Anda di halaman 1dari 2

Nyemak Pelukis Affandi Maestro

Seniman Kang Hebat


Seni lukis mujudake ekspresi lan kreasi kang ngandhut nilai seni budaya adiluhung,
sing bisa dinikmati para seniman lan masyarakat. Maneka coretan sing bisa
mbedhah rasa tresna marang seni lukis, saengga bisa ngungkap informasi
magepokan karo asil karyane. Pangembrakane seni lukis kanthi maneka warna
aliran, pranyata bisa ditonton, diolah, dinikmati lan dirasakake dening pelukis sarta
pengagume. Maneka gaya aliran seni lukis yaiku aliran Realisme, Romantisme,
Impresionisme, Kubisme, Naturalisme, Fauvisme, Dadalisme, Futurime, Surealisme
lan Abstrak. Secara harfiah seni lukis klebu kesenian bidhang Seni Rupa kang
ngandhut pengalaman estitika "Dua Demensi" srana medium garis, werna, taktur,
ruang lan cahaya (sinar). Trep kaya sing dituturake M. Agus Burham dosen FSRD-
ISI Yogyakarta. Kanthi perubahan lan majune seni lukis Indonesia, malah dadi
panguripane para pelukis sing layak, saengga dadi "On the ploced person" jroning
ranah masyarakat. Iku kabeh gumantung jati dhirine seniman iku dhewe. Manut
katrangane Dr. Kusumawardani, Msn ngandharake, kahanan seni lukis Indonesia
wektu jaman sadurunge mardika, para pelukis kinungkung kahanan penjajahan
VOC. Bareng wis mardika seniman lukis padha ngisi kamardikan mau kanthi entuk
kebebasan, senajan didominasi kekuwatan pasar lan esklusif wacana. Kaya sing
diandharake M. Agus Burham, ora liya sistem kapitalisme kesenian ing tingkat
nasional lan international. Kabeh mau sifate cerdhas, luhur sarta mikolehi tumrap
seniman kang nggugah kekuwatan pasar. Pusat kesenian kaya ing Jakarta,
Bandung, Yogyakarta lan Denpasar nganti tumeka aktivitas dol tinuku lukisan terus
lumaku. Sing nduweni modhal kanggone para seniman kang mbutuhake ragad
pribadi utawa panguripan. "Persaingan antarane kang nduweni modhal simbolis lan
ekonomis pasar durung ana keseimbangan kang mapan. Mulane para pelukis padha
golek slamet, kanthi cara ekstrim pasar utawa wacana", tandhese Kusumawardani
marang wartawan Panjebar Semangat minggu wingi.
Tempe Bakar
Dr. Kusumawardani, Msn nambahi katrangan, pelukis jaman ndhisik (Sadurunge
kamardikan) wis wareg mangan uyah, kanthi nyambut gawe tenanan tumuju intensif
"karya" kabeh mau tuntutan hati nurani, kaya contone maestro pelukis Affandi.
Seniman Affandi Koesoema, mujudake pelukis kaliber donya, sing bisa mbedhah
pameran nganti tumeka seantero Jagat. Pelukis Affandi nduweni sifat sedherhana
sarta ramah, bisa ngladeni tamu ing ngendi papan. Dheweke iku kelairan Cirebon
(Jawa Barat) rikala taun 1907, dene ramane asmane R. Koesoema kang nyambut
gawe mantri Pabrik Gula Ciledug, Cirebon Jawa Barat. Wiwit cilik Affandi wis
nganthongi bakal "melukis", saengga dadi kembang pocapane masyarakat.
Dheweke dadi anak kang ditresnani bapake lan bisa nggawa citra pelukis kang
disegani wong akeh. Senajan Affandi dadi pelukis kondhang, nganti tumeka Asia,
Eropa, Eropa lan Australia. Sing nggumunake maestro Affandi, saploke duwe hobi
melukis ora lali karemane mangan sega pecel sarta lawuh tempe kang dibakar.
Wangune sega pecel lan tempe bakar wis dadi klangenane (hobi) wiwit cilik mula,
mulane saben esuk wis nyangga pencuk neng plataran omah ngarep.
"Wektu nggarap lukisane Affandi mung nganggo kaos oblong lan sarungan, sinambi
ngematake tempe bakare sing dadi "idolane". Wis nate pelukis Affandi
krasa awake krasa gregegreges semu kadhemen , nuli enggal ngaturi dokter.
Bareng wis dipriksa dening dokter nuli disuntik sarta diparingi obat Affandi awake
krasa kepenak (mari). Gegandhengan pelukis Affandi ora duwe (nyekel) dhuwit,
kanggo ngaturake panuwune marang dokter, dheweke ngaosi wujud lukisane,"
critane Kusumawardani marang wartawan PS.
Five Painters
Pelukis Affandi sekolahe cukup dhuwur sing bisa diranggeh, wiwit HIS, MULO nganti
tumeka AMS. Wis nate pelukis kawakan iki entuk tawaran beasiswa menyang India,
emane rektore Universitas India ora gelem nampa jalaran dosene wedi yer
kuwalahan. Pancen rikala semana Affandi anak ningrat iki, wis kondhang "pelukis
dunia". Udakara taun 1930, seniman Affandi Koesoema nggabung karo kelompok
pelukis liyane mawa jeneng "Five Painters" (Lima Pelukis), dene ketuane Affandi
dhewe. Saka seniman Bandhung mau dumadi Hendra, Gunawan, Barli, Sudarso lan
Affandi. Para seniman mau sepisanan ngadani pameran ing Gedung Putra Jakarta,
kanthi pengunjunge lumayan. Wektu iku isih kinungkung penjajahan Jepang, luwih
maneh salah sijine seniman mau nglukis kenya Jepang "Geisha Maikosan".
Seniman mau bubar pameran entuk penghargaan saka panguwasa Jepang.
Kegawa saka karya lukisan kenya Jepang mau pemerintah Jepang salut rimangsa
diunggulake, nanging sejatine pelukis mau mung golek sensasi.
Kanthi sesidheman Affandi karo kanca-kancane nggawe poster kang ditonton para
masyarakat umum. Pranyata poster mau ngandhut inspirasi perjuangan kamardikan,
saengga tentara Jepang semu miris. Sing njalari kahanan Indonesia ora suwe
maneh "diambil alih" dening Voc "Para pejuang kamardikan Indonesia wis bisa
ngrasakake, pait getire wektu jaman penjajahan" pratelane Dr. Kusumawardani, Msn
marang wartawan PS.
Asil karyane pelukis Affandi sing cacahe ora kurang saka 850 lukisan, klebu coretan
potlot lan lukisan ing njaban rangkah sarta ing njeron Indonesia. Mula ora barang
aneh lukisan mau dadi pandhemen seniman masa kini. Rikala taun 1974, maestro
Affandi entuk gelar Doktor Honoris Causa saka Universitas Singapura. Hebate
maneh anggone nglukis Affandi tanpa kuas utawa palet, mung cukup nganggo driji
lan telapak tangan, engga asile gawe eram utawa nggumunake banget.

Anda mungkin juga menyukai