Di pedalaman hutan Kalimantan, rimbun lawan kakayuan nang basar didindingi gunung-
gunung bermahkotakan puncak mencakar awan,disanalah keluarga Wanjinjit bermukim,
si Wanjinit ini baisi tiga dansanak lawan dua orang anak laki-laki ngarannya Bayu Angam lawan Watu Alam. Sifat Bayu Angam keras kepala lamun Watu Alam pendiam. Kesahariannya si Bayu Angam mancari iwak lamun Watu Alam katuju barburu, pilanduk, landak, kijang. Si Wanjinjit sang abah tukang pananambah biasa orang mangkiau. Wayah umur lima tahun Bayu Angam wan Watu Alam sudah hidup mandiri, kebahagian buhannya kada lawas pas mulai ganal si abahnya sakit-sakitan. Sampailah di suatu malam nang kada kaya biasanya hening kadada suara jangkrik atau pun nyamuk. ’’Bayu Angam, Watu alam,’’ ujar Wanjinjit makiau anaknya, Bayu Angam duduk basila pisit maganggam tangan abahnya, kaya itu jua Watu Alam mamusut-musut batis nang abah. ’’Nak... abah handak bapasan,’’ suara garau pun memecah suasana.’’Enggeh bah, ‘’ tungkas Bayu Angam wan Watu Alam. ’’Nak lamun kaina buhan ikam dapat pilihan antara harta wan ilmu maka pilihlah ilmu. Karena dengan ilmu buhan ikam kawa manjadi manusia nang kawa mamanusiakan manusia lain, lamun mamilih harta kada didahului ilmu maka harta bisa maulah binasa lawan bisa maulah bakalahian.’’ Ujar si abah, Bayu Angam lawan Watu Alam tadiam sambil kapala tatunduk. Tiba tiba binatang-binatang babunyian .’’Kerik.. kerik, ooooooo aa aa aa,’’ Imbah suara-suara ngitu sayup si Wanjinjit mahambusakan nafas paampihan. Bayu Angam lawan Watu Alam sagala binatang-binatang umpat barduka. ‘’Watu Alam, abah sudah kdadada lagi jadi sabarataan tanggung jawab ada di aku,’’ ujar si Bayu Angam. ’’Tapi katia abah...?” Ujar si Watu Alam nang kabingungan. ‘’Abah sudah kadada lagi’’ ucap si Bayu Angam. Watu Alam tadiam mandangar pandiran nang kaka. Hari-hari buhannya jalani. Bayu Angam menjalankan kesahariannya mamburu, kaya ngitu jua Watu Alam mancari iwak di sungai. Sadih parasaan nang badua neh cuma buhannya marasa harus kawa maikhlasakan nang abah. Jadi rahatan si Watu Alam mancari iwak di sungai sakalinya batamuan lawan mahluk kaya manusia cuma awaknya halus, kukunya panjang, awaknya banyak kaluar urat. Takajut banar Watu Alam malihat batu nang ganal-ganal tarabangan diangakati ulih si mahluk nang halus tadi. ’’Pantas ai batu-batu tabalik lawan tarabangan mancari hundang wan katam sakalinya inya,’’ungkap Bayu Angam dalam hati. Si Bayu Angam ngini tadiam sambil maigut tunjuk saking gugup lawan takutannya. Pas mahluk nang halus tadi bajauh langsung ai si Bayu Angam bukah sakira kada malihat kiri kanan .’’Bur bur, garipak gatipak’’ bunyi banyu wan kayu balah dua ulihnya Bayu Angam. Di hari nang sama si Watu Alam malihat kejadian nang aneh jua rahatan baburu di pinggir hutan inya malihat kijang nang baisi tujuh rampang tanduk .’Hus hus’’suara kijang nang manjilat batu jalatan di pinggir pancuran banyu. Tahiran lawan takasima ai si Watu alam maitihi ngaran kada suwah sama sakali malihat kijang warnanya kuning kaamasan jadi kada sadar lagi pada hari mulai kadap . Bulik ai Watu Alam kada mambawa pakulih. “Ikam