Atur Prawacana

Alhamdulillah, puji syukur panyerat aturaken wonten ngarsanipun

Gusti Allah Ingkang Maha Agung sahengga laporan punika saged
kasusun kanthi sae. Boten kesupen kula aturaken agungging
panuwun dhumateng Bapak Puthut Setyono S.pd ingkang tansah
paring donga pangestu saha para dwija ingkang sampun paring
kawruh lan seserepan sahengga laporan ingkang kasusun sae punika
saged purna.

Buku geguritan kanthi irah-irahan “Alankara Darpana” punika

minangka salah satunggaling sarana gladhen nyerat. Buku cetak
menika kasusun kagem njangkepi tugas semester 5 mata pelajaran
basa Jawa.

Mugi-mugi geguritan ingkang kaserat dening panyerat menika saged

paring mapinten-pinten manfaat dumateng para sinten kemawon
ingkang maos. Kula minangka panyerat ugi kathah kakirangan,
pramila panyaruwe saha panyendu tansah kula antu-antu
.

Ponorogo, 20 November 2023

Panyerat
 Dhaptar isi

KARYA : ABIGAIL SALMA W.................................................................................1

KARYA : AHMAD ISA...............................................................................................4
KARYA : AHMED HOSSAM....................................................................................6
KARYA : AILEEN BRIAN.........................................................................................8
KARYA : AISH ANASTASYA..................................................................................10
KARYA : CHILA CALLYSTA.................................................................................13
KARYA : ELVIRA RAIHAN....................................................................................15
KARYA : FACHRIZAL ADITYA............................................................................18
KARYA : FAUZAN ACHMAD................................................................................20
KARYA : FELDA RAFI............................................................................................22
KARYA : FITRIA AYU.............................................................................................24
KARYA : HANIF PUJI.............................................................................................26
KARYA : HENING KEYSAN..................................................................................29
KARYA : IZZATI MARCELLYA............................................................................32
KARYA : MARSYA LINDYA..................................................................................35
KARYA : MOH. ADIRA...........................................................................................38
KARYA : NABILA FARADIBA...............................................................................40
KARYA : NADIVA QUMIL......................................................................................42
KARYA : PHILEINNIA JOVA................................................................................45
KARYA : PRIMADINA N........................................................................................47
KARYA : RASHEESA CAHYA...............................................................................49
KARYA : REZA DEVIKA........................................................................................51
KARYA : RIDHO LUTHFI......................................................................................53
KARYA : RIZKY PUTRI.........................................................................................55
KARYA : SABRINA ELSA.......................................................................................57
KARYA : SETTIYA NUR.........................................................................................59
KARYA : SYAHDA RIZQINA.................................................................................62
KARYA : TALITHA TAZKIA.................................................................................64
KARYA : WIDYA YULIA........................................................................................66
KARYA : YOSHI MUHAMMAD............................................................................68
KARYA : YUNITA NURMALA...............................................................................70
KARYA : ZUKHRIFA RAHMA..............................................................................73
KARYA : ABIGAIL
SALMA W

Ibu
Gusti Pangestu Ibu....
Gusti... Kulo nyuwun ngapuro
Kulo namung tiyang kang Boten saget dadi anak
lemah kang sampurna
Sing mboten saget Isane mung agawe atimu
mlampah piyambak lara
Uripe mung kegawa nafsu
Ibu...
Gusti... Kulo nyuwun pangestu lan
Kulo aturi matursuwun ridhomu
Amargi paringi dalan kang Kanggo gayuh
padang pangarepanku
Dalan sing gawe aku luwih Anakmu ki bakal
apik banggakake ibu
Guru Rembulan
Guru..... Cahyaning rembulan
Jenengan wong tuwaku Kang sumorot saben
dek sekolah wengi
Sing ngajari ngelmu tanpa Lintang lintang kang
pamrih gumebyar
Jasamu sak dawaning Madangi jagad raya
jaman

Rembulan...
Guru.... Angin tumiyup sumilir
Semangatmu ora kendhor Teka mu gawe tombo
Pangandikanmu tansah Sahingga agawe atiku
kulo eling bungah
Maturnuwun sampun
maringi ngelmu
Sekolah
Sekolah....
Bangunan kang megah
Mengkene anggonku golek
ngelmu
Ing jero ruanganmu

Sekolah....
Tambah dina aku marem
Bebarengan ro kanca-
kanca
Panggonku susah lan
seneng
Golek ngelmu kanggo
mangsa ngarep
KARYA : AHMAD ISA

Tresna Tatib

Bayang mu ono neng atiku Saben isuk nyegat i bocah

Ayu mu sabendino gae aku
guyu
Iki ragaku lan sukma ku
kanggo awamu
Aku ra bakal ngapusi
kanggo tresno kang suci iki
Urip bebarengan kang
selawase
Amung pati seng iso
misahke
sekolah
Seng ora naati peraturan
sekolah
Tatib diwedeni kabeh
bocah
Kadang ngiter sampek
kakehan polah
Enek seng pegel, tapi ra
wani ngedumel
Masio kereng, tapi sek
enek bocah seng seneng

Panguripan
Urip neng donyo amung
sadermo
Ojo gae olo yen pengen
mlebu surgo
Lakonono urip kanti becik
Golek sampurnaning urip
lahir batin lan golek
kusumpurnaning pati
Urip kang utama mati kang
sempurna
Konco Ibu
Susah seneng dilakoni Ibu seng dadi malaikat ku
bareng Tresno pertama ku, ing
Tibo tangi tetep bareng donyo iki
Koncoku, gaene nulungi Doa ibu kang tulus barengi
aku urip ku
Neng ngendi ae Senajan kabeh tergantung
panggonan ku restu mu
Konco, lungguh Pengorbanan kang tanpa
sesandingan wates
Gaene ngekek i kritik lan Ora bisa winales
saran
KARYA : AHMED HOSSAM

Nuswantara
Telung atus seket warsa Dununging Begja

Dijajah bangsa walanda Wus suwe aku anglari

Saindhenging nuswantara Ngumbara awira-wiri

Uripe kalunta-lunta Mlebu candhi amemuji

Gumregah adreng pra Lelangen ing taman sari

warga Lagi iki aku ngerti
Mbudi daya mrih Merdeka Begja neng sajroning ati.

Wus klakon ambangun

praja Konco
Adhedhasar Pancasila Kowe koncoku
Nggayuh urip kang Kowe sing njogoku
sempurna
Kowe sing nerimoku
Cukup sandhang klawan
boga Kowe sing mbelaku
Tata Tentrem tur raharja
Tan kurang sawiji apa. Oh kancaku
Guyumu sing padhang i
dinoku
Aku tansah ana kanggo
awakmu
Kowe tansah ana ing
pikiranku.
Doa Ibu
Dhuh ibu
Gedhe pandongamu
Tuntunanmu
Ketulusanmu
Sampeyan menehi kanthi
gumolonging atimu

Dhuh ibu
Amarga memori iku
Nglebur atiku
Eluh tumurun ing pipiku

Lemah Teles
Delengen langite gusti
Udan tiba ing bumi
Lemah teles malih asri
Esem petani nandur wiji
Bungahe ati ngrungokne
banyu mili
KARYA : AILEEN BRIAN

Tresno Tunggal Ati

Wong tresno kui abot'e Adem e howo wengi

Koyo wong nyonggo bumi Kang ngelingke rosoku

Cahyaning ati kang sesuci

Tresno kui wuto Ra bakal iso luput cah

ayuu
Tresno kui uruping jiwo
kang suci
Senajan ati iki durung
rampung
Tresno kui ra kena di
suwun Nanging rosoku ra iso di
apusi
Tresno kui yo ra keno di
jaluk
Hee cah ayu..

