‫خطبة عيد االضحى‬

‫السالم عليكم ورمحة اهلل وبركاته‬

. ‫ × اهلل اكرب وهلل احلمد‬3 ‫كب ْر‬

َ َ‫ × اهللُ ا‬3 ‫ × اهللُ اَ ْكَب ْر‬3 ‫اهللُ اَ ْكَب ْر‬
‫َأش َه ُد َأ ْن اَّل إلهَ ِإاَّل‬ ِ ِ
ُ ‫ َأمْح َ ُدهُ ُس ْب َحانَهُ الْ َوا ِح ُد الْ َع ِز ْي ُز الْغَف‬،‫ـختَ ُار‬
ْ ‫ َو‬،‫َّار‬ ْ َ‫احْلَ ْم ُد هلل الَّذ ْي ي‬
ْ َ‫ـخلُ ُق َم ا يَ َش اءُ َوي‬
ِ
ْ ُ‫َأن َس يِّ َدنَا حُمَ َّم ًدا َعْب ُدهُ َو َر ُس ْولُهُ ِإ َم ُام الْ ُمتَّقنْي َ َوقُ ْد َوة‬
‫ اللهم‬،‫اَأْلب َرا ِر‬ َّ ‫َأش َه ُد‬
ْ ‫ َو‬،ُ‫ك لَه‬ َ ْ‫اهللُ َو ْح َدهُ اَل َش ِري‬
‫ِئ‬ ِ ‫ وعلَى آلِِه و‬،‫ص ِّل وسلِّم علَى سيِّ ِدنَا حُم َّم ٍد‬
َ ‫ب اللَّْي ُل َوالن‬
.‫َّه ُار‬ َ َ‫صاَل ةً َدا َمةً َّما َت َعاق‬ َ ،‫ص ْحبِه‬ َ َ ََ َ َ َ ْ ََ َ
ِ َ‫اهلل ع َّز وج َّل الْ َقاِئ ِل يِف حُمْ َك ِم كِت‬
‫ ِإنَّا‬:‫ابِه‬ ِ ِ ِ ِ ‫ِإ‬
َ َ َ ‫ َفيَ ا ْخ َو َة اِإْل ْس اَل ِم ُْأوص ْي ُك ْم َو َن ْفس ْي بَت ْق َوى‬،‫ََّأما َب ْع ُد‬
ِ َ‫ ف‬،‫اك الْ َكوثَر‬
‫اَأْلبتَ ُـر‬
ْ ‫ك ُه َو‬َ ‫ ِإ َّن َشانَِئ‬،‫ك َواحْنَْر‬
َ ِّ‫ص ِّل لَرب‬
َ َ ْ َ َ‫َأعطَْين‬ ْ

Ma’asyiral ‘Id, jamaah ‘Idul Adha Masjid Darusholihin ingkang dipun mulyakaken Gusti
Allah SWT!

Wasiyat ketakwaan wonten ing khutbah Idul Idha menika asung pepemut malih dhateng kita
sami bab kulawarga Kanjeng Nabi Ibrahim ‘As ingkang wosing tuladanipun ngemu suraos
ing antawasipun:

Sepindah, belajar pola hubungan antawis tiyang sepah lan anak. Peristiwa/lelampahan kurban
ngemutaken dhateng kita hubungan ubuwwah lan bunuwwah; hubungan bapak/tiyang sepah
lan anak ingkang ideal; inggih kepatuhan mutlak Kanjeng Nabi Ismail as dhateng ramanipun
Kanjeng Nabi Ibrahim as. Kados terang dhawuh saking Gusti Allah ing al-Qur’an (Qs. as-
Shaffat [37]: 102). Refleksinipun menggah kita samangke: punapa inggih kita sampun estu
ngabekti datheng tiyang sepah kita; sae taksih sugeng punapa sampun seda saha sampun
angitik-itik, nggula wenthah utawi dhidik anak-anak kita kanthi saleres lan sayektosipun
kanthi sak sae-saenipun?

