Tugasan 2

1.
0 PENGENALAN
1.1 PENDAHULUAN
Keganasan rumahtangga bukanlah sesuatu isu yang baru sahaja terjadi, malahan jenayah
seperti ini telah lama menular dalam kehidupan masyarakat dahulu hinggalah pada masa kini.
Jenayah ini, seharusnya tidak dipandang ringan oleh sesetengah pihak kerana keganasan
rumahtangga akan memberi kesan ke atas keharmonian dan kestabilan hidup berkeluarga serta
boleh menjatuhkan imej negara dan sekaligus memberi gambaran negatif negara lain dalam
institusi kekeluargaan negara kita.
Mangsa keganasan tidak tertumpu kepada kaum wanita sahaja tetapi juga kanak-kanak,
suami dan bekas suami serta mana-mana anggota keluarga yang terdekat. Pelbagai cara
keganasan rumahtangga dilakukan sama ada dengan membuat ancaman emosi, paksaan atau
ugutan dan intimidasi. Ancaman berbentuk emosi adalah seperti penghinaan yang boleh
mencederakan emosi dan menjatuhkan maruah si mangsa contohnya memaki, menyumpah dan
menuduh mangsa dengan pelbagai tuduhan yang tidak berasas. Manakala keganasan berbentuk
paksaan dan ugutan adalah seperti melakukan kecederaan, menghalang mangsa melapor kepadd
pegawai kebajikan dan membuat perkara yang haram dari seri agama. Manakala, intimidasi
adalah keganasan seperti membuat mangsa takut dengan menggunakan: air muka, isyarat dan
perbuatan lain, pemencilan, mengawal segala gerak-geri dan perbuatan kepada siapa mangsa
jumpa dan cakap serta apa yang dibacanya.
Dalam kajian soal selidik ini, kami telah menumpukan perhatian terhadap hukuman yang
dikenakan oleh ibu bapa kepada anak-anak mereka. Jadi pelbagai jenis hukuman dapat diketahui
melalui kajian soal selidik ini.
1
1.2 PERNYATAAN MASALAH
Keganasan keluarga bukanlah suatu isu yang baru,tetapi tetap menjadi perhatian
sehingga kini.Keganasan keluarga merangkumi cara layanan yang diberikan oleh sesama ahli
keluarga.Memberikan hukuman kepada anak-anak adalah salah satu cara ibu bapa mendidik
anak-anak mereka.Hukuman yang diberikan oleh ibu bapa ini biasanya akan meninggalkan
kesan positif dan negatif kepada kanak-kanak.Hukuman yang terlalu mengikut perasaan marah
atau geram akan meninggalkan kesan yang negatif kepada kanak-kanak.Menurut Geller (1987)
ia adalah satu bentuk keganasan keluarga dimana ibu bapa berdendam dan berniat untuk
mencederakan anak mereka dari segi fizikalnya.Hukuman yang diberikan berdasarkan niat
mendisiplinkan anakdan mengikut pertimbangan yang rasional,akan meninggalkan kesan yang
positif kepada kanak-kanak.Setiap ibu bapa mempunyai cara yang berbezauntuk mendisiplin dan
mendidik anak masing-masing.Kebiasaannya ibu bapa mendidik serta mendisiplinkan anak-anak
mereka dengan memberikan hukuman dalam pelbagai bentuk kepada anak-anak mereka.Ini
kadang akan menimbulkan isu salah didikan dilakukan secara sengaja ataupun tidak sengaja iaitu
ibu bapa mendera anak mereka dari segi fizikal dan emosi.Terdapat banyak punca mengapa
sesetengah ibu bapa bertindak demikian.Ini adalah bergantung kepada pemikiran ibu bapa
tentang bagaimana harus mendidik anak-anak mereka.Namun kesempurnaan didikan tidak boleh
dicapai sekiranya ibu bapa terlalu mementingkan diri sendiri dan tidak mengambil kira factor
perasaan anak-anak mereka.Walalau bagaimanapun setiap ibu bapa mempunyai alas an tersendiri
dalam setiap tindakan yang diambil untuk mendidik anak mereka.Oleh itu adalah perlu satu
kajian mengenai cara ibu bapa mendidik anak-anak mereka dari aspek memberikan hukuman
kepada anak-anak mereka dilakukan.
1.3 OBJEKTIF KAJIAN

(A) Punca Dan Bentuk Hukuman Yang Diberikan Kepada Kanak-Kanak.
(B) Kesannya Kepada Kanak-Kanak.
(C) Cara Yang Lebih Baik Untuk Mandidik Anak-Anak.
1.4 PERSOALAN KAJIAN

(A) Mengapa ibu bapa mengenakan hukuman terhadap anak-anak mereka? Apakah punca-
punca utamanya?
(B) Apakah bentuk hukuman yang dikenakan oleh ibu bapa terhadap anak-anak mereka?
(C) Apakah implikasi terhadap kanak-kanak yang dikenakan hukuman oleh ibu bapa?
(D) Apakah cara-cara yang lebih baik dan berkesan untuk mendidik anak-anak?
2
1.5 KONSEP DEFINISI KEGANASAN KELUARGA
Menurut Akta Keganasan Rumah Tangga 1994 (Akta 521), definisi keganasan keluarga
adalah seperti berikut :
 Secara bersengaja atau sedari meletakkan atau cuba meletakkan mangsa itu dalam
keadaan ketakutan.
 Menyebabkan kecederaan fizikal pada mangsa dengan sesuatu perbuatan yang
diketahui atau sepatutnya diketahui akan mengakibatkan kecederaan fizikal.
 Mengurung atau menahan mangsa tanpa kerelaan mangsa itu.
 Memaksa mangsa itu dengan paksaan atau ancaman untuk melakukan apa-apa kelakuan
atau perbuatan, berbentuk sekeual atau selainnya , yang mangsa itu berhak tidak
melakukan
 Melakukan khianat atau kemusnahan atau kerosakan kepada harta dengan niat untuk
menyebabkan atau dengan disedari bahawa ia berkemungkinan menyebabkan
kesedihan atau kegusaran kepada mangsa itu.
Keganasan keluarga biasanya dilakukan oleh seseorang yang tidak bertanggungjawab

terhadap isteri atau suaminya, bekas isteri atau suaminya.Selain itu, keganasan keluarga juga
dilakukan terhadap kanak-kanak, orang dewasa yang tidak berkeupayaan atau mana-mana
anggota lain keluarga.
Di samping itu, menurut Raslee Bin Haji,(1999) keganasan keluarga dapat ditakrifkan
perbuatan yang termasuk serang (assault), sentuh (battery), gangguan (harrasment), kekejaman
fizikal dan mental, penganiayaan seksual dan perbuatan pencerobohan.
Menurut Gellers (1987) pula, keganasan keluarga bermaksud berdendam dan berniat
untuk mencederakan seseorang dari segi fizikalnya. Selain itu, menurut Daniel dan Kashani
(1983) definisi keganasan keluarga ialah mencedera, mencela kanak-kanak dengan teruk
.Manakala menurut Geller dan Strans (1979) ,definisi keganasan keluarga ialah melakukan
sesuatu dengan niat untuk mencederakan seseorang dan mendera seseorang antara ahli keluarga
seperti ibu bapa nendera anak-anak.
Menurut Child Abuse Prerention and Treatment Art (PL 93-237), takrifan penderaan
kanak-kanak ialah kecederaan dari segi mental ,penderaan seksual, pengabaian kanak-kanak atau
penganiayaan kanak-kanak yang dibawah umur 18 tahun oleh individu yang tidak
bertanggungjawab ke atas kebajikan kanak-kanak tersebut yang boleh melibatkan mereka dalam
keadaan yang menunjukkan kesihatan dan kebajikan mereka diancam.
Selain itu, menurut Akta Kanak-Kanak dan Orang Muda 1947 (Akta 232) seksyen 3
penganiayaan bermaksud kanak-kanak, orang muda yang telah dipukul, diseksa, diabai ,didedah
3
kepada bahaya atau disuruh melakukan sesuatu yang boleh menyebabkan mereka dipukul,
diseksa, diabaikn atau didedah secara langsung atau tidak langsung yang akan mengakibatkan
kecederaan atau penderitaan kepada kesihatannya. Ini termasuklah yang menyebabkan hilang
penglihatan dan perdengaran ,kecederaan anggota tubuh badan dan kecederaan otak.
(Dipetik daripada tugasan 1 KAP 1013)
1.6 KEPENTINGAN KAJIAN

Kebelakangan ini, fenomena keganasan keluarga sering berlaku di negara kita. Fenomeno
ini banyak membimbangkan masyarakat. Kita dapat melihat melalui media massa seperti surat
khabar, televisyen, majalah, dan sebagainya. Oleh demikian satu kajian tentang keganasan
keluarga di kalangan kanak-kanak telah dibuat. Kajian ini diharap dapat menyedar semua lapisan
masyarakat tentang betapanya dahsyatnya keganasan keluarga di kalangan kanak-kanak.
Kajian ini penting untuk sekolah. Hal ini kerana sekolah merupakan rumah kedua kepada
kanak-kanak. Dengan menjalankan kajian ini, pihak sekolah akan lebih mengambil berat
terhadap kanak-kanak yang terlibat dalam keganasan keluarga. Sebagai contohnya, pihak
sekolah dapat memberi bimbingan dan kaunseling atau menjalankan motivasi terhadap kanak-
kanak tersebut supaya kanak-kanak tersebut tidak merasakan rendah diri dan kanak-kanak
tersebut juga akan melindungi sendiri daripada dianiayai. Secara tidak langsung hal ini juga
dapat meningkat pretasi pelajaran kanak-kanak tersebut. Selain itu, guru di sekolah juga dapat
memberi kasih sayang yang lebih kepada mangsa tersebut.
Di samping itu, kepentingan kajian ini adalah supaya ahli keluarga berasa kesedaran dan
mengambil berat terhadap anak-anak mereka.Dengan ini, ibu bapa dapat menanamkan sikap
kasih sayang dan tanggungjawab kepada anak-anak mereka semasa mereka mendidik anak-anak.
Selain itu, ibu bapa juga dapat menghukumkan anak-anak mereka dengan cara betul yang tidak
akan mencederakan fizikal dan mental anak-anak. Kajian ini juga memberi kesedaran kepada ibu
bapa untuk mendidik anak-anak dengan menggunakan cara yang sesuai.
Sehubungan itu, kajian ini penting untuk masyarakat supaya masyarakat sentiasa peka
terhadap fenomeno keganasan keluarga. Dengan ada kesedaran pada masyarakat jadilah
masyarakat dapat melaporkan kes keganasan keluasrga kepada pihak berkuasa sekiranya
didapati seseorang melakukan keganasan. Sebagai contohnya, seseorang akan melaporkan kes
keganasan keluarga jika didapati jiran sebelahan menganiayaikan anak mereka.
Di samping itu, kepentingan kajian ini adalah untuk negara. Hal ini kerana dengan
menjalankan kajian tentang keganasan keluarga di kalangan kanak-kanak, bilangan kes akan
menurun hal ini kerana semua masyarakat telah berasa kesedaran. Dengan ini, barulah Wawasan
4
2020 dapat direalisasikan dan seterusnya negara kita akan mewujudkan senbuah negara
penyayang.
Secara kesimpulannya, semua lapisan masyarakat memainkan peranan yang penting
dalam mengatasi keganasan keluarga di kalangan kanak-kanak. Justerus, semua masayarakat
mesti bekerjasama bagi mengatasi keganasan keluarga di kalangan kanak-kanak
1.7 BATASAN KAJIAN

Kami telah menjalankan kajian soal selidik ini di kampung halaman kami semasa cuti
pertengahan semester kami. Jadi tiada batasan yang sengit menghalang kami daripada
mendapatkan responden. Kami ada kenderaan sendiri untuk mencari latar belakang responden
yang tinggal di luar bandar.
Walau bagaimanapun, responden mungkin tidak menjawab soalan kaji selidik dengan
jujur dan inilah batasan kajian kami. Tetapi, sikap kejujuran tidak dapat dinilai dari luaran
sahaja. Maka, kami akan menganggap semua responden telah menjawab soalan dengan jujur dan
ikhlas. Sekian sahaja.
1.8 POPULASI DAN SAMPELAN

Populasi kajian kami adalah ibu bapa yang terdiri daripada latar belakang yang tak sama
yang tempat tinggal iaitu di kampung kami masing-masing semasa cuti pertengahan semester.
Sampelan kajian kami pula adalah 40 orang daripada populasi tersebut. 40 orang responden
tinggal di di sekitar kawasan taman perumahan,kawasan Felda,estet dan juga kawasan
perumahan tentera dan terdiri daripada 20 orang lelaki serta 20 orang perempuan.
Pemilihan sampel ini adalah secara rawak. Selain itu, pemilihan sampel juga mengikut
kuota iaitu 20 orang lelaki dan perempuan masing-masing.
1.9 TEMPAT KAJIAN.

Kajian lapangan bagi tugasan ini telah kami jalankan di beberapa buah negeri dan tempat
yang berbeza.Ini adalan kerana semasa kajian ini dijalankan,kami berada di kampung masing-
masing semasa cuti pertengahan semester dan keadaan ini membolehkan kami mendapatkan
kerjasama dari responden yang terdiri dari perbagai etnik,peringkat umur,pekerjaan,taraf
pendidikan dan cara hidup.Kami telah menjalankan soal selidik di sekitar kawasan taman
perumahan,kawasan Felda,estet dan juga kawasan perumahan tentera.
5
Kami telah menjalankan kajian terhadap lebih kurang 3 orang bagi setiap kawasan yang
dipilih iaitu di kawasan perumahan Taman Jinjang Baru,,Kuala Lumpur, Kem Kementah dan
Pandan Jaya di Selangor,kawasan perumahan Taman Indah dan Taman Melati serta Estet Getah
Bedong di Sungai Petani, Kedah dan FELDA Jengka 7 di Pahang serta Bukit Bakri,Muar,Johor.
1.10 KAEDAH KAJIAN

Kaedah kajian yang digunakan dibahagi kepada dua iaitu kaedah kualitatif dan kaedah
kuantitatif. Kaedah kuantitatif adalah kaedah soal selidik manakala kaedah kualitatif adalah
kaedah temubual.
Kami memilih kaedah kuantitatif kerana ia amat sesuai digunakan bagi kajian yang
mempunyai ramai responden. Kami menyedarkan borang soal selidik kepada responden yang
dipilih dan mengumpul semula borang soal selidik untuk mengumpulkan data-data dapatan
kajian. Jawapan yang telah dijawab oleh responden akan disemak dahulu untuk memastikan
responden menjawab soalan mengikut arahan yang diberi. Data yang telah dikumpul akan
dianalisis secara keseluruhan dengan menggunakan perisian komputer. Keputusan analisis akan
dinyatakan dalam bentuk jadual, bar, carta dan lain-lain.
Selain itu, kami juga menggunakan kaedah kualitatif iaitu temubual untuk mendapatkan
maklumat yang lebih terperinci. Kami telah memilih beberapa responden untuk ditemubual.
Melalui kaedah ini, kami dapat maklumat yang lebih lanjut.
6
2.0 DAPATAN KAJIAN
2.1. LATAR BELAKANG RESPONDEN
2.1.1. Latar Belakang Responden Mengikut Jantina
Jadual 2.1.1. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Jantina
Bil.
Jantina Orang Peratus
Lelaki 20 50
Perempuan 20 50
Garf 2.1.1 Menunjukan Bilangan Responden Mengikut Jantina
Peratus Responden Mengikut

Jantina
50%
50%
Lelaki Perempuan
(Sumber:Penyelidik Sosiologi)
2.1.2. Latar Belakang Responden Mengikut Umur
Jadual 2.1.2. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Umur
25 26
Umur Tahun Tahun- 36 Tahun-45 45 Tahun Kew
Jumlah
(tahun) Ke 35 Tahun Atas
Bawah Tahun
Bil. Orang 5 13 11 11 40
Graf 2.1.2. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Umur
Peratusan Responden Mengikut Umur

25 Tahun Ke
Bawah
26 Tahun-35
Tahun
36 Tahun-45
Tahun
46 Tahun Ke
Atas
7
2.1.3. Latar Belakang Responden Mengikut Etnik
Jadual 2.1.3. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Etnik
Etnik Melayu Cina India Lain-lain Jumlah

Bil.orang 17 15 6 2 40
Graf 2.1.3. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Etnik
5
15
Melayu
42.5 Cina
India
Lain-lain
37.5
2.1.4. Latar Belakang Responden Mengikut Taraf Pendidikan
Jadual 2.1.4. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Taraf Pendidikan
Tarap
< UPSR UPSR PMR SPM >STPM Jumlah
Pend.
Bil.orang 2 5 10 13 10 40
Graf 2.1.4. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Taraf Pendidikan
<UPSR
>SPM 5% UPSR <UPSR
25% 13%
UPSR
PMR
PMR
25%
SPM
SPM
32%
>SPM
8
2.1.5. Latar Belakang Responden Mengikut Jumlah Pendapatan
Jadual 2.1.5. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Jumlah Pendapatan
< RM RM 1000-RM RM 2000-RM Ke