Nanging mrentul songko Senajan o kepalang

ing sanubari gunung
Kepalang segoro
Yen jenenge tresno
Ora bakal kurang songko
jalaran
Tresnoku... Cah ayu
 Marang opo wae engkang
di paringi gusti.

Pinesthi Langit lan Bumi

Ati sesumbar bakal wirang Tresnoku wes tak ucapno

Ati kang sabar bakal Rosoku wes tak pasrahno

bungah Nanging amergo wong tuo
Lan Kabeh kudu sirno
Kridaning ati ora bisa
mbedah kuthaning pesthi Ancen tresno ne dewe
Koyo langit lan bumi
Ra bakal ketemu
Legowo Yen durung pati
Wong kang alus
Wong kang luput
Wong kang pupus

Kang bakal ileng marang

seng gawe urip
Kang bakal kroso yen gawe
olo

Nanging lakon sak podone

lakon kang apik
Yo iku wong kang legowo
Wong kang tinompo
 Nanging candikkala kang
tansah katon bagus niku
mboten abadi
Tekane nekakake anget lan
KARYA : AISH ANASTASYA lungane ninggalake sepi
ing petenge wengi

Amertaning Sang
Candikkala
Candikkala.. Semabur Banyu Samudra
Cahya kang tansah katon Ing ambane samudra,
semburat abang gemercik banyu melare
Cahya kang ngaterake Angin manggeleri rambut
ayem datheng pengagume samudra sing biru
Tansah ketinggal bagus ing
cakrawala Ombak mbabar kidung,
melodi sing ora diwasa
Sumilir angin ngilingake Semabur banyu samudra,
jiwaku marang kaendahan lukisan alam kang tentrem
mu
Ngadeg jejeg ing tepining Berkisar ing dalem urup,
angin sore rahasia bumi dibukakake
Jiwaku mendayu ngelebur Dateng dekepipun
karo cahyamu samudra, hanyut ing
Kawula ngelebur dening mimpine segara
cahyaning paduka

Ing saket titik banyu, cerita

alam kang abadi lan suci.
Gemuruh samudra njalari
kalbu, nganyari jiwaku
mlayar
Rintik Gemricik Nikolo
Fajar
Gemericik suarane banyu
udan
Tetesane udan mili ing
jendela kamarku
Gemuruh suarane guntur
ing fajar meniko
Samarake isak kang mili
saka mata
Lirih, perih, ngerintih ing
ademe hawa
Mangsa kang sunyi, lan
udan sing ngucapke salam
Awan kang ngluruk,
nyampekake pesen kekem
Semesta uga melek sukma
dhateng rahasia mangsa
Swara manuk nyawiji
melodi gemintir
Pelangi uga mesem ing
tengah horizon
Gemercik ruruh soyo ilang
diganti déning siji cahya
kang alit
Masio pelangi ora kethit
dumunung, nanging
kasenengan kang di
dadekake
Merayu Semu Mendamu
Angkara memori kui terus
menggelayut neng
angenku
Jarene waktu ngajarake
supaya ikhlas lan
ngrelakae
Tapi nyatane, rela lan
ikhlas uduk perangai masa
Krungu suarane masa iso
ngewangi supaya ora lara
Semu anggonmu teko ing
atiku
Masa ora pernah ngae aku
gak lara
Ati kang tansah jembar, Tapi langit dingin, tanpa
panoriman, lan ricuh jawaban sing pasti,
batin kang dak sampekne Jiwa kantos, ing
ngae bait doa, ya kui katarungan sing ora biso
kuncine ikhlas utawi disangking.
merela sing bener.

Nggantung ing bayangan

Retislaya niku sanes sebab sing ora kathah,
digetak utawi ukara sing
nglarani Ngalor ngidul sungai rindu
sing munggah manèh.
Nanging sebab rindu sing
soyo jeru Jiwa sing gaduh, nusuk
awan kang abot,
Mlingkari kekosongan,
madosi jejak sing ora bakal
Jiwa Kelana rada.
Jiwa tanpa arah tujuan,
Melajeng ing kesunyian Ngakoni wiyarane,
dhalang malam. mungkin ora bakal
Samubarang layang sing ngerteni,
keselira, Njeneng marang ngapa
Ngilangi kegelapan tanpa panggonan ngandhapé.
rambu petunjuk. Nanging ing ketidakpastian
ono keindahané,

Ing kekosongan, ngluruk Jiwa sing gembira, ora

maring makna sing ilang, kebatas déning kawulo.

Kabeh bintang omong

marangé.
KARYA : CHILA CALLYSTA

Candhikala Ombak Segoro

Soko kadohan endah Akhire tak baleni mrene

tenan maneh

Sing marai mripat iki Masio uwes ora karo dee

wegah ndelok liane Anggone terah rame
Saben dino tak enteni Nanging mung ning kene
tekone nyatane teko ne atiku iso ayem
iso nglalekne dee

Banter e swara ombak

Panggah setyo leh ku Senadyan netremke ati iki
ngenteni
Sumilir e angin lan pasir
Masio teko ne mung sak putih
kedip moto
Setyo ngancani deweku
Nek bengi wis ganteni
posisine
Ojo lali kewajiban e
 Koyo omah ra enek uwong

Adem e ra kiro-kiro
Amergo udan e soyo deres
Kewan-kewan podo delik
Amergo wedi gluduk e

Wit Cemoro Rembulan

Pucuk e lawu wis tak Endah e wengi iki
tekani Amergo padang e
Kaendahane tak nikmati rembulan
Ning ngisor e wit cemoro Masio dee tunggal e siji
Ngrasakne seger e howo Sak ora ne ono lintang sing
ngancani

Wit-wit an cemoro
Uwoh akeh ning lereng Rembulan kwi setyo
gunung Saben wayah mesti ono
Ijo-ijo wernone Masio awan kalah karo
Senadyan seger di delok srengenge
Dee tetep ono nggo
awakdewe

Klebus
Langite e sansoyo peteng
gluduk e soyo banter
Ati iki suwung
 Lambeku ora bisa
ngucapake tembung sing
arep diomongake marang
kowe

Iki katresnan khas

Aku ora bisa ngenteni
maneh, aku ora bakal
ngenteni
KARYA : ELVIRA RAIHAN

Pikiranku
Oh, ana maneh
Aku kudu nyritakake
Saben esuk mesthi padha perasaanku nalika ndeleng
Kowe mlaku liwat omahku kita bebarengan ing
salawas-lawase
Aku kepingin nyeluk
jenengmu

Aku kepingin ngomong Wernamu

nalika sampean ayu sanget Dadi sayang, ojo wedi
Sampean nggawe aku Amarga senajan aku katon
mikir babagan apa kita ngendi ngendi
bisa dadi amarga iku
Aku terus kepincut,
kepincut sampeyan ora Wernamu seng paling
ngerti nanging pancen narik kawigetanku
bener Sampean pemandangan
kesenenganku
 Senadyan donya ora
Kabeh carane sampean peduli
obah lan lakoni, marai aku Wong gedhe mesthi
sadar. Aku tresna sampean percaya
Senadyan donya ora
peduli
Kita isih duwe awake
dhewe

Donya Ora Peduli

Dialog Bengi
Senajan langkahmu goyah
Wayah bengi durung sore
Yen sampeyan nggresah
lan nggresah Aku kesapu ing hamparan
peteng sing ora ireng
Donya ora peduli kabeh
Yen pundhak krasa
gonjang-ganjing
Lintang isih sumunar,
rembulan isih sumunar
Utawa mbok menawa Kabeh isih padha, kaya
tekadmu rusak sing kudune
Donya ora peduli
Ora preduli carane tajem Banjur, aku meneng,
dalan sampeyan pikiranku nglambrang
Ora ketompo carane angel adoh
medan sampeyan Tindakake angin sepoi-
sepoi sing nyebul wangi
boungeville
Aja mandheg
Maneh, kelip-kelip masa
lalu ngliputi aku, klelep Tintaku isih utuh, kertasku
aku isih kosong
Ing segara nostalgia Ah, jebule dadi pujangga
nglarani iku angel ta?

