Gerakan nasionalisme Melayu dikatakan mengambil masa yang terlalu lama untuk

berkembang. Bincangkan pandangan sarjana mengenai perkara ini.

Pada tahun 1975, PBB memansuhkan resolusi yang mengecam Zionisme sebagai
ideologi perkauman. Perhimpunan Agung PBB mengundi untuk memansuhkan PBB pada 16
Disember 1991. Sebanyak 139 negara telah mengundi menyokong usul itu, dengan hanya
lima negara mengundi menentangnya. Sementara itu, 25 negara lain membantah bersama
Malaysia. Sementara itu, 13 negara kekal berkecuali.Namun, dalam perkembangan politik
antarabangsa masa kini, Malaysia telah mengambil pendirian mengutuk kekejaman rejim
Zionis atas dasar kemanusiaan yang masih belum kesampaian dan masih belum menemui
jalan penyelesaian. Perkembangan nasionalisme di Malaysia bermula dengan kebangkitan
nasionalisme di Malaysia, sebahagian ulama tidak bersetuju apabila ia bermula.

Terdapat dua pendapat yang berbeza tentang apabila nasionalisme mula timbul di
Malaysia. Sesetengah orang percaya ia berasal dari masyarakat Melayu sekitar 1906,
manakala yang lain percaya ia mula berkembang dengan lebih aktif antara 1946 dan 1948.
Akhirnya, ia memuncak pada kemerdekaan pada 1957.Terdapat kepercayaan bahawa
nasionalisme Melayu telah muncul semula di Tanah Melayu baru-baru ini, seperti yang
ditunjukkan oleh penentangan terhadap kuasa asing atau penjajah semasa pemerintahan
Kesultanan Melaka. Namun begitu, terdapat juga pandangan bahawa semangat nasionalisme
Melayu merupakan satu gejala yang hanya wujud sekitar tahun 1930-an. Kontroversi apabila
lahirnya semangat nasionalisme Melayu adalah disebabkan definisi yang diberikan kepada
perkataan nasionalisme berbeza-beza bergantung kepada pandangan penulis sendiri.Selain
itu, penentangan juga berlaku selepas termeterainya Perjanjian Pangkor pada 20 Januari
1874, tentangan daripada pembesar Perak dan Melayu terhadap British semasa Peristiwa
Pasir Salak pada tahun 1875. Pemberontakan Kelantan yang dipimpin oleh Haji Mat Hassan
atau lebili dikenali sebagai Tok Janggut pada 1915 dan juga pemberontakan Terengganu yang
dipimpin oleh Haji Abdul Rahman Limbong pada 1928.

Tahap awal nasionalisme Melayu in merupakan tahap tentangan yang menggunakan

kekuatan fizikal, manakala pada tahap kedua pula, iaitu sekitar tahun 1920an penentangan
dilakukan dengan menggunakan daya keintelektualan. Semangat anti penjajah in mula
ditanamkan oleh bekas pelajar Melayu yang kembali dari Kaherah yang berpendidikan agama
Menerusi akhbar-akhbar yang mereka terbitkan seperti Al-/mam, Al-Ikhwan, Saudara.
Seruan, Azhar, Idaran Zaman dan Pilihan Timur, tokoh-tokoh seperti Sheikh Tahir
Jalaluddin, Yunus Abdul Hamid dan Syed Syeikh Al telah berjaya membangkitkan semangat
orang Melayu untuk keluar dari kemunduran dalam bidang ekonomi, pendidikan dan politik.
Selain dari itu, orang-orang Melayu juga perlu membebaskan dir mereka dari kongkongan
pihak penjajah. Nasionalisme di Tanah Melayu boleh dibahagikan kepada tiga peringkat iaitu
bergerak mengikut urutan atau kronologi. Aktiviti nasionalisme mempunyai tahap yang
berbeza, bergantung pada bila ia bermula. Tahap 1-3 berlaku semasa Perang Dunia II,
manakala tahap 4 berlaku selepas perang. Pada peringkat ini, gerakan nasionalisme Melayu
diketuai oleh kumpulan jejari seperti Ibrahim Haji Yaakob, Dr Burhanuddin al-Helmy, dan
Ishak Haji Mohamad.Tahap ini telah memperlihatkan semangat nasionalisme yang lebih
berkembang daripada sebelumnya.Pemimpin nasionalisme Melayu pada masa itu telah
membantu Jepun dengan diberi jawatan penting dalam pentadbiran Jepun di Malaysia. Raja
Melayu, pegawai kanan Melayu, orang bawahan, dan beberapa jejari Melayu menjadi
penjajah pro-Jepun.