Pendapatan Tiada Jumlah
1000 2000 3000 Atas
Bil.orang 2 9 17 7 5 40
Graf 2.1.5. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Jumlah Pendapata
>RM 3000 0%
Tiada 5%
Slice 5 13%
Tiada
< RM 1000 22%
RM 2000- < RM 1000
RM3000 18%
RM 1000-RM2000
RM 2000-RM3000
RM 1000- >RM 3000
RM2000 42%
9
2.2 PUNCA BERI HUKUMAN KEPADA KANAK-KANAK
Data kajian tentang punca beri hukuman dianalisis melalui ibu bapa mengikut
jantina,etnik,taraf pendidikan dan juga taraf pendapatan.
2.2.1 Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Etnik
Jadual 2.2.1 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Etnik
Lelaki Perempuan
Punca
Melayu Cina India Lain Melayu Cina India Lain
Tekanan Kerja 14.8 24 25 0 22.7 17.4 25 33.3
Sukar Kawal Marah 11.1 24 25 0 13.6 17.4 0 0
Pengalaman Silam 22.2 16 12.5 0 18.8 21.7 25 0
Kenakalan Anak 25.9 28 25 0 22.7 21.7 50 33.3
Pelajaran 25.9 8 12.5 0 22.7 8.7 0 33.3
Graf 2.2.1 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Etnik
PUNCA BERI HUKUMAN MENGIKUT JANT INA DAN ET NIK

60
50
PERAT USAN
40
30
20
T EKANAN KERJA
10
0 SUKAR KAWAL
MELAYU
MELAYU
CINA
LAIN
CINA
LAIN
INDIA
INDIA
MARAH
PENGALAMAN
SILAM
KENAKALAN ANAK
LELAKI PEREMPUAN PELAJARAN
Graf menunjukkan punca ibu bapa memberi hukuman kepada kanak-kanak mengikut
jantina dan etnik. Bagi responden lelaki Melayu, menunjukkan bahawa kenakalan anak dan sikap
mementingkan pelajaran adalah sama banyak iaitu 25.9% menyebabkan mereka menjatuhkan
hukuman. Responden lelaki Cina memberi hukuman kerana kenakalan dan mewakili 28%
manakala responden lelaki India menjatuhkan hukuman kepada kanak-kanak kerana tekanan
kerja, perasaan marah yang sukar dikawal dan kenakalan kanak-kanak iaitu masing-masing
berjumlah 25% setiap satu punca. Bagi responden perempan Melayu pula, faktor tekanan kerja
kenakalan kanak-kanak dan pelajaran adalah sama iaitu 25% bagi setiap satu punca. Responden
perempuan Cina menjatuhkan hukuman kerana pengalaman masa silam dan juga kenakalan
kanak-kanak iaitu masing-masing sebanyak 21.7%. Selain itu juga,responden perempuan India
jelas menunjukkan bahawa mereka menjatuhkan hukuman kerana kenakalan kerana
peratusannya yang besar iaitu sebanyak 50% dan responden perempuan bagi kaum lain-lain pula
menunjukkan 33.3% menjatuhkan hukuman kerana tekanan kerja, kenakalan anak dan sikap
mementingkan pelajaran.
10
2.2.2 Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Taraf Pendidikan
Jadual 2.2.2 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Taraf
Pendidikan
Lelaki Perempuan
Punca
UPSR PMR SPM >SPM UPSR PMR SPM >SPM
Tekanan Kerja 16.7 18.8 21.8 18.2 18.8 25 23.8 12.5
Sukar Kawal Marah 8.3 25 21.8 9.1 12.5 8.3 14.3 12.5
Pengalaman Silam 25 18.8 13 18.2 18.8 16.7 19 25
Kenakalan Anak 25 25 26 27.3 27.3 25 14.3 37.8
Pelajaran 25 12.5 17.4 25 25 25 19 12.5
Graf 2.2.2 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina dan Taraf
Pendidikan
PUNCA BERI HUKUMAN MENGIKUT JANT INA DAN PENDIDIKAN
40
35
30
PERAT USAN
25
20
15
10 T EKANAN KERJA
5 SUKAR KAWAL
0 MARAH
PMR
PMR
UPSR
UPSR
SPM
SPM
>SPM
>SPM
PENGALAMAN
SILAM
KENAKALAN ANAK
LELAKI PEREMPUAN
PELAJARAN
Graf di atas menunjukkan punca kanak-kanak diberi hukuman mengikut jantina dan taraf
pendidikan ibu bapa.Bagi responden lelaki yang mempunyai taraf pendidikan UPSR,
pengalaman silam, kenakalan anak dan pelajaran menjadi punca utama memberi hukuman iaitu
masing-masing 25%.Responden lelaki PMR menyatakan sukar mengawal marah dan kenakalan
anak menjadi punca yang sama banyak iaitu 25%.Responden lelaki SPM pula menyatakan
bahawa kenakalan anak menjadi punca hukuman di beri iaitu sebanyak 26%.Kebanyakan
responden lelaki yang mempunyai taraf pendidikan yang lebih tinggi pula memberi hukuman
kerana kenakalan anak dan kerana mementingkan pelajaran iaitu masing-masing berjumlah
27.3%.Bagi responden perempuan berpendidikan UPSR pula memberi hukuman kerana
kenakalan anak dan pelajaran iaitu berjumlah 25% setiap punca.Responden perempuan
berkelulusan PMR pula memberi hukuman kerana tekanan kerja,kenakalan anak dan pelajaran
iaitu setiap punca diwakili 25%.Responden perempuan yang mempunyai taraf pendidikan
sehingga SPM menjadikan tekanan kerja sebagai punca utama memberi hukuman iaitu sebanyak
23.8%.Responden perempan yang mempunyai kelulusan yang lebih tinggi pula menjadikan
kenakalan anak sebagai satu punca untuk memberikan hukuman iaitu berjumlah 37.8%
11
2.2.3 Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Umur
Jadual 2.2.3 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Umur.
LELAKI PEREMPUAN
PUNCA UMUR(TAHUN) UMUR(TAHUN)
<25 26-36 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
Tekanan kerja 18.28 21.4 25 15 0 26 23.5 22.2
Sukar kawal marah 18.28 14.3 18.6 20 0 17.4 11.8 11.1
Pengalaman silam 18.28 28.6 6.2 20 40 21.8 11.8 22.2
Kenakalan anak 18.28 21.4 31.25 25 20 26 29.4 33.3
Pelajaran 27.2 14.3 18.75 20 40 8.7 23.5 11.1
Graf 2.2.3 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina dan Umur
PUNCA BERI HUKUMAN MENGIKUT JANT INA DAN UMUR

45
40
PERAT USAN
35
30
25
20
15
10
5 T EKANAN KERJA
0
<25 26- 36- >45 <25 26- 36- >45 SUKAR KAWAL
36 45 35 45 MARAH
PENGALAMAN SILAM
UMUR(T AHUN) UMUR(T AHUN)
KENAKALAN ANAK
LELAKI PEREMPUAN
PELAJARAN
Graf di atas menunjukkan punca hukuman diberikan kepada kanak-kanak berdasarkan
jantina dan umur ibu bapa.Bagi responden lelaki yang berumur kurang 25 tahun,faktor pelajaran
menjadi punca utama hukuman diberikan iaitu sebanyak 27.2%.Responden lelaki berumur
lingkungan 26 hingga 36 tahun pula menjadikan pengalaman silam sebagai punca memberikan
hukuman iaitu berjumlah 28.6%.Selain itu,responden lelaki yang berumur lingkungan 36 hingga
45 dan 45 tahun ke atas menjadikan kenakalan anak sebagai punca hukuman diberikan iaitu
mewakili 31.25% serta 25%.Bagi responden perempuan yang berumur kurang 25 tahun pula,
kenakalan serta pelajaran anak menjadi punca hukuman diberikan.Responden perempuan
berumur 26 hingga 35 tahun pula menjadkan tekanan kerja dan kenakalan anak sebagai punca
memberikan hukuman iaitu masing-masing mewakili 26%.Responden perempuan berumur
lingkungan 36 hingga 45 dan 45 tahun menjadikan kenakalan kanak-kanak sebagai punca
hukuman diberikan iaitu masing-masing mewakili 29.4% dan 33.3%.
12
2.2.4 Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Pendapatan
Jadual 2.2.4 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan

Pendapatan
LELAKI PEREMPUAN
PUNCA PENDAPATAN (RM,00) PENDAPATAN (RM,00)
<10 10-20 20-30 >30 0 <10 10-20 20-30
Tekanan kerja 21.4 19.2 16.7 23.1 0 20 24.2 14.5
Sukar kawal marah 21.4 19.2 16.7 7.3 26.7 13.3 15.8 11.5
Pengalaman silam 14.3 23.1 16.7 22.2 26.7 13.3 18.1 14
Kenakalan anak 28.6 26.9 22.2 20.8 33.3 26.7 27.2 33.3
Pelajaran 14.3 11.5 27.8 27.8 33.3 26.7 15.1 26.1
Graf 2.2.4 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan

Pendapatan
PUNCA BERI HUKUMAN MENGIKUT JANTINA DAN
PENDAPATAN
35
PERATUSAN
30
25
20
15
10
5
0 T EKANAN
<10 20- 20- >30 0 <10 20- 20- KERJA
SUKAR KAWAL
Oct 30 Oct 30 MARAH
PENGALAMAN
PENDAPATAN PENDAPATAN SILAM
KENAKALAN
LELAKI PEREMPUAN ANAK
PELAJARAN
Graf di atas menunjukkan punca beri hukuman berdasarkan jantina dan pendapatan ibu
bapa.Bagi responden lelaki yang mempunyai pendapatan kurang RM1000 dan berpendapatan
RM 1000 hingga RM 2000 menjadikan kenakalan anak sebagai punca memberikan
hukuman.Responden lelaki yang mempunyai pendapatan RM 2000 hingga RM 3000 pula
memberikan hukuman kerana pelajaran anak-anak.Responden perempuan yang tiada pendapatan
atau tidak bekerja dan berpendapatan kurang dari RM 1000 menjadikan kenakalan kanak-kanak
dan pelajaran sebagai punca memberikan hukuman kepada anak-anak manakala responden
perempuan yang berpendapatan RM 1000 hingga RM 2000 dan berpendapatan RM 2000 hingga
RM 3000 pula mengenakan hukuman kerana kenakalan dan juga pelajaran kanak-kanak.
13
2.3 BENTUK-BENTUK HUKUMAN FIZIKAL DAN EMOSI YANG
DIBERI OLEH IBU BAPA
2.3.1 Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina
Jadual 2.3.1: Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina
Bentuk Hukuman Fizikal Lelaki Perempuan
Tangan 34.7 37.7
Tali Pinggan 8.8 11
Rotan 34.7 35.6
Penyangkut Baju 12.4 10.3
Barang yang Berhampiran 7.3 2
Lain-lain 2.1 3.4
Jumlah Besar (%) 100 100
Graf 2.3.1: Bentuk Hukuman Fizikal yang Diberi Oleh Ibu Bapa mengikut Jantina
BENTUK HUKUMAN FIZIKAL YANG DIBERI

OLEH IBU BAPA MENGIKUT JANTINA
40
Tangan
35
Tali Pinggan
30
Rotan
25
PERATUS
Penyangkut Baju
20
Barang yang
15 Berhampiran
Lain-lain
10
0
Lelaki Perempuan
(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Graf ini menunjukkan graf keseluruhan bentuk-bentuk hukuman fizikal yang diberi oleh
ibu bapa kepada anak-anak mengikut jantina. Terdiri daripada 6 bentuk hukuman iaitu tangan,
tali pinggan, rotan, penyangkut baju, barang –barabg yang berhampiran dan lain-lain. Bagi
responden lelaki, kebanyakan bersetuju tangan dan rotan merupakan bentuk hukuman yang
paling berkesaniaitu masing-masing 34.7%. Responden perempuan pula bersetuju dengan
responden lelaki iaitu tangan dan rotan merupakan bentuk hukuman yang paling umum
digunakan iaitu masing-masing 37.7% dan 35.6%. Hanya 2.1% responden lelaki menggunakan
benda yang lain sebagai hukuman kepada anak-anak mereka. Manakala 2.0% responden
perempuan bersetuju menggunakan barang-barang yang berhampiran sebagai alat untuk
memberi hukuman kepada anak-anak mereka.
14
2.3.2 Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Umur
Jadual 2.3.2: Bentuk Hukuman Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Umur
Lelaki Perempuan
Bentuk Hukuman Fizikal Umur (Tahun) Umur (Tahun)
< 25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
Tangan 37.5 50 40 25 66.7 26.3 40 42.9
Tali Pinggan 12.5 10 0 12.6 0 10.5 10 14.2
Rotan 37.5 30 30 43.8 33.3 26.3 50 42.9
Penyangkut Baju 12.5 10 20 6.2 0 21 0 0
Barang yang Berhampiran 0 0 10 6.2 0 5.3 0 0
Lain-lain 0 0 0 6.2 0 10.6 0 0
Jumlah Besar (%) 100 100 100 100 100 100 100 100
Graf 2.3.2: Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Umur.
BENTUK HUKUMAN FIZIKAL YANG DIBERI OLEH IBU

BAPA MENGIKUT JANTINA DAN UMUR
80
70
60
Tangan
PERATUS
50 Tali Pinggan
40 Rotan
30
Penyangkut Baju
20
10 Barang yang
Berham piran
0 Lain-lain
< 25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
Umur (Tahun) Umur (Tahun)
Lelaki Perempuan

Graf di atas menunjukkan bentuk-bentuk hukuman fizikal yang diberi oleh ibu bapa
mengikut jantina dan umur. Bagi responden lelaki yang berumur kurang daripada 25 tahun,
bersetuju menggunakan tangan dan rotan memberi hukuman kepada anak-anak iaitu masing-
masing sebanyak 37.5%. Bagi responden lelaki berumur 26-35 tahun dan 36-45 tahun, bersetuju
tangan merupakan bentuk hukuman yang paling sesuai iaitu sebanyak 50% dan 40%. Manakala
responden lelaki berumur 45 tahun ke atas melihat rotan sebagai bentuk hukuman yang paling
umum digunakan iaitu 43.8%. Sebanyak 66.7% rsponden perempuan yang berumur kurang
daripada 25 tahun bersetuju menggunakan tangan memberi hukuman. Responden perempuan
berumur 26-35 tahun pula memilih tangan dan rotan memberi hukuman iaitu masing-masing
26.3%. Manakala responden perempuan berumur 36-45 tahun bersetuju menggunakan rotan
memberi hukuman iaitu sebanyak 50%. Sebanyak 42.9% responden perempuan yang berumur 45
tahun ke atas memilih tangan dan rotan sebagai hukuman yang umum.
15
2.3.3 Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa mengikut Jantina Dan Etnik
Jadual 2.3.3: Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mnegikut Jantina Dan Etnik
Lelaki Perempuan
Bentuk Hukuman Fizikal Etnik Etnik
Melayu Cina India Lain Melayu Cina India Lain
Tangan 38.9 32 28.6 0 40 35.7 37.5 33.3
Tali Pinggan 11.1 8 14.3 0 20 0 12.5 33.3
Rotan 33.3 36 28.6 0 40 35.7 25 33.3
Penyangkut Baju 11.1 12 14.3 0 0 14.4 25 0
Barang yang Berhampiran 5.6 12 0 0 0 7.1 0 0
Lain-lain 0 0 14.3 0 0 7.1 0 0
Jumlah Besar (%) 100 100 100 0 100 100 100 100
Graf 2.3.3: Bentuk Hukuman Fizikal Yang Deberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Etnik
BENTUK HUKUMAN FIZIKAL YANG DIBERI OLEH IBU BAPA