Muter tanpa takon, kaya Banjur, aku nulis

rekaman sing rusak, saksenengku
Nanging sepisan maneh, Nggores apa wae sing ana
aku weruh karpet ireng ing pikiranku
Lintang isih sumunar,
rembulan isih sumunar
Kabeh isih padha, ora ana
sing beda
Amarga sejatine jagad iki
isih apik.

Dadi Pujangga Magang

Ing wayah wengi iki aku
nulis geguritan
Ndelok obyek abstrak ing
wayah wengi

Medeni, sethitik.
Ora ana inspirasi, ora ana
pikiran
 Yen kecekel dulangen
sandhal!

KARYA : FACHRIZAL ADITYA

Pahlawan
Begal
Indonesiaku
Begal…
Pitung puluh pitu tahun
Wong liya nyebut mardika
brandhal!
Bebas saka landa
Saben dina ngasah gaman
nganggo ungkal Amarga pahlawan kang
tumandang nggawa
Kanggo nodhong njero senjata
terminal

Perang wis purna

Begal…
Cah enom ora entuk males
Pinter golek akal
Perjuangane saiki dudu
Sapa wae bakal ngalahake mungsuh
didadekake tumbal
Begal utege wis mirip
kadhal
Nanging, ngalahake rasa Wiwit jaman Mataram
males sajroning dhiri Kuna
pribadhi Nganti madege Kraton
Ngayogyakarta

Merapi
Puthu Aryana Merapi… Uripe Manungsa
Saka kadohan katon gagah Iki ana cerita
Asep putih ndedel ing Kados uripe manungsa
awiyat Ingkang rekosa amarga
Tilas dalan lahar katon kakean dosa
cetha
Kena sunare Hyang Ora gelem nindake
Bagaskara dawuhe agama
Geleme mung nyusahke
Merapi… wong tuwa
Saumpama kowe bisa crita Ora isoh nyukuri sing
Kabeh kadadean ing tanah diparingi pencipta
Jawa Isohe malingi duite
tetangga
Guru Sejahtera
Guruku, Sliramu nyawiji ati kulo,
Sifatmu kang sabar mentari tansah nglampahi
suka.
Sanajan aku ora bisa cepet
paham Gusti allah, mugi rahayu,
wong nandhang rasa, tulus
Bakal dadi semangatku kenceng.
kanggo tetep sinau

Aja kelingan, saiki neng

atimu, turu kulo neng
pangapunanmu.
KARYA : FAUZAN ACHMAD

Harmoni Roso sliramu, sawijining

rasa, salametan saiki lan
Dene kowe wong kang aja nanti.
ngerti, ing atiiku ora ana
rasa sengit. Tansah kula
karo atimu, mugi-mugi
saestu, kulo seneng. Guru
Guru, sarwa ilmu
Kanggo sliramu, temtu pemayun, budaya luhuring
eling, yen mripat kulo, wawasan.
lunga keling. Ing jaman Ngaji dados lentera kalbu,
saiki, keblat-keblat, dene petuji, budi pekerti
pantesan kudu, tansah saka ati.
ngertos.
Wit jeneng mu, pitutur
kang ageng. Tansah
nuladani, sliramu
jumeneng.
Mugi-mugi gusti allah
nyayuti, rahayu ing dunia
lan alam ngenging.

Keluarga
Sekolah
Keluarga, sumber saestu
Sekolah, wanda ilmu
sejati, rasa cinta, awet tan
bagus,
karsa. Sambat sira,
omong-omong eling, ing Wonten ing sana,
ati samodra, gandeng wewanten rasa.
tangan saka mati. Kangge pelajar, pangapura
ilmu,
Bapak ibu, sliramu kadang Dadi lentera, terangaken
padha, ana-anaku, rahayu Wawasan.
ngayomi. Ing temen, ing
dino resik, nanging
keluarga, kahanan paling Buku, teman ing padha
utama. nyata,
Tansah nulada, ana-ana
pintar.
Guru pemudi, mulya Guru
bagus, Pahlawan ilang tanpa
Ing ati pelajar, karsa-karsa pamrih
tansah asa. Seng ngajari ilmu kanthi
ikhlas
Jasamu sak dawaning
jaman
Mula bektia marang guru
Mugo ngilmumu manfaat
kanggo masa depan

KARYA : FELDA RAFI

Tawakal marang gusti

Indahe alam Duh gusti
Nalika aku mlaku-mlaku Ing suwene wektu
Mripatku nyawang ijone Nalika tengah wengi
wit-witan
Kula njaluk pangapura
Hawane seger, marai ati marang gusti
ayem
Senajan dudu aku sing
nandur Gusti paringana
kawelasanmu
Aku bisa ngrasakne
kaendahan e alam iki Kanggo nuntun kula
marang agama
Agama kang bisa
ngademke ati
Sekolah
Sekolahku…
Sekolahku agonku golek
ilmu
Kornomu aku ngerti
pelajaran sing sae
Akeh rencang lan sedulur
Kumpul bareng lan
nambah wawasan
Ibu
Ibu…
Njenengan sing nglahirke
aku
Tekan cilik nganti saiki
Senadyan aku nakal
Njenengan tetep sabar
ngadepi aku
Lan sayang marang aku
 Dadi semangat kanggo
tetep berjuang

Guru
Sang pelita uripku
Maringi warna ing dinaku
Maturnuwun kabeh
jasamu
Kula ora bisa mbales
pangorbananmu

KARYA : FITRIA AYU

Pahlawan Tanpa guruku..

Babaganmu sang Ora bisa nggayuh impenku
pahlawan.. Kula ngurmati jasamu
Sang pionir patangen Wahai guruku..
Nglewati ewonan dalan
Ing wayah penjajahan

Tresna ing Udan

Pahlawan.. Dadi rahasia udan kangen
Ora tau nyerah ing perang ku
Nganthi kita dadi Marang kesarengan kita
pemenang biyen
Jasamu tansah kita kenang
Marang kembang kang
mekar iku
Ana tresna ing kangen

Dadi adem lan rame

Saben tetes udan sing teka
Mbusak tapak sikil
Kang larut bebarengan
wewangian udan

Dadi Kenangan
Ibu
Guyon kasenengan
Alus banget atimu
Nggawe kehangatan
Kanggo aku anakmu
Crita kebak rasa seneng
Sang matahari ku
Sanes keluarga ku sak niki
Cahya ing peteng ku

Kabeh rasa seneng iku

Tresna ora ilang marang
Saiki dadi khayalan wektu
Kelingan marang kabeh Nggowo aku menyang
crita endah impenku
Kula kangen keluarga ku.. Matursuwun, iku ora bakal
cukup
Nggawe ibu seneng, bakal Pahlawan, awan bengi
terus tak usahakno nantang maut
Nglawan misil-misil kang
semrawut
Kabeh lawan koe ajak
gelut
Ra peduli najan awak
podo benjut