Kaping kalih, belajar anglarasaken antawis ikhtiyar/usaha saha tawakkal/kumandel dhateng

Allah; inggih tulada saking cariyos Kanjeng Nabi Ibrahim as ingkang kedah anilar
garwanipun Siti Hajar dan Ismail alit wonten ing ara-ara ngenthak; cariyos mula bukanipun
tuk sumberan toya Zam-Zam ingkang sampun kita sami sumerapi. Masya Allah kana; leres
bilih sedaya punapa kemawon kang gumelar lan kadadosan wonten ing ngalam dunya menika
inggih awit saking kepareng karsanipun Allah, nanging manungsa kedah anglampahi ikhtiyar
utawi usaha murih pikantuk lampahipun piyambak (iktisab); inggih nasib utawi bageyan
cadhong saking kersanipun Allah kalawau; trep, sairib saha cunduk kaliyan wawasan
ketauhidan kita ingkang ahli sunnah wal jama’ah.
Kaping tiga; anulad tulada sae saking cariyos lampahipun Kanjeng Nabi Ibrahim lan Kanjeng
Nabi Ismail ‘alayhimassalam, ingkang lajeng dados dipun syare’at-akenipun ibadah qurban
ingkang miturut jumhur ulama hukumipun sunnah mu’akkadah menika, kita prayogi belajar
amragat sifat hayawaniyah; sifat sabu’iyah; sifatipun sato kewan ingkang dremba punapa
dene ingkang galak; lan sifat ananiyah (ke-egoisan); inggih sifat mboten amerdulekaken
asanes, ingkang tumempel wonten ing pribadi kita piyambak, supados saget wangsul malih
saha pulih dhateng sifat kemanusiaan kita, ingkang yektosipun tinitah suci, pareg kalian
kasaenan lan gandrung dhateng ngelmu lan kautaman; minggahipun ngibadah pepareg murih
celak kalian ngarsanipun Gusti Allah SWT. Sedaya punika bethekipun mboten sanes kajawi
namung murih kawilujengan saha kabegjan kita wonten dunya puniki punapa dene langkung-
langkung wonten ing akhirat mangke.

Kaping sekawan, supados kita sami anyondongi raos kalian sedherek-sedherek kita sesami
umat Islam ingkang samangke sami bidhal anuhoni timbalan dhawuhipun Allah, inggih
nindakan manasik haji wonten ing tanah Haram; tanah suci Mekkah ugi Madinah kanthi
panjurung donga mugi katampia sedaya manasik hajinipun saengga estu-estu mujudaken haji
ingkang sae saha binerkahan utawi hajjan mabrura wa sa’yan masykura wa dzanban
maghfura wa tijaratan lan tabur. Amiin.

‫س َع ِن اْهَل َوى فَ اِ َّن اجْلَنَّةَ ِه َي‬ َّ ‫اف َم َق َام ربِِّه و َن َه َي‬

َ ‫الن ْف‬ َ ‫ َواََّما َم ْن َخ‬.‫ان ال َّر ِجْي ِم‬ ِ َ‫الش يط‬ ِِ
ْ َّ ‫اَعُ ْوذُ بِاهلل م َن‬
‫ َج َعلَنَ ا اهللُ َواِيَّا ُك ْم ِم َن اْ َلعاِئ ِديْ َن َواْل َف اِئِزيْ َن َواْمل ْقُب ْولِنْي َ َواَ ْد َخلَنَ ا َواِيَّا ُك ْم ىِف ُز ْم َر ِة ِعبَ ِاد ِه‬ .‫اْمل ْأ َوى‬
َ َ
‫اس َت ْغ ِف ْرهُ اِن َُّه‬ ‫ف‬ ِ
‫ات‬ ‫م‬ِ‫ل‬ ‫س‬ ‫مل‬‫ا‬
ْ ‫و‬ ‫م‬ِ ِ
‫ل‬ ‫س‬ ‫مل‬‫ا‬
ْ ِ
‫ر‬ ‫ِئ‬‫ا‬ ‫س‬ ِ
‫ل‬ ‫و‬ ‫ي‬ ‫الِد‬ ‫و‬
ْ َ َ ْ ُ َ َ ‫نْي َ َُ ْ َ ْ َ َ ْ َ ْ ُ َ ْ َ َ َ َّ َ َ ُ ْ نْي‬
ِ‫ل‬ ‫و‬ ‫م‬ ‫ك‬
ُ ‫ل‬
َ ‫و‬ ‫ىِل‬ ‫ر‬ ِ
‫ف‬ ‫غ‬ ‫ت‬ ‫اس‬ ‫و‬ ‫ا‬ ‫ذ‬
َ ‫ه‬ ‫ىِل‬ ‫و‬ ‫ق‬ ‫ل‬
ُ ‫و‬ ‫ق‬ ‫ا‬. ِ‫حِل‬ ‫ا‬ ‫الص‬
َّ
‫الر ِحْي ُم‬
َّ ‫ُه َواْلغَ ُف ْو ُر‬
 ‫الخطبة الثانية‬