MENGIKUT JANTINA DAN ETNIK
45
40
Tangan
35
30 Tali Pinggan
PERATUS
25 Rotan
20 Penyangkut Baju
15 Barang yang Berhampiran
10
Lain-lain
5
0
Melayu
Cina
India
Lain
Melayu
Cina
India
Lain
Etnik Etnik
Lelaki Perempuan
Graf di atas menunjukkan bentuk hukuman fizikal yang diberi oleh ibu bapa mengikut
jantina dan etnik. Sebanyak 38.9% responden lelaki Melayu bersetuju tangan sebagai hukuman
yang sesuai. Manakala Responden lelaki Cina dan India pula bersetuju rotan sebagai hukuman
yang paling sesuai iaitu masing-masing 36% dan 28.6%. Bagi Responden perempuan Melayu
dan Cina bersetuju menggunakan tangan dan rotan memberi hukuman paling sesuai iaitu
sebanyak 40% dan 35.7%. Manakala responden perempuan India pula bersetuju menggunakan
tangan sebagai hukuman yang berkesan iaitu sebanyak 37.5%. Bagi responden perempuan
berkaum laian-lain pula memilih tangan, tali pinggan dan rotan sebagai alat-alatan yang berkesan
memberi hukuman iaitu masing-masing 33.3%.
16
2.3.4 Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa mengikut Jantina Dan Taraf
Pendidikan
Jadual 2.3.4: bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Taraf
Pendidikan
Lelaki Perempuan
Bentuk Hukuman Fizikal Taraf Pendidikan Taraf Pendidikan
Tangan 33.3 31.2 29.4 50 50 37.5 31.2 50
Tali Pinggan 11.1 6.3 5.9 12.5 12.5 12.5 12.5 0
Rotan 33.3 37.5 35.3 25 37.5 50 31.2 25
Penyangkut Baju 11.1 12.5 17.6 12.5 0 0 12.5 25
Barang yang Berhampiran 0 12.5 11.8 0 0 0 6.3 0
Lain-lain 11.1 0 0 0 0 0 6.3 0
Jumlah Besar (%) 99.9 100 100 0 100 100 100 100
Graf 2.3.4: Bentuk Hukuman Fizikal Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina dan Taraf
Pendidikan
BENTUK HUKUMAN YANG DIBERI OLEH IBU BAPA MENGIKUT
JANTINA DAN TARAF PENDIDIKAN
60
Tangan
50
Tali Pinggan
40
PERATUS
Rotan
30 Penyangkut Baju
20 Barang yang
Berhampiran
Lain-lain
10
0
Taraf Pendidikan Taraf Pendidikan
Lelaki Perempuan
Graf di atas menunjukkan bentuk hukuman fizikal yang diberi oleh ibu bapa mengikut
jantina dan taraf pendidikan. Bagi responden lelaki yang bertaraf pendidikan UPSR bersetuju
menggunakan tangan dan rotan sebagai hukuman yang sesuai iaitu 33.3%. Manakala responden
lelaki bertaraf pendidikan PMR dan SPM bersetuju menggunakan rotan sebagai hukuman
terhadap anak-anak mereka iaitu masing-masing 37.5% dan 35.3%. Tetapi responden lelaki
bertaraf pendidikan lebih daripada SPM bersetuju tangan digunakan iaitu sebanyak 50%.
Responden Perempuan bertaraf pendidikan kurang daripada UPSR dan lebih daripada SPM
masing-masing bersetuju tangan sebagai hukuman yang sesuai iaitu sebanyak 50%. Sebanyak
50% reponden perepuan bertaraf pendidikan PMR bersetuju rotan sebagai hukuman. Manakala
responden perempuan bertaraf pendidikan SPM pula bersetuju tangan dan rotan sebagai
hukuman yang berkesan iaitu masing-masing 31.2%.
17
2.3.5 Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina
Jadual 2.3.5: Bentuk Hukuman Emosi yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina
Bentuk Hukuman Emosi Lelaki Perempuan
Marah Di Kahalayak Ramai 13.5 16.5

Tidak Memberi Makanan 4.8 8.2
Membuat Kerja Berat 6.7 12.4
Mengurung di dalam Bilik 23.1 19.6
Tidak Keluar Bermain 43.3 39.2
Lain-lain 8.6 4.1
Jumlah(%) 100 100
Graf 2.3.5: Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina
BENTUK HUKUMAN YANG DIBERI OLEH IBU

BAPA MENGIKUT JANTINA
50
Marah Di Kahalayak
45 Ramai
40 Tidak Memberi
35 Makanan
Membuat Kerja Berat
PERATUS
30
25
Mengurung di dalam
20 Bilik
15 Tidak Keluar Bermain
10
5 Lain-lain
0
Lelaki Perempuan

Graf ini menujukkan graf keseluruhan bentuk-bentuk hukuman emosi yang diberi oleh
ibu bapa mengikut jantina. Sebanyak 43.3% responden lelaki bersetuju tidak membenarkan anak
keluar bermain sebagai hukuman yang berkesan. Manakala 4.8% responden lelaki sahaja
memilih tidak memberi makanan kepada anak-anka mereka sebagai hukuman yang berkesan.
Bagi responden perempuan pula, kebanyakan bersetuju tidak membenarkan anak-anak keluar
bermain sebagai hukuman yang berkesan iaitu sebanyak 39.2%. Manakala hanya 4.1%
responden perempuan menggunakan cara-cara yang lain sebagai hukuman kepada anak-anak
yang nakal.
18
2.3.6 Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa mengikut Jantina Dan Umur
Jadual 2.3.6: Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mnegikut Jantina Dan Umur
Lelaki Perempuan
Bentuk Hukuman Emosi Umur (Tahun) Umur (Tahun)
< 25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
Marah Di Kahalayak Ramai 33.3 12.5 22.2 11.1 0 14.3 33.3 33.3
Tidak Memberi Makanan 33.3 0 0 0 0 7.1 8.3 0
Membuat Kerja Berat 0 12.5 0 0 0 14.3 8.3 0
Mengurung di dalam Bilik 0 25 11.1 22.2 0 14.3 25 0
Tidak Keluar Bermain 33.3 37.5 55.5 44.4 0 35.7 25 66.6
Lain-lain 0 12.5 11.1 22.2 0 14.3 0 0
Jumlah Besar (%) 100 100 100 100 0 100 100 100
Graf 2.3.6: Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Umur
BENTUK HUKUMAN EMOSI YANG DIBERI OLEH IBU BAPA

MENGIKUT JANTINA DAN UMUR
70
Marah Di Kahalayak
60 Ramai
50
Tidak Memberi Makanan
PERATUS
40
Membuat Kerja Berat
30
20
Mengurung di dalam Bilik
10
0
Tidak Keluar Bermain
< 25 26- 36- >45 <25 26- 36- >45
35 45 35 45 Lain-lain
Umur (Tahun) Umur (Tahun)
Lelaki Perempuan
Graf di atas menunjukkan bentuk-bentuk hukuman yang diberi oleh ibu bapa mengikut
jantina dan umur. Bagi responden lelaki yang berumur kurang daripada 25 tahun biasanya akan
memarahi anak di khalayak ramai, tidak memberi makanan dan tidak membenarkan keluar
bermain iaitu masing-masing 33.3%. Bagi responden lelaki berumur 26-35 tahun, 36-45 tahun
dan 45 tahun ke atas pula bersetuju tidak membenarkan anak keluar bermain sebagai hukuman
yang berkesan iaitu masing-masing 37.5%, 55.5% dan 44.4%. Bagi responden perepuan yang
berumur 26-35 tahun dan 45 tahun ke atas akan mengenakan hukuman tidak membenarkan
keluar bermain sebagai hukuman berkesan iaitu masing-masing 35.7% dan 66.6%. Manakala
responden perempuan berumur 36-45 tahun akan memarahi anak-anak mereka di khalayak ramai
iaitu sebanyak 33.3% daripada keseluruhannya.
19
2.3.7 Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Taraf
Pendidikan
Jadual 2.3.7: Bentuk Hukman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Taraf
Pendidikan
Lelaki Perempuan
Bentuk Hukuman Emosi Taraf Pendidikan Taraf Pendidikan
Marah Di Kahalayak Ramai 25 12.5 16.7 20 0 0 14.3 0
Tidak Memberi Makanan 0 12.5 16.7 0 0 40 0 0
Membuat Kerja Berat 0 12.5 0 20 0 20 0 40
Mengurung di dalam Bilik 25 12.5 16.7 20 25 20 28.6 20
Tidak Keluar Bermain 50 50 50 40 75 20 57.1 40
Lain-lain 0 0 0 0 0 0 0 0
Graf 2.3.7: Bentuk Hukuman Emosi Yang Diberi Oleh Ibu Bapa Mengikut Jantina Dan Taraf
Pendidikan.
BENTUK HUKUMAN YANG DIBERI OLEH IBU BAPA MENGIKUT JANTINA

DAN TARAF PENDIDIKAN
80
70
Marah Di Kahalayak
60 Ramai
Tidak Memberi Makanan
PERATUS
50
40 Membuat Kerja Berat
30
Mengurung di dalam Bilik
20
Tidak Keluar Bermain
10
0 Lain-lain
SPM
>SPM
SPM
>SPM
PMR
PMR
UPSR
UPSR
Taraf Pendidikan Taraf Pendidikan
Lelaki Perempuan
Graf ini menunjukkan bentuk-bentuk hukuman emosi yang diberi oleh ibu bapa mengikut
jantina dan taraf pendidikan. Bagi responden lelaki yang bertaraf pendidikan UPSR, PMR, SPM
dan SPM ke atas masing-masing bersetuju tidak membenarkan anak keluar bermain sebagai
hukuman emosi yang berkesan iaitu masing-masing 50%, 50%, 50% dan 40%. Bagi responden
perempuan yang bertaraf pendidikan UPSR dan SPM bersetuju dengan responden lelaki iaitu
tidak membenarkan anak keluar bermain sebagai hukuman berkesan terdiri 75% dan 57.1%
daripada keseluruhan. Sebanyak 40% rsponden perempuan bertaraf pendidikan PMR tidak
memberi makanan kepada anak sebagai hukuman yang berkesan. Bagi responden perempuan
bertaraf SPM ke atas pula bersetuju membuat kerja berat dan tidak emmbenarkan keluar bermain
kepda anak-anak sebagai hukuman yang paling sesuai iaiut sebanyak 40%.
20
2.4 KESAN KECEDERAAN FIZIKAL KANAK - KANAK YANG
DIKENAKAN OLEH IBU BAPA
2.4.1 Kesan Kecederaan fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu Bapa Mengikut
Umur Dan Jantina
Jadual 2.4.1 Menunjukkan Kesan Kecederaan fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu
Bapa Mengikut Umur Dan Jantina
Lelaki perempuan
Kesan <25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
Lebam 0 16.7 80 66.7 0 50 100 100
Berdarah 0 33.3 20 22.2 0 20 0 0
berparut 0 50 0 11.1 0 30 0 0
Jumlah 0 100 0 100 0 100 100 100
Graf 2.4.1 Menunjukkan Kesan Kecederaan Fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu
Bapa Mengikut Umur Dan Jantina
Kesan Kecederaan Fizikal kanak-kanak Yang

Dikenakan oleh Ibu Bapa Mengikut Umur Dan Jantina
100%
80%
60%
Peratusan
40% Jumlah
20% berparut
0% Berdarah
<25 26- 36- >45 <25 26- 36- >45
35 45 35 45 Lebam
lelaki perempuan
Umur dan Jantina
Graf di atas adalah menunjukkan kesan kecederaan fizikal kanak-kanak yang dikenakan
oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.Dalam lingkungan umur 26-35 tahun, responen lelaki
yang memukul anak mereka sehingga berparut adalah paling tinggi iaitu sebanyak 50%.
Manakala responen perempuan yang memukul anak sehingga lebam dalam umur 26-35 tahun
merupakan bilangan yang paling tinggi iaitu sebanyak 50%. Pada Umur 36-45 tahun bagi
responen lelaki dan perempuan yang paling tinggi adalah mereka yang memukul anak sehingga
lebam iaitu masing-masing sebanyak 80% dan 100%. Seterusnya kesan yang paling tinggi bagi
responen lelaki dan perempuan dalam lingkungan umur lebih daripada 45 tahun adalah mereka
yang memukul anak sehingga lebam iaitu masing-masing sebanyak 66.7% dan 100%.
21
Etnik Dan Jantina
Jadual 2.4.2 Menunjukkan Kesan Kecederaan fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu
Bapa Mengikut Etnik Dan Jantina
Lelaki perempuan
Kesan
Melayu Cina India lain-lain Melayu Cina India lain-lain
Lebam 50 66.7 66.7 0 100 80 60 33.3
Berdarah 33.3 22.2 0 0 0 20 20 33.3
Berparut 16.7 11.1 33.3 0 0 0 20 33.3
Jumlah 100 100 100 0 100 100 100 100
Graf 2.4.2 Menunjukkan Kesan Kecederaan fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu
Bapa Mengikut Etnik Dan Jantina
Kesan Kecederaan Fizikal Kanak-kanakYang

Dikenakan Hukuman Oleh Ibu Bapa Mengikut
Etnik Dan Jantina
100%
80%
60%
Peratusan
40%
jumlah
20%
0% Berparut
India
India
Cina
Cina
lain-lain
lain-lain
Melayu
Melayu
Berdarah
Lebam
lelaki perempuan
Etnik dan Jantina
Graf di atas adalah menunjukkan kesan kecederaan fizikal kanak-kanak yang dikenakan
oleh ibu bapa mengikut etnik dan jantina. Responen Melayu lelaki dan perempuan yang
memukul anak-anak mereka sehingga lebam merupakan bilangan yang paling tinggi iaitu
masing-masing sebanyak 50% dan 100%. Bagi kaum lelaki yang berbangsa Cina dan India,
peratusan yang paling tingga bagi kedua-dua kaum adalah memukul sehingga lebam iaitu
sebanyak 66.7%. selain itu, bagi perempuan Melayu, Cina dan India pula, memukul sehingga
lebam merupakan peratusan yang paling tinggi iaitu masing-masing sebanyak 100%, 80% dan
60%
22
Taraf Pendidikan Dan Jantina
. Jadual 2.4.3 Menunjukkan Kesan Kecederaan fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu
Bapa Mengikut Taraf Pendidikan Dan Jantina.
Lelaki Perempuan
Kesan
Lebam 75 66.7 50 33.3 66.7 60 80 100
Berdarah 0 16.7 33.3 33.3 16.7 20 20 0
Berparut 25 16.7 16.7 33.3 16.7 20 0 0
Jumlah 100 100 100 100 100 100 100 100
Graf 2.4.3 Menunjukkan Kesan Kecederaan fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan Oleh Ibu
Bapa Mengikut Taraf Pendidikan Dan Jantina
Kesan Kecederaan Fizikal Kanak-kanak Yang

Dikenakan Hukuman Oleh Ibu Bapa Mengikut Taraf
Pendidikan Dan Jantina
100%
80%
60%
Peratusan
40%
Jumlah
20%
0% Berparut
PMR
PMR
UPSR
UPSR
SPM
SPM
>SPM
>SPM
berdarah
Lebam
lelaki perempuan
Taraf Pendidikan dan
Jantina
Graf di atas menunjukkan kesan kecederaan fizikal kanak-kanak yang dikenakan

hukuman oleh ibu bapa mengikut taraf pendidikan dan jantina. Bagi responen lelaki yang
berpendidikan sehingga UPSR, peratusan yang paling tinggi adalah mereka yang memukul anak
sehingga lebam iaitu sebanyak 75%. Peratusan yang paling tinggi bagi responen lelaki yang
berpendidikan sehingga PMR adalah mereka yang memukul anak sehingga lebam iaitu sebanyak
66.7% manakala memukul sehingga berdarah dan berparut adalah sama banyak iaitu 16.7%.
Selain itu, peratusan yang paling tinggi bagi responen kaum lelaki berpendidikan sehingga SPm
ialah memukul anak sehingga lebam iaitu sebanyak 50%. Hukuman yang dikenakan oleh ibu
bapa sehingga anak lebam, berdarah, dan berparut mencapai peratusan yang sama tinggi bagi
responen lelaki yang berpendidikan lebih daripada SPM iaitu sebanyak 33.3%. Di samping itu,
bagi responen perempuan pula, memukul anak mereka sehingga lebam merupakan peratusan
yang paling tinggi kepada semua responen yang berpendidikan sehingga UPSR, SPM, dan lebih
daripada SPM iaitu masing-masing sebanyak 66.7%, 60%, 80%,dan 100%.
23
2.4.4 Kesan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan hukuman oleh ibu bapa
mengikut umur dan jantina.
Jadual 2.4.4 menunjukkan peratusan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan hukuman
oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.
UMUR
KESAN LELAKI PEREMPUAN
<25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
BERTINDAK BALAS 0.0 9.1 0.0 8.3 0.0 10.0 10.0 10.0
MENYISIHKAN DIRI 0.0 18.2 16.7 25.0 25.0 30.0 10.0 30.0
MURUNG 16.7 27.3 16.7 25.0 25.0 30.0 40.0 20.0
BERTINDAK AGRESIF 33.3 0.0 16.7 8.3 0.0 10.0 0.0 10.0
MERAJUK 50.0 36.4 50.0 33.3 50.0 20.0 40.0 30.0
Graf 2.4.5 menunjukkan peratusan kesan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.
100%
90% MERAJUK
80%
70% BERTINDAK
60% AGRESIF
50% MURUNG
40%
30% MENYISIHKAN DIRI
20%
10% BERTINDAK BALAS
0%
UPSR PMR SPM STPM UPSR PMR SPM STPM
LELAKI PEREMPUAN
(Sumber: Penyelidik sosiologi)
Graf di atas menunjukkan peratusan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan

