Disediakan Oleh :

Fadzlon Adilah Bte Yahya

ME

PENGENALAN
MAKNA DAN KEDUDUKAN
PERLEMBAGAAN
KONSEP PERLEMBAGAAN
KEPERLUAN PERLEMBAGAAN
CIRI-CIRI PERLEMBAGAAN
MALAYSIA
KANDUNGAN
PERLEMBAGAAN
SEJARAH PENGGUBALAN
PERLEMBAGAAN MALAYSIA

KRONOLOGI
PERLEMBAGAAN MALAYSIA

MENU

PENGENALAN
Perlembagaan;
Sebuah dokumen yang mengandungi undangundang dan susunan peraturan penting dan
tertinggi dalam sesebuah negara
Undang-undang yang bertentangan dengan
perlembagaan akan terbatal secara automatik.
Terdapat peruntukan-peruntukan umum tentang
corak pemerintahan, hak asasi manusia,
kerakyatan, politik, pilihanraya, agama, bahasa,
tanah dan lain-lain.

ME

 Dibentuk
selaras
dengan
kehendak
semasa serta memenuhi kehendak dan
kemahuan rakyat.
Hal-hal
yang
berkaitan
dengan
kewarganegaraan, bahasa, agama dan
kedudukan istimewa bumiputera adalah
menjadi
faktor
penting
dalam
perlembagaan bagi melahirkan hubungan
etnik yang erat serta mampu untuk
mewujudkan keamanan di kalangan
rakyat Malaysia.

ME

MAKNA DAN KEDUDUKAN

PERLEMBAGAAN
Digubal sebagai panduan pentadbiran dan
pemerintahan negara.
tentang corak pemerintahan, sistem politik
dan pentadbiran sesebuah negara dan
dalam
masa
yang
sama
memberi
perlindungan
kepada
rakyat
serta
tanggungjawab
dan
kewajipan
setiap
warganegara terhadap pemerintah dan
negara.

ME

 Berperanan
menentukan
bidang
kuasa
pemerintahan, bentuk sesebuah kerajaan dan
hak-hak rakyat.
Dibahagikan kepada dua jenis.
Bertulis - satu bentuk perlembagaan yang
dikumpul dan disusun dalam satu dokumen.
Tidak bertulis - merangkumi semua prinsip
perlembagaan yang tidak dikumpul dalam satu
dokumen
seperti
undang-undang
yang
diluluskan oleh parlimen dan keputusankeputusan mahkamah (Nazri Muslim, 2005: 3).

ME

KONSEP PERLEMBAGAAN
Perlembagaan
Persekutuan
1957
memperlihatkan beberapa ciri pemerintahan
dan
perlembagaan
sesebuah
negara
demokrasi.
Pemerintahan berasaskan undang-undang.
Tunggak kepada semua undang-undang
yang sedia digubal atau yang akan digubal.
dijalankan
Pentadbiran negara dapat
dengan mudah, lancar tanpa wujudnya
persaingan dengan pihak lain terutamanya
kerajaan negeri.

ME

 Perkara 4(1) - Perlembagaan Malaysia adalah

undang-undang utama persekutuan dan setiap
undang-undang
dan
apa
sahaja
yang
diluluskan berlawanan dengan perlembagaan
yang sedia ada maka dengan sendiri setiap
yang berlawanan itu terbatal. Kedudukan dan
kuasa tertinggi perlembagaan ini dikenali
sebagai ketinggian perlembagaan.

ME

KEPERLUAN PERLEMBAGAAN
Bagi menjamin kestabilan politik di negara ini,
perlembagaan
yang
dibentuk
sebuah
adalah merupakan hasil tolak ansur dan
pakatan antara kaum dan etnik di negara
ini.
sejajar dengan syarat Inggeris yang hanya
memberi
kemerdekaan kepada Tanah
Melayu sekiranya wujud perpaduan di
kalangan masyarakat pelbagai kaum.

ME

 Pemuafakatan politik dan tolak ansur antara

pemimpin kaum utama di Tanah Melayu telah
membuahkan hasil dan Pakatan Murni, Qiud
Pro Quo atau 4 + 1 telahpun dibentuk dalam
aspek menghormati hak dan kepentingan
kaum dalam Perlembagaan Persekutuan.

ME

 Antara pemuafakatan yang telah dibentuk dalam

perlembagaan seperti:
(i) Kedudukan agama Islam sebagai agama rasmi
negara.
(ii) Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan.
(iii) Raja-raja Melayu sebagai raja berperlembagaan.
(iv) Kedudukan dan hak keistimewaan orang
Melayu.
(v)Masyarakat
bukan
Melayu
mendapat
keistimewaan
sebagai
warganegara
dan
mendapat
layanan
yang
sama
dengan
masyarakat tempatan.

ME

 Kewujudan
pemuafakatan
ini
dapat
mengekalkan nilai-nilai kemasyarakatan di
kalangan etnik dan kaum yang saling
memahami bahawa agama, adat resam dan
nilai-nilai budaya yang diamalkan oleh
penduduk di negara ini merupakan hak
peribadi dengan syarat masing-masing saling
hormat menghormati hak dan kepentingan
semua rakyat Malaysia.
Prinsip memberi dan menerima ini, yang
menjadi tunjang kepada persefahaman dan
kestabilan politik serta sosial yang berjaya
dipertahankan sehingga kini.