‫اللَّهُ َأ ْكَب ُر اللَّهُ َأ ْكَبُر اللَّهُ َأ ْكَب ُر‪ ،‬اللَّهُ َأ ْكَب ُر اللَّهُ َأ ْكَب ُر اللَّهُ َأ ْكَب ُر‪ ،‬اللَّهُ َأ ْكَب ُر َولِلَّ ِه احْلَ ْم ُد‪َ ،‬و ْ‬
‫َأش َه ُد َأ ْن اَل‬
‫ِ‬ ‫ِإلَهَ ِإاَّل اللَّهُ َو ْح َدهُ اَل َش ِر َ‬
‫َأن َسيِّ َدنَا َونَبَِّينَا حُمَ َّم ًدا َعْب ُد اللَّه َو َر ُسولُهُ‪ ،‬فَاللَّ ُه َّم َ‬
‫ص ِّل َو َس لِّ ْم‬ ‫يك لَهُ‪َ ،‬وَأ ْش َه ُد َّ‬
‫ان ِإىَل َي ْوِم الدِّي ِن‬
‫وبا ِر ْك علَى سيِّ ِدنَا ونَبِِّينَا حُمَ َّم ٍد‪ ،‬وعلَى آلِِه وَأصحابِِه املي ِام ‪ ،‬والتَّابِعِني هَل م بِِإحس ٍ‬
‫َ ُْ ْ َ‬ ‫َ ْ َ ََ نْي َ َ‬ ‫ََ‬ ‫ََ َ َ َ‬
‫ََّأما َب ْع ُد‪ ،‬فَ ُْأو ِص ْي ُك ْم َو َن ْف ِس ي بَِت ْق َوى اللَّ ِه َع َّز َو َج َّل َو َّات ُق وا اللَّهَ َت َع اىَل يِف َه َذا الَْي ْوِم الْ َع ِظي ِم‪َ ،‬و ْاعلَ ُم ْوا‬
‫ِئ‬ ‫الس اَل ِم َعلَى نَبِيِّ ِه الْ َك ِرمْيِ َف َق َ‬ ‫َأن اهللَ ََأم َر ُك ْم بِ َْأم ٍر َع ِظْي ٍم‪ََ ،‬أم َر ُك ْم بِ َّ‬
‫ال‪ِ :‬إ َّن اللَّهَ َو َماَل َكتَ هُ‬ ‫الص اَل ةِ َو َّ‬ ‫َّ‬
‫ص ِّل َو َس لِّ ْم َوبَا ِر ْك َعلَى‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َّ ِ‬
‫يما‪ ،‬اللَّ ُه َّم َ‬‫ص لُّ ْوا َعلَْي ه َو َس لِّ ُموا تَ ْس ل ً‬ ‫ين َآمُن ْوا َ‬ ‫ص لُّو َن َعلَى النَّيِب ِّ‪ ،‬يَا َأيُّ َه ا الذ َ‬ ‫يُ َ‬
‫آلِه وص حبِ ِه الطَّيِّبِ ‪ ،‬وارض اللَّه َّم ع ِن اخْل لَ َف ِاء َّ ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬
‫ين‪َ ،‬أيِب بَ ْك ٍر َوعُ َم َر‬ ‫الراش د َ‬ ‫نْي َ َ ْ َ ُ َ ُ‬ ‫َس يِّدنَا َونَبِِّينَ ا حُمَ َّمد َو َعلَى َ َ ْ‬
‫احلني‪،‬‬
‫الص َ‬ ‫الص َحابَِة َّ‬ ‫َوعُثْ َما َن َو َعلِ ٍّي‪َ ،‬و َع ْن َساِئِر َّ‬