Pahlawan, semangatmu
koyo geni
Ngobong kabeh pasukane
kompeni
Kanggo njaga lemah kang
ditresnani

KARYA : HANIF PUJI

Indonesia merdeka,
Pahlawanku Indonesia dihormati
Pahlawan, sliramu dadi
dalan kemerdekaan Pitulas Agustus taun papat
Tadak awak ora wedi lima
marang kematian Opo sing diimpekke dadi
Nyowomu kanggo nyata
pondasine kebebasan Saiki Indonesia wes
Kanggo rakyat saking merdeka
cengkramane penindasan Pahlawan, perjuanganmu
ra sia-sia
Indonesia merdeka!!!
Kabudayan Jawa
Zaman saiki kabeh wis
Endahe Alam padha lali

Yen mandheng alam iki Lali karo kabudayan Jawi

Pikiran susah dadi endah Kabudayan kang mbiyen

diuri-uri
Anggugah semangat urip
kanggo jiwa iki Saiki rangerti mbuh
nangendi
Ati pun dadi sumringah lan
bungah
Wayang, jathilan, krama
alus nangdi saiki
Yen ndelenguwit ijo royo-
royo Kabeh podho ora peduli

Awujud ciptaan sing kuasa Kabudayan jawi wis ilang

saking bumi
Lan kesucian sinar surya
Kanggo pandange duniya
iki Bocah saiki mung isoh
dolan wira-wiri
Dangdutan wayah bengi
Puji syukur marang Gusti
Allah Kelingan zaman saiki

Marang keindahan isi Mung agawe nangis lan

bumi loro ati

Sing kudu dijaga lan

dilestarikne Ayo para bocah-bocah
Tanpa ngilangake Agawe kabudayan jawi
keindahane dadi lestari
Kanggo merdekaake Nalika tengah wingi
negeri iki durung lingsir
Isih ketutup pedhut

Nalika anakmu isih mesem

ngguyu ing alam impen
Ibu wiwit gumregah
Mbasuh pasuryan toya
suci
Tumungkul pangestu puja
Masrahke jiwa lan raga

Nyenyuwun marang
murbeng dumadi
Ibu Dimen diparingi
Rasa asihmu marang siwi pepadhang dalan
bebrayan
Kadidene banyu mili
Dimen diparingi
Kang ora pedhot ing margi
pepadhang, marang putra
Senadyan kebak pepalang putrine

Oyot, uwuh, lendhut ugo Nggayuh gegayuhan

watu
Kanggo sanguning urip ing
Ora bisa mbendhung rasa tembe
asihmu
Lelabuh lan rasa asih kang
Marang anakmu tanpa kendhat
Nalika bumi isih sepi Lumintu
Rasa asih marang siwi Ah apes, aku sengit wengi
Tansah kaya banyu mili Bengi iku lara
Ora ana swara
Ora ana urip uripan

Bengi iku sunyi

Mok ana swara bungahe
ati
Kepikiran tembunge lathi
Lathi sing larani ati

KARYA : HENING KEYSAN

Bengi
Lose Streak
Ing rikala wengi wiwit
nyedhaki Aku wis njajal, wis njajal
bertahan
Ku renung adoh
mendhuwur awan Sanadyan getih ku entek,
aku isih meksa
Dhewe menyepi ing jero
peteng Aku wis tau berjuang

Bali kelingan kang masa Senadyan ora ana sing

kelam nulungi
Aku isih sabar
Tak tompo kabeh makian
Tak tompo kabeh hujatan Senajan berita anget
Kudu langsung di gas
Gaono sing peduli
Gaono sing paham Aku manungsa lucu iku..
Lara ne jiwaku Nggae geguritan iki udu
Bungahe atiku ngrasa paling bener

Nalika uwes berjuang, Nalika aku sadar, kadang

akhire panggah kalah aku isih salah

Ya wis lah, pancen durung

jodohe

Gossip Maaf
Manungsa iku lucu.. Wis ku jajal kanggo
Seneng ndelok kancane merayu
kelaran Wis ku jajal kanggo
Ora peduli bener opo mengadu
salah Wis ku jajal kabeh cara
Sing penting gossip anget Cara kepriye ben aku bisa
ing ngareping mripat ndhemeni awakmu

Manungsa iku lucu.. Pangapurane...

Omong ratau di pilah pilah Pangapura aku..
Ora peduli ati kacane
Prastawa iki bener bener
nyiksa aku
Kasunyatan menawa jebul
aku mung kesepian
Bener, aku iku wong kang
ala
Pangapurane amarga wis
ketemu awakku saiki
wektune aku pamit
Aku harap kowe oleh
ketemu kang luwih apik
Ibu
Ibu....
Sampeyan siji sijine insan
kang lila bertaruh kanggo
aku..
Siji sijine insan kang lila
berkorban kanggo aku...
Siji sijine insan kang lila
ngganteni nyawane
kanggo aku..
Ibu...
Embuh kepriye menawa
aku tanpamu embuh
kepriye urip ku tanpa
rawuh mu sosok mu kang
tansah mimpin aku
mbanting balung esuk lan
wengi
Demi sesuap sega kanggo
ku
Gustii..
Aku nyuwun dawa umur
ibu ku
Berilah aku kalodhangan
bu
Kalodhangan kanggo
mbales beribu kabecikan
ibu..
Menawa siji wektu ajal
mapag
Kuharap aku tetep numuti
ibu
Aku ora sanggup menawa
urip tanpa awakmu bu..
KARYA : IZZATI MARCELLYA
Plastik
Plastik njerit njaluk tulung
Macet ing antarane watu
Banyu mili ora peduli
Mung liwat tanpa ijin
Nganti dheweke dhewe
kepepet ora bisa obah
Watu-watu kuwi ora obah
Ora bisa obah marang
grumbulan
Wit mau nyoba obah
njaluk tulung
Wong-wong sing weruh
ora nggatekake
Wis pirang-pirang taun ora
digatekake
Pahlawan
Mangkono uga pahlawan
tiba tanpa pamit ing
paprangan
Ninggalake sejuta
kenangan ing wulan
november
 Nanging sampeyan
Padha ngangkat bedhil minangka berkah saka
kanggo mbela tanah air. gusti allah sing kudu

Swara bledheg meriam ora Disyukuri

gawe wedi Digunakke

Kanggo mbela tanah air, Kanggo kabeh makhluk

indonesia urip
Die utawa win iku pilihan Nanggepi kahanan garing
rega paten lan kurang banyu
Kanggo dheweke,
kemerdekaan minangka
pakurmatan sing mulya

Udan
Lingkungan
Saben tetes menehi urip
Pegunungan sing dhuwur
Nggawe damai
Wit setya ngancani
Basah tanah tandus sampeyan
Srengenge ora bosen-
Udan bosen menehi pepadhang
Sampeyan teka Udan ing kene kanggo
Sanadyan kadang gawe mberkahi sampeyan
rame
Kali sing ora tau keruh
Watu-watu disusun ing Pepadhangmu sing
saben pojok sumunar nyingkirake
Banyu mili bolak-balik pepeteng
tanpa alangan Liwat wengi nggawa cahya
Tanah sing subur sugih Aku seneng cahyamu
bandha anget wengiku
Gawe seneng rongga ati
Manuk nyanyi, kethek iki, sing padhang
mlayu
Manungsa iku sing
ngrasakake kasenengan