hukuman oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.Bagi kesemua kelompok umur responden
lelaki, kesan negatif yang sering ditunjukkan oleh anak-anak mereka ialah merajuk di mana
masing-masing dengan peratusan berikut iaitu 50% ,36.4% , 50% dan juga 33.3%.Bagi
ersponden perempuan pula, bagi kelompok umr kurang daripada 25 tahun,kesan yang paling
tinggi ditunjukkan oleh anak-anak mereka jika dihukum ialah merajuk iaitu 50% . Ini berbeza
dengan kelompok responden perempuan dalam lingkungan umur 26 tahun hingga 35 tahun di
mana kesan yang paling tinggi ditunjukkan oleh anak-anak mereka ialah menyisihkan diri dan
bersikap murung iaitu masing-masing dengan peratusan yang sama iatu 30% .Bagi responden
perempuan dalam lingkungan umur 36 tahun hingga 45 tahun pula, menyatakan kesan paling
tinggi ditunjukkan oleh anak-anak mereka ialah murung dan merajuk iaitu dengan peratusan
yang sama iaitu 40%.Bagi perempuan berumur lebih 45 tahun pula kesan paling tinggi
ditunjukkan oleh anak-anak mereka ialah menyisihkan diri dan merajuk iaitu masing-masing
dengan peratusan yang sama iaitu 30%.
24
2.4.5 Kesan Kecederaan Emosi Kanak-Kanak Yang Dikenakan Hukuman Oleh Ibu Bapa
Mengikt Etnik Dan Jantina.
Jadual 2.4.5 menunjukkan peratusan kesan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut etnik dan jantina.
ETNIK
LAIN- LAIN-
MELAYU CINA INDIA MELAYU CINA INDIA
LAIN LAIN
BERTINDAK BALAS 5.6 0.0 33.3 0.0 9.1 11.1 0.0 50.0
MURUNG 27.8 26.7 0.0 0.0 45.4 22.2 27.3 0.0
MERAJUK 38.9 33.3 66.7 0.0 36.4 33.3 36.4 0.0
Graf 2.4.5 menunjukkan peratusan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan hukuman
oleh ibu bapa mengikut etnik dan jantina.
100% MERAJUK
80%
BERTINDAK
60% AGRESIF
MURUNG
40%
MENYISIHKAN DIRI
20%
0%
BERTINDAK BALAS
<25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
LELAKI PEREMPUAN
( Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Graf di atas menunjukkan peratusan kesan kecederaan emosi kank-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut etnik dan jantina.Bagi responden lelaki Melayu , Cina dan
India kesan paling banyak ditunjukkan oleh anak-anak mereka ialah merajuk iaitu masing-
masing dengan 38.9% , 33.3% dan 66.7% .Bagi responden perempuan Melayu, kesan negatif
yang paling tinggi ditunjukkan oleh anak-anak mereka ialah bersikap murung iaitu sebanyak
45.4% .Bagi perempuan Cina dan India pula kebanyakan anak-anak mereka menunjukkan sikap
merajuk iaitu masing-masing dengan peratusan 33.3% dan 36.4% .Manakala bagi lain-lain etnik
pula anak-anak mereka lebih cenderung untuk bertindak balas dan menyisihkan diri apabila
dikenakan hukuman.
25
2.4.6 Kesan Kecederaan Emosi Kanak-Kanak Yang Dikenakan Hukuman Oleh Ibu Bapa
Mengikut Taraf Pendidikan Dan Jantina.
Jadual 2.4.6 menunjukkan peratusan kesan kecederaan emosi kank-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut taraf pendidikan dan jantina.
TARAF PENDIDIKAN
BERTINDAK BALAS 14.3 0.0 7.1 0.0 9.0 33.3 0.0 0.0
MURUNG 14.3 36.4 21.4 25.0 27.3 16.7 37.5 33.3
MERAJUK 42.9 36.4 35.7 50.0 18.2 33.3 50.0 33.3
Graf 2.4.6 menunjukkan peratusan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan hukuman
oleh ibu bapa mengikut taraf pendidikan dan jantina.
100%
MERAJUK
80%
BERTINDAK AGRES IF
60%
MURUNG
40%
MENYIS IHKAN DIRI
20%
BERTINDAK BALAS
0%
MELAYU CINA INDIA LAIN- MELAYU CINA INDIA LAIN-
LAIN LAIN
LELAKI PEREMPUAN
( Sumber: Penyelidik sosiologi )

Graf di atas menunjukkan kesan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan hukman
oleh ibu bapa mengikut taraf pendidikan adan jantina.Responden lelaki bagi kesemua kelompok
taraf pendidikan menyatakan kesan negatif yang paling tinggi ditunjukkan oleh anak-anak
mereka adalah merajuk.Masing-masing menunjukkan peratusan sebanyak 42.9%,36.4% , 35.7%
dan 50% .Bagi responden perempuan yang bertaraf pendidikan UPSR anak-anak mereka paling
tinggi menunjukkan kesan menyisihkan diri dan murung.Bagi kelompok taraf pendidikan PMR
pula,anak-anak mereka cenderung menunjukkan sikap bertindak balas dan merajuk iaitu masing-
masing dengan 33.3% . Bagi responden perempuan SPM pula,anak-anak mereka lebih
cenderung murung iaitu37.5% .Responden perempuan STPM pula 33.3% menyatakan anak-
anak mereka menunjukkan kesan yang sama banyak iaitu menyisihkan diri, murung dan
merajuk.
26
2.4.7 Kesan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan hukuman oleh ibu bapa
mengikut pendapatan dan jantina.
Jadual 2.4.7 menunjukkan peratusan kesa kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut pendapatan dan jantina.
PENDAPATAN(RM)
LELAKI PEREMPUAN
KESAN
<1000 1000- 2000- >3000 <1000 1000- 2000- >3000
2000 3000 2000 3000
BERTINDAK BALAS 6.7 10.0 0.0 0.0 10.0 10.5 0.0 0.0
MURUNG 26.7 10.0 33.3 0.0 30.0 31.6 50.0 0.0
MERAJUK 40.0 50.0 33.3 0.0 20.0 31.5 50.0 0.0
Graf 2.4.7 menunjukkan peratusan kesan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan
LELAKI PEREMPUAN
100% MERAJUK
90%
80%
70% BERTINDAK
60% AGRESIF
50% MURUNG
40%
30%
20% MENYISIHKAN
10% DIRI
0% BERTINDAK
<1000 1000-2000 2000-3000 >3000 <1000 1000-2000 2000-3000 >3000 BALAS

Graf di atas menunjukkan peratusan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut pendapatan dan jantina.Bagi lelaki berpendapatan kurang RM
1000. dan juga berpendapatan dalam lingkungan RM1000 hingga RM2000 masing-masing
menunjukkan anak mereka paling cenderungmerajuk iaiotu masing-masing denganperatusan
sebanyak 40% dan 50% .Lelaki berpendapatan di antara RM2000 hingga RM3000 pula anak
mereka cenderung bersikap menyisihkan diri,murung dan merajuk iaitu masing-masing dengan
peratusan yang sama iaitu 33.3% .100% lelaki berpendapatan lebih dari RM3000 pula
menyatakan anak-anak mereka cenderung bersikap bertindak agresif . Bagi responden
perempuan berpendapatan kurang RM1000 anak-anak mereka paling tinggi menunjukkan kesan
negative murung.Bagi perempuan yang berpendapatan dalam lingkungan RM1000 hingga
RM2000 dan berpendapatan dalam lingkungan RM2000 hingga RM3000 menyatakan ank
mereka lebih bersikap murung dan merajuk jika dikenakan hukuman.
27
2.4.8 Kesan Positif Terhadap Kanak-Kanak Yang Dikenakan Hukuman Oleh Ibu Bapa
Mengikut Umur Dan Jantina.
Jadual 2.4.8 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kanak-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.
UMUR
<25 26-35 36-45 >45 <25 26-35 36-45 >45
MENGIKUT ARAHAN 33.3 33.3 37.5 42.9 50.0 40.0 57.3 37.5
MENGAKU BERSALAH 22.2 22.2 12.5 14.3 25.0 10.0 28.6 25.0
MEMINTA MAAF 11.1 11.1 25.0 28.6 25.0 20.0 14.3 0.0
TIDAK MENGULANGI 33.3 33.3 25.0 14.2 0.0 30.0 0.0 37.5
KESALAHAN
Graf 2.4.8 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kanak-kanak yang dikenakan hukuman
oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.
100% TIDAK
90% MENGULANGI
80% KESALAHAN
70% MEMINTA
60% MAAF
50%
40% MENGAKU
30% BERSALAH
20%
10% MENGIKUT
0% ARAHAN
<1000 1000- 2000- >3000 <1000 1000- 2000- >3000
2000 3000 2000 3000 Column 1
LELAKI PEREMPUAN
( Sumber: Penyelidik Sosiologi )

Graf di atas menunjukkan kesan positif terhadap kanak-kanak yang dikenakan hukuman
oleh ibu bapa mengikut umur dan jantina.Bagi lelaki berumur kurang daripada 25 tahun dan
dalam lingkungan 26-35 tahun masing-masing dengan peratusan yang sama menyatakan anak-
anak mereka kebanyakannya menunjukkan sikap mengikut arahan dan tidak mengulangi
kesalahan mereka iaitu sebanyak 33.3% . Bagi lelaki dalam lingkungan umur 36 tahun hingga 45
tahun dan lebih daripada 45 tahun pula , menyatakan anak-anak mereka paling cenderung
mengikut arahan apabila mereka dihukum.Bagi responden perempuan berumur kurang25 tahun
,dalam lingkungan umur 26 tahun hingga 35 tahun dan lingkungan umur 36 tahun hingga 45
tahun menunjukkan peratusan yang tinggi dalam kesan mengikut arahan iaitu masing-masing
dengan nilai 50% , 40% dan 57.3% . Manakala bagi perempuan berumur lebih daripada 45 tahun
menyatakan anak mereka menunjukkan peratusan yang tinggi dalam mengikut arahan dan tidak
mengulangi kesalahan apabila dihukum.
28
2.4.9 Menunjukkan Kesan Positif Terhadap Kanak-Kanak Yang Dikenaka Hukuman
Oleh Ibu Bapa Mengikut Etnik Dan Jantina.
Jadual 2.4.9 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kanak-kanak yang dikenakan
ETNIK
LAIN LAIN
MENGIKUT ARAHAN 32.1 40.0 50.0 0.0 33.3 41.7 60.0 100.0
MEMINTA MAAF 21.4 16.0 25.0 0.0 22.2 16.7 0.0 0.0
TIDAK MENGULANGI
28.6 24.0 25.0 0.0 11.1 16.7 40.0 0.0
KESALAHAN
Graf 2.4.10 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kanak-kanak yang dikenakan
120
TIDAK
100 MENGULANGI
KESALAHAN
80 MEMINTA MAAF
60
40 MENGAKU
BERSALAH
20
MENGIKUT
0 ARAHAN
LAIN LAIN
LELAKI PEREMPUAN
( Sumber: Penyelidik Sosiologi )

oleh ibu bapa mengikut etnik dan jantina. Bagi lelaki Melayu, India dan Cina masing-masing
menunjukkan peratusan tertinggi dalam kesan positif mengikut arahan .Masing-masing dengan
nilai peratusan 32.1% ,40% dan 50% .Bagi perempuan Melayu 33.3% menyatakan anak-anak
mengikut arahan dan mengakui kesalahan. Manakala bagi perempuan Cina, India dan lain-lain
etnik menunjukkan anak-anak mereka kebanyakannya menunjukkan sikap mengikut arahan iaitu
masing-masing dengan 41.7%, 60% dan 100%.
29
Mengikut Taraf Pendidikan Dan Jantina.
Jadual 2.4.10 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kank-kanak yang dikenakan
TARAF PENDIDIKAN
LELAKI PEREMPUAN
KESAN UPSR PMR SPM STPM UPSR PMR SPM STPM
MENGIKUT ARAHAN 50.0 46.2 35.0 27.8 28.6 80.0 40.0 42.8
MEMINTA MAAF 33.3 0.0 25.0 22.2 14.2 0.0 20.0 14.8
KESALAHAN
Graf 2.4.10 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kanak-kanak yang dikenakan
120 TIDAK
MENGULANGI
100
KESALAHAN
80 MEMINTA MAAF
60
40 MENGAKU
BERSALAH
20
0
MENGIKUT
ARAHAN
LELAKI PEREMPUAN
oleh ibu bapa mengikut taraf pendidikan dan jantina. Bagi responden lelaki yang taraf
pendidikannyaUPSR ,PMR ,dan SPM masing-masing menyatakan anak-anak mereka lebih
cenderung mengikut araha apabila dikenakan hukuman.Bagi respinden lelaki berpendidikan
STPM ke atas menunjukkan peratusan yang sama tinggi dalam kesan mengikut arahan dan tidak
mengulangi kesalahan . Bagi responden perempuan yang berpendidikan UPSR ketiga-tiga kesan
positif iaitu mengikut arahan, mengakui kesalahan dan tidak mengulangi kesalahan menunjukkan
peratusan yang sama tinggi iaitu 28.6% .Bagi perempuan berpendidikan PMR , SPM dan STPM
ke atas menunjukkan peratusan palng tinggi dalam kesan positif mengikut arahan iaitu masing-
masing dengan 80% ,40% dan 42.8 % .
30
Mengikut Pendapatan Dan Jantina.
Jadual 2.4.11 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kank-kanak yang dikenakan
hukuman oleh ibu bapa mengikut taraf pendidikan dan jantina .
PENDAPATAN(RM)
LELAKI PEREMPUAN
KESAN
<1000 1000- 2000- >3000 <1000 1000- 2000- >3000
2000 3000 2000 3000
MENGIKUT ARAHAN 40.0 41.7 33.3 25.0 40.0 42.1 100.0 0.0
MEMINTA MAAF 16.0 25.0 20.0 25.0 20.0 15.7 0.0 0.0
KESALAHAN
Graf 2.4.11 menunjukkan peratusan kesan positif terhadap kank-kanak yang dikenakan
180 TIDAK
160 MENGULANGI
140 KESALAHAN
120 MEMINTA MAAF
100
80
60 MENGAKU
40 BERSALAH
20 MENGIKUT ARAHAN
0
<1000 1000- 2000- >3000 <1000 1000- 2000- >3000
2000 3000 2000 3000
LELAKI PEREMPUAN
( Sumber: Penyelidik sosiologi)

