X.IPA 2
PIDATO KEMERDEKAAN
Assalamualaikum Warahmatullahi Wabarakatuh.
Saterasna kalawan pangemut dinten teupang taun kamerdikaan urang ieu urang
ngaharepkeun, mugi-mugi urang langkung ngaronjatkeun rasa tresna urang dina
lemah cai sarta bangsa, langkung ngaronjatkeun tanagi juang urang ka bangsa
sarta nagara,langkung mempersatukeun jiwa sarta sakabeh awak urang kanggo
memperkokoh persatuan sarta kesatuan bangsa.
Jiwa sarta sumanget 45 nyaeta jiwa sarta sumanget kebersamaan. Jiwa anu
mendahulukeun kapentingan sareng di luhur kapentingan golongan. ku kituna
deui mangka urang wajib menigkatkeun rasa solidaritas berbangsa sarta
bernegara. Persatuan sarta kesatuan nasional langkung di luhur kapentingan
urang sacara pribaos sarta golongan. Tumbuhkeun rasa sumanget kebersamaan
dina memperjuangkeun cita-cipta kamerdekaan.
Insya Allah hareupan bangsa Indonesia ngahontal kahirupan anu adil sarta
makmur dumasar Pancasila sarta Ulem-Ulem Dasar 1945 kalawan ridla Allah
Subhanahu wa Ta’ala kahontal kalawan numuwuhkeun sumanget persatuan sarta
kesatuan nasional Indonesia. Amin,amin,yaa robbal ‘alamin.
Assalamu’alaikum Wr Wb
Hadirin anu ku simkuring dipihormat.,
Kersaning Gusti Nu Maha Suci, urang sadayana tiasa patepung lawung paamprok
jonghok dina ieu acara. Mugi ieu acara téh lungsur langsar kalayan kahontal
sagala anu dipimaksad. Amin.
Ngadegna sim kuring dina danget ieu payuneun parasepuh miwah paratamu anu
sami rawuh, taya sanes seja ngiring jabung tumalampung sabda kumapalang.
Kitu oge bari jeung digedeng ku kendang gede pakauman, dag-gig-dug rasaning
ati, rumasa sim kuring mah taya kabisa, sanggem paripaos téa mah étang étang
lauk buruk milu mijah. Boga catur gé nu tanpa bukur, ngalantur teu puguh alang
ujurna taya pulunganeunana.
Nanging sanaos suwung ku pangaweruh suda ku pangabisa, sim kuring baris nyobi
ngaguar téma ieu biantara anu unina “Ngaronjatkeun Kareueus Nonoman Kana
Basa Sunda”.
Hadirin nu dipihormat,
Saparantos sim kuring maluruh sababaraha sumber anu jadi rujukan. Sihoreng
geuning, anu utama pikeun para nonoman atanapi generasi muda anu jadi
seuweu siwi Pajajaran teh, taya sanes kedah mibanda rasa katineung kana
budayana. Ulah nepikeun ka jati kasilih ku junti – mupusti budaya asing bari teu
malire budaya urang sorangan. Anu antukna cul dog-dog tinggal igel. Adean ku
kuda beureum, ngarasa reueus ku banda meunang nginjeum.
Sanes hartosna nonoman sunda ulah malire kana budaya deungeun, nanging asa
langkung payus saupami weruh kana budaya deungeun teh disarengan ku
ngaraksa – ngariksa budayana sorangan. Utamana kana basa sunda anu jadi
ciciren bangsa.
Naha basa sunda ciciren bangsa? Rupina basa teh nuduhkeun ciri anu dipibanda
ku salahsahiji suku bangsa. Kitu oge bakal disebut sekeseler sunda saupama
disarengan ku aya basana.
Asa palangsiang, saupamana dina hiji waktu keur aya di nagara deungeun, heug
aya nu naros, kawit ti mana, dijawn teh ”
ti Indonesia”. Indonesiana di mana? Ana dijawab teh “ti Jawa Barat”. Batur teh
nanya deui: “Atuh pinter basa Sundana, tiasa abdi ngiring diajar? …
Pisakumahaeun teuing erana saupama urang keur di mancanegara diperedih ku
batur pikeun ngawanohkeun basa Sunda , … tapi urang teu bisa.
Ngawanohkeun Basa Sunda saleresna mah sanes kanggo para nonoman wungkul,
tapi tos kedah diwanohkeun ti kawit balita. Upami di Jawa Barat nya ku Basa
Sunda. Basa Sunda salaku basa indung bakal leuwih nyerep ka diri nooman lamun
geus dibiasakeun diwanohkeun ti bubudak.