Wulan
Esem manise rembulan
nyeluk aku
Apik banget, nggawe
swasana atiku
Sedhela aku ora bisa
ngomong
Nyawang kaendahan sing
ora bakal bosen
 Namung ibu sing bisa
ngerti aku
Saben dina saben wektu
Ibu tansah didik aku

Ibu...
Ngapunten dereng saget
gawe ibu bungah
Mugi doa ibu saget
nembus langit
Mugi ibu tansah diparingi
kesarasan
Matur nuwun ibu
Aku tresna ibu

KARYA : MARSYA LINDYA

Ibuku Udan

Ibu... Nalika sore kae

Amarga ibu aku ana ning Langit e katon peteng

donya Suara gluduk pating saut
Tanpa ibu aku dudu sopo Sing diarep arep wis teko
sopo
Banyu udan ceblok nelesi
lemah Nanging awit aku mbok
Ambune sing khas tansah tinggalna
nyejukake Langit tansah peteng
Nalika wengine Ora ana surya kang nyinari
Ora ana suara liane suara Ana ne mung mendung
kodok sing pating clebung ireng sing trus trusan
ngetokne banyu

Bapak
Bapak...
Manungso sing paling kuat
Apa wae ditindakake
Demi ngebaki kebutuhan
keluarga
Panas, udan, lara
Dudu alasan gawe bapak
ora budhal kerjo
Tresna
Bapak...
Tresna kui iso ugo jalaran
soko kulino Ngapunten yen kulo tasih
katah sanget nyuwun niki
Tresna kui aku lan koe lan niku
Tresnamu kaya surya sing Ngapunten tasih kerep
iso madangi atiku gawe bapak kuciwo
Tresnamu ya jembar kaya
samudra
Matur nuwun sampun
dados bapak ingkang
unggul ning uripku
Mugi bapak tansah
diparingi kesarasan
Wengi
Wengi...
Yaiku wektu sing tak
tunggu tunggu
Wengi iku sepi
Kayata banyu meneng
Tenang lan nganyutake
Wengi dino pancen peteng
Nanging peteng e wengi
iku kebak sewu makna
KARYA : MOH. ADIRA
Rasa Tresnaku
Rasa ing ati rabisa diapusi
Wes sue lekku mendem
roso iki
Rasa tresna marang
awakmu
Duh cah ayu….
Lintang lan bulan bakal
dadi saksi
Tresnaku marang sliramu
Tresno nyoto udu reko-
reko
Tresno soko jero dodo
Tak suwun bukaken atimu
Amreh aku bisa mlebu ing
atimu
Urip bebarengan selawase
Mung maut sing misahke
Sadar Marang Dosa
Ing saben sepine wengi
Ati ra tenang lan ora jenak Lan ramene suara jangkrik
Eling marang sak ing wengi
kabehane polahku
Gawe maksiat lan doso Duh wengi
Rangkulen aku
Duh gusti… Rangkulen aku ing sepimu
Ing sak turah e gesang Amrih aku tenang ing
kulo turuku.
Paringono kawelasan mu
Kanggo nuntun eling
marang agama Konco
Layang kangen Susah tetep mok kancani
Seneng tetep mok
Bingung rasane ati kancani
Sepi rasane dina iki Matursuwun kancaku
Wes ana sesasi ora Soko jedul lan ilang e
ketemu srengenge
Aku kangen sliramu Kowe panggah sejatine
kancaku
Saben bengi
Mung iso nyawang fotomu
Duh angin…
Sampekno rasa kangen iki
marang slirane

Wengi Kang Sepi

Sumilir e angin
Padhang e cahyaning
rembulan
Lintang kang sumunar
 Satebih perjalanan berlalu
Dinten dhateng dinten
nyambut tresna
Kalih methuk supena
ngentosi kebahagiaan

Tinggallah Setunggaling
Kenangan
Sukakaken lebet ingatan
kala-wingi utawi benjing
sanes lah akhir
pepanggihan
Amargi wekdal taksih
ngentosi kita ing masa
ngajeng

KARYA : NABILA FARADIBA

Namung Bisa Pasrah

Perjalanan Kang Ora Arep Nyerah dudu ateges kalah
Maneh
surup bali dibungkam tatu Kaya menehake pangajab
lelah ragaku memungut Ing kasunyatan ora
raos tergapai
Mengerami lirih lirih jiwa
ing takdir kang mateni Sanadyan resah dadi tatu
tresna Lan crita kang tansah
endah
Nglangkah tanpa arah Mbusek kabeh asa ngimpi
Mlayu mardika tanpa arah mbuka nggo siji pangajab

Dudu ateges aku mardika ,

mung njajal katon kuwat
sanadyan sabenere bener Udan
bener sekarat
Kowe mudhun tanpa aba
aba
Nggawe awan pethak dadi
ireng
Angin kang wiwitane
tenang dadi ribut
setetes demi setetes
sampeyan mudhun

Ngimpi
Mbendung raos bahagia
Ngimpi jero ujud ora
mesthi Ngarep-arep wayah ora
cepet liwat
Rawuh jero ngimpi
Derese udan luwih apik
 Ing ngisor langit biru
murup

Dongaku Pahlawan ngadeg kuwat,

bermartabat.
Niatku kasesel jero donga
Ngabdi marang tanah
Kabungkus jero siji donga tumpah getih
kang padha
Junjung bebener kanthi
Arungi masa masa bareng wani
Ngobong donga jero
dhadha
padha kerja tanpa kesel
sowing semangat,
Donga ku tansah keadilan lair
mengudara
ing atine, semangate
Ngarep-arep bumi age-age sumunar
pulih
pahlawan sejati, diukir ing
Sarta umat kang membaik ati.
lan nyepi ora tansaya sepi

KARYA : NADIVA QUMIL

Pahlawanku Tresna
Ing wayah esuk padhang Ibu, cahya padhang ing
mekar wengi kang peteng
Rasa kangen nyusup ing ndhedhet
dhadhaku Rangkulanmu anget,
Mripat ketemu, geni nyenengke ati
katresnan murub Saben langkah, lakumu
Crita sing ora dikarepke mimpin
Tresna tanpa tandhing, ora
bisa diganti
Ing eseman, kenangan
digawe
Kaya tembang katresnan Pandongamu dadi
pepadhang ing perjalanan
Atimu lan atiku siji
Esemmu minangka hadiah
Kembang katresnan, ora sing paling apik ing donya
bakal luntur.
Geguritan iki, swara
katresnan ora bisa diukur
Selawase ibu, ing ati iki
sumunar.