Graf di atas menunjukkan kesan positifterhadap kanak-kanak yang dikenakan hukuman
oleh ibu bapa mengikut pandapatan danh jantina. Bagi responden lelaki berpendapatan kurang
RM1000,lingkungan RM1000 himgga RM2000 dan lingkungan RM2000 hingga RM3000
menunjukkan anak-anak mereka cenderung mengikut arahan apabila dihukum.Masing-masing
menunjukkan peratusan yang tinggi pada kesan ini iaitu masing-masing 40% ,41.7%
dan33.3%.Bagi lelaki yang berpendapatan lebih daripada RM3000,kesemua kesan positif adalah
sama iaitu semua bernilai25% . Bagi responden perempuan berpendapatan kurang RM1000 ,
dalam lingkungan RM1000 sehingga RM2000 dan pendapatan dalam llingkungan RM2000
hingga RM3000 menunjukkan kesan positif yang paling kerap ditumjukkan oleh anak-anak
mereka ialahmengikut arahan.Kesemua kelompok pendapatan masing-masing menunjukkan
peratusan berikut iaitu 40% , 42.1% dan 100%.
31
2.5 CARA YANG LEBIH BAIK UNTUK MENDIDIK ANAK
Data kajian tentang cara mendidik anak dianalisis melalui ibu bapa mengikut jantina, ibu
bapa mengikut etnik dan jantina, ibu bapa mengikut taraf pendidkan dan jantina, ibu bapa
mengikut taraf pendapatan dan jantina.
2.5.1 Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Jantina
Jadual 2.5.1 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak
JANTINA
CARA
LELAKI PEREMPUAN
AGAMA 14.8 11.9
GURU 13.2 18.3
AHLI KELUARGA LAIN 12.3 14.9
KASIH SAYANG 17.0 15.6
HUKUMAN 18.2 17.1
NASIHAT 12.7 9.5
GANJARAN 11.8 12.5
Graf 2.5.1 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak
CARA YANG LEBIH BAIK UNTUK MENDIDIK ANAK MENGIKUT JANTINA
20
PERATUSAN
15
LELA KI
10 P EREM P UA N
5
0
IN
AT
RU
AN
A
A
LA
N
AM
IH
M
U
R
YA
G
KU
AS
JA
A
AG
SA
RG
AN
U
N
H
A
G
LU
SI
KA
KE
LI
AH
CARA MENDIDIK
( Sumber: Penyelidik Sisiologi)
Graf di atas menunjukkan bahawa cara yang lebih baik untuk mendidik anak oleh ibu
bapa. Bagi responden lelaki cara yang paling baik untuk mendidik anak ialah hukuman, iaitu
sebanyak 18.2%. Cara kedua yang lebih baik ialah kasih sayang, iaitu sebanyak 17%. Manakala
cara yang ketiga baik untuk mendidik anak ialah agama, iaitu sebanyak 14.8%. responden
perempuan pula, cara yang lebih baik untuk mendidik anak ialah guru di sekolah untuk mendidik
anak, iaitu sebanyak 18.3%. Cara yang kedua baik ialah hukuman, iaitu sebanyak 17.1%.
Manakala cara yang ketiga baik untuk mendidik anak ialah kasih sayang, iaitu sebanyak 15.6%.
32
2.5.2 Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Etnik Dan Jantina
Jadual 2.5.2 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Etnik Dan
Jantina
LELAKI PEREMPUAN
CARA ETNIK ETNIK
MELAYU CINA INDIA LAIN MELAYU CINA INDIA LAIN
AGAMA 18.2 6.7 12.5 0 17.6 5.9 17.6 0
GURU 9.1 20.0 12.5 0 17.6 29.4 17.6 33.3
AHLI KELUARGA LAIN 7.3 17.8 12.5 0 11.8 29.4 17.6 33.3
KASIH SAYANG 16.4 15.6 25.0 0 17.6 29.4 11.8 0
HUKUMAN 16.4 20.0 25.0 0 17.6 23.5 17.6 33.3
NASIHAT 18.2 8.9 0 0 8.8 17.6 11.8 0
GANJARAN 14.5 11.1 12.5 0 8.8 35.3 5.9 0
Graf 2.5.2 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Etnik Dan
Jantina
CARA MENDIDIK ANAK MENGIKUT ETNIK DAN JANTINA
40
35 AGAMA
PERATUSAN
30 GURU
25
20 AHLI KELUARGA
15 LAIN
10 KASIH SAYANG
5
0 HUKUMAN
INDIA
INDIA
CINA
CINA
LAIN
LAIN
MELAYU
MELAYU
NASIHAT
GANJARAN
ETNIK ETNIK
LELAKI PEREM PUAN
bapa mengikut etnik dan jantina. Bagi responden lelaki Melayu, agama dan nasihat adalah cara
yang baik untuk mendidik anak, iaitu masing-masing sama sebanyak 18.2%. Responden lelaki
Cina, cara yang baik untuk mendidik anak ialah guru di sekolah dan hukuman, iaitu masing-
masing sama sebanyak 20%. Responden lelaki India pula menyatakan kasih sayang dan
hukuman adalah sama penting untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 25%. Bagi responden
perempuan melayu pula, agama, guru di sekolah, ahli keluarga lain dan hukuman adalah sama
penting untuk mendidikan anak, iaitu sebanyak 17.6%. Responden perempuan Cina, ganjaran
merupakan cara baik untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 35.5%. Selain itu, responden
perempuan India menyatakan agama, ganjaran, keluarga dan hukuman adalah sama penting
untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 17.6%. Manakala responden perempuan kaum lain,
menyatakan cara yang lebih baik untuk mendidik anak ialah guru di sekolah, ahli keluarga lain
dan hukuman, iaitu masing-masing sama sebanyak 33.3% .
33
2.5.3 Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Taraf Pendidikan Dan
Jantina
Jadual 2.5.3 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Taraf
LELAKI PEREMPUAN
CARA TARAF PENDIDIKAN TARAF PENDIDIKAN
AGAMA 15.4 4.0 14.3 20.0 4.8 11.8 12.0 21.1
GURU 15.4 20.0 14.3 4.0 19.0 23.5 16.0 15.8
AHLI KELUARGA LAIN 23.0 20.0 11.9 4.0 14.3 17.6 16.0 10.5
KASIH SAYANG 23.0 12.0 19.0 20.0 19.0 11.8 16.0 15.8
HUKUMAN 23.0 20.0 19.0 16.0 19.0 17.6 16.0 15.8
NASIHAT 23.0 8.0 11.9 20.0 9.5 5.9 8.0 15.8
GANJARAN 15.4 16.0 9.5 16.0 14.3 11.8 16.0 5.3
Graf 2.5.3 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Taraf
CARA MENDIDIK ANAK MENGIKUT TARAF PENDIDIKAN DAN
JANTINA
25.0 A GA M A
PERATUSAN
20.0 GURU
15.0 A HLI KELUA RGA

LA IN
10.0 KA SIH SA YA NG
5.0 HUKUM A N
0.0
NA SIHA T
UP S R PMR SP M >S P M UP S R PMR SP M >S P M
T A R A F P E N D ID IKA N T A R A F P E N D ID IKA N GA NJA RA N
LE LA KI P E R E M P UA N
bapa mengikut taraf pendidikan dan jantina. Bagi responden lelaki yang taraf pendidikan ke
UPSR, ahli keluarga lain, kasih sayang, hukuman dan nasihat adalah sama penting untuk
mendidik anak, iaitu sebanyak 23%. Responden lelaki taraf pendidikan ke PMR, menyatakan
guru, ahli keluarga lain untuk mendidik anak dan hukuman adalah sama penting untuk mendidik
anak, iaitu sebanyak 20%. Responden lelaki taraf pendidikan ke SPM, kasih sayang dan
hukuman adalah sama penting untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 19%. Manakala responden
lelaki yang taraf pendidikan lebih tinggi menyatakan cara yang baik untuk mendidik anak ialah
agama, kasih sayang dan nasihat, iaitu masing-masing sama sebanyak 20%. Bagi responden
perempuan yang taraf pendidikan sampai ke UPSR, guru , kasih sayang, hukuman adalah sama
penting untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 19%. Bagi responden perempuan taraf pendidikan
ke PMR, cara yang lebih baik untuk mendidik anak ialah guru di sekolah, iaitu sebanyak 23.5%.
Selain itu, responden perempuan taraf pendidikan ke SPM menyatakan guru, ahli keluarga, kasih
sayang, hukuman dan ganjaran adalah sama penting untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 16%.
Responden perempuan yang lebih tinggi pendidikan, pendidikan agama adalah cara yang baik
untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 21.1%.
34
2.5.4 Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Taraf Pendapatan Dan
Jantina
Jadual 2.5.4 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Taraf
Pendapatan Dan Jantina
LELAKI PEREMPUAN
CARA TARAF PENDAPATAN (RM) TARAF PENDAPATAN (RM)
<1000 1000-2000 2000-3000 >3000 <1000 1000-2000 2000-3000 >3000
AGAMA 17.0 11.4 12.9 0.0 10.0 10.5 14.0 0.0
GURU 13.8 13.6 12.9 20.0 20.0 15.8 18.0 33.3
AHLI KELUARGA LAIN 6.9 18.2 9.8 20.0 10.0 21.1 12.0 33.3
KASIH SAYANG 17.0 20.5 12.9 20.0 20.0 15.8 16.0 0.0
HUKUMAN 17.0 18.2 19.4 20.0 10.0 21.1 12.0 33.3
NASIHAT 13.8 11.4 12.9 20.0 10.0 5.3 12.0 0.0
GANJARAN 13.8 6.8 19.4 0.0 20.0 10.5 16.0 0.0
Graf 2.5.4 Menunjukkan Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik Anak Mengikut Taraf
Pendapatan Dan Jantina
CARA MENDIDIK ANAK MENGIKUT TARAF PENDAPATAN DAN
JANTINA
35.0
A GA M A
30.0
PERATUSAN
25.0 GURU
20.0
15.0 A HLI KELUA RGA
LA IN
10.0 KA SIH SA YA NG
5.0
0.0 HUKUM A N
<10 0 0 10 0 0 - 2000- >3 0 0 0 <10 0 0 10 0 0 - 2000- >3 0 0 0
2000 3000 2000 3000 NA SIHA T
T A R A F PEN D A PA T A N ( R M ) T A R A F PEN D A PA T A N ( R M )
GA NJA RA N
LELA KI PER EM PU A N
bapa mengikut taraf pendapatan dan jantina. Responden lelaki pendapatan kurang daripada
RM1000, agama, kasih sayang dan hukuman adalah cara yang baik untuk mendidik anak, iaitu
sama sebanyak 17%. Bagi responden lelaki pendapatan dalam lingkugan RM 1000-2000 pula,
ahli keluarga lain dan hukuman adalah sama penting untuk mendidik anak, iaitu sebanyak
19.4%. Responden lelaki pendapatan dalam lingkugan RM 2000-3000, hukuman dan ganjaran
untuk mendidik anak adalah sama penting, iaitu sebanyak 19.4%. Responden lelaki
pendapatannya lebih daripada RM 3000, menyatakan guru, ahli keluarga lain, kasih sayang,
hukuman, dan nasihat adalah sama penting untuk mendidik anak, iaitu sebanyak 20%. Bagi
responden perempuan tidak bekerja, guru, kasih sayang dan ganjaran adalah penting untuk
mendidik anak, iaitu masing-masing sama sebanyak 20%. Responden perempuan pendapatan
kurang daripada RM 1000, cara mendidik yang baik ialah ahli keluarga lain dan hukuman, iaitu
masing-masing sama sebanyak 21.1%. Responden perempuan pendapatan dalam lingkugan RM
1000-2000, menyatakan cara baik untuk mendidik anak ialah guru iaitu sebanyak 18%.
Responden perempuan pendapatan dalam lingkugan RM 2000-3000, guru, ahli keluarga lain dan
hukuman adalah sama penting untuk mendidik, iaitu ssebanyak 33.3%.
35
3.0 PERBINCANGAN
3.1 Perbincangan Punca Ibu Bapa Memberikan Hukuman Kepada Kanak-kanak
Bagi membincangkan tentang punca hukuman diberikan kepada kanak-kanak,graf 2.2.1
menunjukkan punca memberi hukuman mengikut jantina dan etnik ibu bapa..Responden lelaki
Melayu menunjukkan bahawa masalah kenakalan dan pelajaran kanak-kanak menjadi punca
utama mereka memberikan hukuman iaitu sebanyak 25.9%.Responden lelaki Cina juga
menjadikan kenakalan sebagai punca memberikan hukuman iaitu sebanyak 28% manakala
banyak faktor yang menyebabkan responden lelaki India meberikan hukuman iaitu kerana
tekanan kerja,sukar mengawal perasaan marah dan kenakalan kanak-kanak itu sendiri yang
masing masing berjumlah 25% setiap punca.Responden perempuan Melayu pula,faktor tekanan
kerja,kenakalan anak dan pelajaran menjadi punca mereka memberi hukuman iaitu masing-
masing berjumlah 22.7%.Responden perempuan Cina memberi hukuman berdasarkan
pengalaman silam dan kenakalan anak-anak iaitu masing-masing sebanyak 21.7%.Selain
itu,responsen perempuan India pula jelas memberikan hukuman kerana kenakalan anak kerana
peratusannya yang tinggi iaitu sebanyak 50%.
Tidak dnafikan bahawa hukuman kadang kala adalah penting untuk mendidik anak-
anak.Denda menjadi satu keperluan apabila seseorang kanak-kanak melampaui had-had yang
telah ditetapkan.Pelbagai faktor yang mendorong ibu bapa menjatuhkan hukuman terhadap
kanak-kanak iaitu tekanan kerja, perasaan marah yang sukar dikawal, pengalaman masa silam,
kenakalan kanak-kanak dan juga pelajaran.Tekanan kerja yang dihadapi biasanya akan
dilepaskan kepada kanak-kanak kerana mereka tidak akan melawan khususnya bagi ibu bapa
yang membawa pulang kerja-kerja pejabat ke rumah.Kerja yang banyak dan suasana rumah yang
tidak selesa menyebabkan ibu bapa berasa geram atau tekanan dan biasanya kanak-kanak
merupakan mangsa utama dipilih untuk melepaskan geram mereka.
Menurut Roslee Bin Haji Abbash (1999),masalah perselisihan fahaman sering terjadi
dalam sesebuah keluarga akibat kurang berkemahiran komunikasi dan sukar mengawal perasaan
marah. Apabila timbul sebarang konflik dalam rumahtangga, pasangan suami dan isteri berasa
geram atau tekanan dan biasanya kanak-kanak merupakan mangsa utama dipilih untuk
melepaskan geram mereka.Selain itu,pengalaman silam juga merupakan salah satu punca
hukuman diberikan, suami atau isteri yang pernah didera oleh ibu bapanya semasa di zaman
kanak-kanak boleh membentuk tingkah laku mendera seseorang melalui peniruan dan
pembelajaran dan teladan yang ditunjukkan oleh ibu bapanya sewaktu kecil. Minda kanak-kanak
yang telah dicemari oleh penderaan memberi mesej yang jelas bahawa penderaan itu merupakan
satu hukuman yang diiktirafkan dan dibolehkan. Justeru itu, hukuman tersebut akan
diperturunkan ke atas anak-anaknya.
36
Kesimpulannya,menurut Amir Hasan Dawi,(2002),hukuman merupakan jalan terakhir dan
tidak digalakkan.Sosialisasi permulaan pada prinsipnya adalah yang berlaku dalam keluarga.Ia
sangat penting untuk perkembangan masa kemudian kerana pada peringkat ini kanak-kanak
membina konsep diri,personaliti,memperoleh kemahiran motor ,penaakulan dan kemahiran
bahasa.Mereka akan mempelajari semua ini daripada kedua ibu bapa yang mana perlu
memainkan peranan penting mendidik anak-anak.Oleh itu,hukuman yang diberikan perlulah
setimpal dan tidak dipengaruhi emosi serta mementngkan diri sendiri.
3.2 Perbincangan Tentang Kesan Kecederaan Fizikal Kanak-kanak Yang Dikenakan

