Tiwas Menek Tahta

Sedek dina paing di sekolah, Bloyod, Tu Gek, jak Mang Bentir matuturan di tengah kelase ajake
tetelu.

Bloyod : “Hay, selamat pagi Tu Gek sayang.”

Mang Bentir : “Bah, bah engken ne semengan be metunangan gen.”

(Tu Gek mekenyem masem)

Bloyod : (negak disamping Tu Gek) “Yee,, sing engken, iri gen ci. Oo Tu Gek oo?”

Tu Gek : “Bla bli bla bli!” (iri)

Bloyod : “Yeeh engken ne? ci iri mang? Dasar jones!”

(Bloyod jak Tu Gek kedek)

Mang Bentir : “Ae nok, adi rage sing bise keto nah? Padahal rage be sugih, be dueg, bagus bin” (sambil
menekang bok ne)

Bloyod : “What? Bagus? Ppfftt! Kacain malu ragane gus! Nyen ye ane bagusan ci ngajak cang.”

Tu Gek : “Eh Bloyod, sing dadi keto, nak onyangan nak muani to bagus, sing ade ne jegeg! Ane
kuang bagus mare ade hehehe.”

Mang Bentir : “Tooh dingeh nake I Tu Gek. Tu Gek mare ye.. (makejitan jak Tu Gek)

Bloyod : “Engken Tu Gek??!!” (cemburu)

Mang Bentir : “Biih bih santé ne bro. rage sing demen jak Tu Gek, rage kal focus melajah malu pang
lulus, pang maan SMA negeri, rage sing nyak metunangan. Nu cenik ne bro.”

Bloyod : “Beh gaya gen, nyaruang sing laku ne.. hahahaha.”

(Tu Gek jak Bloyod kedek kanti tersedak)

Mang Bentir : “Eh eh madak, makane de demen ngedekin timpal!”

Tu Gek : “Nggih mang ampura.. hahaha.”

Bel mulih mamunyi teeettttt teeettttt tttettttt, Bloyod jak Mang Bentir nu iteh ngorta di bangkune
sambilanga ngasukang buku.

Tu Gek : “Bloyodd!! Enggalin sakit basing tiange puk. (jengis)

Mang Bentir : “Mih mih engken to Tu Gek? Kal meju?”

Tu Gek : “Aee asane nok, aduh sakit ajan. Enggalang yod! (jengis)

Bloyod : “Bah,, nah nah lan ne. jeg aneh – aneh gen.”
 Lantas Bloyod jak Tu Gek mulih ajake dadua menekin montor Astrea. Tepukina jak memene Mang
Bentir, Bu Silem. Mang Bentir kaline pedidian ye mejalan, krane umahne Mang Bentir paek uli
sekolahan. Dijalane nuju mulihne, Mang Bentir mepapasan ajak memene.

Bu Silem : “Yee, be mulih ladne pianak tiange ane bagus niki.”

Mang Bentir : “Mule bagus, enggalang me seduk basange.”

Ked di jumahne Bu Silem lan Mang Bentir saget tepukina Bu Yanti nongos di dajan terase.

Bu Yanti : “Hay,”

(Bu Sillem lan Mang Bentir tengkejut kanti makelilingan)

Bu Silem : “Mulih bayu, mulih bayu pang slamet rahayu rahajeng. Mih! Das pegat jantung tiange Bu
Yanti.”

Mang Bentir : “ape kaden gaene jak memene Tu Gek ne!”

Bu Yanti : “Hehe im so sorry for my destiny.”

Mang Bentir : “Destiny destiny! Ape ye tawange!”

Bu Yanti : “Hehe emangne ape artine destiny to mang?”

Mang Bentir : “Ye ngomong, ye sing nawang artine, sajaan ne. destiny to nasib arine bahasa linggis
to!.”

Bu Yanti : “Ha? Nasib? Berarti saya minta maaf atas nasib saya? yee adi minta maap jak nasib
dadine?”

Bu Silem : “To be, wak belog ajum adane. Hahaaha”

Bu Yanti : “Makane ajahin nake tiang bahasa linggis mang.”

Mang Bentir : “Pianak ragane ongkon ngajain.” (melaib ke paon nyemak nasi)

Bu Yanti : “Yee melaib..”

Bu Silem : “Nak engken ne Bu Yanti? Adi tumben mai?”

