni rupa, seni musik, seni tutur, seni lukis
jeung réa-réa deui
Kamekaran Wayang
Wawayangan mimiti muncul sarta jadi kawentar kawas kiwari, teu langsung jadi warisan budaya, tapi rada
lila. Lamun baheula wayang mimiti dipaké ku para karuhun salaku média pikeun ngagero roh atawa arwah
anu ngagem kana kapercayaan animisme jeung dinamisme dina taun 1500 SM, mangka mekar jadi média
dakwah dipangaruhan ku ajaran agama Hindu-Budha (dina abad ka-9 nepi ka abad ka-10 Masehi) sarta ogé
dipaké ku para walisongo.
Kiwari, wayang geus robah jadi média dongéng anu miboga fungsi minangka sarana hiburan atawa hiburan
anu dipilih ku masarakat Indonésia sarta minangka média pikeun ngawanohkeun budaya turun-temurun
dina hal wayang. Lila-lila beuki kentel ciri Sunda jeung Jawa di Indonésia, ngajadikeun seni budaya
wayang ieu mangrupa seni masarakat Sunda jeung Jawa.
Ciri ciri wayang
Unsur 6. Amanat
7. Gaya basa
Murwa, nya èta kekecapan anu dipakè bubuka ku dalang wayang sabada
kakawèn, sok ngagunakeun basa Kawi (Jawa kuno). Najan kitu, dalang wayang
golèk di Tatar Sunda rèa anu ngagunakeun basa Sunda. Biasana
digalantangkeun tur dipirig ku hawar-hawar sora gamelan. Eusina sok
ngagambarkeun kaayaan adegan carita anu keur dilalakonkeun
Struktur
Nyandra, nya èta prolog anu digalantangkeun ku dalang sabada murwa.
Eusina ngagambarkeun kaayaan karajaan, kaluhungan raja, kautamaan
(watek jeung pakènana) bari dipirig ku gamelan.