ME

CIRI-CIRI PERLEMBAGAAN
MALAYSIA
Perlembagaan Malaysia 1957 telah digubal
dan dikemukakan oleh Suruhanjaya Reid yang
diketuai oleh Lord Reid.
Bermula pada Jun 1956 dan menyiapkan
laporan tersebut menjelang bulan Februari
1957.
Dibahaskan oleh parti-parti utama negara dan
diluluskan oleh Majlis Perundangan pada Jun
1957

ME

 Dikuatkuasakan pada 31 Ogos 1957.

Penguatkuasaan ini berjalan atas dasar
konsensus apabila rakyat berbangsa Melayu
bersetuju memberikan kerakyatan secara
jus soli kepada semua penduduk bukan
Melayu di Malaysia pada masa itu.
Sebaliknya
bukan
Melayu
bersetuju
menerima
unsur-unsur
tradisi
dalam
masyarakat Melayu sebagai kandungan
dalam Perlembagaan Malaysia.

ME

 Negara kita merupakan sebuah persekutuan di

mana kewibawaan perlembagaan atau kuasa
dibahagikan antara sebuah kerajaan pusat
(persekutuan) dengan 13 buah negeri.
Perlembagaan
Malaysia
sebagai
sebuah
persekutuan mempunyai ciri-ciri asas seperti
berikut:

ME

(i)
Mempunyai
ketua
negara
(Raja
Berperlembagaan) bagi Persekutuan Tanah
Melayu
yang
dikenali
sebagai
Yang
Dipertuan Agong.
Baginda dipilih dari kalangan sembilan orang
Raja Melayu dan memegang jawatan tersebut
untuk tempoh lima tahun dan bertindak atas
nasihat kabinet dan Majlis Raja-raja. Selain itu
ketua perlembagaan bagi setiap negeri ialah
Sultan, Raja atau Yang Dipertua Negeri. Setiap
negeri mempunyai Majlis Undangan Negeri
yang dipilih melalui pilihan raya untuk tempoh
lima tahun dan pentadbiran negeri diketuai
oleh seorang Menteri Besar atau Ketua Menteri.

ME

(ii) Negara Demokrasi Berparlimen yang

diketuai oleh
seorang Ketua Kerajaan iaitu Perdana
Menteri.
Beliau dilantik di kalangan parti yang
memenangi pilihan raya dan mempunyai
bilangan anggota terbanyak dalam Dewan
Rakyat.
Perdana
Menteri
juga
akan
menubuhkan sebuah Kabinet (Jemaah
Menteri) yang menjadi badan tertinggi
dalam menggubal dasar kerajaaan.

ME

(iii) Perlembagaan memperuntukkan Islam

sebagai agama rasmi persekutuan, tetapi
pada masa yang sama tidak mengasaskan
Malaysia sebagai negara teokrasi dan
dengan jelas jaminan kebebasan agama.
(iv)
Perlembagaan
memperuntukkan
ketinggian
perlembagaan dan kebebasan undangundang.

ME

(v)Perlembagaan
memperuntukkan
pengasingan
kuasa ketiga-tiga cabang kerajaan.
Ini bermakna seluruh jentera pentadbiran,
bukan sahaja eksekutif yang diketuai oleh
Perdana Menteri dan dibantu oleh kabinet
serta seluruh birokrasi. Ketiga-ketiganya
mempunyai status yang sama, tiada
satupun yang lebih tinggi daripada yang
lain dan setiap satunya mempunyai fungsi
dan tanggungjawab yang berbeza.

ME

 Perlembagaan memperuntukkan
sebuah
badan kehakiman yang berasingan dan bebas
daripada kawalan parlimen dan eksekutif.
Bidang kuasa kehakiman adalah eksklusif
untuk menentukan pertikaian hak-hak serta
liabiliti lain dalam perlembagaan.

ME

3.7 KANDUNGAN
PERLEMBAGAAN
Perlembagaan Persekutuan mengandungi 183
perkara yang dibahagikan dalam 15 bahagian.
Perlembagaan ini mengandungi pelbagai perkara
seperti kuasa Yang Dipertuan Agong, Parlimen,
Kabinet, Badan Kehakiman dan mempunyai
peruntukan tentang kewarganegaraan, tanah,
agama rasmi, bahasa Kebangsaan, kedudukan
istimewa orang Melayu, perkhidamatan awam,
pembangunan negara, hak asasi dan pilihan raya.

ME

NOTA

SEJARAH PENGGUBALAN
PERLEMBAGAAN MALAYSIA

ME

KRONOLOGI
PERLEMBAGAAN MALAYSIA

ME

KESIMPULAN
Setiap
warganegara
hendaklah
memahami
bahawa perlembagaan yang diwujudkan adalah
bertujuan;
melahirkan
masyarakat
yang
mampu
Untuk
membudayakan perpaduan
Saling memahami hak masing-masing yang telah
dipersetujui bersama tanpa ada perasaan hasad dengki
dan sifat-sifat boleh memecah belahkan kaum di negara
ini.
Untuk kepentingan bersama tanpa mengira latar
belakang sesuatu kaum.
Mencerminkan Malaysia sebuah negara berdaulat di
mana rakyat hidup bersatu padu, aman dan makmur.

ME