‫يع‬ ‫ات‪ِ ،‬إن َ ِ‬ ‫ات‪ ،‬اَأْلحي ِاء ِمْنهم واَأْلم و ِ‬ ‫ات‪ ،‬والْم ْؤ ِمنِني والْمْؤ ِمنَ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫اللَّه َّم ا ْغف ِ ِ ِ‬
‫َّك مَس ٌ‬ ‫ُْ َ َْ‬ ‫َْ‬ ‫ني َوالْ ُم ْس ل َم َ ُ َ َ ُ‬ ‫ِر ل ْل ُم ْس لم َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬
‫يدنَا َه َذا َس َع َاد ًة َوتَالَمُحًا‪َ ،‬و َم َس َّر ًة َوَتَرامُحًا‪َ ،‬و ِز ْدنَا فِ ِيه طُ َمْأنِينَ ةً‬
‫اج َع ْل ِع َ‬ ‫قَ ِريب جُمِ يب الد ِ‬
‫َّع َوات‪ ،‬اللَّ ُه َّم ْ‬ ‫ٌ ُ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫يمَتنَا‪،‬‬ ‫َوُألْ َفةً‪َ ،‬و َهنَاءً َوحَمَبَّةً‪َ ،‬وَأع ْدهُ َعلَْينَا بِاخْلَرْيِ َوالرَّمَحَات‪َ ،‬والْيُ ْم ِن َوالَْبَر َكات‪ ،‬اللَّ ُه َّم ْ‬
‫اج َع ِل الْ َم َو َّدةَ ش َ‬
‫اح َفظْنَ ا يِف َْأهلِينَ ا‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫الس َع َاد َة َعلَى َوطَننَا‪َ ،‬وانْ ُش ِر الَْب ْه َجةَ يِف بُيُوتنَ ا‪َ ،‬و ْ‬ ‫َوبَ ْذ َل اخْلَرْيِ لِلن ِ‬
‫َّاس َدْأَبنَا‪ ،‬اللَّ ُه َّم َِأدِم َّ‬
‫الد ْنيَا َح َس نَةً‪َ ،‬ويِف اآْل ِخ َر ِة َح َس نَةً‪َ ،‬وقِنَ ا‬ ‫الد ْنيَا َواآْل ِخَر ِة‪َ ،‬ربَّنَ ا آتِنَ ا يِف ُّ‬
‫ك يِف ُّ‬ ‫َو َْأر َح ِامنَا‪َ ،‬وَأ ْك ِر ْمنَا بِ َكَر ِم َ‬
‫اب النَّا ِر‪ ،‬و َْأد ِخ ْلنَا اجْلَنَّةَ َم َع ْ ِ‬
‫اَأْلبَرار‪ ،‬يَا َع ِز ُيز يَا َغف ُ‬
‫َّار‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َع َذ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ ِإ ِ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِعباد ِ‬
‫ويْن َهى َع ِن ال َف ْح َش اء َوالْ ُمْن َك ِر َو َ‬
‫الب ْغ ِي‪،‬‬ ‫اهلل‪َّ ،‬‬
‫إن اهللَ يَْأ ُم ُر بالْ َع ْدل َواإْل ْح َس ان‪َ ،‬و ْيتَ اء ذي الْ ُق ْرىَب َ‬ ‫ََ‬
‫يَعِظُ ُك ْم لَ َعلَّ ُك ْم تَ َذ َّك ُر ْو َن‪ ،‬فَ اذ ُكُروا اهللَ الْ َع ِظْي َم يَ ْذ ُك ْر ُك ْم واش كروه على نعم ه ي زدكم واس ئلوه من‬
‫فضله يعطيكم ولَ ِذ ْكر ِ‬
‫اهلل َأ ْكَب ُر‪،‬‬ ‫َ ُ‬
Gotak, Jum’at Pon 10 Dzulhijjah 1441H/ 31 Agustus 2020