Ibu

Gunung
Gunung-gunung sing Ing sekolah, kita njelajah
dhuwur mendhuwur langit kawruh
biru Guru tuntunan, cahya ing
Awan joget, nglukis crita kasepen
sing ora dikarepke Kanca-kanca, ngguyu riang
Bumi geter, nyawang Dekorasi kaca, ngukir
wektu lumaku sejarah
Ing puncak, rahasia alam
didhelikake
Buku lan pulpen, kanca ing
saben bait
Swarane sumilire sumilir, Kelas minangka panggung,
mratelakake pesen kuna peran sing kita lakoni
Godhong-godhong podo Pelajaran mili kaya kali
joget, nyipta lagu alam sing bening
sing bisu
Sekolah, ing ngendi kita
Gunung, panyengkuyung tuwuh lan berkembang
bumi, kebak misteri
Geguritan indah,
nggambarake
kalanggengan sumringah

Sekolah
KARYA : PHILEINNIA JOVA

Sekolah
Bangunan kang megah
Adem, endah lan asri
Panggonan kang nyimpen
akeh kenangan
Susah seneng dilakoni
bebarengan

Nanging, kabeh kuwi

bakale ical
Sedoyo buyar mlaku nang
dalane dewe - dewe
Ninggal kenangan lan
cerito nang kene
Nanging, kabeh kuwi ono
wayahe
 Wuyung
Ing wengi ...
Angen - angen Aku kelingan marang
Suoro kang gemercik sliramu

Howo sejuk lan angin Nalika ...

semlilir Aku lan koe ora sengojo
Rembulan lan cahyane petukan

Grimis kang nggarai ati

legowo Esemmu ...
Lan tumindak lakonmu
Ningali udan . . . Ora keroso ...
Hawane pengen udan - Banyu moto iki mili raono
udanan entekke
Ngeculake roso loro neng
ati
Amargo iki kenyataane Kembang
Wernamu ngademne pikir
Wangimu nentremke ati
Tentrem yen nyawang

Putih katon suci

Cilik neng nyenengne ati
Aku kasengsem yen nemu
koe
Akeh seng pengen
nduweni
Nanging tetep ngati - ngati
Amargo ...
Wujudmu kang angel
golekane
Bromo
Pesonanipun ramah
tamah lan ngangetake
Tentrem ati kang ndeleng
Gunung kang akeh wong
rawuh
Gunung kang nyuguhne
pemandangan lan jajan
Kudu ngramut kelestariane
Ben ora ono pandangan
Kang nyepetno mripat sing
nyawang
KARYA : PRIMADINA N
Ibu
Ibu...
Aku tresna marang ibu
Sapa kang bisa ngerteni
aku
Kajaba ibu
Ibu...
Amarga ibu aku ana ing
donya
Maturnuwun ibu
Aku tresno marang ibu
Sekolahku
Sekolahku...
Anggonku nggolek ilmu
Dididik dening guru
Sekolahku...
Gedungmu ora megah
Tembokmu dudu semen
Tapi atiku marem
menyang sekolah
 Bulan
Bulan...
Sinarmu madhangi
Pahlawan pelataran

Pahlawan... Katon endah lan asri krana

ana lintang lintang
Semangat mu kaya geni
Bulan...
Ngobong kabeh pasukane
londo Bocah bocah pada
dolanan ana latar
Kanggo njaga nusantara
Sinarmu gumebyar
Pahlawan... madhangi bocah
Saiki indonesia wes Dolanan dhelikan sampe
merdeka wengi
Perjuanganmu ra sia-sia

Cita cita
Isuk budhal sekolah
Saben dina aku balik
wengi
Dingge nggayuh cita-citaku
Supaya aku dadi bocah
pinter
KARYA : RASHEESA CAHYA

Ibu
Panjenengan lah
sedayanipun baginipun
kula
Panjenengan lah ingkang
tulus sanget
menyayanginipun kula
Panjenengan lah ingkang
tansah memberinipun kula
sengkuyung
Panjenengan lah pelita
dihatinipun kula
Matur nuwun ibu inggil
sedaya ingkang
panjenengan sukakaken
dhateng kula

Guru
Panjenengan lah ingkang
mengajarinipun kula bab
kathah bab
Yutanan elmu ingkang
panjenengan sukakaken
dhateng kula
 Ing Ngandhap Langit Biru
Ing ngandhap langit biru
Nanging panjenengan ingkang cerah
mboten nate lelah Kalih awan pethak ingkang
Sanadyan panjenengan endah
asring srengen dhateng Kula pandangi kalih kebak
kula ketenangan
Nanging samenika kula Manuk-manuk ngiasi
ngertos langit endah
Panjenengan kajeng kula Sekar-sekar ngiasi langit
dados tiyang ingkang ingkang endah
sukses dimasa ngajeng
Matur nuwun inggil
sedaya jasa-jasa ingkang
panjenengan paringaken Rembulan
Cahayanipun nyinari langit
bengi ingkang peteng
menika
Alam ijem Cahayanipun sanget-
Hamparan rumput ijem sanget endah
ingkang wiyar sanget Ndamel kula nggujeng
Kaliyan angin ingkang wanci sumerep
berhembus Ndamel pangalih kula
Wonten ngandhap langit tenang
biru ingkang endah
Ndamel kula tenang lan
remen
KARYA : REZA DEVIKA

Ibu
Ibuku....
Panjenengan sing tak
sayangi
Tak hormati lan patuhi
Saben dino saben wektu
Ibuk tansah ndidik aku

Ibu...
Aku tresna marang
panjenengan
Tanpa ibu aku gak ngerti
apa"
Marga ibuk aku ana ing
donya
Kesel mu nggak iso
diutarakne
Matursuwun ibu
 Pangarepanku
Cita cita....
Nuntut ilmu Awakmu kapinginan masa
Sekolah.... depanku

Isuk wuta anggonku budal Sinau isuk awan bengi

Gawe seragam abu putih Dingggo gapai awkmu

Atiku seneng lan bungah

Delok sekolah resik lan asri Oh gusti...

sekolah... Paringono ridho awkku iki

Ing kene anggonku golek Supados kula saget bekti

ngelmu marang wong tuwo

Isuk awan sore lungguh Kagem mlangkah ing

ing kursi ngarep dewe

Ngrungokne guru ngewei Doh ono saka kulo saking

ilmu godaan setan

Karo prakanca Ben saget ngraih cita -cita

berbarengan

Bumiku
Bumi...
Sawijining planet sadonya
Ing kene papan
panguripan
Panguripan kewan, wit
witan lan manungsa
Bumi ...
Warisan saka bapa biyung
Awujud gunung lan kali
Sing kudu dijaga dinggo
anak putu
Semangat
Pra muda....
Elingo awkmu bakal dadi
penerus bangsa
Aja adoh saka agama
Ngadoh o saka hal sing
ngandung kasesatan
Pra muda....
Semangatmu kayak
gemerlap e geni
Seneng o karo kabudayaan
bangsa mu
Sing asli lan kentel ajaran e
KARYA : RIDHO LUTHFI
Kahuripan
Urip ing ndunya amung
sak sedermo
Mula saking punika aja
agawe ala
Tansah lelaku becik
marang pepadhaning
manungsa
Bechik kethithik ala ketara
Omah
Omahku mboten megah
lan mboten mewah
Ananging manggen ing
tengah tengah sawah
Naliko wayah tengah
wengi
Kahanane tasah sepi
 Ngaji
Ngaji ngabdi lan ngopi
Paseduluran Tansah nderek marang
Ora ono kamulyan tanpo dawuh kyai
paseduluran Mboten luput pados
Ananging ugi ora ono barokah ipun kanjeng nabi
ketentreman tanpo bukti Ingkang sampun
kasunyatan nyebaraken agama islami
kang suci

Anane perbedaan tansah

agawe kerusuhan
Kang ngerusak tatanan lan
iman

Sepi ing Wengi

Lingsir wengi umpama
sliramu sekar melati
Wingit ing wayah wengi
Tansah agawe sepi
KARYA : RIZKY PUTRI

Kembang
Wernomu kang katah
Ngetokake pesona kang
endah
Nambahi kaendahan
omah
Amergo kaendahanmu

Ambune kang wangi

Nalika lagi mekar
Kanthi godong ijo
Sumilir kanggo mripat

Kucingku
Wulumu kang alus
Ndadekake aku bungah
Nalika mlayu banter
Marakke ngguyu
 Guruku
Tanpo panjenengan
Mripatmu kang endah Kulo mboten saget moco
Nggawe bungah ing ati lan nulis