Namun, usaha untuk mendapatkan kemerdekaan bersama Indonesia pada pertengahan

1945 telah menyatukan antara golongan kiri dan kanan. Golongan kiri telah memimpin usaha
ini yang diketuai oleh Ibrahim Haji Yaakob. Mereka bekerjasama menyokong Jepun.
Kemerdekaan bersama Indonesia merupakan satu konsep penyatuan dengan Indonesia yang
menjadi dasar dan matlamat nasionalisme Melayu yang telah ditegaskan oleh golongan radial
semasa pendudukan Jcpun di Tanah Melayu. Pembinaan semangat Melayu Raya dan
Indonesia Raya itu telah dipupuk olch Jepun supaya Indonesia dan Tanah Melayu dapat
disatukan sebagai saudara dalam konsep Asia Timur Raya yang diketuai oleh Jepun.
Walaupun Indonesia telah mengisytiharkan kemerdekaannya pada 15 Julai 1945, namun atas
semangat kekitaan yang wujud telah melahirkan corak politik yang berterusan sehingga
kepada pembentukan Malaysia pada tahun 1963.

Persaingan untuk mendapatkan kuasa dan kedudukan politik di kalangan orang bukan
Melayu semakin meningkat apabila mereka mula cuba menguasai Semenanjung Tanah
Melayu. Pada masa itu, hanya British yang mengawal persaingan dan pertelingkahan sesama
kumpulan. Ini disebabkan oleh Kesatuan British Malaya yang diperkenalkan pada Januari
1946, memberikan dorongan kuat kepada nasionalisme Tanah Melayu. Persaingan untuk
mendapatkan kuasa dan kedudukan politik di kalangan orang bukan Melayu semakin
meningkat apabila mereka mula cuba menguasai Semenanjung Tanah Melayu. Pada masa itu,
hanya British yang mengawal persaingan dan pertelingkahan sesama kumpulan. Ini
disebabkan oleh Kesatuan British Malaya yang diperkenalkan pada Januari 1946,
memberikan dorongan kuat kepada nasionalisme Tanah Melayu.

Tahap ketiga pendidikan di Amerika Syarikat ialah dari tahun 1949 hingga 1950.
Pada peringkat ini, pemimpin Melayu seperti Datuk Ong Jafar telah berusaha untuk
melaksanakan konsep negara bangsa Persekutuan Tanah Melayu dengan menggunakan
UMNO sebagai landasan untuk mencapai negara bangsa. matlamat.Malaysia adalah sebuah
negara bangsa yang berasaskan bangsa dan budaya Melayu, bermakna rakyat Malaysia mesti
memainkan peranan utama dalam kedua-dua sistem politik dan negara. Pada masa yang
sama, Datuk Onn juga telah membuka pintu kepada bukan Melayu menjadi ahli bersekutu
Umno, walaupun terdapat penentangan di kalangan orang Melayu sendiri yang terus
berpegang teguh kepada kemelayuan mereka.

Tahap keempat sistem pendidikan di Amerika Syarikat berlangsung dari tahun 1951
hingga 1957. Pada peringkat ini, Tunku Abdul Rahman, ketua Umno, cuba menggabungkan
kaum sedia ada berasaskan parti perkauman menjadi satu parti besar. Beliau tidak lagi
mementingkan kerakyatan, sebaliknya menekankan persamaan kaum untuk orang Melayu
Tanah. Bagaimanapun, Tunku Marsh berpegang kepada dasar "Malaya untuk
Melayu".Pendekatan politik Tunku Abdul Rahman dipersetujui oleh British dan rakyat Tanah
Melayu, dan pakatan terbesar parti politik perkauman berlaku pada pertengahan 1953 dan
menjadi ideal pada Oktober 1954, khususnya antara orang Melayu dengan United Malays
National Organisation (UMNO), orang Cina dengan Persatuan Melayu-Cina (MCA) dan
orang India dengan Kongres India Malavia. Parti PERIKATAN diasaskan oleh schingga.
Pilihan raya negeri dan persekutuan 1954 dan 1955 telah diadakan. Kemenangan Pakatan
Harapan memberi peluang kepada Pakatan Harapan untuk meneruskan perjuangan politik di
Tanah Melayu. Selain itu, semangat penentangan masyarakat Melayu terhadap penjajahan
British pada Perang Dunia Kedua dan pendudukan Jepun di Tanah Melayu turut membawa
kesan. mengenai politik Tanah Melayu.Kedudukan British telah kehilangan sokongan orang
ramai dan ia bercanggah dengan anggapan masyarakat Melayu bahawa British sangat
berkuasa dan tidak dapat dikalahkan.