Bu Yanti : “Yeee pura-pura ngengsap gen ne. kaplukin bakat.”

Bu Silem : “Yee saje, nyemak cicilan ne, nah nah antiang malu ditu kal nyemak pis malu.”

Bu Yanti : “Dududududududu”

(Bu Silem teke ngabe pis agepok)

Bu Yanti : “Yeeh adi enggal?” (sambil mukak buku catetan cicilan)

Bu Silem : “Nu bin kuda utang tiange?”

Bu Yanti : “Nu bin dik buk, nu 8 juta.”

Bu Silem : “Nah mayah malu 5 juta kanggoang.”

Bu Yanti : “Nu 3 juta nggih, sing nambah bin? Anggon meliang Mang Bentir mobil.”

Bu Silem : “Aah, to gen malu, nyanan gen beliang ye mobil kayang SMA.”

(Mang Bentir pesu ngabe nasi ngerepakang)

Mang Bentir : “Jani nake mek beliang bubum.”

Bu Silem : “Aah cai ape ape pang prejani care meju gen, jani mekite, jani pesuang!” (ngopak)

Mang Bentir : “Nah me” (sedih)

Bu Yanti : “Yee saje mang, ije I Tu Gek be mulih ye?”

Mang Bentir : “Be san, ye nyakitang basang, mulih ye ngajak tunangane.”

Bu Silem : “Kenapi mangne ye? Ngegugurang?”

Bu Yanti : “Yee ngawag-ngawag gen ngomong.. pianak tiange nak nu polos, nu perawan ting ting
ye.”

Mang Bentir : “Nak nyakitang basing ye, mencret kayakne.”

Bu Yanti : “Miih, mun kenten tiang lakar mulih malu nggih? Pamit dumun (Bu Yanti melaib labuh
nyagjagin pianakne, nyemak tas langsung melaib kanti ulung ping keti)

Bu Silem : “Adeng-adeng bu, ten melaib umahe.”

Setekedne jumah Bu Yanti nepukin nak cerik ne meroman pedadwan di terase.

Bu Yanti : “Tu, sire niki ajak? (sambilang nengeng ningalin I Bloyod)

Tu Gek : “Niki timpal tiange bu.. (sambilanga nguntuk)

Bloyod : “Bu, tiang Bloyod timpalne Tu Gek.”

Bu Yanti : “Ngujang ragane ngajak Tu Gek nak cerik tiange ane cantik jelita?”

Bloyod : “Nak tiang Cuma……”

Bu Yanti : “Kenapi?? Ragane demen ngajak pianak tiange?”

Bloyod : “Nggih bu.. hehe” (sambilanga nguntuk sempuyukang)

Bu Yanti : “Ragane nemenin pianak tiange? Mangne ragane orang terkaya ke kuda di dunia?”

Bloyod : “Ten termasuk bu, tiang niki ten je ngelah napi-napi, bapan tiange tuah dadi buruh
keliling, nenging memen tiange ngakune merantau tapi ten mulih-mulih.”

Tu Gek : “Bih kasian ragane..”

Bu Yanti : “Bih, juari ragane nemenin pianak tiange, kacain malu ibane mun kar ngalih dedemenan
anak terkaya di kampung nenenan. nak keluarga ahli sadokah ne be.”
Tu Gek : “Bih, sampunang je kentenange Bloyod, biarpun Bloyod ten ngelah napi-napi. Tiang cinta
jak Bloyod.”

Bu Yanti : “Cinta Cinta!!! Darin to cinta! Ape tawange tentang cinta ne?!!”

Bloyod :”Tiang mula dari keluarga terhina, nanging tiang masih panak manusa, ngelah ajin raga,
mule tiang lacur, nanging ento tusing je dadi tolak ukur.”

Bu Yanti : “Lebian uyut, mulih muh mulih! Pianak tiange ten pantes jak anak melarat care ragane.”

Lantas Bloyod mulih nyrutcut, kilang-kileng care siap sambehin injin. Neked jumah, Bloyod
bengong care kebo mebalih gong, ten medaar, ten manjus, lantas bapane Bloyod teke ling mekuli lantas
nakonin Bloyod.

Pak Rempon : “Kenape de? Ngujang sebet care bikul belus tamplig trek?”

Bloyod : “Pak, kuang napi sih tiang idup jeg sai ditindas?”

Pak Rempon : “Ngujang Made bise ngomong keto?”