Kancanana aku Tanpo panjenengan

Nalika aku susah Kulo saget teng titik niki

Kulo aturaken

Kancaku Maturnuwun damel

panjenengan
Awakmu sumber
ngguyuku Tanpo pituturmu

Guyumu kang khas Kulo mboten saget nopo-

nopo
Marakke kangen saben
dino
Nggawe seneng atiku
Wit Kang Ngayomi

Nalika ora ketemu Nalika udan teko

Kangen ati iki marang Wedi roso ati iki

sliramu Wit witan kang gundul
Kancanana aku Marakke banjir teko
Nalika susah lan seneng
Wit witan kang di tebang
Ora biso nampung banyu
Wit witan akeh ditebang
Marakke susah ing ati

KARYA : SABRINA ELSA

Cahya rembulan
Yen mandhang rembulan
iki
Yen susah dadi sumringah
Ing wengi kang dadi
bungah
Puji syukur marang gusti
Awujud ciptaan iki
Kang endahe rembulan

Buku
Buku sumber e ilmu
Saben bengi di sinau
Nggae nambah wawasan
Tanpo buku ora sinau
Supados dadi pinter
Lan luas wawasane
 Lan awak e dewe

Kesehatan
Kesehatan iku larang
Srengenge Karunia sangking gusti
Yen terbit ko etan Kudu di syukuri
Yen ndelep neng kulon Lan kudu di jagani
Nyukani akeh manfaat Supoyo ora loro
Ing donyo lan isine Lan ora sengsara
Mancarake keendahan Karnane kesehatan iku
Yen srengenge wayah sore utama

Sekolah
Sekolah anggon golek ilmu
Neng kono anggon sinau
Anggon nggolek ilmu
Supoyo dadi pinter
Lan masa depan cerah
Biso ngeraih cita-citane
Lan bahagiak ke wong
tuwo
KARYA : SETTIYA NUR

Janji Manis
Padange rembulan ing
wayah wengi
Sepine ati cidrone roso iki
Lintang kang dadi saksi
Nalikane tresno dilarani

Sliramu lan sekabehaning

janji
Janji manis sing bakal
tetep ngancani
Janji manis sing bakal
bareng tekan mati
Katon indah nalikane
manunggaling sawiji

Nanging nyatane saiki

Sliramu ono ing ngendi
Ngendi janji janjimu wingi Sliramu lan aku
Sekabehaning janji sing bebarengan
akhire ngelarani Agawe bungah nalikane
sesandingaan
Cidrone ati uwes ilang
temenan
Sliramu saiki sing dadi
kesayangan

Madiun Dadi Saksi

Sore kui ing wulan januari Pepujane Ati
Praba angkara kang endah Ora bakal ono sing bisa
nyinari nyaingi
Hawa asri bantharan kala Paras endah sing kok
wingi nduweni
Kutho madiun sing tau Tahta ing jeroning ati iki
dadi seksi
Namung sliramu sing bisa
ngalenggahi
Awak dewe lan
sekabehaning roso iki
Duh gusti
Bebarengan cerito lan
ngungkapne isi ati Bagus temenan cipta
panjenengan niki
Janji manismu sing bakal
tetep dadi siji Paras endah lan esem
manis nyawiji
Rogo iki tansah jaga
ingkang gemati Agawe ambyar lan
bubrahing ati
Duh gusti
Kawula temenan kaliyan Ananging mung
tresna iki matursuwun
Mugi gusti maringi dalan Kaliyan nyuwun
sing kulo pingini pangapunten
Lan pinaringan restu Sekabehing kalih welas lan
agawe manunggaling kesaenan
sawiji Mugi tansah pinaringan
bagus e ganjaran

Rena Asih
Nalikane babar ing ngalam Alam Buwana
bumi Segoro lintang ing
Ruh kang dititipne ing cakrawala
dalem jabang bayi Segoro tirta ing jagad raya
Tangis kenceng e agawe Redya kang gagah ing
bungahing ati buwana
Ibu kang dadi tangan e Alas ombo nalika dadi
gusti nyawa

Nalika iseh cilik lakune Bumi kang dadi titipane

seneng disawang gusti
Nalika sampun gede angel Ajeg gumegah wiwit
tuturane jamane nabi
Sabar lan gemati maringi Guyub rukun anambut
bagus piwulang kardi
Sekabehing pengajap lan
donga diparingan
Endah ayu paras e bumi
pertiwi

Alam sing tansah den

gemati
KARYA : SYAHDA RIZQINA
Tetep o endah anggonmu
lestari
Matur sembah nuwun Kembang
marang gusti Mekar indah ing isuk dino
Kang agawe cipta endah Kang katon asri
bumi iki
Ndadekne ati seneng
Mata ora bisa kesel
nyawang
Gawe suasana isuk kaya
mentari

Pahlawan
Pahlawanku....
Semangat kang abang
branang
Mbela bangsa nganggo
kemampuanmu
Ngelindungi bangsa
nganggo senjatamu
Gemregah para pemuda
bangsa
Kanggo nerusne Jasamu ora bakal di
kasuksesanmu lalekake

Alas
Santri Ijo ijo kang katon alami
Isuk ngaji bengi ngaji Wit wit kang dhuwur
Sabendino nyela waktu Ganda kembang kang
kanggo ngaji wangi lan seger
Thukulake semangatmu Hawa kang asrep sing bisa
Supaya tambah pahalamu ngilangake setres

Sregep lan tlaten Embusan angin kang

ndadekake ngalasake kang
Gae bekal mengko ing alami
akhirat

Pendhidhik
Guruku....
Beliau kang ngajar ilmu
Nyamektani sabar nimna
ndhidhik
Ndhidhik adab kang becik
Nyamektani entuk
babakan kang becik
KARYA : TALITHA TAZKIA

Udan
Banyu mili deres soko
awan
Marai lunyu dalanan
Kabeh podo udan-udanan
Ngguyu seneng
bebarengan

Udane soyo deres

Angine semiler
Nggowo kabeh kenangan
Marai aku kelingan

Apike Alam
Wit wit an ijo nyadarke
aku marang alam iki
Ngelingake aku marang
apike ciptaan e gusti Duh koncoku
Birune banyu sing ono ing Masio adoh paranmu
kali
Kowe ono ing atiku
Nyejukne ati yen mandang
kali iki Amargo kwe sing paling
ngerti aku

Ibu
Tresna lan asihmu marang
Aku kudu ngrawat alam iki aku
Alam sing tansah apik lan Kesabaranmu kang kebak
enak di pandang tuuh
Rasa syukur ku marang Pituturmu bakal dakrungu
gusti
Ora bisa dak lalekake
Sing wis nyiptakake alam
iki
Pandongamu kang tulus
Tansah ngiringi awakku

Sahabatku Pandongaku ibu

Kowe seng mesti ono ing Mugo gusti tansah

sandingku nyembadani

Mbaturi kabeh susah

senengku
Pie keadaanku kowe mesti
ngancani aku
Ora lengkap nek tanpo
sliramu
Batik KARYA : WIDYA YULIA
Batikku budayaku
Warisan budaya sing kudu Geguritan
dijogo
Tresna
Batik apik di sawang
Cinta ra iso dipekso
Batik apik di nduweni
Naliko sangkuriang gae
perahu
Kabeh pengen nduweni Naliko bandung
batik bondowoso gae candi
Amarga apik lan klasik Tresnaku lan awakmu
Budaya sing wis dadi drung bisa nyatu
kebangganku Gustiii....
Budaya nusantara sing Apa lelakon iki bkal
kudu dijaga nyekseni
Aku lan sliramu ora bisa
nyawiji
Seko kedadean kang
nglarani ati
Amergo tresnamu ora
mung siji
Awakmu tansah mblenjani Kucing kewan seng ra iso
janji ... melbu suwargo
Kucing kewan seng ndue
18 driji
Kucing iso turu 13 - 16 jam
Aku sayang kucing
Gila harta
Ra enek entek e lek kur
mikirne bondo
Arto
Sak legi legine bondo....
Arto oh arto...
Luweh legi neh lek awak
Arto biso gae uwong dewe melbu sowargo
nelangsa
Bondo iku ora bersifat
Arto biso gae uwong kekal
seneng
Ora marai awak terhindar
Tanpa arto urip kyo ra ko ajal
urip.....
Tapi iso marai awak dewe
Karo arto uwong iso gae cedak karo ajal
opo ae seng disenengi
Mugo awak dewe ra
terjerumus mergo arto
Amergo arto adalah
kontji.....