Hukuman Oleh Ibu Bapa
Dengan kajian yang telah dijalankan, didapati kesan kecederaan fizikal kanak-kanak yang
dikenakan hukuman oleh ibu bapa ialah ibu bapa memukul anak-anak mereka sehingga lebam.
Memukul anak-anak sehingga lebam merupakan bilangan yang paling tinggi di kalangan
responen lelaki dan perempuan berbanding dengan kesan kecederaan fiizikal yang lai. Ibu bapa
yang tidak ada berperikemanusiaan mengenakan hukuman terhadap anak-anak mereka adalah
untuk melepaskan geram mereka. Mereka hanya mementingkan diri sendiri dan tidak
mempedulikan perasaan anak-anak mereka. Ibu bapa memukul anak mereka dengan
nenggunakan kayu, rotan, penyangkut baju dan benda yang keras.(Javad H. Kashari, 1998).
Mengikut kajian yang telah dijalankan, responen perempuan lebih banyak memukul anak
sehingga lebam berbanding dengan responen lelaki kerana kaum perempuan kurang memukul
anak sehingga berdarah dan berparut. Hanya segelintir yang sanggup buat begitu
sahaja.Tambahan lain kaum perempuan tidak begitu kuat dan ganas untuk memukul anak
mereka.
Selain itu, ibu bapa juga memukul anak mereka sehingga berparut. Anak-anak dibakar
dengan puntung rokok, seterika, cerek ,dan peralatan yang panas. (Javad H. Kashari, 1998).
Kadang-kala, kanak-kanak dipukul sehingga berdarah. Mengikut kajian yang telah dibuat,
responen lelaki lebih banyak memukul anak-anak mereka sehingga berdarah dan berparut. Hal
ini kerana kaum lelaki adalah lebih ganas dan zalim berbanding dengan kaum perempuan.
Secara keseluruhannya, responen lelaki yang mencederakan fizikal kanak-kanak adalah
lebih tinggi berbanding responen perempuan. Hal ini adalah kerana kebiasanya lelaki kurang
kesabaran untuk mendidik anak mereka dengan cara yang betul. Justerus, akhirnya terjerumus ke
dalam keganasan keluarga terutamanya di kalangan kanak-kanak.
37
3.3 Perbincangan Untuk Cara Yang Lebih Baik Untuk Mendidik
Untuk membincangkan cara yang lebih baik untuk mendidik anak-anak.Graf 2.5.1
menunjukkan bahawa cara yang lebih baik untuk mendidik anak oleh ibu bapa. Bagi responden
lelaki cara yang paling baik untuk mendidik anak ialah hukuman, iaitu sebanyak 18.2%. Cara
kedua yang lebih baik ialah kasih sayang, iaitu sebanyak 17%. Manakala cara yang ketiga baik
untuk mendidik anak ialah agama, iaitu sebanyak 14.8%. responden perempuan pula, cara yang
lebih baik untuk mendidik anak ialah guru di sekolah untuk mendidik anak, iaitu sebanyak
18.3%. Cara yang kedua baik ialah hukuman, iaitu sebanyak 17.1%. Manakala cara yang ketiga
baik untuk mendidik anak ialah kasih sayang, iaitu sebanyak 15.6%.
Tidak dinafikan bahawa hukuman kadang kala adalah penting untuk mendidik anak.
Denda menjadikan perlu apabila seseorang kanak-kanak melampaui had-had yang ditetapkan.
Jika semua usaha yang lain telah gagal dan anak-anak masih meneruskan kelakuan buruknya,
hukuman fizikal mungkin menjadi perlu. Manakala, hukuman adalah jalan terakhir dan tidak
disyorkan. Selain itu, semasa memberi hukuman secara fizikal, jangan memukul semasa marah,
jangan pukul di bahagian muka, dada atau perut, jangan pukul lebih dari 3 kali, jangan pukul
sampai luka, lebam atau bertanda, merotan Cuma sebagai simbolik dan bukan untuk
menyebabkan kesakitan atau mencederakan. (Muhammad al’ Mahdi, 2002).
Disamping itu, kasih sayang yang diberi oleh ibu bapa juga penting untuk mendidik
anak. Sebuah keluarga yang penuh kasih sayang maka masalah keluarga akan dikurangkan dan
anak-anak dapat dibesar dalam persekitaran yang sihat. Menurut Amir Hasan Dawi, (2002),
sosialisasi permulaan pada prinsipnya adalah yang berlaku dalam keluarga. Ia sangat penting
untuk perkembangan masa kemudian. Ia merupakan proses di mana seseorang kanak-kanak
belajar menjadi makhluk social dewasa. Pada peringkat ini kanak-kanak membina konsep diri,
personaliti, memperolehi kemahiran motor, penaakulan dan kemahiran bahasa. Meraka akan
mempelajari unsur-unsur berkenaan daripada orang di sekeliling terutama ibu bapa. Dengan
demikian, kasih sayang daripada ibu bapa memainkan peranan yang penting untuk mendidik
anak.
Selain itu, pendidikan agama adalah begitu penting untuk mendidik anak. Manakala
dalam zaman moden ini orang ramai sudah meninggalkan pendidikan agama terutamanya bagi
kaum Cina. Kawalan moral dalam piawaian tradisi yang dibawa bersama agama telah digagalkan
oleh tradisi moden mengakibatkan manusia hilang arah tujuan sebenah kehidupan. (Amir Hasan
Dawi, 2002).
Guru juga memainkan peranan yang penting untuk mendidik pelajar. Peranan utama guru
di sekolah telah ditetapkan sebagai agen transmisi ilmu pengetahuan dan nilai sebagaimana yang
dijelaskan dalam kurikulum pendidikan. Guru bukan semata-mata mengajar sesuatu mata pelajar
38
tetapi mereka mendidik manusia. (Amir Hasan Dawi, 2002). Walaupun, guru memainkan
peranan penting untuk mendidik anak tetapi ibu bapa tidak hurusnya menyerah sepenuhnya
tanggungjawab untuk mendidik anak kepada guru. Menurut Amir Hasan Dawi, (2002), terdapat
struktur social asas masyarakat yang sekaligus menjadikan lengkaran besar menentukan
sosialisasi. Pertama ialah keluarga yang fungsi utamanya untuk membesarkan dan tempat
bergantung kanak-kanak. Keduanya ialah agama sebagai pegangan hidup yang dapat menjawab
fenomena-fenomena yang tidak terfikir oleh minda manusia. Ketiga ialah pendidikan sebagai
pembentuk generasi muda. Dengan demikian, menunujukkan bahawa ibu bapa adalah orang
yang penting untuk mendidik anak.
4.0 CADANGAN
4.1 Peranan Denda
Menurut Muhammad al' Mahdi on behalf of Allah (2002), denda merupakan cara yang
paling biasa digunakan oleh ibu bapa untuk mendisiplinkan anak-anak mereka. Tetapi
pendekatan ini adalah kurang sesuai dan tidak digalakkan walaupun ia nampak berkesan untuk
memberhentikan atau mengurangkan sesuatu tabiat buruk. Walaubagaimana pun ada kalanya
mengenakan denda menjadi perlu apabila seseorang kanak-kanak melampaui had-had yang
ditetapkan.
Denda membawa lebih banyak keburukan daripada kebaikan dan hanya patut digunakan
sebagai jalan terakhir bagi menangani sesuatu tabiat buruk selepas kesemua langkah pemantapan
positif telah gagal. Secara ideal, seseorang kanak-kanak haruslah dibesarkan dengan pengaruh
positif, iaitu dengan melebihkan ganjaran daripada hukuman.
Denda cuma berkesan jika ia menjadi ancaman kepada anak-anak. Kalau denda itu bukan
lagi merupakan ancaman, anak-anak akan teruskan dengan tabiat negatif mereka. Denda
mendatangkan perasaan marah dan benci dalam anak-anak kepada orang yang mendendanya.
Anak-anak akan cuba menyembunyikan perkara negatif yang dilakukannya untuk mengelak
daripada didenda. Dia masih lakukan perkara negatif cuma dia sembunyikan daripada ibu bapa.
Denda cuma memuaskan hati orang yang mendenda. Kanak-kanak akan mempelajari bahawa
denda adalah cara bagi menyelesaikan masalah dan ini akan memberi kesan terhadap interaksi
mereka dengan orang lain. Kanak-kanak akan membesar dengan konsep ini.
Terdapat 2 jenis denda iaitu melakukan sesuatu yang tidak disukai anak-anak (contoh:
memarahi, memukul) dan menidakkan sesuatu yang disukai anak-anak (contoh: melarangnya
menonton TV) Walaupun mengenakan denda tidak disyorkan, ini tidak bermakna seseorang ibu
bapa itu harus memberikan keizinan tanpa had (permissiveness), iaitu membiarkan sahaja kanak-
39
kanak melakukan apa sahaja yang diingininya tanpa had. Keizinan tanpa had lebih
memudaratkan dari mengenakan denda. Denda kadangkala perlu dilakukan (sekiranya tidak ada
cara positif lain) untuk menghentikan atau kurangkan tabiat buruk yang sedia ada pada kanak-
kanak.
Cara terbaik melakukan denda jika tidak ada cara positif lain, ibu bapa perlu terangkan
kepada anak kita secara lembut apakah kelakuan mereka yang melampaui had dan mengapakah
ia mungkin membawa padah. Kita tidak semestinya menyatakan atau menerangkan tabiat
buruknya, sebaliknya, kita boleh menerangkan betapa kita menyukai kelakuan baik yang boleh
diamalkannya dan kita tidak harus memberi terlalu banyak perhatian kepada kelakuan buruk
anak kerana ia mungkin berubah menjadi suatu cara untuk anak tersebut menarik perhatian kita.
Selain itu, jangan sekali-kali memalukan anak di hadapan orang lain. Seelok-eloknya, adalah
lebih baik jika anak tersebut dinasihati dalam suatu suasana yang mesra dan peribadi.
Apabila nasihat yang diberi tidak membawa sebarang perubahan, kita boleh mengambil
langkah seterusnya dengan mengurangkan aktiviti-aktiviti yang disukai mereka. Contohnya, jika
anak kita suka bermain basikal di waktu petang, kita boleh melarangnya bermain basikal selama
seminggu bermula dari hari dia membuat kesalahan dan terangkan kepadanya kenapa kita
berbuat demikian. Ini merupakan denda jenis kedua, iaitu menidakkan sesuatu yang disukai
anak-anak.
Jika semua usaha yang lain telah gagal dan anak-anak masih meneruskan kelakuan
buruknya, hukuman fizikal mungkin menjadi perlu. (Ingat! Ini adalah jalan terakhir dan tidak
disyorkan). Antara perkara yang perlu diambil perhatian semasa mendenda secara fizikal ialah
jangan memukul semasa marah, jangan pukul di bahagian muka, dada atau perut, jangan pukul
lebih dari 3 kali, jangan pukul sampai luka, lebam atau bertanda, merotan cuma sebagai simbolik
dan bukan untuk menyebabkan kesakitan atau mencederakan.
Kesimpulannya, denda haruslah dielakkan sejauh yang mungkin dan sayangilah anak
anda tanpa had. Sesungguhnya, pemberian kasih sayang yang ikhlas membawa suasana yang
lebih harmonis dan menyumbang kepada perkembangan mental kanak-kanak yang lebih sihat.
4.2 Jangan keliru Tegas Dengan Denda

Menurut Muhammad al' Mahdi on behalf of Allah (2002), kita perlu tegas dengan anak-
anak. Kalau kita menyatakan sesuatu kita perlu kekalkan pendirian kita dan jangan ubah-ubah.
Anak-anak perlu tahu kita serius dan kita akan laksanakan apa yang kita katakan. Tetapi kita
perlu realistik dengan perkara yang kita mahu pada anak-anak. Jangan keterlaluan dengan
perkara yang kita nak tegaskan. Contoh perkara yang terlalu ketat: langsung tak boleh tengok
TV, langsung tak boleh dengar muzik, langsung tak boleh keluar bersama kawan. Contoh
40
pendekatan yang lebih realistik: beri pilihan kepada anak untuk menonton satu atau dua program
TV sahaja. Kalau nak keluar membeli-belah mesti solat di mana-mana surau apabila masuk
waktu solat. Boleh keluar dengan kawan-kawan tetapi mesti balik ke rumah sebelum pukul 6.00
petang.
Kebebasan ada hadnya. Jangan amalkan sikap Permisif, kita tidak harus memanjakan
anak-anak tanpa batasan. Anak-anak perlu diberitahu apa yang baik dan buruk. Mereka tidak
sepatutnya dibiarkan membuat sesuka hati. Semua kanak-kanak perlu ada had kebebasan
berhubung dengan apa yang boleh mereka lakukan. Lagi kecil anak itu lagi banyak had
kebebasannya. Ibu bapa perlu memberitahu anak-anak dengan jelas tentang had kebebasan anak-
anak.
Sikap permisif bermakna ibu bapa membiarkan anak-anak membuat apa sahaja tanpa
had. Had kebebasan manusia telah ditentukan oleh Allah. Sikap permisif akan mendorong anak-
anak untuk melanggar had kebebasan yang telah ditentukan oleh Allah. Kebebasan tanpa had
membawa kesan yang buruk ke atas perkembangan anak, malahan kesannya adalah lebih buruk
daripada mendenda anak. Ibu bapa tidak seharusnya terlalu memanjakan anak mereka sehingga
tidak pernah bertegas atau menegur kesalahan anak. Anak-anak ini akan membesar dan membuat
sesuka hati kerana mereka tidak tahu menilai di antara yang baik dan buruk. Maka terjadilah
masyarakat permisif yang tidak boleh membezakan di antara yang baik dan buruk. Masyarakat
sebegini dicirikan oleh pergaulan bebas, keruntuhan akhlak, penyalahgunaan dadah, dan
sebagainya yang cuma mementingkan keseronokan.
Kesimpulannya, janganlah kerana terlalu sayangkan anak, ibu bapa lalai menjalankan
kewajipan dalam memperbetulkan kesalahan yang dilakukan oleh anak mereka. Larang anak
daripada melakukan sesuatu perkara negatif dengan tegas. Anak-anak akan tahu sekiranya
sesuatu itu benar-benar dilarang oleh ibu bapa mereka atau sekadar di mulut sahaja. Kadang kala
ibu bapa bersikap permisif dan takut untuk menegur kesilapan atau sikap keterlaluan anak remaja
mereka kerana bimbang anak mereka akan benci kepada mereka. Tetapi ibu bapa perlu ingat
sikap ini cuma mendorong anak-anak melakukan kejahatan.
4.3 Ganjaran Dan Perhatian Perlu Diberi Kepada Anak

Menurut Muhammad al' Mahdi on behalf of Allah (2002), ganjaran adalah kata-kata
pujian, kata-kata perangsang, memberikan perhatian dan pengiktirafan kepada perkara-perkara
baik yang anak-anak lakukan serta memberitahu mereka penghargaan kita dan kadang-kala
ganjaran diberi dalam bentuk hadiah.
41
Ganjaran paling berkesan apabila diberi sebaik sahaja kita dapati anak kita melakukan
kebaikan. Oleh itu, kita haruslah sentiasa memberi perhatian kepada setiap perkara baik yang
dilakukan oleh anak kita.
Caran kita memberi ganjaran kepada anak adalah seperti berikut, beritahu kepada anak
kita kebaikan yang telah dilakukannya, beri pujian secara ikhlas dan lemah lembut. Elakkan
daripada menggunakan kata-kata yang sama setiap masa. Perkara-perkara yang perlu diingatkan
iaitu berikan pujian sebaik sahaja selepas anak anda melakukan sesuatu perkara yang baik,
beritahu anak anda secara khusus perkara baik yang telah dilakukannya, beri pujian dengan
penuh keikhlasan dan kasih saying. Pelbagaikan cara anda memuji anak anda. Jangan guna
ungkapan yang sama setiap kali anda memuji.
Selain itu, kita harus sentiasa ingat semua anak mahukan perhatian. Anak kita akan
membuat apa sahaja untuk mendapatkan perhatian. Kalau diberi pilihan tentunya anak kita
mahukan perhatian dalam bentuk positif iaitu kata-kata penghargaan, pujian dan sebagainya. Jika
anak kita langsung tidak mendapat perhatian, mereka akan lakukan perkara-perkara yang mereka
tahu akan mendapat perhatian walau pun dalam bentuk negatif seperti kena marah, dipukul atau
didenda. Anak-anak lebih rela dimarahi daripada mereka tidak diendahkan langsung. Ibu bapa
sering lupa menyatakan penghargaan mereka apabila anak-anak berkelakuan baik.
Dalam budaya Timur khususnya masyarakat Melayu, kita jarang memberi pengiktirafan apabila
anak-anak kita melakukan perkara baik. Kebiasaannya, kita hanya berdiam diri dan ini
menyebabkan anak-anak berasa tidak dihargai. Kita selalu menganggap bahawa anak kita akan
memahami bahawa apabila kita berdiam diri, bermakna kita bersetuju dan berpuas hati dengan
tindakan mereka. Tetapi sebaliknya, apabila anak-anak kita melakukan kesilapan atau kesalahan,
amat mudah bagi kita untuk memarahi, meninggikan suara serta memukul mereka. Secara tidak
langsung, mereka akan membuat kesimpulan sendiri bahawa semua perkara yang mereka
lakukan itu tidak betul dan mereka selalu dimarahi tidak kira dalam apa jua keadaan.
Dalam masyarakat Melayu juga, ibu bapa lazimnya kurang atau tidak memberi pujian
kepada anak-anak terutamanya mereka yang sudah bersekolah dan lebih-lebih lagi, remaja.
Kadang kala kita berasa kekok dan malu untuk memaklumkan penghargaan kita kepada mereka.
Perkara ini menjadi lebih rumit apabila kita mendapati dalam pertuturan harian kata-kata pujian
dalam Bahasa Melayu agak terhad jika dibandingkan dengan Bahasa Inggeris.
Untuk mengatasi masalah ini kita perlu kreatif dan mencipta ungkapan-ungkapan yang
berbentuk penghargaan (appreciation) dan pujian. Ungkapan-ungkapan ini apabila selalu disebut
akan diterima sebagai perkara semula jadi. Kita perlu mengingatkan diri sendiri untuk selalu
memberi pujian kepada anak-anak kita tetapi atas sebab-sebab yang sepatutnya.
42
5.0 KESIMPULAN
Hukuman diberi kepada kanak-kanak meninggalkan kesan positif dan negatif kepada
mereka. Bagaimanapun, kesan negatif lebih banyak daripada kesan positifnya. Mengikut kajian
yang telah dibuat, kecederaan emosi lebih banyak dilakukan oleh ibu bapa berbanding
kecederaan fizikal. Jika dilihat dari segi umur, lelaki berumur lebih 45 tahun paling ramai
menyebabkan kecederaan emosi kanak-kanak. Dari segi etnik pula, lelaki Melayu menuunjukkan
bilangan yang paling ramai menyebabkan kecederaan emosi. Taraf pendidikan juga
menunjukkan lelaki berpendidikan SPM paling cederung menyebabkan kecederaan emosi.
Manakala dari segi pendapatan, perempuan yang berpendapatan dalam lingkungan RM1000
hingga RM2000 cenderung melakukan kecederaan emosi kepada kanak-kanak. Secara
keseluruhannya, kesan positif yang paling tinggi ditunjukkan oleh kanak-kanak ialah mengikut
arahan.
Analisis kecederaan fizikal pula menunjukkan dari segi umur, responen yang berusia
dalam lingkungan 26-35 tahun paling tinggi bilangannya. Jika dilihat dari segi etnik pula kaum
Cina menunjukkan bilangan yang paling ramai melakukan kecederaan fizikal kepada kanak-
kanak. Manakala bagi taraf pendidikan, responen yang berpendidikan PMR dan SPM masing-
masing menunjukkan bilangan yang tertinggi melakukan kecederaan fizikal. Responen yang
berpendapatan dalam lingkungan RM1000-RM2000 juga menunjukkan kecenderungan
menyebabkan kecederaan fizikal terhadap kanak-kanak.. (rujuk Jadual 2.2 dan Graf 2.2)
Cara yang baik untuk mendidik anak bagi pihak ibu dan pihak bapa untuk mendidik anak
adalah masing-masing tak sama. Bagi pihak ibu, cara yang didapati baik untuk mendidik anak
adalah guru di sekolah untuk mendidik. Manakala bagi pihak bapa cara yang lebih baik untuk
mendidik anak adalah hukuman. Disamping itu, terdapat bahawa hanya bapa berkaum Melayu
mementingkan agama, hanya ibu berkaum Melayu dan India sahaja mementingkan pendidikan
agama. Bagi golongan yang mementingkan agama untuk mendidikan anak adalah terdiri
daripada golongan yang pendidikan lebih tinggi. Selain itu, bagi ibu yang tidak bekerja adalah
lebih mementingkan guru di sekolah, kasih sayang dan ganjaran untuk mendidik anak, manakala
mereka adalah kurang mementingkan hukuman untuk mendidik anak. Bagi pihak bapa yang
berpendapatan semakin tinggi semakin condong untuk menggunakan hukuman untuk mendidik
anak. Selain itu, bagi pihak bapa yang menggunakan hukuman untuk mendidik anak, golongan
besar adalah terdiri daripada kaum India.
43
6.0 BIBLIOGRAFI
Muhammad al' Mahdi on behalf (2002), Membentuk Keperibadian Cemerlang: Panduan
Untuk Ibu Bapa, Islamic word http://islamic-world.net/mkc/p_book3.htm,
(Diambil Pada 5 Ogos 2004)
Roslee bin Haji AbbasH, (1999), Keganasan Keluarga Dari Perspektif Psikologi ;
http://www.kempadu.gov.my/jkm/jurnal/dis%2099/jurnal_3_dis_1999.htm , (diambil
Pada 5 Ogos 2004
Amir Hasan Dawi (2002), Penteorian Sosiologi Dan Pendidikan Edisi Kedua, Tanjong Malim:
Quantum Books
Cynthia J. Schellenbach & Penelope K. Trickett, (1998), Violence Against Childrin The Family
and The Community ; American Psychological Association, 750 1st Street, NE,
Washington
Javad H. Kashari, 1998, The Impact of Family Violence on Children and Adolecents ;
SAGE Publications, International Education & Professional Publisher,
Thousand Oaks London New Delhi.
44
7.0 LAMPIRAN
7.1 SOALAN SOAL SELIDIK
HUKUMAN YANG DIKENAKAN KEPADA KANAK-KANAK OLEH IBU BAPA
OBJEKTIF: 1. PUNCA DAN BENTUK HUKUMAN YANG DIBERIKAN KEPADA

