Walanda,
wong mau padha nylametake awak e lan pindhah menyang alas. Mergo papan panggonane direbut lan
dipekso ngabdi marang walanda. Yen emoh nurut banjur disekso kanthi manut ora sitik sing akhire mati
mergo mbelot.
Wes nganti pirang-pirang taun kanggene ngumpet. Alas mau saiki wes kaya desa kanggo wong-wong
mau. Sanajan adoh saka peradaban, dheweke ngucapke matur nuwun, amarga nganti saiki ora ana sing
nyerang. Sukur amargi diparingi urip kang ayem lan tentrem kanthi bebas lan nepaki kabutuhan urip.
(Adegan 1)
Salah sawijining dino, minangka wayahe bapak-bapak kundur soko sawah. Wektu iku iseh wayahe
musim panen pari saengga wayah sore nembe bali. *Suara manuk*
*Bapak2 nyangkin pacul lan arit mlaku bareng banjur ndodok nang cedak wit"
Pak Bejo : "Alhamdulillah taun iki pari ora ono sing candak omo, aku wes nrawasi gek-gek sawahku
candak sundep."
Pak Joko :" Iyo Jo, taun iki gel nono tikus blas iso go sangu wayah rendeng mbesuk." *Ngipas-ngipas
nggo caping*
Pak Bejo: "Ndingaren Bayu ko ora ketok, aku meh njalok tulung pijetke awaku rasane puegel kabeh iki,"
*mijeti pundak e dewe*
Pak Hono :"Ho'oh ajur tenan iki boyokku." *Mijeti sikil e dewe*
Pak Joko :"Mba jamu pegel linune yo siji ojo lali kei endog bebek e siji sing muantep tenan"
Mba jamu:"Njeh"
*Nuang jamu*
(Adegan 2)
Wawan:"Pak e kulo meh dolan bareng rencang-rencang angsal mboten?" *Wawan nggojeki kaos e*
Pak Bejo :"Iyo tapi ojo adoh-adoh le dolan kunu wae kui." *Nunjuk nggon kosong*
Wawan:"Njeh pak."
Pak Joko:"He Don iku umbelmu dilap sek to ya." *Geleng-geleng nunjuk Dono*
Dono:"Ibu mau menyang umah e budhe Iyah pak mbek mba Rini."
Bapak-bapak mau banjur ndongeng-ndongeng masalah kang wes kedadean ing pirang taun terakhir
wiwit mlayu soko walanda mergo adoh soko peradaban mboten enten sing ngerti piye kabar e nang kuta
lan para Walanda.
Pak Joko:"Halah gayamu Jo itung-itungan yo gak iso meh ngitung pirang taun"
Pak Bejo:*mesem*"Hehe kan aku mung iso ngitung siji tekan limo Ko"
Yono kang nembe bali soko kebon weruh enek bapak-bapak kumpul banjur nyedaki. Sak durunge Yono
sempet krungu suara bedil nang cedak kebon e keweden.
Yono:"Pak.."
*Bapak-bapak kaget*
Yono:"Njeh pak aku rak ngapusi gel suarane seko adoh. Barang tak cedaki aku weruh Mas Bayu karo
Londo."
Pak Joko:"Aduh piye iki bojoku iseh nang kali cedak nggon kebonmu maneh."
Pak Joko:"ayo bubar woro-woro marang liyane ben ora lungo adoh-adoh seko alas."
(Adegan 3)
Barang krungu berita ora kakean kesuwen bapak-bapak mau langsung mencar ngei woro-woro supoyo
warga deso ora do nyalake damar mbengi kui.
Suasana bengi kui bener-bener sepi wong deso ora ono sing wani metu seko umah. Kabeh keweden yen
Londo teko lan ngrusak panggonane.
Para tetua deso podo kumpul ngluru solusi seng meh dijupok yen Londo moro-moro teko.
Rini:"Sabar yo dek ngeteni bapak lan ibu dilut neh." *Ngelus-ngelus adine*
(Adegan 4)
Para Walanda kang wes reti panggonane wong-wong sing slamet soko kejarane banjur nyusun strategi.
Sampun 5 dino utusan e Londo ngamati wong deso kui lan luru kelemahane.
Menir 1:"Lapor komandan saya berhasil menemukan keberadaan penduduk yang berhasil lolos."
Ketua:"Bagus besok kita serbu ke sana tak boleh satupun lolos dan selamat."
*Ngguyu bareng*
(Adegan 5)
Sakwise nyusun strategi isuke pasukan londo teko nang alas mau. Wong deso nopo wes nyiapke senjata
nggo nglawan pasukan londo.
Para ibu lan wong wedok nang deso banjur diamanake marang nggon sing aman. Bocah-bocah cilik nopo
diamanke ben ojo nganti kecekel.
*Mlaku mintik-mintik*
Nembe arep mlaku menyang nggon umpetane moro teko para tentara landa nggowo bedil.
JDUAAAAAAAAAAR....
*Kaget*
"LONDO!!"
Ketua : "Hahahahaha... Disini rupanya kalian bersembunyi." Bengok ketua perajurit londo sombong.
*Pak Bejo gelut karo menir 1 trus kalah banjur diseret ring mobil*
*Wawan maju*
Wawan:"Dunke aku!"
Londo berasil nggowo pak Bejo lan Wawan lungo gawe tawanan amarga Pak Bejo ketua adat deso kui
lan wong kang paling pinter nang deso kui.
Wong sing mau iseh nyiapke gaman teko mergo krungu suara bedil.
*Mantuk-mantuk*
Pak Hono: "Saiki gaman sing wes dikumpulke gowonen dewe parani markas e londo."
Nembe wong deso mau nyusul pasukan londo mau moro-moro londo teko nggowo pasukan luweh akeh.
Bayu:"Iyo nang opo? Aku meh bales dendam koe kabeh mbiyen ora nulungi bapakku pas dipateni
londo."
Ketua : "Daripada kalian kami paksa lebih baik sekarang menyerah dan berlututlah!"
*Ngidu* Pak Joko: "Cih, ora sudi aku mending aku mati timbang kon dadi babumu Londo kentir!"
JDOOORRRRRR...
JDOOORRRRRR
Yono: "Allahuakbar!!!"
*Perang terjadi*
*Backsound musik perang*
*Dono ngumpet karo mba jamu, rini nylametake pak Joko karo wawan*
Akhire Londo biso dikalahke. Kebeh perjuangan wes dilakoni ora sio-sio usaha warga deso iku nggo
ngusir para Landa tapi ora sitik kang dadi korban. Getih nyecer nang ngendi-ngendi. Dino iku dadi dino
paling bersejarah kanggo deso kui.
*Puisi*
Kepergian Pahlawanku
Kepergianmu ini,
bahwa engkau…
kembali kepada-Nya.