Bloyod : “Tiang nak mula kuangan, kuang dueg, kuang sugih, tapi tetep bagus.”

Pak Rempon : “Ade ape mangne de? Ape ade hubungane jak Tu Gek?”

Bloyod : “Nggih pak, usire tiang tuni ling umahne Tu Gek jak memene mare tiang ten ngelah napi-
napi.”

Pak Rempon : “Be sai orain bapak, de malu ngitungang metunangan! Kerengang malu melajah pang
ade bekel anggon masa depan.”

Bloyod : “Men engkenang men pak, be terlanjur cinta.”

Pak Rempon : “Nah jani suud malu medemenan, jani bapak ngorain, uling jani selegang melajah apang
pidan dadi nak megune. Gugu nake munyin bapane! Suud ngalih Tu Gek gen. mani pasti maan ne
melahan.”

Bloyod : “Mani pak?”

Pak Rempon : “Nggih buin mani, mani puan, mani telun.”

Bloyod : “Enggalan telah manine pak.”

Ditu lantas Bloyod lega tusing buin nyakitang hati lan tusing ngalih Tu Gek. Kaceritayang 10 tahun
sube liwat, lantas Bloyod dadi nak sugih ngelah perusahaan mobil ternama mobil Mercy. Di hari Minggu,
Bloyod maan libur, Bloyod ngelah rencana lakar melali ngajak timpal lamane Mang Bentir ke pantai
pandawa. Nanging drika tepukina Tu Gek jak memene.

Tu Gek : “Corn roast, roast corn, roast corn miss? Just 5 thousand.”

Mang Bentir : “Yee nyen to adi asane tawang ah?”

Bloyod : “Cen? Yeeh saje,, iiih I Tu Gek to sing? Timpal rage SMP. ye Tu Gek ngujang ragane driki?”

Tu Gek : “Yeh, Bloyod, yeh Mang Bentir, mekelo sing taen tepuk. (ngengkebang wajahne)
Bloyod : “Engken to Tu Gek? Medagang jani?”

Ngetel peningalan Tu Gek pesu yeh mata, Tu Gek lantas melaib ngalih memene.

Bu Yanti : “Engken tu? Adi ngeling?”

Teka lantas I Bloyod ngajan Mang Bentir.

Bloyod : “Yeh Bu Yanti, sapunapi gatra bu? Nu inget teken tiang? Tiang Bloyod bu, timpalne Tu
Gek.”

Bu Yanti : (bengong nepukin I Bloyod) “Mih, Bloyod, tiang becik. Ne engken I Tu Gek ngeling?”

Bloyod : “Kene bu, nu inget teken tiang? Tiang sane cinta jak Tu Gek, nu kanteg jani, tiang nu
sayang ngajak Tu Gek, cinta tiang abadi bu, yadiastun Bu Yanti sing setuju, tiang sampun nuutin pituduh
ibuk’e tiang jani sampun ngelah perusahaan bu, jani dados tiang nganten ngajak Tu Gek?”

Bu Yanti : (ngeling ngetelang yeh mata) “Mih, ampura tiang gus, taing ten maksud kenten, tiang
pidan sombong mare sugih, ampura tiang, tiang mule ten pantes idup, tiang ten ngelah sopan santun,
merasa bersalah tiang,, mih segede kenten cinta Bloyod’e teken pianak tiange kanti puniki,, ampura
guss..” (ngeling)

Bloyod : “Nggih, bu ten kenapi, taing berjanji bu akan membahagiakan Tu gek kanti tua.”

Mang Bentir : “Ciee so sweet..”

Bloyod : “Nggih bu lamun keto mai mulih ke umah tiange, ibuk jak Tu Gek dados nginep drika.”

Tu gek : “Mihh Bloyod (ngeling)

Bu Yanti : “Suksma pisan gus..”

Lantas Bu Yanti, Tu Gek, Mang Bentir mejalan ke umahne Bloyod. Bu Yanti lan Tu Gek nginep
drika sementara, nyama-nyamane Bloyod sibuk ngurusang pernikahan Tu Gek jak Bloyod. Akhirne, Tu
Gek jak Bloyod nganten. Bagia kanti tua. Sebesar punika nyen cintan I Bloyod ngajak Tu Gek, tetap setia
walaupun di hina oleh Bu Yanti pidan, tapi jani Bu Yanti sampun tobat, sampun inget teken karma.