KANAK-KANAK.
2. KESANNYA KEPADA KANAK-KANAK.
3. CARA YANG LEBIH BAIK UNTUK MANDIDIK ANAK-ANAK.
BAHAGIAN A: LATAR BELAKANG RESPONDER.
1. JANTINA: I) LELAKI.
II) PEREMPUAN
2. UMUR: I) < 25 TAHUN

II) 26-35 TAHUN
III) 36-45 TAHUN
IV) > 45 TAHUN
3. ETNIK I) MELAYU
II) CINA
III) INDIA
IV) LAIN-LAIN___________
4. TARAF PENDIDIKAN: <UPSR/ UPSR/ PMR/ SPM/ KE ATAS
5. PENDAPATAN: I) < RM1000

II) RM 1000-RM 2000
III) RM 2000-RM3000
IV) >RM 3000
BAHAGIAN B: PUNCA BERI HUKUMAN KEPADA KANAK-KANAK
SOALAN DI BAWAH INI HANYA MENJAWAB ‘YA’ ATAU ‘TIDAK’ SAHAJA

SILA TANDAKAN / JIKA JAWAB ‘YA’ DAN X JIKA ‘TIDAK’
.
6 ADAKAH ANDA MENGALAMI TEKANAN DI TEMPAT KERJA?

7 ADAKAH PERASAAN MARAH ANDA SUKAR DIKAWAL?
8 ADAKAH PENGALAMAN ANDA SEMASA KECIL
MEMPENGARUHI CARA DIDIKAN ANAK-ANAK ANDA PADA
MASA SEKARANG?
9 ADAKAH ANDA AKAN MENGANAKAN HUKUMAN
SEKIRANYA ANAK-ANAK NAKAL DAN TIDAK MENGIKUT
ARAHAN?.
10 MENGUTAMAKAN DIDIKAN ANAK-ANAK MERUPAKAN
PUNCA ANDA MEMBERI HUKUMAN KEPADA ANAK-ANAK?
45
BAHAGIAN C: BENTUK HUKUMAN YANG DI BERI.
SOALAN DI BAWAH INI HANYA PERLU MENJAWAB ‘YA’ ATAU ‘TIDAK’ SAHAJA.
11 ADAKAH ANDA PERNAH MEMUKUL ANAK ANDA DENGAN

MENGGUNAKAN:
I) TANGAN
II) TALI PINGGANG
III) ROTAN
IV) PENYANGKUT BAJU
V) BARANG YANG BERHAMPIRAN
VI) OBJEK-OBJEK LAIN_______________
12 ADAKAH ANDA PERNAH M0ENJATUHKAN SEBARANG HUKUMAN KEPADA

ANAK ANDA SEPERTI:
I) TIDAK MEMBERI MAKAN

II) MELAKUKAN KERJA BERAT
III) MENGGURUNG ANAK DI DALAM BILIK
IV) TIDAK DIBENARKAN KELUAR BERMAIN
V ) MEMARAHI ANAK-ANAK DI KHALAYAK RAMAI
V) LAIN-LAIN_________________________
BAHAGIAN D: KESANNYA KEPADA KANAK-KANAK.
13. ADAKAH ANDA PERNAH MEMUKUL ANAK ANDA SEHINGGA LEBAM?

14. ADAKAH ANDA PERNAH MEMUKUL ANAK ANDA SEHINGGA
BERDARAH?
15. ADAKAH ANDA PERNAH MEMUKUL ANAK ANDA SEHINGGA
BERPARUT?
16. ADAKAH ANAK-ANAK ANDA MEMBERIKAN REAKSI POSITIF SELEPAS

DIKENAKAN HUKUMAN?
I) MENGIKUT ARAHAN
II) MENGAKU BERSALAH
III) MEMINTA MAAF
IV) TIDAK MENGULANGI KESALAHAN YANG SAMA
46
17. ADAKAH ANAK ANDA MEMBERIKAN REAKSI NEGATIF SELEPAS
DIKENAKAN HUKUMAN?
I) BERTINDAK BALAS
II) MENYISIHKAN DIRI
III) MURUNG
IV) BERTINDAK AGRESIF
V) MERAJUK
BAHAGIAN E: CARA LEBIH BAIK MENDIDIK ANAK-ANAK
18. ADAKAH PENDIDIKAN AGAMA ADALAH CARA YANG LEBIH BAIK

UNTUK MENDIDIK ANAK?
19. ADAKAH GURU DI SEKOLAH LEBIH BERKESAN UNTUK MENDIDIK
ANAK-ANAK?
20. ADAKAH ANDA MENYERAHKAN TANGGUNGJAWAB UNTUK MENDIDIK

ANAK-ANAK KEPADA:
VI) DATUK DAN NENEK

VII) PENGASUH
VIII) PEMBANTU RUMAH
IX) LAIN-ALIN_________________
21. ADAKAH ANDA MENEKANKAN KASIH SAYANG DALAM MENDIDIK

ANAK-ANAK ANDA?
22. ADAKAH ANDA MERASAKAN HUKUMAN PENTING UNTUK
MENDIDIK ANAK-ANAK?
23. ADAKAH ANDA MERASAKAN MEMBERI NASIHAT LEBIH BAIK
DARIPADA MEMUKUL?
24. ADAKAH MEMBERI GANJARAN MERUPAKAN CARA YANG
BERKESAN DALAM MENDIDIK ANAK-ANAK?
25. BERIKAN PENDAPAT ANDA TENTANG CARA YANG LEBIH
BERKESAN UNTUK MENDIDIK ANAK-ANAK?
47
7.2 ARTIKEL LAMAN WEB
7.2.1 Daripada Laman Wed: http://islamicworld.net/mkc/p_book3.htm
MEMBENTUK KEPERIBADIAN CEMERLANG

PANDUAN UNTUK IBU BAPA
APAKAH PERANAN DENDA?
1. DENDA merupakan cara yang paling biasa digunakan oleh ibu bapa
untuk mendisiplinkan anak-anak mereka.
2. Tetapi pendekatan ini adalah kurang sesuai dan tidak digalakkan

walaupun ia nampak berkesan untuk memberhentikan atau
mengurangkan sesuatu tabiat buruk.
3. Walaubagaimana pun ada kalanya mengenakan denda menjadi perlu

apabila seseorang kanak-kanak melampaui had-had yang ditetapkan.
4. Denda membawa lebih banyak keburukan daripada kebaikan dan

hanya patut digunakan sebagai jalan terakhir bagi menangani sesuatu
tabiat buruk selepas kesemua langkah pemantapan positif telah gagal.
5. Secara ideal, seseorang kanak-kanak haruslah dibesarkan dengan

pengaruh positif, iaitu dengan melebihkan ganjaran daripada
hukuman.
Kenapakah denda tidak berkesan untuk membentuk tabiat positif jangka

panjang?
1. Denda cuma berkesan jika ia menjadi ancaman kepada anak-anak.

Kalau denda itu bukan lagi merupakan ancaman, anak-anak akan
teruskan dengan tabiat negatif mereka.
2. Denda mendatangkan perasaan marah dan benci dalam anak-anak

kepada orang yang mendendanya.
3. Anak-anak akan cuba menyembunyikan perkara negatif yang

dilakukannya untuk mengelak daripada didenda. Dia masih lakukan
perkara negatif cuma dia sembunyikan daripada ibu bapa.
4. Denda cuma memuaskan hati orang yang mendenda.
5. Kanak-kanak akan mempelajari bahawa denda adalah cara bagi

menyelesaikan masalah dan ini akan memberi kesan terhadap
interaksi mereka dengan orang lain. Kanak-kanak akan membesar
dengan konsep ini.
Terdapat 2 jenis denda:
1. Melakukan sesuatu yang tidak disukai anak-anak (contoh: memarahi,

memukul)
2. Menidakkan sesuatu yang disukai anak-anak (contoh: melarangnya

menonton TV)
48
o Walaupun mengenakan denda tidak disyorkan, ini tidak
bermakna seseorang ibu bapa itu harus memberikan keizinan
tanpa had (permissiveness), iaitu membiarkan sahaja kanak-
kanak melakukan apa sahaja yang diingininya tanpa had.
Keizinan tanpa had lebih memudaratkan dari mengenakan
denda.
o Denda kadangkala perlu dilakukan (sekiranya tidak ada cara

positif lain) untuk menghentikan atau kurangkan tabiat buruk
yang sedia ada pada kanak-kanak.
Bagaimanakah cara terbaik melakukan denda (jika tidak ada cara

positif lain)?
1. Terangkan kepada anak kita secara lembut apakah kelakuan mereka

yang melampaui had dan mengapakah ia mungkin membawa padah.
o Kita tidak semestinya menyatakan atau menerangkan tabiat

buruknya, sebaliknya, kita boleh menerangkan betapa kita
menyukai kelakuan baik yang boleh diamalkannya.
o Jangan memberi terlalu banyak perhatian kepada kelakuan

buruk anak kerana ia mungkin berubah menjadi suatu cara
untuk anak tersebut menarik perhatian kita.
o Jangan sekali-kali memalukan anak di hadapan orang lain.

Seelok-eloknya, adalah lebih baik jika anak tersebut dinasihati
dalam suatu suasana yang mesra dan peribadi.
2. Apabila nasihat yang diberi tidak membawa sebarang perubahan, kita

boleh mengambil langkah seterusnya dengan mengurangkan aktiviti-
aktiviti yang disukai mereka. Contohnya, jika anak kita suka bermain
basikal di waktu petang, kita boleh melarangnya bermain basikal
selama seminggu bermula dari hari dia membuat kesalahan dan
terangkan kepadanya kenapa kita berbuat demikian. Ini merupakan
denda jenis kedua, iaitu menidakkan sesuatu yang disukai anak-anak.
3. Jika semua usaha yang lain telah gagal dan anak-anak masih
meneruskan kelakuan buruknya, hukuman fizikal mungkin menjadi
perlu. (Ingat! Ini adalah jalan terakhir dan tidak disyorkan). Antara
perkara yang perlu diambil perhatian semasa mendenda secara fizikal
ialah:
o Jangan memukul semasa marah. Orang yang marah selalu

melampaui batas dalam tindakannya.
o Jangan pukul di bahagian muka, dada atau perut.
o Jangan pukul lebih dari 3 kali.
o Jangan pukul sampai luka, lebam atau bertanda.
o Merotan cuma sebagai simbolik dan bukan untuk menyebabkan

kesakitan atau mencederakan.
Kesimpulannya, denda haruslah dielakkan sejauh yang mungkin dan

sayangilah anak anda tanpa had. Sesungguhnya, pemberian
49
kasih sayang yang ikhlas membawa suasana yang lebih harmonis dan
menyumbang kepada perkembangan mental kanak-kanak yang lebih sihat.
GABJARAN
a. Apakah jenis-jenis ganjaran?
o Kata-kata pujian
o Kata-kata perangsang
o Memberikan perhatian dan pengiktirafan kepada perkara-

perkara baik yang anak-anak lakukan serta memberitahu
mereka penghargaan kita.
o Kadang-kala ganjaran diberi dalam bentuk hadiah.
b. Bilakah waktu yang terbaik untuk kita memberi ganjaran?
Ganjaran paling berkesan apabila diberi sebaik sahaja kita dapati anak
kita melakukan kebaikan. Oleh itu, kita haruslah sentiasa memberi
perhatian kepada setiap perkara baik yang dilakukan oleh anak kita.
c. Bagaimanakah caranya kita memberi ganjaran?
o Beritahu kepada anak kita kebaikan yang telah dilakukannya.
o Beri pujian secara ikhlas dan lemah lembut.
Pelbagaikan cara pujian itu diberi. Elakkan daripada menggunakan kata-kata

yang sama setiap masa. Perkara-perkara yang perlu diingat.........
1. Berikan pujian sebaik sahaja selepas anak anda melakukan sesuatu

perkara yang baik.
2. Beritahu anak anda secara khusus perkara baik yang telah

dilakukannya.
3. Beri pujian dengan penuh keikhlasan dan kasih sayang.
4. Pelbagaikan cara anda memuji anak anda. Jangan guna ungkapan

yang sama setiap kali anda memuji.
Perhatikan daripada contoh di atas, terdapat empat perkara yang diberi

perhatian:
1. Ibu memberi tahu anaknya bahawa perkara yang telah dilakukan

anaknya adalah sesuatu yang baik.
2. Ibu telah menyatakan rasa bangganya terhadap anaknya.
3. Ibu mengambil kesempatan untuk menyedarkan anaknya, betapa dia

(anaknya) menyanyangi adiknya.
50
4. Ibu mengambil kesempatan menerapkan rasa kasih anaknya kepada
Allah dengan memberitahunya betapa Allah mengasihi orang yang
berbuat baik.
ANAK PERLUKAN PERHATIAN (ATTENTION)
1. Semua anak mahukan perhatian.
2. Anak kita akan membuat apa sahaja untuk mendapatkan perhatian.
3. Kalau diberi pilihan tentunya anak kita mahukan perhatian dalam

bentuk positif iaitu kata-kata penghargaan, pujian dan sebagainya.
4. Jika anak kita langsung tidak mendapat perhatian, mereka akan

lakukan perkara-perkara yang mereka tahu akan mendapat perhatian
walau pun dalam bentuk negatif seperti kena marah, dipukul atau
didenda.
5. Anak-anak lebih rela dimarahi daripada mereka tidak diendahkan

langsung.
6. Ibu bapa sering lupa menyatakan penghargaan mereka apabila anak-

anak berkelakuan baik.
1. Dalam budaya Timur khususnya masyarakat Melayu, kita jarang

memberi pengiktirafan apabila anak-anak kita melakukan perkara
baik.
2. Kebiasaannya, kita hanya berdiam diri dan ini menyebabkan anak-

anak berasa tidak dihargai.
3. Kita selalu menganggap bahawa anak kita akan memahami bahawa

apabila kita berdiam diri, bermakna kita bersetuju dan berpuas hati
dengan tindakan mereka.
4. Tetapi sebaliknya, apabila anak-anak kita melakukan kesilapan atau

kesalahan, amat mudah bagi kita untuk memarahi, meninggikan suara
serta memukul mereka.
5. Secara tidak langsung, mereka akan membuat kesimpulan sendiri

bahawa semua perkara yang mereka lakukan itu tidak betul dan
mereka selalu dimarahi tidak kira dalam apa jua keadaan.
6. Dalam masyarakat Melayu juga, ibu bapa lazimnya kurang atau tidak
memberi pujian kepada anak-anak terutamanya mereka yang sudah
bersekolah dan lebih-lebih lagi, remaja.
7. Kadang kala kita berasa kekok dan malu untuk memaklumkan

penghargaan kita kepada mereka.
8. Perkara ini menjadi lebih rumit apabila kita mendapati dalam

pertuturan harian kata-kata pujian dalam Bahasa Melayu agak terhad
jika dibandingkan dengan Bahasa Inggeris.
9. Untuk mengatasi masalah ini kita perlu kreatif dan mencipta

ungkapan-ungkapan yang berbentuk penghargaan (appreciation) dan
pujian.
51
10. Ungkapan-ungkapan ini apabila selalu disebut akan diterima sebagai
perkara semula jadi.
11. Kita perlu mengingatkan diri sendiri untuk selalu memberi pujian
kepada anak-anak kita tetapi atas sebab-sebab yang sepatutnya.
7.2.2 DARIPADA LAMAN WED:

http://www.kempadu.gov.my/jkm/jurnal/dis%2099/jurnal_3_dis_1999.htm
KEGANASAN KELUARGA DARI PERSPEKTIF PSIKOLOGI, Oleh Roslee bin Haji