Kucing
Kucing kewan seng ana ulu
sikil e papat....
duit KARYA : YOSHI MUHAMMAD
Duit sumber panguripan
Ra ono kowe aku mumet Guru
Songko cah cilik,wong Guru sing ngesah kawruh
gede karo wong loro
Mangerteni kanthi susah
Kabeh butuh duit
Ngajari jiwa lan rasa
Songko duit logam karo
duit kertas Sujud ing pangesti tuhan

Songko receh iso dadi duit

puluhan opo atusan Manggone marang bocah
ewu..... cilik
Nyekel segara wejangan
Guru, panutan kang agung
Penerang ing dunia sejati

Kanca
Kancaku...
Sak ben dino karo aku
Sholat lan ngaji bareng
Sinau lan dolan bareng Tetep semangat, tiada
menyerah,

Kancaku... Cita-citaku, kula selalu

jagah.
Aku bakalan terus kelingan
kowe nganti mbesok

Omahku Seng Nyaman

Omahku sawah-ijo, adem
tenang saiki,
Susah lan susah dilakoni
bareng Kulo seneng ngunu omah,
neng sore puniki.
Amarga kowe koncoku
sejati seng tak nduweni Rumah kang wong-tuwa,
penuh kisah luhur,
Kulo tresna omahku,
sajiwa-sarira.
Cita cita
Kula pengen jadi wong Adem-ayem omahku,
sukses, padha sejuk tekan bumi,
Ing dunia sing penuh Ponakanku malah seneng,
kaseksa. sampeyan durung mudha.
Aji semangat, kerja keras, Sluku alam kasunyatan,
Cita-cita kula nggihkan sliramu kula ambi,
alas. Omahku, sumber
kebahagiaanku, seneng
kulo saiki.
Ngembang bakat, ilmu
bejalar,
Mimpiku muncul, kula
percaya.
Mejaku KARYA : YUNITA NURMALA
Meja kang rada kesel,
Ketampi, kerja gawe Budi Pakerti
bingung,
Anak jaman saiki
Lingkaran kopi tumindak,
Katut keli maring aruse
Ngombe, mikir, karya teknologi
ngelung.
Anggah ungguh ora
dituruti
Seneng dadi teman setia, Pitutur wong tua ora
Nanging sering keno diajeni
sengsara,
Meja, saksi biso ugi, Anak jaman saiki
Aja nganti wae penuh Kudu ngerti batasan
rasa. batasane
Ora tumindak sakkarepe
dhewe
Lan ngapikake adab budi
pakertine
 Rusake Donya
Iki dina
Waspada Rusake donya wus dumadi
Dadi manugsa kudu eling Tetuwuhan ditugeli
lan waspada Lemah dibunteti
Aja gampang kegoda Kali mili uwuh digawani
Ing ngelakoni tumindhak Sarta angin kebak polusi
ala
Iku utamane ing kuta-kuta
gedhi
Tindhak tandhuk sira
mesti didhela
Iki dina
Jaga tingkah laku iku
utama Sekabehane kita kudu
nyadari
Supaya dadi wong kang
mulya Tangi saka rasa ora peduli

Pikentukan pahala Rusaking donya aja

disepeleni
Saking gusti kang maha
kuwasa Eling elingana anggonmu
balas budi
Dening bumi pertiwi
Jalaran bumi ana supaya Kami milih ora kanggo
dijaga lan dikurmati diapusi
Kami milih ora kanggo
dicolongi
Kami butuh bukti
Aja nganti janji yen ora tau
ditepati

Korupsi
Hak Manungsa
Saben dina saben wengi
Hak iku patut
Warta sliweran ing tivi diperjuangake
Tangan tangan kebak Hak urip sejahtera
posisi
Hak bebas nganut agama
Tansah dadi punjering
informasi Hak bebas saka
penjajahan
Hak sandang, pangan, lan
Saben dina saben wengi papan
Nyuguhi tembung kang
mesti
Tanpa peduli wernane
Korupsi, korupsi, korupsi kulit
Pangajab rakyat kang Tanpa peduli suku lan adat
tansah dikhianati istiadat
Tanpa peduli penampilan
Salam wakil rakyat sing Tanpa peduli bandha lan
paling disayangi kesugihan
Rungakna pangucap kami Mung kudu peduli maring
kang mesti kok janjeni siji
Kemanusiaan kangge
saben saben sawiji

Ananging kasunyatan kang

dumadi
Kedadeyan ing sisih liya
bumi

Isih ana wong kang KARYA : ZUKHRIFA RAHMA

nelangsa
Isih ana wong kang di siksa
Isih ana wong kang diusir
saka papan kelairane
dhewe
Dipeksa minggat dipeksa
kelangan keluargane
Delengen sadulurmu
Delengen sisih kiwa
tengenmu
Aja mandheg nyuwarakake
hak hakmu
Tumeko pikantuk
kebebasanmu
Desaku
Desaku...
Sawah kebentang ombo
Wit witan ngadeg jejeg
Lemah kang subur
Lan sesautan akehe swara
manuk
Desaku kang indah
Desaku kang asri
Panggonanku urip
Panggonanku dolanan

Sekolahku
Sekolahku....
Panggonanku nuntut ilmu Rembulan...
Panggonan guru-guruku Kebentang ing cakrawala
ngebimbing aku Tekamu di arep arep para
Panggonan kang gawe aku manungsa
wujudke cita-citaku Gawe nerangake petenge
wengi

Samudra
Njembreng jembar ing
Sekolahku.... bumi

Bangunan kang gede Nampilake kaindahan

alam kang sejati
Adem, asri, lan tentrem
hawane Ngenengake siji jiwa lan ati

Gawe betah sinau murid- Nyajikake sewu tembung

muride pujian

Madukne langit biru

Rembulan Samudra mampu nyajikake

kaindahane
Dalu dugi malih
Bebarengan merdune
Rembulan sumunar swara ombak
padhang
Samudra mampu
Dikancani cahya karlipan ngalahake rintihan lara
lintang
Ingkang nyilaukake mata
mandang Samudra...
Kancanana saben insan
sing berduka
Rungokno rayuan
dheweke sing ngerayu
Lan rangkulen dheweke
sing terluka

Rindu
Sawijine basa sing ora bisa
dijelasake
Sawijine tatu sing
didelikne
Alon nanging mesti rasa
iku tansah ana
Kaya mung kowe sing tak
tunggu
Mesti ora bisa dijelasake
Pangarep arep mesti iso
dilalekne