dari mana haja? Burung-burung sudah bulikan ka sarangnya, ikam hanyar bulik’’ ujar Bayu Angam. Si Watu Alam kada manjawab apa-apa, diam kada basuara. Suara binatang malam mulai melengking memecah suasana. Nang badua baading nih sama-sama mahadapi kajadian aneh. Badahulu si Bayu Angam nih bakisah, ujar Bayu angam, ’’Aku malihat batu-batu nang basar takipayan gajabu- gajabu tahampasan ka banyu babaya aku itihi sakalinya mahluk nang halus bantuknya kaya manusia cuma tanaganya raksaksa. Dijawab ai ulih Watu Alam,’’aku ada malihat jua kijang nang batanduk tujuh wan warnanya kuning kaamas-amasan”. Tiba-tiba diantara kehiranan kaka baading ,’’Garugur.....’’patir wan kilat babunyi, langsung si Watu Alam ka kamar almarhum handak guring. Kada disengaja didatangi sosok bidadari nang bapakayan karajaan babahasa aksara kunu mamadahakan sapaninggalan nang abah baisi tiga dansanak yang bangaran Tantin, wan Rusa. Hiran wan kagirangan Watu Alam mandangar. ’’Rak rak gui ,’’suara patir wan hujan daras babunyi maawali si Watu Alam mambuka mata tajakut bamimpi. Dikisahakanlah mimpi tadi lawan si Bayu Angam, bamula hujan taduh hari mulai silau barangkatlah si Bayu Angam lawan Watu Alam ka dalam hutan kaya kabiasaan sehari-hari, ngaran sudah tahu dikisahakan si Bayu Angam langsung manamui Tantin nang dilihatnya maungakap-ungkap batu ganal,”Wahai Tantin, aku si Bayu Angam anak Wanjinjit,” ujar Si Bayu Angam. Seketika mahluk itu malihat dengan tatapan mata ganal sampai malihat akan dalam urat-urat mata berujar, ’’Sudah 20 tahun aku mancari buhan ikam. Aku lawan Abah ikam sudah lawas tapisah. Kami 4 bersaudara nang dibari amanah manjaga hutan. Nang pamulaan Wanjinjit batugas manjadi pananambaan, kadua Tantin nang manjaga sungai, katiga Takau nang bakuasa atas puhun-puhun lawan binatang, kaampat Kijang Kencana nang batugas manjadi perantara altar kayangan dengan alam bumi.’’ Si Bayu Angam tadiam takasima mandangar kisah Tantin. Kada kalah mahiranakan lawan si Watu Alam nang batamu lawan Kijang Kencana, didalam perjalan ada suara tanpa wujud yang menjadi arah petunjuk menuju kediaman Kijang Kencana, si Watu alam dengan hati bergemetar mamaraki sosok nang berhujud kijang berbahsa manusia ber ujar.’’Nak aku berpesan jagalah sungai,gunung,pohon,dan lembah.Pakailah ilmu lawan akhlak kejujuran,hutan bersama isinya lamun digunakan dengan bijak maka dapat menjadi sumber penghidupan lamun sumber hintadi dipakai dengan kerakusan maka menjadi bencana alam.’’ Si Watu Alam pun menjelaskan dan meneruskan ujar Kijang Kencana lawan sang kaka,diantara perbincangan seketika ada tadengar suara. ‘’Aku si Takau, lamun handak bertamu ibu kalian, bertapalah ditujuh lapisan dan naik ke bukit Khyangan maka disana ada kerita kencana yang akan menjemput . ’’Merikapun manggawi nang disambat Takau . Tiblalah di gunung Pamatun untuk melaksanakan pertapaan ditujuh tingkat dan didalam masing masing tingkatan medapati ilmu ilmu untuk perjalanan kehidupan antara.Hak dan batil. Setelah usai pertapaan merikapun pergi ke Bukit khyangan,setelah mereka mecapai puncak dijemputlah oleh 7 Kijang bersayap menembus awan.