AbbasH
APA ITU KEGANASAN KELUARGA

Untuk menghuraikan akan maksud keganasan keluarga, terlebih dahulu harus difahami akan
maksud tiga kata kunci utama iaitu keganasan, keluarga dan keganasan keluarga. Keganasan
boleh diertikan sebagai satu bentuk kekejaman atau penganiayaan dengan sengaja sama
ada dalam bentuk penganiayaan fizikal, mental, seks, dan pengabaian tanggungjawab.
Institusi keluarga yang terdiri daripada suami, isteri, anak-anak dan ahli keluarga lain yang tingal
di dalam sebuah rumah. Keganasan keluarga pula boleh didefinisikan sebagai suatu kelakuan
yang disengajakan untuk mendera orang lain serta membinasakan harta-benda. Keganasan
keluarga juga boleh digambarkan sebagai sesuatu kelakuan dengan niat untuk mencederakan
secara fizikal terhadap individu yang lain (Steinmetz, 1987). Keganasan keluarga juga
didefinisikan sebagai satu bentuk kezaliman atau penganaian tanggungjawab.
Keganasan dalam keluarga dapat ditakrifkan perbuatan yang termasuk serang (assault),
sentuh (battery), gangguan (harrasment), kekejaman fizikal dan mental, penganaiayaan
seksual atau apa-apa perbuatan pencerobohan atau aniaya. Mengikut perspektif agama
Islam, keganasan atau penganiayaan oleh suami digelar sebagai Ò nusyuzÓ di mana suami
menahan hak isteri seperti nafkah/batin, tidak berlaku adil dalam giliran atau meningglakan
isteri, bersikap garang serta menyeksa dan memukul isteri tanpa alasan.
Mengikut Akta Keganasan Rumahtangga 1994 Seksyen 2 Ò Keganasan RumahtanggaÓ bererti
perlakuan mana-mana perbuatan yang berikut:-
a. Secara sengaja atau disedarinya, meletakkan atau cuba meletakkan mangsa itu dalam
keadaan ketakutan kecederaan fizikal;
b. Menyebabkan kecederaan fizikal kepada mangsa itu dengan satu perbuatan yang
diketahui atau yang sepatutnya diketahui akan mengakibatkan kecederaan fizikal;
c. Memaksa mangsa itu dengan paksaan atau ancaman untuk melakukan apa-apa
kelakuan atau perbuatan berbentuk seksual ataupun selainnya, yang mangsa itu berhak untuk
tidak melakukan;
d. Mengurung atau menahan mangsa tanpa kerelaan mangsa itu; atau
e. Dengan niat untuk menyebabkan, atau dengan disedari bahawa ia berkemungkinan
menyebabkan kesedihan atau kegusaran kepada mangsa itu, melakukan khianat atau
kemusnahan atau kerosakan kepada harta benda.
SENARAI AMARAN-AMARAN KEGANASAN KELUARGA

Senarai amaran ini adalah merupakan tingkah laku yang sering diperlihat oleh pendera dan
penganiaya. Semua bentuk penderaan dan penagniayaan psikologikal, ekonomi dan fizikal
datangnya daripada keinginan pendera untuk menunjukkan kuasanya serta kemampuannya
untuk mengawal. Senarai amaran ini boleh membantu dalam mengenal pasti sama ada
seseorang isteri itu sedang menghadapi suatu perhubungan yang bersifat keganasan keluarga.
Menggunakan Ancaman Emosi

Penganaiaya akan menghina si mangsa dengan penghinaan yang boleh mencederakan
emosi seperti memaki, menyumpah, menuduh dan seumpamanya. Disamping itu penganiaya
akan membuat si mangsa merasa dirinya seperti orang gila. Selain dari itu, si mangsa didesak
untuk membuat sesuatu keputusan secara kelam-kabut dan cara menakutkan, mengancam
52
dan mengugut untuk tidak memberi wang, memanipulasi kanak-kanak dan mendesak untuk
melakukan sesuatu secara Ò impromptuÓ . Si penganiaya juga akan menjatuhkan maruah si
isteri di hadapan orang ramai tentang hal-hal buruk keluarga dan sahabat si mangsa.
Menggunakan Privilege Lelaki

Penganiaya akan menggunakan kuasanya sebagai lelaki untuk menghamba abdikan
simangsa. Segala keputusan-keputusan di dalam keluarga dibuat oleh si penganiaya sahaja.
Isteri atau si mangsa tidak mempunyai suara dalam membuat sebarang keputusan.
Penganiaya bersifat seperti Master of the castle.
Menggunakan Ancaman Ekonomi
Mencegah isteri atau si mangsa daripada mendapat kerja atau bekerja. Sipenganiaya
mengambil kesemua wang yang ada pada si mangsa dan tidak memberitahu tentang
kedudukan kewangan dalam keluarga.
Menggunakan Paksaan dan Ugutan

Menggunakan ugutan untuk melakukan sesuatu kecederaan terhadap si mangsa. Mengugut
untuk meninggalkannya, membunuh diri, melaporkan tentang mangsa kepada pihak kebajikan
dan memaksa isteri atau mangsa membuat perkara-perkara yang haram dari segi agama dan
undang-undang.
Menggunakan Intimidasi
Membuat isteri atau mangsa takut dengan menggunakan air muka, isyarat (gestures), atau
perbuatan-perbuatan seperti memecahkan barang-barang kaca di hadapan mangsa, dan
mendera binatang kesayangan.
Menggunakan Pemencilan
Mengawal segala gerak-geri dan perbuatan simangsa, dengan siapa dia berjumpa dan
bercakap, apa yang dibacanya seperti majalah, suratkhabar, ke mana dia pergi dan
meminima kegiatan luar mangsa.
FAKTOR-FAKTOR PENYEBAB KEGANASAN KELUARGA

Personaliti Suami
Kaum lelaki menganggap diri mereka sebagai golongan yang dominan ke atas kaum wanita
dalam rumahtangga yang membolehkan mereka melakukan apa sahaja tanpa sebarang
halangan. Lelaki menggunakan kuasa terhadap wanita yang kurang berkuasa dan lemah.
Sikap ego dan superior lelaki yang menganggap semua cakap mereka mesti dipatuhi dan
ditaati oleh isterinya. Bentuk fizikal isteri yang berbeza juga telah menyebabkan suami
mengambil peluang untuk mendera melalui kelemahan isteri dari segi fizikal dan mental.
Begitu juga apabila suami menghadapi kegagalan atau tekanan di luar atau pejabat, si suami
akan meluahkan rasa kecewa kepada isterinya dalam bentuk herdikan dan pukulan.
Penggunaan Alkohol dan Dadah dan Kaki Judi

Penggunaan alkohol sering dikaitkan dengan asimilasi tingkahlaku agresif. Ini biasanya berlaku
dalam golongan yang berpendapatan rendah yang kerap menerima tekanan hidup. Apabila
suami meminum alkohol secara berlebihan dan pertimbangan rasional tidak lagi dapat
mengawal diri maka akan berlakulah penderaan terhadap orang yang paling rapat
dengannya iaitu isteri. Ketagihan dadah serta kaki judi juga boleh menyebabkan berlakunya
keganasan terhadap isteri sendiri. Apabila mabuk akan mencetuskan pergaduhan atau konflik
yang berkisar mengenai isu kewangan, peranan isteri, reaksi dan sebagainya.
Cemburu Yang Berlebihan

Suami yang terlalu Ò overprotectiveÓ terhadap isterinya sering menghadapi cemburu yang
berlebihan khususnya kepada isteri yang bekerja. Isteri yang bekerja adalah lebih bebas dalam
pergaulan mereka. Suami yang tidak dapat menerima hakikat ini boleh mendorong kepada
keganasan terhadap isteri seperti memukul, menampar dan menendang.
53
Campurtangan Keluarga
Campurtangan ibu bapa mertua dalam urusan rumahtangga anak dan menantu juga boleh
membawa satu hubungan yang tidak menyenangkan antara suami dan isteri. Perbandingan
antara suami dan isteri. Perbandingan antara menantu, campurtangan kuasa dalam keluarga
atau memandang rendah akan menyebabkan jiwa suami akan tertekan dan ini akan
menyebabkan perbalahan dan pergaduhan antara suami dan isteri.
Perselisihan Faham
Masalah perselisihan faham sering terjadi di antara suami isteri akibat kurang berkemahiran
berkomunikasi. Apabila timbul sebarang konflik dalam rumahtangga, seringkali kata-kata kesat
dan negatif yang diucapkan untuk tujuan menyakitkan hati dan masing-masing ingin
menunjukkan superioritinya. Ia merupakan leteran, serangan lisan terhadap trait-trait personaliti
pasangan atau kegiatan pasangan.
Pengalaman Dan Pembelajaran di Zaman Kanak-Kanak

Suami yang pernah didera oleh ibu bapanya semasa dizaman kanak-kanak boleh membentuk
tingkah laku mendera seseorang dewasa melalui peniruan dan pembelajaran dan teladan
yang ditunjukkan oleh ibu bapanya sewaktu kecil. Minda kanak-kanak yang telah dicemari
oleh penderaan bapa terhadap ibu memberi mesej yang jelas bahawa penderaan itu
merupakan salah satu hukuman yang diiktiraf dan dibolehkan. Justeru itu, hukuman tersebut
akan diperturunkan ke atas isterinya bila dia berumahtangga kelak.
Keengganan Membenarkan Suami Beristeri Lebih Daripada Satu

Suami yang menginginkan isteri lebih dari satu akan mendapat tentangan yang hebat dari
isteri. Isteri akan menentang sekeras-kerasnya niat suaminya untuk berkahwin dua. Perbalahan
dan konflik ini boleh menjurus kepada keganasan keluarga. Suami yang tidak puas hati dengan
tindakan isterinya yang tidak membenarkannya berkahwin dua akan menggunakan kuasa
fizikalnya ke atas isteri seperti memukul, menampar sama ada dengan menggunakan tangan
untuk meleraikan tekanan dan dendam akibat perbalahan dan konflik tersebut.
Suami Mempunyai Hubungan Sulit
Isteri yang mendapati suaminya mengadakan hubungan sulit dengan wanita lain sudah tentu
tidak mahu berdiam diri sahaja. Isteri akan meninggikan suara dan sering memarahi suaminya
dan bersikap dingin. Ini menyebabkan suami akan tertekan dan menyumbang kepada
keganasan secara fizikal terhadap isteri.
Masalah Kewangan
Kedudukan kewangan yang tidak kukuh dan sikap isteri yang suka meminta-minta akan
menyebabkan jiwa suami akan merasa tertekan. Bagi mengatasi masalah ini suami akan
menggunakan kata-kata kesat, herdikan atau pukulan bagi mengatasi tekanan.
Mementing Kepuasan Seks
Suami yang mementingkan kepuasan diri dalam hubungan kelamin juga dikenalpasti sebagai
punca kepada keganasan keluarga. Suami yang mempunyai nafsu seks yang tinggi akan
menggunakan kuasa dominannya dengan bersifat Ò sadistÓ iaitu menyeksa isteri untuk
mendapatkan kepuasan seks dengan cara memukul, mengikat dan merogol. Perbuatan ini
akan diulangi untuk mendapat kepuasan seks. Ini menyebabkan isteri sering menjadi mangsa
keganasan seks.
Personaliti Isteri
Sikap isteri yang selalu berleter dan banyak mulut selalunya akan memberi banyak ruang
kepada berlakunya keganasan dalam keluarga. Suami akan berasa bosan dan cepat marah
apabila mendengar leteran isteri yang tidak henti-henti kerana suami menganggap dirinya
mempunyai kuasa dominan di rumah.
54
7.3 ARTIKEL DARIPADA BUKU RUJUKAN
55

Tugasan 2

Diunggah oleh

Informasi Dokumen

Deskripsi Asli:

Judul Asli

Hak Cipta

Format Tersedia

Bagikan dokumen Ini

Bagikan atau Tanam Dokumen

Opsi Berbagi

Apakah menurut Anda dokumen ini bermanfaat?

Apakah konten ini tidak pantas?

Hak Cipta:

Format Tersedia

Tugasan 2

Diunggah oleh

Hak Cipta:

Format Tersedia

1.

1.3 OBJEKTIF KAJIAN

1.4 PERSOALAN KAJIAN

Keganasan keluarga biasanya dilakukan oleh seseorang yang tidak bertanggungjawab

1.6 KEPENTINGAN KAJIAN

1.7 BATASAN KAJIAN

1.8 POPULASI DAN SAMPELAN

1.9 TEMPAT KAJIAN.

1.10 KAEDAH KAJIAN

Jadual 2.1.1. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Jantina

Garf 2.1.1 Menunjukan Bilangan Responden Mengikut Jantina

Peratus Responden Mengikut

2.1.2. Latar Belakang Responden Mengikut Umur

Jadual 2.1.2. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Umur

Graf 2.1.2. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Umur

Peratusan Responden Mengikut Umur

Jadual 2.1.3. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Etnik

Etnik Melayu Cina India Lain-lain Jumlah

Graf 2.1.3. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Etnik

2.1.4. Latar Belakang Responden Mengikut Taraf Pendidikan

Jadual 2.1.4. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Taraf Pendidikan

Graf 2.1.4. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Taraf Pendidikan

Jadual 2.1.5. Menunjukkan Bilangan Responden Mengikut Jumlah Pendapatan

< RM RM 1000-RM RM 2000-RM Ke

Graf 2.1.5. Menunjukkan Peratusan Responden Mengikut Jumlah Pendapata

2.2.1 Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan Etnik

PUNCA BERI HUKUMAN MENGIKUT JANT INA DAN ET NIK

PUNCA BERI HUKUMAN MENGIKUT JANT INA DAN UMUR

Jadual 2.2.4 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan

Graf 2.2.4 Menunjukkan Punca Beri Hukuman Mengikut Jantina Dan

BENTUK HUKUMAN FIZIKAL YANG DIBERI

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

BENTUK HUKUMAN FIZIKAL YANG DIBERI OLEH IBU

Umur (Tahun) Umur (Tahun)

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

BENTUK HUKUMAN FIZIKAL YANG DIBERI OLEH IBU BAPA

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Taraf Pendidikan Taraf Pendidikan

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Bentuk Hukuman Emosi Lelaki Perempuan

Marah Di Kahalayak Ramai 13.5 16.5

BENTUK HUKUMAN YANG DIBERI OLEH IBU

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

BENTUK HUKUMAN EMOSI YANG DIBERI OLEH IBU BAPA

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

BENTUK HUKUMAN YANG DIBERI OLEH IBU BAPA MENGIKUT JANTINA

Taraf Pendidikan Taraf Pendidikan

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Kesan Kecederaan Fizikal kanak-kanak Yang

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Kesan Kecederaan Fizikal Kanak-kanakYang

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Kesan Kecederaan Fizikal Kanak-kanak Yang

(Sumber: Penyelidik Sosiologi)

Graf di atas menunjukkan kesan kecederaan fizikal kanak-kanak yang dikenakan

(Sumber: Penyelidik sosiologi)

Graf di atas menunjukkan peratusan kecederaan emosi kanak-kanak yang dikenakan

( Sumber: Penyelidik Sosiologi)

( Sumber: Penyelidik sosiologi )

( Sumber: Penyelidik sosiologi )

( Sumber: Penyelidik Sosiologi )

( Sumber: Penyelidik Sosiologi )