Nasionalis Melayu telah bekerjasama dengan Jepun kerana dengan cara itu mereka
boleh mendapat kemerdekaan daripada British. Pemimpin radikal KMM Ibrahim Haji
Yaacob, Ahmad Boestamam, dan Ishak Haji Muhammad dibebaskan oleh British, tetapi
hubungan mereka dengan Jepun terputus kerana Jepun enggan membebaskan Tanah
Melayu.KMM telah menjadi anti-Jepun pada tahun 1942, dan Jepun telah mengharamkan
KMM kerana seorang pemimpin, Mustapha Hussein, telah menuntut kemerdekaan daripada
Jepun sebaik sahaja Jepun menduduki Tanah Melayu.

KRIS telah dibubarkan dan ianya telah digantikan dengan tertubuhnya Parti
Kebangsaan Melayu SeMalaya (PEKEMAS atau PKMM) yang dipimpin oleh Tuan
Mukhtaruddin, Ishak Haji Muhammad dan Dr Burhanuddin Al-Helmy. PKMM berhaluan kiri
dan ianya terbahagi kepada dua bahagian iaitu bahagian pemuda "'Angkatan Pemuda
Insaf"(API) dan bahagian wanita "Angkatan Wanita Sedar" (AWAS). Terdapat beberapa
pertubuhanlain yang berhaluan kiri telah dis atukan dalam satu pertubuhan yang dinamakan
sebagai "Pusat Tenaga Rakyat" (PUTERA) yang menentang penubuhan Malayan Union.

Kesimpulannya, gerakan nasionalisme di Tanah Melayu melalui tiga peringkat iaitu

zaman awal (1906-1926) hanya tertumpu kepada isu agama. Peringkat pertengahan (1926-
1937) tertumpu kepada pembangunan sosio-ekonomi masyarakat Melayu. Pada peringkat
akhir/ketiga (mulai 1934), corak gerakan nasionalis telah menjadi gerakan politik.Tambahan
pula, gerakan nasionalisme di Tanah Melayu dari tahun 1941 hingga 1957 menunjukkan
bahawa masalahnya adalah sebagai gerakan mempertahankan kuasa negeri. Orang Melayu
dikecualikan daripada ditangkap dan dipenjarakan oleh orang bukan Melayu. Selain itu, ia
juga merupakan satu cara untuk orang Melayu memperoleh kemerdekaan Tanah Melayu
daripada Britain pada tahun 1957 atas dasar kerjasama kaum dan kesaksamaan politik.

Terdapat tiga kumpulan utama yang terlibat dalam gerakan nasionalisme Malaya pada
awal abad ke-20: reformis Pemulihan Islam, nasionalis sederhana, dan nasionalis radikal.
Ketiga-tiga liga mempunyai matlamat dan tujuan yang sama- untuk membantu Tanah Melayu
mencapai kemerdekaannya.Walau bagaimanapun, walaupun nasionalisme sering dilihat
sebagai ciri negara di Asia Tenggara, ia juga terdapat di banyak negara jajahan lain,
terutamanya di Asia dan Asia Barat. Lanya adalah reaksi terhadap penjajahan dan
imperialisme. Ia disebabkan oleh kecintaan kepada negara atau tanah air yang mencari
kebebasan daripada kuasa penjajah.

Secara umumnya nasionalisme Melayu yang berjalan di Tanah Melayu menentang

dan menamatkan penjajahan Barat iaitu penjajahan Portugal, Belanda dan United Kingdom
serta nasionalisme yang wujud di Malaysia ialah pertalian darah dan bangsa. , Bahasa,
budaya, tetapi ia menekankan isu penentangan Malaysia terhadap penjajahan Barat.